ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “United abominations” – MEGADETH
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2007
ΕΤΑΙΡΙΑ: Roadrunner
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Dave Mustaine, Jeff Balding, Andy Sneap
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά, Lead κιθάρα: Dave Mustaine
Μπάσο: James LoMenzo
Ντραμς: Shawn Drover
Κιθάρα: Glen Drover
Είχαν περάσει τρία χρόνια από την κυκλοφορία του πολύ καλού “The system has failed” κι ο Dave Mustaine έφτιαξε μία εντελώς καινούργια μπάντα, με τα αδέρφια Drover (Shawn και Glen) που έπαιζαν στους EIDOLON, με τον κιθαρίστα Glen να έχει παίξει και στο “House of God” του King Diamond και τον μπασίστα James LoMenzo που είχε παίξει στους WHITE LION και τους BLACK LABEL SOCIETY.
Ο δίσκος αυτός, καθυστέρησε πολύ να κυκλοφορήσει σε σχέση με αυτό που είχε ανακοινωθεί, επειδή ο Mustaine και η νέα του εταιρία, η Roadrunner, δεν ήταν ευχαριστημένοι από την παραγωγή. Ο δίσκος καθ’ αυτός, ήταν στο κλασικό ύφος των MEGADETH, με thrashy κομμάτια γεμάτα από απίθανα κιθαριστικά σόλο. Μέχρι εκεί όμως. Ενώ ξεκινά δυναμικά με τα “Sleepwalker”, “Washington is next!”, άντε και το “Never walk alone… A call to arms”, η συνέχεια είναι αρκετά ισχνή. Το “Gears of war”, που ήταν το πρώτο κομμάτι που είχε διαρρεύσει, είχε γραφτεί για ένα παιχνίδι για την κονσόλα X-Box και μοιάζει με το “Crush ‘em” από το “Risk”, ενώ κομμάτια όπως τα “Blessed be the dead”, “Play for blood”, “You’re dead”, τα γράφει ο Mega-Dave σ’ ένα απόγευμα… Ευτυχώς ο δίσκος κλείνει με το πολύ καλό “Burnt ice” όπου οι ταστιέρες παίρνουν φωτιά.
Το μεγάλο σημείο τριβής, υπήρξε η επανεκτέλεση το “A tout le monde”, που μετονομάστηκε σε “A tout le monde (Set me free)”, με την Cristina Scabbia των LACUNA COIL να μοιράζεται τα φωνητικά και μάλιστα, μετά από επιμονή του προέδρου της Roadrunner, ήταν το πρώτο single για τον δίσκο. Οι οπαδοί αντέδρασαν έντονα, ενώ εγώ προσωπικά δεν βρήκα κάποιον ιδιαίτερο λόγο για την επανηχογράφησή του, πέρα από το να κερδίσουν το κοινό των LACUNA COIL που εκείνη την περίοδο ήταν πραγματικά μεγάλοι στην Αμερική.
Έτσι όπως τον βλέπω τον δίσκο τώρα, ήταν το άλμπουμ που τους ξαναέβαλε στον χάρτη, μέχρι να έρθει το μεγαλειώδες “Endgame” να τα σαρώσει όλα, μ’ ένα line-up που δεν ήταν το πιο δυνατό που είχε στην καριέρα του ο Mustaine κι αυτό το διαπίστωσα ιδίοις όμασι στην headline εμφάνισή τους στο Λονδίνο για την προώθηση του δίσκου, που είχα την ευκαιρία να τους δω μαζί με τους NIGHTWISH.
Did you know that:
· Από λάθος είχε βγει μία φήμη ότι το πρώτο single για το δίσκο, θα ήταν η διασκευή στο “Out on the tiles” των LED ZEPPELIN. Τελικά το τραγούδι αυτό ήταν Γιαπωνέζικο bonus στην κυκλοφορία.
· Όταν έκανε κανείς προ-παραγγελία το δίσκο, υπήρχε ως bonus track το μέτριο “Black swan”. Για να μην χαθεί αυτό το αριστούργημα, το έβαλαν και στο θλιβερά μέτριο ‘Thirteen” που κυκλοφόρησε τέσσερα χρόνια αργότερα.
· Προφανώς επειδή είχε καταλάβει την ιεροσυλία, ο Mustaine δεν έκανε και κανένα ιδιαίτερο θέμα με το “Amerikhastan”, το κομμάτι που ο ίδιος αποκάλυψε στη συνέντευξη που κάναμε, ότι επρόκειτο για το “Holy wars part II”… Δεν μπορώ να σχολιάσω περαιτέρω…
· Σε προσωπικό επίπεδο, όλες οι συνεντεύξεις που έχω κάνει με τον Dave Mustaine είχαν μεγάλη ιδιαιτερότητα. Σ’ αυτήν την περίπτωση, το τερματίσαμε… Είναι Απρίλιος του 2007, μία από τις τελευταίες ημέρες πριν στείλουμε το περιοδικό για τύπωμα και οι MEGADETH ήταν στο οπισθόφυλλο. Η συνέντευξη είχε κανονιστεί ΟΡΙΑΚΑ, αφού ήταν προγραμματισμένη για τα μεσάνυχτα και την επόμενη μέρα έπρεπε να την είχα απομαγνητοφωνήσει, να στηθεί γραφιστικά και να φύγει για το τυπογραφείο. Γνωρίζοντας ότι δεν υπάρχει περιθώριο να ξαναπρογραμματιστεί η συνέντευξη, έχω κανονίσει να επιστρέψω στο γραφείο 1,5 ώρα νωρίτερα, σε περίπτωση που με καλούσε νωρίτερα, αφού είναι γνωστό το τι «στριμμένο άντερο» είναι ο μεγάλος Mustaine. Έλα όμως που αποφάσισε ένα αδέσποτο σκυλί να με πάρει στο κατόπι όπως πήγαινα προς το αυτοκίνητό μου και χωρίς κανένα λόγο να μου τραβήξει μια δαγκωματιά στη γάμπα που ήταν όλη δική μου!!! «Εδώ σε θέλω κάβουρα» σκέφτηκα… Τι κάνουμε; Όπως σωστά φανταστήκατε, πήγα στο γραφείο για τη συνέντευξη και μετά στο Ιπποκράτειο που εφημέρευε για αντιλυσσικό εμβόλιο… Και το πιο αστείο της υπόθεσης ξέρετε ποιο είναι; Πηγαίνοντας στο νοσοκομείο, με ρώτησαν οι γιατροί τι είχα και μόλις τους είπα «δάγκωμα σκύλου», μου είπαν ότι ήμουν ο τέταρτος ή πέμπτος… Μάλλον λόγω του γεγονότος ότι είχε πανσέληνο, οι τετράποδοι φίλοι μας την είχαν δει αλλιώς!!! Τέλος καλό, όλα καλά πάντως…
Σάκης Φράγκος
Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε την παρουσίαση που είχε γίνει στο ROCK HARD, τον Μάιο του 2007, αλλά και την περιπετειώδη συνέντευξη που είχα κάνει με τον Dave Mustaine, με φωτογραφίες εποχής (όπως πάντα).
MEGADETH interview (Dave Mustaine)
“United (abomi)nations”
Η μέρα πραγματικά δε με πήγαινε. Με όλες τις αναποδιές που έτυχαν, λίγα λεπτά πριν τη συνέντευξη με τον Dave Mustaine με δάγκωσε ένας σκύλος στο πόδι και η συνέντευξη έγινε περιμένοντας να πάω σε ένα εφημερεύον νοσοκομείο. Ευτυχώς όλα πήγαν καλά με την κουβέντα που είχαμε με τον ηγέτη των MEGADETH με τον ίδιο να είναι πιο ήρεμος από ποτέ, παρά τις σκληρές ερωτήσεις που δέχτηκε. Βέβαια, οφείλουμε να πούμε ότι υπήρχαν συγκεκριμένοι περιορισμοί στη συνέντευξη αυτή, οι οποίοι μας δόθηκαν όταν την κανονίσαμε. Ο μάνατζερ του Mustaine, παρακολουθούσε το τηλεφώνημα (γι’ αυτό και η γραμμή ήταν χάλια) για να παρέμβει όπου θεωρούσε πρέπον κι αυτό ήταν θέλημα και του καλλιτέχνη και της εταιρίας του. Απαγορευόταν οι ερωτήσεις για τους METALLICA, τη θρησκεία και τα παλιά μέλη των MEGADETH. Επιτρέπονται ερωτήσεις μόνο για το δίσκο. Υπό αυτές τις προϋποθέσεις, διαβάστε τι είπαμε.
Ο τίτλος του δίσκου, “United abominations”, είναι ένα ξεκάθαρο καρφί για τα Ηνωμένα Έθνη (United Nations). Για ποιο λόγο διάλεξες έναν τόσο προκλητικό τίτλο;
Γιατί ήθελα να προκαλέσω συζητήσεις!!! Αν δεν είχα τέτοιο τίτλο, θα με ρωτούσες;
Εντάξει λοιπόν, πέτυχες τον στόχο σου… Ποιος ήταν ο πραγματικός λόγος όμως πίσω από αυτή σου την επιλογή;
Η πολιτική σαν θεσμός είναι χάλια. Ας ξεκινήσουμε από αυτό. Όταν είσαι έξω από ένα πρόβλημα, λες ότι δεν πρόκειται ποτέ να συμβεί αυτό σε σένα και δεν κάνεις τίποτα να το λύσεις. Αυτό φυσικά έλεγα κι εγώ όταν ήμουν μικρότερος, αλλά πλέον έχω μεγαλώσει, έχω παιδιά και βλέπω τα πράγματα εντελώς διαφορετικά. Κανείς δεν κάνει τίποτα και απ’ αυτόν τον κανόνα δε γλυτώνει κι ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών. Πρόκειται για έναν θεσμό εντελώς αναποτελεσματικό. Βλέπεις τι γίνεται στο Λίβανο και στο Ισραήλ; Είδες να έκαναν κάτι στο Ιράκ; Υπάρχουν φήμες ότι οι μεγαλύτερες διακινήσεις ναρκωτικών γίνονται στα υπόγεια του κτιρίου των Ηνωμένων Εθνών… Για να καταλάβεις πόσο σάπιοι είναι οι πολιτικοί, θα σου δώσω ένα παράδειγμα: Πριν κάποια χρόνια ένας Ρώσος διπλωμάτης οδηγούσε μεθυσμένος στην Αμερική, παρέσυρε και σκότωσε έναν άνθρωπο, αλλά λόγω της ασυλίας που είχε, έφυγε από τη χώρα ατιμώρητος. Σκέφτεσαι να ήσουν στη θέση της γυναίκας ή των παιδιών αυτού του ανθρώπου, να σου λένε ότι σκότωσε τον άνθρωπό σου ένας μεθυσμένος κι όταν ρωτάς που είναι, να σου λένε ότι έχει διπλωματική ασυλία και έφυγε από τη χώρα χωρίς καν να δικαστεί; Να μην κάνουμε και πιο συγκεκριμένα τα παραδείγματα για τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών…
Άσε να μην μπλέξουμε με την πολιτική και να επικεντρωθούμε στο δίσκο. Το πρώτο κομμάτι που ακούστηκε από το δίσκο, ήταν το “Gears of war”, γύρω στο Νοέμβριο του 2006, από μία εκδήλωση που έγινε για το ομώνυμο video game (για το XBOX 360) όπου το παρουσιάσατε live. Πιστεύεις ότι είναι καλός τρόπος προώθησης αυτός;
Βασικά η Microsoft έκανε το παιχνίδι “Gears of war” και μου ταίριαζε πολύ ο τίτλος. Δεν είχα έτοιμους τους στίχους, παρά μόνο τη μουσική. Το έγραψα και τους το έδωσα. Τους άρεσε πολύ αλλά δεν μπορούσαν, δυστυχώς, να το χρησιμοποιήσουν στο παιχνίδι αφού το deadline είχε παρέλθει. Δε με πείραζε όμως, αφού το XBOX ήταν χορηγός της περιοδείας μου Gigantour και συνεργαζόμαστε πολύ καλά. Φυσικά και ήταν πολύ καλός τρόπος προώθησης, αφού έφερε τους MEGADETH σε επαφή με νέο κόσμο, με ανθρώπους που παίζουν ηλεκτρονικά παιχνίδια και πιθανόν να μη μας είχαν ξανακούσει.
Θεωρείς το “Gears of war” κομμάτι τόσο αντιπροσωπευτικό του δίσκου ώστε να ακουγόταν αυτό πρώτο απ’ όλα;
Βασικά, να σου πω την αλήθεια, ότι και να πιστεύω, η ουσία είναι πως δεν μπορούσα να κάνω κάτι άλλο. Βρέθηκα ουσιαστικά προ τετελεσμένου γεγονότος!
Για ποιο λόγο μετατέθηκε τόσες πολλές φορές η τελική ημερομηνία κυκλοφορίας του δίσκου; Τι συνέβη με την πρώτη παραγωγή του δίσκου; Οι φήμες λένε ότι η Roadrunner δεν ήταν ευχαριστημένη με το τελικό αποτέλεσμα που τους παρουσίασες και σου πρότειναν τον Andy Sneap…
Η αλήθεια είναι ότι εγώ δεν ήμουν ευχαριστημένος από την παραγωγή που είχε γίνει αρχικά. Οπότε μιλώντας με τη Roadrunner, είπαμε να χρησιμοποιήσουμε έναν άλλον παραγωγό που τον βρήκαμε στο πρόσωπο του Andy Sneap. Η αρχική έκδοση του “United abominations” ακουγόταν πιο καλογυαλισμένη, όπως το “Cryptic writings” να φανταστείς, κάτι που δεν κόλλαγε με την ατμόσφαιρα που υπάρχει. Ήθελα κάτι πιο «κοφτερό» κι ο Andy Sneap νομίζω ότι ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος να κάνει κάτι τέτοιο. Ουσιαστικά δεν άλλαξε η δομή των κομματιών. Ο δίσκος ήταν ο ίδιος, με διαφορές σε τεχνικές λεπτομέρειες. Δεν με ανάγκασε κανείς να αλλάξω τα πράγματα…
Στην αρχή, είχε διαρρεύσει ότι το πρώτο single του δίσκου θα ήταν το “Out on the tiles” των LED ZEPPELIN κι όλοι μας είχαμε ξαφνιαστεί με αυτή την επιλογή… Τελικά το τραγούδι αυτό, κατέληξε να είναι το γιαπωνέζικο bonus track.
Υπήρξε μία λανθασμένη απόδοση των λόγων μου. Είχα πει ότι «θα ήθελα να είναι single», όχι ότι θα είναι σίγουρα. Είμαι πολύ μεγάλος οπαδός των LED ZEPPELIN και πάντα ήθελα να παίξω ένα κομμάτι τους σε δίσκο μου. Είμαι οπαδός του Jimmy Page και του Robert Plant και θυμάμαι ακόμη την εαυτό μου να είμαι μικρό παιδί και να βάζω στο πικάπ τους δίσκους των LED ZEPPELIN. Πάντως οι MEGADETH δεν είναι ένα συγκρότημα που θα το παίξει το MTV από το πρωί μέχρι το βράδυ και το single και το video clip δεν είναι και τόσο σπουδαίες υποθέσεις για μας πλέον.
Τελικά για πρώτο single διαλέξατε την επανεκτέλεση του “A tout le monde”, το οποίο μετονομάσατε σε “A tout le monde (Set me free)”. Αυτή σας η επιλογή έχει σχολιαστεί με πολύ καυστικό τρόπο από τους οπαδούς σας, τουλάχιστον απ’ ότι διαβάζω στο internet και συζητάω. Όπως κι εγώ, πιστεύουν ότι θα ήταν προτιμότερο να βγάζατε ένα νέο σας τραγούδι, παρά την επανεκτέλεση ενός αγαπημένου, παλιού κομματιού.
Μα ο λόγος είναι αυτός ακριβώς που είπες στο τέλος. Είναι ένα πραγματικά αγαπημένο κομμάτι των οπαδών των MEGADETH, στο οποίο δεν είχε δοθεί η απαραίτητη «φροντίδα», απ’ όλες τις απόψεις, ώστε να γίνει ακόμη πιο κλασικό. Άλλωστε, θεωρώ ότι αυτή η εκτέλεση το κάνει όπως έπρεπε να είναι όταν πρωτογράφτηκε, λιγάκι πιο γρήγορο.
Ένα άλλο θέμα όμως που συζητήθηκε είναι η συμμετοχή της Cristina Scabbia των LACUNA COIL στα δεύτερα φωνητικά σ’ αυτό το κομμάτι. Ο λόγος που ζήτησες από την Cristina να τραγουδήσει ήταν επειδή σου άρεσε η φωνή της ή επειδή ήθελες να προσελκύσεις το ενδιαφέρον του αμερικάνικου κοινού τώρα που οι LACUNA COIL είναι πολύ δημοφιλείς στη χώρα σου;
Να σου πω την αλήθεια, είναι ένας συνδυασμός και των δύο που είπες. Είναι δεδομένο ότι η Cristina έχει πολύ σπουδαία φωνή αλλά κι ότι οι οπαδοί των LACUNA COIL βρίσκονται ως επί το πλείστον στην Αμερική. Είχαμε τρεις επιλογές όμως πριν από αυτή. Οι δύο πρώτες (που δεν πρόκειται να αποκαλύψω) τελικά δεν τα κατάφεραν, η Lisa Marie Presley μετάνιωσε, ουσιαστικά, την τελευταία στιγμή και καταλήξαμε στην Cristina, η οποία έπρεπε να είναι και η αρχική μας επιλογή. Πάντως για να επανέλθω στο προηγούμενο ερώτημά σου, εγώ δεν ακούω άσχημα σχόλια των οπαδών των MEGADETH σχετικά με την επιλογή του single και της τραγουδίστριας. Δεν ξέρω τι μπορεί να λένε οι οπαδοί μας στην Ελλάδα, αλλά τουλάχιστον στην Αμερική δεν είναι έτσι τα πράγματα. Όπως και να έχει όμως, ένα single για ένα σχήμα όπως οι MEGADETH, δεν είναι και τόσο πρωτεύουσας σημασίας. Περισσότερο το κάνουμε επειδή πρέπει να γίνει.
Πρόσφατα δήλωσες ότι το “United abominations” είναι η τελευταία σου προσπάθεια για να επιτύχεις κάτι σημαντικό. Έχεις τόση πολλή πίστη σ’ αυτό το άλμπουμ; Πιστεύεις ότι μπορεί να συγκριθεί με τα κλασικά “Rust in peace”, “Youthanasia” και “Countdown to extinction” για παράδειγμα;
Δεν προλαβαίνεις να πεις κάτι και την επόμενη στιγμή το έχει μάθει όλος ο κόσμος (γέλια)!!! Ναι, έχω πολλή εμπιστοσύνη στο υλικό που έχουμε στο δίσκο κι από τη στιγμή που είμαι 45 χρονών, θεωρώ ότι δεν έχω και πολλές ευκαιρίες ακόμα να γράψω κάτι που θα με αφήσει στην ιστορία, πέρα απ’ αυτά που έχω ήδη κάνει όλα αυτά τα χρόνια.
Για να πούμε πάντως κάτι που είναι οφθαλμοφανές από το πρώτο άκουσμα του δίσκου, το “United abominations” έχει πολλά και καλά σόλο… Το έκανες μήπως επίτηδες επειδή η τελευταία μόδα στο metal «επιτάσσει» στα σχήματα να έχουν μικρά ή καθόλου κιθαριστικά σόλο στα τραγούδια τους;
(γέλια) Οι MEGADETH πάντα είχαν σόλο στα τραγούδια τους και πάντα θα έχουν. Να σου πω τον λόγο; Επειδή πολύ απλά γνωρίζουν να γράφουν και να παίζουν σόλο!!! Νομίζεις ότι υπάρχουν πολλά γκρουπ εκεί έξω που ξέρουν να γράφουν και να παίζουν σόλο; Ο David Gilmour, για παράδειγμα, έχει τη θεϊκή ικανότητα να παίζει μία νότα και να την κάνει να ακούγεται πραγματικά μαγική. Από την άλλη έχεις τον Yngwie Malmsteen, ο οποίος έχει εξαιρετική τεχνική και παίζει εξωπραγματικά γρήγορα. Στο ενδιάμεσο διάστημα όμως υπάρχουν πάρα πολλοί κιθαρίστες, οι περισσότεροι εκ των οποίων δεν ξέρουν να παίζουν σόλο, κάτι που οι MEGADETH το κάνουν πολύ καλά εδώ και πολλά χρόνια.
Δηλαδή δεν συμμερίζεσαι αυτό που λένε “the less is more”, έτσι;
Φυσικά κι όχι. Είναι υπεκφυγή για όσους δεν ξέρουν και δεν μπορούν να παίζουν καλά!!!
Πάντως οφείλω να σου πω ότι το “Burnt ice” έχει ένα κλασικό MEGADETH σόλο… Πάμε στο κομμάτι “Amerikhastan”, με το οποίο σίγουρα θέλεις να κάνεις έναν παραλληλισμό με το Aphganistan…
Έτσι είναι, αλλά να σου πω ότι στην πραγματικότητα πρόκειται για το “Holy wars part II”. Ουσιαστικά οι μόνοι λόγοι για τους οποίους έχουν γίνει πόλεμοι, είναι οι γυναίκες –από πού ξεκίνησε άλλωστε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος; Επειδή κάποιος προσέβαλε τη γυναίκα κάποιου άλλου. Οι άλλοι λόγοι είναι τα χρήματα και η θρησκεία. Το θέμα της θρησκείας και του ιερού πολέμου, το πραγματευτήκαμε στο πρώτο μέρος του τραγουδιού.
Ωραία λοιπόν. Έχετε το δεύτερο μέρος του “Holy wars”, έχετε ήδη γράψει το “Return to hangar”, αυτό που μένει να γράψετε είναι και το δεύτερο μέρος του “Tornado of souls” να γουστάρουμε!!!
(γέλια) Θα αρχίσω να μαζεύω τις παραγγελιές μου φαίνεται σχετικά με τα sequel!!!
Πάμε σε κάτι άλλο τώρα. Δημιούργησες την περιοδεία Gigantour. Η πρώτη μορφή της είχε εσάς, τους DREAM THEATER, ANTHRAX, FEAR FACTORY, NEVERMORE, LIFE OF AGONY, SYMPHONY X κι άλλα σχήματα. Μία σύνθεση που θα «σκότωνε» στην Ευρώπη, αλλά στην Αμερική δεν τα πήγε και τόσο καλά…
Η περιοδεία αυτή πήγε καλά. Αν κοιτάξεις τον αριθμό των ατόμων που παρακολούθησαν τις συναυλίες που δώσαμε, είναι παραπάνω από ικανοποιητικός. Το λάθος μας ήταν ότι η εταιρία με την οποία συνεργαστήκαμε, είχε κλείσει χώρους πολύ μεγάλους, τους οποίους δεν μπορούσαμε να γεμίσουμε ότι και να κάναμε… Έτσι φαινόταν ότι παίζαμε σε άδεια μέρη, ενώ στην πραγματικότητα ήταν παραπάνω από ικανοποιητική η προσέλευση (σ.σ. κάπου εδώ να θυμίσω και την κουβέντα με τον Portnoy πριν μερικούς μήνες, όπου μας είπε ότι η περιοδεία αυτή δεν είχε και ιδιαίτερη επιτυχία, αν και τα νούμερα όλα είχαν δημοσιευτεί στο internet).
Ωραία. Και σκέφτομαι εγώ τώρα: Μήπως τελικά για το δεύτερο Gigantour επιστράτευσες σχήματα που είναι πιο δημοφιλή αυτήν την περίοδο στην Αμερική, όπως τους LAMB OF GOD, ARCH ENEMY, OPETH για να έχεις περισσότερο κόσμο;
Πρέπει να ξέρεις ότι το ποια συγκροτήματα θα παίξουν σε μία περιοδεία σαν το Gigantour, εξαρτάται από τη διαθεσιμότητά τους, δηλαδή από το αν μπορούν τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο να παίξουν μαζί μας. Από τη στιγμή που μπορούσαν, όλα καλά…
Άποψή μου είναι πάντως ότι αν έφερνες το Gigantour στην Ευρώπη, θα μπορούσατε να γεμίσετε πολύ μεγάλους χώρους… Τέλος πάντων. Για να συνεχίσω τη συλλογιστική μου, όταν δεν είχατε δίσκο MEGADETH να προωθήσετε, κάνατε αυτήν την περιοδεία. Τώρα που βγάλατε το “United abominations” όμως, βγαίνετε support στους HEAVEN AND HELL στην Αμερική… Μήπως αυτό δείχνει ότι δεν έχεις τελικά τόση εμπιστοσύνη όσο θέλεις να λες;
Όχι. Πολύ απλά μας προτάθηκε αυτό το support και φυσικά ήταν πολύ μεγάλη ευκαιρία για μας. Άλλωστε σκοπεύω να φέρω το Gigantour στην Ευρώπη, αλλά μονάχα με τέσσερα σχήματα. Είδα ότι έτσι είναι πολύ πιο λειτουργικό. Κάτι σαν την περιοδεία “Clash of the titans” που είχαμε κάνει στις αρχές της δεκαετίας του ’90.
Είχες δηλώσει ότι το “The system has failed” θα ήταν ο τελευταίος MEGADETH δίσκος. Μήπως είχε να κάνει με το συμβόλαιο που είχες με τη Sanctuary;
Δεν είμαι τύπος που κάνω δίσκους μόνο και μόνο για τα συμβόλαια και τις εταιρίες. Ουσιαστικά, το “The system…” προοριζόταν για σόλο δίσκος, αλλά η εταιρία publishing με ειδοποίησε ότι δεν μπορούσα να κάνω σόλο δίσκο, αφού τους χρωστούσα ένα δίσκο MEGADETH. Αν δεν έκανα ένα δίσκο MEGADETH θα ήμουν για πάντα στα χέρια τους… Εκπλήρωσα λοιπόν τις υποχρεώσεις μου, ήμουν 100% ακέραιος απέναντί τους και μπορώ να λέω ότι κρατώ το κεφάλι μου ψηλά.
Σχετικά με το DVD σας από την εμφάνιση στο Buenos Aires “That one night live” τι έχεις να πεις;
Είμαι πολύ ευχαριστημένος. Είναι φανταστικό DVD κι ο κόσμος το έχει αγκαλιάσει.
Κάπου εδώ πρέπει να σταματήσουμε. Με ειδοποιούν ότι ο χρόνος μας παρήλθε. Χάρηκα που σε άκουσα και πάλι ήρεμο και με εντελώς διαφορετικό τόνο στη φωνή σου απ’ ότι παλιότερα…
Πλέον είμαι πολύ ικανοποιημένος από τη ζωή μου, την οικογένειά μου, είμαι μακριά από πράγματα που είναι επιζήμια για την υγεία μου. Περνάω καλά και φαίνεται. Ευχαριστώ πολύ κι ελπίζω να ξαναέρθω στην Ελλάδα για συναυλία.
Σάκης Φράγκος
MEGADETH – “United abominations” (Roadrunner)
Ένα από τα πιο πολυαναμενόμενα άλμπουμ της χρονιάς, είναι φυσικά και το “United abominations”. Με μεγάλη ιστορία πίσω του, αφού ήταν να βγει αρκετούς μήνες πριν, αλλά ο Mustaine “υποχρεώθηκε” από τη Roadrunner να δώσει το δίσκο στον Andy Sneap να αλλάξει εντελώς την παραγωγή, με τα κομμάτια που διέρρευσαν στον internet να αφήνουν αντιφατικά σχόλια –κυρίως αρνητικά όμως- και πολλά άλλα. Η επιλογή του “A tout le monde (Set me free)” σαν πρώτο single και video clip με την Cristina Scabbia των LACUNA COIL να έχει αναλάβει τα δεύτερα φωνητικά (αν και ο ρόλος της παραείναι βοηθητικός), ξένισε κι εμένα πολύ, καθώς δείχνει ένα σχήμα που δεν έχει εμπιστοσύνη στο νέο του υλικό και στηρίζετε στην επιτυχημένη συνταγή του παρελθόντος… Γενικότερα, όλο το κλίμα του δίσκου στηρίζεται σε ιδέες που θυμίζουν αρκετά το παρελθόν του σχήματος, αλλά δυστυχώς μου ακούγονται κάπως ανέμπνευστες, ιδίως σε κομμάτια όπως το “Gears of war” ή το “Washington is next” που έχει πολλές IRON MAIDEN επιρροές. Η εξαιρετική δουλειά στα solos, ανεβάζει το τελικό αποτέλεσμα, αλλά μάλλον δεν είναι το άλμπουμ που περίμενα να ακούσω μετά το “The system has failed” που μου άρεσε πολύ (εν αντιθέσει με το πολύ μέτριο “The world needs a hero”). Μπορεί ο ίδιος ο Mustaine να διατείνεται ότι το “United abominations” είναι το καλύτερο άλμπουμ της καριέρας του, αλλά εγώ θα διαφωνήσω. Έχω ακούσει πολύ καλύτερους δίσκους από τους MEGADETH και αυτό είναι πέρα από κάθε διαπραγμάτευση, τουλάχιστον για μένα. Περίμενα σαφώς περισσότερα σε σχέση και με το θόρυβο που είχε δημιουργηθεί, αλλά και σε σχέση με τα εκπληκτικά τραγούδια που μας έχει προσφέρει στο παρελθόν. Από κει και πέρα τα συμπεράσματα είναι δικά σας. Άλλωστε δείγμα του δίσκου, μπορείτε να ακούσετε και στο CD που συνοδεύει το περιοδικό…
7 / 10
Σάκης Φράγκος
