A day to remember… 04/04 – [IN FLAMES]

ONOMA ALBUM: “A sense of purpose”
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2008
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Nuclear Blast
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: IN FLAMES, Roberto Laghi, Daniel Bergstrand
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Anders Fridén – φωνητικά
Jesper Strömblad – κιθάρα
Björn Gelotte – κιθάρα
Peter Iwers – μπάσο
Daniel Svensson – ντραμς

Η απάντηση στο τι είναι η εξέλιξη και ο πειραματισμός για ένα συγκρότημα, θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι η ενσωμάτωση στοιχείων στον ήχο του, τα οποία αλλάζουν ή διαφοροποιούν το στιλ μουσικής του, χωρίς να είναι απαραίτητο να αλλοιώσουν την ταυτότητα του. Και αυτό είναι κάτι που οι IN FLAMES το έχουν κάνει αρκετές φορές στην πορεία τους μέχρι σήμερα. Το ζητούμενο όμως με τους IN FLAMES είναι ότι από κάποιο σημείο και μετά, η ταυτότητα τους αλλοιώθηκε σε έναν βαθμό, που πλέον δεν θυμίζουν ούτε στο ελάχιστο το συγκρότημα από το Gothenburg που πρωταγωνίστησε στην γέννηση του σκανδιναβικού death metal.

Πριν φτάσουν όμως στο σημείο της ολικής μεταμόρφωσης τους, η πρόοδος και η εξέλιξη που σημείωσαν, για μία πολύ μεγάλη περίοδο, ήταν εξωπραγματική. Όσο και αν δεν το παραδέχονται οι οπαδοί που τους γύρισαν την πλάτη στο “Reroute to remain”, η μπάντα μέχρι και το “Come clarity” έσπερνε! Και ο λόγος είναι επειδή όσο πειραματικά ή και διαφορετικά ακόμη ήταν αυτά τα άλμπουμ, αποτελούνταν από πολύ ωραίες συνθέσεις που έφεραν στο συγκρότημα την απαιτούμενη εμπορικότητα και επιτυχία, εκτινάσσοντας σε δυσθεώρητα ύψη τα επίπεδα της δημοτικότητας του group. Όπως όμως όλες οι μεγάλες καψούρες, ή θα σε ανεβάζουν στα ουράνια ή θα σε κερνούν φαρμάκι που λέει και το άσμα.

Και οι IN FLAMES φρόντισαν να μας απογοητεύσουν οικτρά το 2008, με το “A sense of purpose”. Ένα άλμπουμ αδύναμο, ανέμπνευστο και άνευρο, με μία κάκιστη παραγωγή που ως αποτέλεσμα είχε έναν εκνευριστικά μπουκωμένο ήχο. Σε μία εποχή που οι emo ήταν στην μόδα, οι IN FLAMES φαίνεται πως προσπάθησαν να προσελκύσουν ένα διαφορετικό κοινό, προσεγγίζοντας το nu-metal, με ένα μελαγχολικό άλμπουμ που αποτελείται με στίχους βουτηγμένους στην κατάθλιψη και την αποτυχία (“Chosen pessimist”; Αλήθεια τώρα;). Θέλετε τα φωνητικά του Friden που φανέρωσαν όλες τις αδυναμίες του στα clean vocals; Την ανάγκη του Björn για περισσότερες μελωδίες; Την μάχη του Jesper με τους δαίμονες του και τις σκιές στην σχέση του με τον Friden; Ίσως και όλα τα παραπάνω μαζί, συντέλεσαν στην δημιουργία του μετριότατου “A sense of purpose”.

Και ο λόγος που το χαρακτηρίζω ως μέτριο όχι ως κακό; Γιατί το “A sense of purpose” μπροστά σε ότι κυκλοφόρησε μετέπειτα η μπάντα, φαντάζει υποδειγματικό. Τα μοναδικά τραγούδια που έσωσαν την κατάσταση ήταν τα “Alias” και “Delight and angers”, αλλά και πάλι δεν ήταν αρκετά για να φέρουν την ισορροπία στο άλμπουμ. Το “A sense of purpose” θα μείνει στην ιστορία ως η κυκλοφορία που έφερε τον ολοκληρωτικό εκτροχιασμό μίας εξαιρετικής μπάντας, οδηγώντας τη σε έναν κατήφορο, που δέκα χρόνια μετά δείχνει να μην έχει τέλος.

Did you know that:
-Στα charts της Σουηδίας, το άλμπουμ βρέθηκε στην πρώτη θέση.
-Το “A sense of purpose” είναι το το τελευταίο άλμπουμ στο οποίο συμμετείχε ο αρχηγός και ιδρυτής του συγκροτήματος Jesper Stromblad, καθώς ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ αποχώρησε προσωρινά από το συγκρότημα για να καταπολεμήσει τον εθισμό του στο αλκοόλ. Μετά από έναν χρόνο ήρθε η οριστική του αποχώρηση, με τον αλκοολισμό να μην είναι η μοναδική αιτία καθώς αργότερα αποκαλύφθηκε πως ο ίδιος δεν μπορούσε να συνυπάρξει στο ίδιο συγκρότημα με τον Anders Friden.

Δημήτρης Μπούκης

Ακολουθούν η συνέντευξη που είχε κάνει ο Σάββας Στανής με τον τραγουδιστή του γκρουπ, Anders Friden και με τον μπασίστα Peter Iwers, στα πλαίσια της προώθησης του άλμπουμ για το έντυπο Rock Hard, καθώς και η παρουσίασή του στο περιοδικό, στο ίδιο τεύχος.