ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Pump” – AEROSMITH
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1989
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Geffen
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Bruce Fairbairn
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Steven Tyler
Κιθάρα – Joe Perry
Κιθάρα – Brad Whitford
Μπάσο – Tom Hamilton
Drums – Joey Kramer
Οι AEROSMITH το 1989 δεν χρειάζονταν ιδιαίτερες συστάσεις αφού έχοντας ήδη 16 χρόνια καριέρας ήταν ευρέως γνωστοί και αγαπητοί στο κοινό με πολλά τραγούδια που παραμένουν κλασσικά μέχρι και τις μέρες μας. Δυο χρόνια πριν, το “Permanent Vacation” ήταν για πολλούς ένα άτυπο comeback της μπάντας στα «μεγάλα σαλόνια». Ναι μεν είχαν κυκλοφορήσει στα 80’s τα “Rock In A Hard Place” το 1982 και “Done With Mirrors” το 1985, αλλά το “Permanent Vacation” τους ξαναέφερε για τα καλά στο προσκήνιο και την εμπορική επιτυχία.
Το 1989 κυκλοφορόντας το “Pump” ήταν σίγουρο ότι ο κόσμος θα το συνέκρινε με την προηγούμενη δουλειά, αφού ο πήχης είχε ανέβει ξανά ψηλά, και ειδικά οι οπαδοί, είχαν απαιτήσεις για ανάλογη συνέχεια με αντίστοιχου ηχητικού και συνθετικού επιπέδου υλικό. Οι AEROSMITH -απ’ ότι φάνηκε βάσει αποτελέσματος- ήταν σε οίστρο εκείνο το διάστημα οπότε δεν χάλασαν το χατίρι σε κανέναν. Συνέχισαν με αρμονικό τρόπο την ανοδική τους πορεία καταφέρνοντας ειδικά εκείνα τα χρόνια, με τα video clips τους, που παίζονταν συνέχεια σε όλα τα μουσικά κανάλια, να «μπουν» πολύ εύκολα σε κάθε σπίτι.
Φυσικά η επιτυχία τυχαία δεν έρχεται, πρέπει και οι συνθέσεις να «λένε» κάτι. Το συγκρότημα με το “Pump” κατάφερε να ξεπεράσει τον προ διετίας εαυτό του, δημιουργώντας μαζί με το “Get A Grip” που θα ακλουθούσε 4 χρόνια μετά, μια χρυσή τριάδα δίσκων που θα έμεναν στην ιστορία για τον συνολικό αριθμό πωλήσεων τους, για τα πολλά singles που πρόεκυψαν και από τις 3 δουλειές αλλά πάνω από όλα γιατί αποδείχτηκε περίτρανα ότι το ταλέντο και η ευφυΐα να γράφεις τραγουδάρες που μένουν αειθαλείς στο χρόνο δεν είναι εύκολο πράγμα.
Στο “Pump” οι AEROSMITH συνθέτουν για μια ακόμα δουλειά, τραγούδια με κύριο χαρακτηριστικό τον boogie, ολίγον bluesy, αλήτικο rock’n’roll/rock ήχο που σε κάνει άμεσα να κουνάς το κορμί σου από τη μέση και κάτω. Χωρίς να έχουν αλλάξει το μουσικό ύφος και το στυλ ηχητικής απόδοσης των τραγουδιών, έγραψαν συνθέσεις που ήταν άμεσες στο αυτί του ακροατή με «απλά» κιθαριστικά μέρη, ριφ και catchy ρεφραίν που χωρίς να το καταλάβεις σου «κολλούσαν» στο μυαλό και τα σιγοτραγουδούσες συνέχεια είτε όταν το τραγούδι ήταν mid tempo, είτε πιο γρήγορο. Κάθε τραγούδι είχε σαν βασικό σκελετό μια συγκεκριμένη μελωδία πάνω στην οποία «κτιζόταν» η υπόλοιπη σύνθεση. Ήταν όμως τόσο υψηλού συνθετικού επιπέδου που δεν μπορούσες να απομακρυνθείς από τα ηχεία. Παρόλο που τα τραγούδια ήταν «εύπεπτα» και εμπορικά, αφού δεν είχαν ηχητικές αλλαγές, εντούτοις έδιναν στον ακροατή την χαρά ότι «παιρνάει» καλά στην ακρόαση. Σημαντικό στοιχείο στην ευχάριστη ακρόαση είχε και η χρησιμοποίηση και άλλων οργάνων πλην κιθάρας, μπάσου και drums με αποτέλεσμα τα τραγούδια να αποκτήσουν ένα πιο ξεσηκωτικό χαρακτήρα και να δημιουργήσουν το ηχητικό trademark του group.
Στο “Pump” όμως παραείχαν το κοκαλάκι της νυχτερίδας. Από τα 10 τραγούδια που εμπεριέχονταν στο album, τα 6 έγιναν singles (με τα δυο εξ αυτών να είναι για promotional χρήση μόνο), το group με το “Janie’s Got A Gun” πήρε το πρώτο του Grammy, το “Pump” είναι το μόνο album των AEROSMITH που έχει 3 Top 10 singles στο Billboard Hot 100, 3 Νο1 singles στο Mainstream Rock Tracks chart, έκανε συνολικές πωλήσεις 7 εκατομμύρια στην Αμερική, θέτοντας το δίσκο τον δεύτερο πιο εμπορικό μετά το “Toys In The Attic” του 1975 και έγινε «ασημένιος» στο Ηνωμένο Βασίλειο με συνολικές πωλήσεις στα 60.000. Τραγούδια όπως τα “Young Lust”, “F.I.N.E.”, “The Other Side”, “Janie’s Got A Gun” και φυσικά το “Love In An Elevator”, απλά γιγάντωσαν την φήμη και την δημοτικότητα του group. Όλα τα μέλη παίζοντας χρόνια μαζί, είχαν πια «δέσει» μεταξύ τους, οπότε τα εκ προοιμίου hits προέκυπταν πολύ εύκολα κάνοντάς τα για πάντα αναγνωρίσιμα από τον οποιονδήποτε. Φυσικά δεν μπορούμε να αγνοήσουμε και τις υπόλοιπες συνθέσεις στο δίσκο δίνοντας ένα πολύ «δυνατό» album στον οπαδό αλλά τα προαναφερθέντα ξεχώριζαν άμεσα.
Το “Pump” είναι το ένα από τα τρία albums που σε μικρό χρονικό διάστημα «ξαναεμφάνισαν» το όνομα των AEROSMITH στην σκηνή με τεράστια γράμματα. Τους χάρισε πολύ χρήμα αλλά το σημαντικό, τους καθιέρωσε στις καρδιές πάρα πολλών ακροατών ακόμα και αυτών που δεν ασχολούνται ενδελεχώς με το είδος που καταπιάνονται σαν ένα σχήμα-μεγαθήριο που καθηλώνει με τις συνθέσεις του και τα τραγούδια του θα «μεγαλώσουν» πολλές γενιές ακόμα. Είναι «να το ‘χεις» πως να το κάνουμε;
Θοδωρής Μηνιάτης
