ΟΝΟΜΑ ALBUM: “Nothingface” – VOIVOD
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1989
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Mechanic/MCA – Noise Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Glen Robinson, Steve Sinclair
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά– Snake (Denis Belanger)
Κιθάρα – Piggy (Denis D’Amour)
Μπάσο – Blacky (Jean-Yves Theriault)
Τύμπανα – Away (Michel Langevin)
30 χρόνια συμπληρώνονται από μία εκ των πιο τζαζεμένων στιγμών της μεταλλικής ιστορίας. Οι VOIVOD για άλλη μία φορά θα κοιτούσαν μπροστά και δεν θα κάθονταν να επαναπαυτούν στις δάφνες του μουσικού τους θριάμβου με το “Dimension Hatross” ένα χρόνο πριν, αλλά θα κοιτούσαν πως θα ικανοποιήσουν την δική τους δίψα για νέες αναζητήσεις. Το πέμπτο τους άλμπουμ με τίτλο “Nothingface” θα έκλεινε τα χρυσά γι’ αυτούς 80’s με τον πλέον «γιούχου» τρόπο σε σχέση με τις προηγούμενες δουλειές τους (πράγμα που αναφέραμε και στο πρόσφατο αφιέρωμα για το συγκρότημα πριν τις τελευταίες τους συναυλίες στη χώρα μας 3 μήνες πριν). Στο “Nothingface” αρχικά οι VOIVOD αποφασίζουν να τραβήξουν τα όρια της μουσικής τους στο προοδευτικότερο και όχι τόσο μεταλλικό άκρο, χωρίς ωστόσο να μπορεί κάποιος να πει ότι ο δίσκος είναι καθαρά progressive ή καθόλου metal. Για την ιστορία που θα συνέχιζε το concept των περιπετειών του Voivod, ο Away επηρεάστηκε από Γάλλους φιλόσοφους και γενικώς το άλμπουμ έχει να κάνει με ιστορίες οι οποίες περιέχουν στοιχεία παρανοϊκής προσωπικότητας, κατάθλιψης, σχιζοφρένειας και όλα αυτά υπό το πρίσμα της επιστημονικής φαντασίας. Το “Nothingface” ήταν το ίδιο τζαζεμένο στιχουργικά όπως και μουσικά.
Στο άλμπουμ αυτό, το Voivod αποφασίζει να ταξιδέψει εκεί που ποτέ δεν έχει βρεθεί μέχρι στιγμής, στο ίδιο του το μυαλό και συγκεκριμένα μέσα στον εγκέφαλο του!!! Το Voivod τρώει τη φλασιά να καταστρέψει την αυθεντική του προσωπικότητα επειδή θεωρεί ότι ήταν αδύναμη (έτσι επειδή μπορούσε). Δημιουργεί διαφορετικά πρόσωπα και πλαστικές ταυτότητες αλλά όλες μοιάζουν ψεύτικες. Ψάχνει να βρει την αυθεντική αλλά αυτή έχει χαθεί και περιπλανιέται στο άγνωστο νιώθοντας ότι το σώμα του το έχει ρουφήξει ένα γιγάντιο μηχανουργείο κι έτσι γίνεται ο Απρόσωπος (ΓΙΟΥΥΥΥΥΥΥΥΧΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ). Το εναρκτήριο “The unknown knows” μιλάει για ερωτήματα που έχουμε για τους εαυτούς μας και για τα οποία δεν παίρνουμε απαντήσεις. Το ομότιτλο κομμάτι μιλάει για ένα πλάσμα που δημιούργησε ο Away, αναρωτιέται αν η πραγματική του προσωπικότητα υπήρξε ποτέ και νιώθει ότι έχει κλειστεί έξω από τον εξώκοσμο, τον κόσμο στον οποίο πρέπει να ζήσεις και έχει πάρε-δώσε με τον εσώκοσμό σου (Αρρώστια και τα φάρμακα δεν πιάνουν)! Έτσι αυτό το πλάσμα δεν έχει χέρια, πόδια, μάτια και στόμα, θα ήθελε να είναι μέρος του εξώκοσμου αλλά για κάποιο λόγο δε μπορεί (γιατί άραγε;). Κι εκεί που λες ότι δεν μπορείς να «καείς» περισσότερο στιχουργικά και μουσικά έχει συνέχεια!
Το πλάσμα συναντάει κόσμο που στην πραγματικότητα είναι ο ίδιος του ο εαυτός (!!!) και προσπαθούν να τον πείσουν να κάνει τα χέρια και τα πόδια του να μεγαλώσουν, μαζί με τα αυτιά του, το στόμα του και τα μάτια του!!! Το “Missing sequences” μιλάει για τα γιγάντια εργοστάσια που μοιάζουν με αράχνες (????) και σέρνονται στον πλανήτη ψάχνοντας για αλουμίνιο, κι όταν δεν υπάρχει άλλο αλουμίνιο, φεύγουν να πάνε σε άλλο πλανήτη σαν αστρόπλοια!!!!! Το “Pre-ignition” μιλάει για τα ρομπότ που δουλεύουν σ’ αυτά τα γιγάντια εργοστάσια και έχει να κάνει με τα πρόσωπα που χάνουν τους θρύλους και τον πολιτισμό τους εξαιτίας της νόσου Alzheimer! Συνολικά οι VOIVOD ακούγονται πιο ώριμοι από ποτέ, με την πολύ μεγάλη διαφορά να κάνουν τα φωνητικά του Snake, ο οποίος αν την εποχή του “War and pain” ή του “Rrroooaaarrr” του έλεγε κάποιος ότι μία μέρα θα τραγουδάει έτσι, ακόμα κι ο ίδιος θα γελούσε. Το εγκεφαλικό παίξιμο στα τύμπανα του Away είναι παρόν και πάλι, όχι σε τόσο έντονους ρυθμούς όσο στο παρελθόν, αλλά αρκούν μερικά συγκεκριμένα σημεία και γυρίσματα για να γίνει αντιληπτή η αξία του. Ο δε Piggy δεν εμμένει στην λογική των riffs, αλλά περισσότερο δημιουργεί υποστρώματα κιθάρας στα οποία εξελίσσονται τα κομμάτια.
Υποτίθεται ότι θα γυριζόταν ένα βίντεο για το “The unknown knows” το οποίο ποτέ τελικά δεν πήρε σάρκα και οστά σαν ιδέα, αλλά γύρισαν ένα για την καταπληκτική διασκευή που έκαναν στο “Astromine domine” των PINK FLOYD, το οποίο δεν είναι απλά μία από τις πλέον κορυφαίες διασκευές όλων των εποχών, αλλά και ένα κομμάτι που είναι αναπόσπαστο μέρος των συναυλιών τους μέχρι σήμερα (μας το κάνανε και «δώρο» πριν 2 μήνες παίζοντάς το τελευταίο). Επίσης όχι απλά έπαιξαν PINK FLOYD χωρίς να γελοιοποιηθούν, αλλά πολλοί έμαθαν το κομμάτι από τους VOIVOD, ενώ για χρόνια πολύς κόσμος το θεωρούσε δικό τους μην ξέροντας ότι είναι διασκευή, αν αυτό λέει κάτι! Οι VOIVOD με το “Nothingface” έκλεισαν την ενότητα των πρώτων 5 δίσκων τους και το concept του βαμπειροειδούς Voivod, εξ ου και πολλοί οπαδοί τους από ένα σημείο και μετά θεωρούν τα πρώτα 5 άλμπουμ τα καλύτερά τους, ενώ άλλοι τα θεωρούν και τα μόνα που κυκλοφόρησαν αδιαφορώντας για τα υπόλοιπα και κάνοντας εμάς τους πιστούς οπαδούς τους να τους ψάχνουμε για να τους στείλουμε ταξίδι στο διάστημα χωρίς επιστροφή. Μιλάμε για ένα από τα πλέον «δύσκολα» άλμπουμ μέχρι και σήμερα όπου ακόμα και μετά από απανωτές ακροάσεις, ανακαλύπτεις νέα πράγματα.
Οι VOIVOD χωρίς να ξέρουν τι ακολουθεί στα άγνωστα 90’s, ενώ επιχείρησαν άλλη μία φορά εμπορική αυτοκτονία με τον ήχο του δίσκου, κατάφεραν (διότι περί κατορθώματος πρόκειται) να δουν το “Nothingface” να γίνεται το πιο επιτυχημένο τους άλμπουμ, ενώ ήδη το “Dimension Hatross” φημολογείται ότι είχε ήδη πουλήσει πάνω από 150.000 αντίτυπα εκείνη την εποχή (ασύλληπτα νούμερα για την εποχή και με τη μουσική που έπαιζαν και όχι και με την καλύτερη δυνατή προώθηση λόγω του ύφους τους, το MTV πάντως τους στήριζε). Οι VOIVOD ευθύνονται κατά πολύ για μία μικρή αύξηση της ανοιχτομυαλιάς του κόσμου στο μεταλλικό ήχο παγκοσμίως (μη φανταστείτε και θαύματα, μιλάμε για 30 χρόνια πριν στην καρδιά της ΜΟΝΟ ΘΡΑΣ λογικής και της ανόδου του death metal). Τα 90’s τους δοκίμασαν αρκετά, αλλά μπόρεσαν και βγήκαν ζωντανοί μέχρι το 1997 όπου και έγινε ένα μεγάλο κενό, πρόλαβαν όμως και κυκλοφόρησαν ακόμα τέσσερα εκπληκτικά άλμπουμ και η σημερινή τους πορεία τους έχει φέρει στη μεγαλύτερη αναγνώριση της καριέρας τους. Αναγνώριση που έπρεπε ήδη να έχουν στα τέλη των 80’s, αλλά όπως λέει ο σοφός λαός, κάλλιο αργά, παρά ποτέ. Μέσα στην καθυστερημένη αναγνώριση, δίσκοι όπως το “Nothingface” έλαβαν κι αυτά μέρος της αξίας που τους πρέπει, με τον κόσμο πλέον πολύ πιο ώριμο να κατανοήσει τέτοια μεγαλειώδη λογική.
Did you know that:
O δίσκος μπήκε στα charts του Billboard στο νούμερο 114, η υψηλότερη θέση που είχαν λάβει ποτέ.
Οι VOIVOD ανέκαθεν αντιμετώπιζαν θέμα από τις Γαλλόφωνες μπάντες του Καναδά επειδή τραγουδούσαν στα Αγγλικά. Στον Καναδά υπάρχουν δύο μουσικές βιομηχανίες, η Αγγλική και η Γαλλική που έχουν χωριστεί από την κυβέρνηση. Η μοναδικότητα τους τελικά τους άφησε εκτός και της Αγγλικής μουσικής βιομηχανίας του Καναδά και πορεύτηκαν ολομόναχοι.
Στις 16 και 17 Φεβρουαρίου, οι VOIVOD έπαιξαν support των ΤESTAMENT στο San Francisco και την Santa Monica αντίστοιχα. Οι οπαδοί των TESTAMENT τους γιούχαραν. Ωστόσο ένα μήνα μετά, βγήκαν ως headliners σε Αμερικάνικη περιοδεία έχοντας ως support δύο μπάντες ονόματι… SOUNDGARDEN και FAITH NO MORE. Η τραγική ειρωνεία ήταν ότι λίγο μετά την περιοδεία αυτή, τα δύο συγκροτήματα έγιναν παγκοσμίως γνωστά και με πωλήσεις που ξεπέρασαν κατά πολύ αυτές των VOIVOD.
Το “Nothingface” προτάθηκε για τα βραβεία Juno και Felix. Το παράδοξο της υπόθεσης είναι ότι τότε δεν κέρδισαν αλλά η μοίρα τους έφερε φέτος το βραβείο Juno για το περυσινό αριστούργημα “The wake”.
Υ.Γ.: Maaaaaaaaaaayyyyyyyyyyyyyyyy IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII, maaaaaaaaaaaaaaaaayyyyyyyyyyyyy IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII?????????????
Άγγελος Κατσούρας
