ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Anything Worth Doing Is Worth Overdoing” – PRETTY MAIDS
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1999
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Massacre Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Ronnie Atkins & Ken Hammer
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Ronnie Atkins
Κιθάρες – Ken Hammer
Μπάσο – Kenn Jackson
Drums – Michael Fast
Keyboards – Alan “Stevie” Owen
Οι PRETTY MAIDS είναι ένα καλλιτεχνικό σχήμα, το οποίο μετά από τόσα χρόνια καριέρας, έχει αποδείξει ότι όταν υπάρχει περίσσιο ταλέντο και έμπνευση από τους μουσικούς που το απαρτίζουν, το αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά να είναι μοναδικό. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι λατρεύονται σε μεγάλο βαθμό από οπαδούς που αρέσκονται και στο metal αλλά και το μελωδικό hard rock, αφού συνδυάζουν αρμονικά και τα δυο είδη.
Ένα χρόνο πριν τη νέα χιλιετία, τους βρίσκουμε να κυκλοφορούν την όγδοη δουλειά τους με τον πιο ιδιαίτερο τίτλο δίσκου τους αλλά και με ένα εξίσου «δύσκολο» εξώφυλλο που θα ταίριαζε περισσότερο σε ένα πιο progressive σχήμα, παρά σε ένα group όπως οι PRETTY MAIDS. Μάλλον όμως από ότι φαίνεται κατάφεραν να «τραβήξουν τα βλέμματα» αφού γίνεται ήδη αναφορά σε αυτό. Ακούγοντας τον δίσκο, φυσικά και δεν είχαν αλλάξει ούτε μουσικό ύφος ούτε στυλ απόδοσης των τραγουδιών. Το “Anything Worth Doing Is Worth Overdoing” διαδέχτηκε το πολύ καλό “Spooked” του 1997, οπότε η σύγκριση θα ήταν αναπόφευκτη. Είπαμε όμως, όταν υπάρχει ταλέντο, αυτό που λαμβάνει ο οπαδός είναι μόνο ηχητική απόλαυση.
Από τα πρώτα δευτερόλεπτα του εναρκτήριου “Snakes In Eden”, ο ακροατής καταλαβαίνει ότι με έναν μοναδικά μαγικό τρόπο οι PRETTY MAIDS είναι λες και γύρισαν τον χρόνο πίσω στην χρυσή εξαετία 1984-1990, στα χρόνια που μπήκαν τα πολύ γερά θεμέλια για την φήμη και δημοτικότητα του group. Όλο το album έχει πολλές αναφορές στις 3 πρώτες δουλειές του συγκροτήματος με τραγούδια που έχουν ως επί το πλείστον γρήγορο tempo ηχητικά. Όταν πάλι οι ταχύτητες «πέφτουν», η ατμόσφαιρα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Όλες οι συνθέσεις έχουν ότι ακριβώς είχε αγαπήσει ο μέσος ή μη οπαδός στο σχήμα μέχρι εκείνη την χρονική περίοδο: ωραία πορωτικά ριφ που «ακροβατούν» στον metal και hard rock ήχο, catchy ρεφραίν που σου μένουν και τα σιγοτραγουδάς συνέχεια και τραγούδια με τρομερές, εθιστικές στην ακρόαση, μελωδίες που έχουν αρχή, μέση και τέλος, χωρίς περιττά μέρη μέσα σε αυτά, φυσικά με την συνοδεία πλήκτρων που είναι σήμα κατατεθέν του group. Κάθε νότα έχει τον δικό της ρόλο σε κάθε τραγούδι και είναι τόσο καλά τοποθετημένη σε κάθε σύνθεση που καμία δεν μπορεί να σε αφήσει αδιάφορο. Τα 7 από τα 11 τραγούδια (εξαίρω την μπαλάντα “With These Eyes”, που ακούγεται όσο προβλέψιμη πρέπει να είναι), μπορούν να είναι άνετα σε κάθε συλλογή με τα καλύτερα τραγούδια του group. Ειδικά τα “Destination Paradise”, “Hell On High Wheels” (ένα από τα ωραιότερα «χορευτικά» τραγούδια όλης της καριέρας τους μέχρι και σήμερα), “Back Off”, “Only In America” και το εναρκτήριο, είναι ακόμα και στις μέρες μας «φρέσκα», με τρομερό τσαμπουκά και μόνο σκοπό να ακουστούν πολύ, κάτι που γίνεται εύκολα.
Θεωρώ το “Anything Worth Doing Is Worth Overdoing” μια από τις πιο αντιπροσωπευτικές δουλειές των PRETTY MAIDS, αν και όσο και αν διαβάζεται ακραίο, το σχήμα δεν έχει χάλια «για τα σκουπίδια» δουλειά. Σαφώς και ο καθένας μας έχει αγαπημένα albums από την καριέρα τους, δεν υπάρχει όμως μια δισκογραφική προσπάθεια, μέχρι και φέτος, που να υστερεί και να μην ακούς έστω κάποια τραγούδια μέσα από αυτή. Αυτό είναι το μυστικό επιτυχίας και του συγκεκριμένου δίσκου αλλά και του σχήματος: υπάρχει η ικανότητα να γράφονται και να αποδίδονται τραγούδια που μένουν αναλλοίωτα στο χρόνο, κάνοντας παρέα σε πολλές γενιές ακροατών/οπαδών κάτι που κρατεί το συγκρότημα ακόμα ψηλά στις προτιμήσεις του κοινού.
Θοδωρής Μηνιάτης
