ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Top priority”
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1979
ΕΤΑΙΡΙΑ: Chrysalis Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Rory Gallacher
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Rory Gallagher – κιθάρα, φωνητικά, φυσαρμόνικα
Gerry McAvoy – μπάσο
Ted McKenna – ντραμς
Ένα από τα πράγματα που μου αρέσουν πολύ στη στήλη “A day to remember”, είναι πως μερικές φορές πρέπει να αφήσω για λίγο τη μουσική και τα συγκροτήματα που αφιερώνω χρόνο εκείνη την περίοδο και να γυρίσω πίσω σε μπάντες και πρόσωπα που είχα πολύ καιρό να ασχοληθώ. Στη παρούσα φάση επιστρέφω πίσω στις ρίζες, σε έναν πολύ αγαπημένο κιθαρίστα και μουσικό που θέλοντας και μη άκουγα από τότε που δεν ασχολούμουν καν με την μουσική. Βλέπετε, μεγαλώνοντας σε ένα περιβάλλον όπου τα ράφια του σπιτιού λύγιζαν από το βάρος των βινυλίων του πατέρα μου, βινύλια των DEEP PURPLE, LED ZEPPELIN, PINK FLOYD, SANTANA, CREAM, DOORS και πολλών άλλων, ήταν φυσικό επακόλουθο να ξεκινήσω το μουσικό μου ταξίδι από αυτούς τους ήχους και ας χάλασα μερικές βελόνες όταν έβαζα κάποιον δίσκο στα κρυφά (συγνώμη ρε πατέρα).
Έτσι λοιπόν αφήνω προς στιγμήν την αγαπημένη μου Σκανδιναβία και τους SLAYER, που αδυνατώ ακόμα να ξεπεράσω την τελευταία τους εμφάνιση στην Ελλάδα, και επιστρέφω σε έναν πολύ αγαπημένο κιθαρίστα και μουσικό, τον λατρεμένο Ιρλανδό Rory Gallagher και τον δίσκο “Top priority”. Το “Top priority” μαζί με το “Calling card” είναι δύο από τα πολύ αγαπημένα μου άλμπουμ του Ιρλανδού κιθαρίστα. Το “Top priority” όμως ήρθε σε μία γενικά πολύ δύσκολη περίοδο για τους hard rock/blues rock καλλιτέχνες. Ήταν προς τα τέλη των 70’s, όπου το punk κυριαρχούσε και το heavy metal άρχισε να παίρνει τον δρόμο προς την δόξα που κατέκτησε στα 80’s και οι δισκογραφικές είχαν ρίξει ήδη το βάρος τους προς τα νέα μουσικά ιδιώματα που άρχισαν να αναπτύσσονται. Ο Gallagher όμως ήταν από τους blues rock μουσικούς που ακόμα μεσουρανούσαν και βρισκόντουσαν στο απόγειο της καριέρας τους. Έτσι η Chrysalis Records πίεσε τον Gallagher να κυκλοφορήσει αμέσως μετά το εξαιρετικό “Photo finish” έναν νέο δίσκο.
Το “Top priority” κυκλοφόρησε περίπου έναν χρόνο μετά το “Photo finish” και αν αναλογιστούμε πως δεν είχε τελειώσει καλά-καλά την περιοδεία για το “Photo finish”, είναι ένα θαύμα πως κατάφερε με ένα τόσο βαρύ πρόγραμμα να κυκλοφορήσει μία τέτοια δισκάρα, με σαφώς πιο hard rock κατεύθυνση, κρατώντας σε μεγάλο βαθμό την southern rock αισθητική. Δίχως ούτε ένα κομμάτι να υστερεί δεν ξέρεις ποιο να αφήσεις ασχολίαστο. Το εναρκτήριο hard rock “Follow me”; Το υπερκλασικό “Philby”; Τις blues πενιές του “Keychain”; Το αγαπημένο μου και ένα από τα πιο πιασάρικα που έγραψε ποτέ, που δεν είναι άλλο από το “Bad penny”; Ή μήπως το μπαρόβιο southern “Off the handle”;
Μπορώ να γράψω πολλές αράδες ακόμα για τον Rory Gallagher. Εγώ προτείνω όμως για όσους διαβάσατε τούτο εδώ το κείμενο να βάλετε να πιείτε το παγωμένο σας ουισκάκι, να βάλετε το “Top priority” να παίζει και να απολαύσετε ένα ωραίο καλοκαιρινό βραδάκι. Για όσους έχουν την όρεξη να ασχοληθούν με την κλασική ροκ πλευρά της μουσικής μας και δεν έχουν δώσει βάση σε τούτο εδώ τον δίσκο, ας το βάλουν “πρώτη προτεραιότητα”.
Did you know that:
-Στο τραγούδι “Philby” ο Gallagher χρησιμοποίησε ένα ηλεκτρικό σιτάρ που δανείστηκε από τον Pete Townshend (THE WHO)
-Οι άνθρωποι της Chrysalis records όταν πίεσαν τον Gallagher να κυκλοφορήσει το “Top priority” για να εκμεταλλευτούν την δημοτικότητα που είχε εκείνη την περίοδο, είπαν στο Gallagher πως αυτός ο δίσκος είναι η βασική τους προτεραιότητα. Ο Gallagher ονόμασε τον δίσκο “Top priority” για να τους θυμίσει την υπόσχεση τους.
Δημήτρης Μπούκης
