ΟΝΟΜΑ ALBUM: “Destiny” – STRATOVARIUS
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1998
ΕΤΑΙΡΙΑ: Noise/T&T Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Timo Tolkki
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Timo Kotipelto
Κιθάρα – Timo Tolkki
Μπάσο – Jari Kainulainen
Πλήκτρα – Jens Johansson
Τύμπανα – Jörg Michael
Είκοσι χρόνια συμπληρώνονται από την κυκλοφορία του “Destiny”, του δίσκου που έκλεισε την λαμπρότερη περίοδο ενός από τα μεγαλύτερα (για πολλούς το μεγαλύτερο) power metal groups. Όντας διάδοχος του τεράστιου “Visions”, που είχε χρίσει τους STRATOVARIUS ως ηγέτες του europower, είχε δύσκολο έργο να επιτελέσει εξαρχής. Για κάποιους θεωρείται ένας μέτριος δίσκος, ενώ για κάποιους άλλους καταπληκτικός. Προσωπικά θα με βρείτε κάπου στη μέση…
Στο 7ο full-length album τους, οι Φιλανδοί τολμούν να στραφούν σε πιο απλές φόρμες στη σύνθεση, υιοθετώντας ταυτόχρονα και μια πιο εμπορική προσέγγιση, η οποία κορυφώθηκε στο επόμενο “Infinite”. Βέβαια, το να ανοίγεις το δίσκο με το ομώνυμο κομμάτι που οριακά ξεπερνάει τα δέκα λεπτά σε διάρκεια, δεν είναι και η πιο εμπορική επιλογή, αλλά συνολικά κρίνονται τα πράγματα. Σε αυτά τα δέκα λεπτά του “Destiny” συμπυκνώνονται όλα εκείνα τα στοιχεία των STRATOVARIUS που λάτρεψε ο κόσμος. Επικούρα, ατμόσφαιρα, μελωδίες, εξαιρετικές κιθάρες και πλήκτρα, αλλά και εναλλαγές σε ταχύτητες και διαθέσεις. Όσο προχωράει ο δίσκος ξετυλίγονται πολλές όμορφες στιγμές, αλλά γίνεται αντιληπτή και η αδυναμία του, που δεν είναι άλλη από την ύπαρξη τριών μπαλάντων σε σύνολο 9 κομματιών. Εντάξει, υπάρχει και το καταπληκτικό “Cold Winter Nights” στο #10 του tracklisting, αλλά καλώς ή κακώς δηλώνεται σαν bonus track, κι ας βάζει κάτω σε ποιότητα αρκετά από τα κομμάτια του δίσκου. Για να επιστρέψω όμως στις μπαλάντες, μπορεί το “4.000 Rainy Nights” να είναι ένα καλό κομμάτι, και το “Venus in the Morning” να ακούγεται ευχάριστα, αλλά εκείνο όμως το “Years Go By” μου κλωτσάει και νιώθω πως είναι cheesy και αχρείαστο. Ενδεχομένως ο Tolkki με τις μπαλάντες να ήθελε να δώσει έμφαση σε διάφορες μελωδίες με μελαγχολικό τόνο, που βρίσκονται σκόρπιες μέσα στο album και θυμίζουν κάτι από το παρελθόν της μπάντας (βλέπε “Dreamspace”), αλλά αισθάνομαι πως το πράγμα δε δούλεψε και εν τέλει ίσως να φαντάζει too much.
Ξέχωρα όμως από τη προσωπική μου γκρίνια για τις μπαλάντες, ο δίσκος περιέχει και εξαιρετικές στιγμές που είναι λίαν επιεικώς ικανές να κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρουν του ακροατή και να τον κάνουν να ευχαριστηθεί το δίσκο. Συνολικά το “Destiny” μπορεί να βρίσκεται παρακάτω από τα “Visions” και “Episode” που είχαν προηγηθεί, αλλά είναι ένας καλός και αντιπροσωπευτικότατος STRATOVARIUS δίσκος που δείχνει μια μεγάλη μπάντα ακόμα σε καλές στιγμές, πριν αρχίσει ακόμα το “άστρο” της να φθίνει, εισερχόμενη σε ατραπούς της κακής πλευράς της μουσικής βιομηχανίας και πριν ακόμα ο μεγάλος αυτός κιθαρίστας, ο Timo Tolkki, αρχίσει να ταλαιπωρείται από την υγεία του.
Did you know that:
– Ο δίσκος έφτασε το No. 1 στα Φιλανδικά chart και παρέμεινε σε αυτά για 17 εβδομάδες.
– Το αγαπημένο κομμάτι του Timo Tolkki από το δίσκο είναι το “Venus in the morning”.
– Το κομμάτι “4.000 rainy nights” αναφέρεται στο διαζύγιο του Tolkki και τις δύσκολες στιγμές που περνούσε εξαιτίας του εκείνη τη περίοδο.
– Με το “Destiny” έληξε και το συμβόλαιό που είχε η μπάντα με τη Noise, πριν υπογράψει στη Nuclear Blast.
Θανάσης Μπόγρης
