ΟΝΟΜΑ ALBUM: “The avenger” – AMON AMARTH
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1999
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Metal Blade
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Peter Tagtgren
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Johan Hegg
Κιθάρες – Olavi Mikkonen
Μπάσο – Ted Lundstrom
Κιθάρες – Johan Soderberg
Ντραμς – Fredrik Andersson
Δεν μπορώ να γνωρίζω πόσοι ήταν αυτοί που πίστευαν, όταν οι AMON AMARTH κυκλοφορούσαν το “The avenger”, ότι θα γίνονταν το συγκρότημα που είναι σήμερα. Σίγουρα το ποσοστό δεν ήταν μεγάλο. Και φυσικά όχι επειδή η μουσική που παρήγαγαν οι Σουηδοί ήταν κακή, αντιθέτως, αλλά επειδή το συγκρότημα δεν είχε αποκτήσει την εμπορική αξία που έχει πλέον. Θυμάμαι ακόμα πως μέχρι και το “Versus the world”, η μπάντα συγκαταλεγόταν στον μεταλλικό Τύπο στις στήλες με τις πολύ ακραίες μπάντες του χώρου. Λογικό αν σκεφτούμε πως η περιοδεία που ακολούθησε το “The avenger”, ήταν μαζί με τους DEICIDE, SIX FEET UNDER και BRUTAL TRUTH.
Από το “Once sent from the golden hall” βέβαια μέχρι και το φετινό “Berserker”, το συγκρότημα έχει υποστεί μία μουσική μετάλλαξη που ήρθε σταδιακά με την πάροδο του χρόνου, όπως είναι φυσιολογικό, κάνοντας το συγκρότημα πιο εμπορικό και πιο φιλικό στα αυτιά των metalheads που ανήκουν στον mainstream heavy metal ήχο. Αλλοίμονο όμως, η πρώτη περίοδος των AMON AMARTH, τότε που το συγκρότημα ήταν ένα μάτσο πιτσιρικάδες που κατανάλωναν ωκεανούς αλκοόλ στις ηχογραφήσεις και παρτάρανε μέχρι το πρωί, είναι μυθική, με το ένα έπος να διαδέχεται το άλλο. Έτσι, μετά το εξαιρετικό ντεμπούτο τους, το από κάθε άποψη τέλειο “The avenger” που ακολούθησε, τους παρουσιάζει μουσικά πιο ώριμους, έχοντας βρει τον ήχο που τους αντιπροσώπευε, παίρνοντας κυριολεκτικά κεφάλια.
Για να φτάσουν όμως οι AMON AMARTH στο σημείο να κυκλοφορήσουν το “The avenger”, έπρεπε να υποστούν δύο σημαντικές αλλαγές στη σύνθεση της μπάντας. Η πρώτη ήταν ο κιθαρίστας Anders Hansson, που όσο περνούσε ο καιρός δυσκολευόταν στο να παίξει τα κομμάτια που έγραφε η μπάντα και επιπλέον δεν πήγαινε σε αρκετές πρόβες. Μετά την ηχογράφηση του “Once sent from the golden hall”, οι AMON AMARTH αποφάσισαν να τον απολύσουν, αλλά πείτε το από ένστικτο, ο Anders αποφάσισε να φύγει από μόνος του πριν προλάβει το συγκρότημα να ανακοινώσει την απόλυσή του. Ο αντικαταστάτης του Anders βρέθηκε στο πρόσωπο του Johan Soderberg, έναν κιθαρίστα που οι Olavi Mikkonen και Ted Lundstrom γνώριζαν από παλιά.
Η δεύτερη αλλαγή ήταν πιο τρανταχτή και ήταν η ξαφνική αποχώρηση του Martin Lopez. Ο Lopez εκείνη την περίοδο έπαιζε σε διάφορα συγκροτήματα, μεταξύ αυτών και οι OPETH. Η απόφαση του να αφοσιωθεί πλήρως στους OPETH, ήρθε σε μία περίοδο που το συγκρότημα είχε σχεδόν έτοιμο το υλικό του “The avenger” και έπρεπε να βρεθεί άμεσα αντικαταστάτης. Αν και ο Lopez προσφέρθηκε να ηχογραφήσει τα μέρη του και να αποχωρήσει μετά, η μπάντα προτίμησε να βρει αντικαταστάτη πριν μπει στο στούντιο και η επιλογή ήταν ο Fredrik Andersson, ο οποίος ήταν ένας από τους υποψήφιους ντράμερ, πριν αναλάβει τα καθήκοντα του ο Lopez για πρώτη φορά στους AMON AMARTH.
Βέβαια με την επιλογή αυτή και με τα στενά περιθώρια να μπουν οι AMON AMARTH στο στούντιο, το συγκρότημα έμεινε μόνο με εφτά τραγούδια, κυκλοφορώντας το πιο σύντομο σε χρονική διάρκεια άλμπουμ τους μέχρι σήμερα. Και αυτό γιατί ο Fredrik έπρεπε να μάθει τα ήδη υπάρχοντα τραγούδια της μπάντας και η επιλογή τότε να αλλάξει ή να ακυρώσει κανείς ένα στούντιο κόστιζε αρκετά.
Εν τέλη οι AMON AMARTH μπήκαν στο στούντιο, ξανά με παραγωγό τον Peter Tagtgren που είχαν εμπιστευτεί και στο “Once sent from the golden hal”. Με μόλις εφτά τραγούδια έτοιμα, συνέχισαν με το πόδι πατημένο στο γκάζι, με έναν δίσκο δυναμίτη, που στην ουσία επισημοποίησε το στιλ που αφομοίωσε το συγκρότημα. Από την εναρκτήρια έκρηξη του “Bleed for ancient Gods”, μέχρι το κλείσιμο του “Legend of a banished man”, οι AMON AMARTH παίζουν melodic death metal, με την δική τους όμως φιλοσοφία, ξεχωρίζοντας από το στυλ του Gothenburg που άρχιζε να κυριαρχεί και υιοθετώντας κάτι εντελώς δικό τους, αναγκάζοντας τον κόσμο που προσπαθούσε να το μεταφράσει, να το ονομάσει viking metal.
Η σύγχρονη μετενσάρκωση των Vikings είναι φανερή στο πρόσωπο των AMON AMARTH και ο ήχος τους, με τους στίχους που τον συντροφεύουν, από τότε μέχρι σήμερα είναι άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους. Και το “The avenger” πέτυχε απόλυτα, με το να χαρακτηρίζεται ως μία από τις πολλές χρυσές δισκογραφικές στιγμές τους.
Did you know that:
-Την περίοδο των τριών εβδομάδων που ηχογραφούσαν οι AMON AMARTH το “The avenger”, το συγκρότημα διέμενε σε ένα ξενοδοχείο που το λειτουργούσε ένα κίνημα κατά του αλκοολισμού. Η Διεύθυνση του ξενοδοχείου επέτρεψε στους AMON AMARTH να μπορούν να πίνουν μόνο στα δωμάτια τους και όχι σε κοινόχρηστους χώρους. Την πρώτη μέρα που έφτασε το συγκρότημα στο ξενοδοχείο, αγόρασε τόσα ποτά που θα τα έπιναν πέντε άνθρωποι σε τρεις εβδομάδες. Οι AMON AMARTH τα τελείωσαν σε τρεις ημέρες, αθετώντας τον κανόνα που τέθηκε από την Διεύθυνση του ξενοδοχείου. Το κερασάκι στην τούρτα ήταν όταν στην ίδια κτιριακή μονάδα με τους AMON AMARTH, διέμεινε ένα σχολείο, το οποίο εγκαταστάθηκε εκεί λόγω εκπαιδευτικής εκδρομής με θέμα τον αλκοολισμό και την καταπολέμησ’η του! Το αποτέλεσμα ήταν τα δεκαπεντάχρονα παιδιά να πίνουν μπύρες παρέα με τους AMON AMARTH, κάτι που οδήγησε την διεύθυνση του ξενοδοχείου να θέλει να τους πετάξει έξω με τις κλωτσιές και τον Peter Tagtgren τελικά να καταφέρνει με παρακάλια, το συγκρότημα να μείνει εκεί μέχρι το τέλος των ηχογραφήσεων.
-Το τραγούδι “Metalwrath” γράφτηκε ως ένα αστείο για την power metal σκηνή της εποχής, αλλά και ως ένα πείραγμα των μελών του συγκροτήματος προς τον ίδιο τους τον εαυτό. Ειδικά ο στίχος “Falls hammers fall”, γίνεται αμέσως αντιληπτό σε ποιους αναφέρεται.
-Οι φωνές που ακούγονται στο κλείσιμο του τραγουδιού “The last with pagan blood” ηχογραφήθηκαν με τα μέλη της μπάντας να τσουγκρίζουν ποτήρια, να βαράνε κουτάλια, να γελάνε και να φωνάζουν, για να δώσουν την αίσθηση ενός Viking γλεντιού.
-Η εισαγωγή του “The avenger” ηχογραφήθηκε με ένα μικρό οκτάχορδο μπάσο που είχε ο Tagtgren στο στούντιο του. Η ιδέα φυσικά ήταν δική του και το μέρος αυτό το έπαιξε ο νέος τότε κιθαρίστας Johan Soderberg.
Δημήτρης Μπούκης
