ΟΝΟΜΑ ALBUM: “Land of the free II” – GAMMA RAY
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2007
ΕΤΑΙΡΙΑ: SPV / Steamhammer
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Dirk Schlächter – Kai Hansen
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Κιθάρα/ Φωνητικά: Kai Hansen
Τύμπανα: Dan Zimmermann
Κιθάρα: Henjo Richter
Μπάσο: Dirk Schlächter
Το 2005, οι HELLOWEEN κυκλοφόρησαν το τρίτο sequel του “Keeper of the seven kings”, την επόμενη χρονιά οι QUEENSRYCHE έβγαλαν το “Operation: mindcrime II”, μάλλον ο συμπαθής Kai Hansen, σκέφτηκε ότι ήταν η κατάλληλη περίοδος να βγάλει το sequel του θρυλικού “Land of the free”… Μάλιστα, λίγο καιρό πριν, οι HELLOWEEN είχαν βγάλει το “Gambling with the devil” κι έκαναν τη μαγική “Hellish tour” που πέρασε από τα μέρη μας και ήταν προπομπός του reunion των HELLOWEEN, αυτό όμως είναι άλλη ιστορία…
Προσωπικά, θεωρώ το “Land of the free”, μαζί με το “Visions” των STRATOVARIUS και το “Keeper of the seven keys part II” των HELLOWEEN, ένα από τα τρία κορυφαία power metal άλμπουμ όλων των εποχών, με χαρακτηριστική άνεση… Γιατί όμως, να μπούμε στη διαδικασία να συγκρίνουμε το δεύτερο μέρος του με το πρώτο, από τη στιγμή που μάλλον δεν υπάρχει και καμία έννοια μουσικής ή στιχουργικής συνέχειας; Ή τουλάχιστον μετά από τόσα χρόνια δεν την αντιλήφθηκα. Αλλά και να υπήρχε, ποιος ο λόγος σύγκρισης; Κι αυτό ισχύει για όλα τα “part II”. Βγάζοντας εντελώς από το μυαλό μου το αριστουργηματικό “Land of the free” κι ακούγοντας το άλμπουμ «αυτόνομα», νομίζω ότι είναι ένα από τα τελευταία πολύ καλά power metal άλμπουμ που άκουσα…
Μπορώ να ονοματίσω πολλά εξαιρετικά τραγούδια, όπως το εναρκτήριο “Into the storm”, το “Leaving hell”, το αναπόφευκτο έπος που κλείνει το δίσκο με τον τίτλο “Insurrection”, το αγαπημένο μου “Empress”, αλλά δεν έχει και ιδιαίτερο νόημα. Ο δίσκος στο σύνολό του είναι στο ύφος που αγαπήσαμε τον Kai Hansen, δηλαδή ατόφιο power metal. Και όταν ο «νονός» του βγάζει καλά power metal τραγούδια, εμείς απλά σωπαίνουμε και ακούμε.
Δεν μπορώ όμως να μην επισημάνω το γεγονός ότι στα τραγούδια του άλμπουμ, μπορούμε να ακούσουμε ολοφάνερα σημεία από άλλα τραγούδια, άλλων συγκροτημάτων. Αυτό το συνήθειο το ξεκίνησε στο “No world order” το οποίο από την αρχή μέχρι το τέλος ήταν ένα tribute στους JUDAS PRIEST και τους ACCEPT, εδώ πέρα, το διευρύνει με τους IRON MAIDEN. Κι ενώ στο “To mother earth” απλά «αντιγράφει» τον εαυτό του αφού ακούμε σχεδόν αυτούσιο σημείο από το “How many tears”, υπάρχουν εμφανέστατες αντιγραφές από IRON MAIDEN στο “When the world”, που ξεκινά σαν το “Flash of the blade”, στο “Opportunity” που εκτός από το προφανές “The clairvoyant”, έχει και το “Rime of the ancient mariner” σημείο του, στο “Leaving hell” υπάρχει ένα διάχυτο THIN LIZZY feeling, στο “Empress” μπορεί κανείς να ακούσει ένα μείγμα “Princess of the dawn” μαζί με “Balls to the wall”, στο “Real world” θα έλεγα ότι είχε στο μυαλό του το “I want out” (αλλά δικό του τραγούδι είναι πάλι, ότι θέλει κάνει!!!), αλλά στη συνέχειά του μας βάζει στον μαγικό κόσμο του “The sentinel” και στο “Insurrection” ακούμε πάλι PRIEST σε σημεία… Αυτό είναι ένα σημείο που γενικότερα με ψιλο-εκνευρίζει, αλλά πάλι είναι αυτή η μανία υπερανάλυσης που με πιάνει ώρες-ώρες. Γιατί συνολικά, το “Land of the free II”, είναι σαφές ότι δεν πιάνει σε αξία το πρώτο μέρος (λες κι έχουμε ακούσει πολλούς τόσο καλούς δίσκους), δεν πρέπει όμως να παρασυρθείτε και να παραλείψετε να το ακούσετε έχοντας αυτό στο μυαλό σας…
Σάκης Φράγκος
Παρακάτω, μπορείτε να διαβάσετε τη συνέντευξη που είχε κάνει ο Φραγκίσκος Σαμοΐλης με τον Kai Hansen για το άλμπουμ εκείνο, στο έντυπο Rock Hard, καθώς και την παρουσίαση του δίσκου, όπως πάντα, με φωτογραφίες εποχής…
GAMMA RAY interview (Kai Hansen)
“In the valley of the king…”
“Land of the free”… για μένα, αλλά και πολύ κόσμο ακόμα, ο δίσκος που θα μπορούσε να λέγεται και “Keeper of the seven keys: part III”. Το απόγειο της συνθετικής μαεστρίας των GAMMA RAY. “Land of the free part II”. Ιεροσυλία; 12 χρόνια μετά, οι Γερμανοί μας προσφέρουν τη συνέχειά του, τιμάει το όνομα και με το παραπάνω. O Βασιλιάς του Γερμανικού power metal, Kai Hansen, στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής μας μιλάει για όλους και για όλα… Όσο εμείς περιμένουμε την 24η Νοεμβρίου!
Καλησπέρα Kai… τι κάνεις;
Μια χαρά φίλε μου.
Κουρασμένος από τις συνεχόμενες συνεντεύξεις;
(γέλια) Αρκετά, αλλά αντέχω ακόμα λίγο.
Εντάξει λοιπόν. Ας αρχίσουμε με τα συγχαρητήρια για το πάρα πολύ καλό νέο σας άλμπουμ.
Ευχαριστώ! Είναι πάντα ωραίο να το ακούς αυτό! (γέλια) Είναι μια τεράστια επιβράβευση για εμάς.
“Land of the free II”, δώδεκα χρόνια μετά την κυκλοφορία του αριστουργήματός σας. Γιατί τώρα;
Γιατί τώρα… Καλή ερώτηση… Δεν ξέρω! Απλά έγινε. Δεν το είχαμε σκεφτεί, όμως απλά έγινε. Μετά την περιοδεία για το “Majestic” καθόμασταν όλοι μαζί από τη μπάντα και σκεφτόμασταν την κατεύθυνση του νέου άλμπουμ. Για κάποιο λόγο πάντα λειτουργούμε έτσι και θέλουμε να ξέρουμε στο περίπου πού θα βαδίζει ο κάθε νέος δίσκος μας. Και αυτή τη φορά το θέλαμε ακόμα πιο αυστηρό αυτό. Να ξέρουμε πραγματικά τι κάνουμε και πού κατευθυνόμαστε. Και όλοι συμφωνήσαμε σε μερικά πράγματα που θέλαμε για το νέο άλμπουμ. Να είναι πολύ δυναμικό, μελωδικό και να αποπνέει μια θετική ενέργεια και αισιοδοξία…
Tα δυνατά σημεία της μουσικής των GAMMA RAY…
Ακριβώς. Κατά την περιοδεία για το “Majestic” βλέπαμε γελαστά πρόσωπα στο κοινό, ανθρώπους που ήταν έτοιμοι για το show και το χαιρόντουσαν. Έτσι νιώσαμε ότι υπήρχε αυτή η ανάγκη και για εμάς ταυτόχρονα. Το “Majestic” ήταν πιο σκοτεινό. Και αυτή τη φορά θέλαμε κάτι πιο αισιόδοξο όπως το “Land of the free”. Και το “Land of the free” αναφέρθηκε πολλές φορές επειδή είναι το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ενός άλμπουμ GAMMA RAY και του άλμπουμ που σκεφτόμασταν να δημιουργήσουμε. Αφού το είπαμε πολλές φορές, καταλήξαμε ότι η κατεύθυνση για το νέο άλμπουμ θα είναι το “Land of the free II”. Δεν είπαμε όμως ότι θα το ονομάσουμε και έτσι, επειδή μπορεί να γράφαμε άλλου είδους κομμάτια και τότε θα βρίσκαμε άλλο τίτλο. Όσο συνθέταμε όμως, είδαμε ότι νιώθαμε τόσο άνετοι με τη διαδικασία που απλά μας βγήκε. Στη μέση της παραγωγής, όταν κάτσαμε μαζί και ακούσαμε τα κομμάτια, αναρωτηθήκαμε αν αυτό είναι το “Land of the free II” ή όχι και είπαμε ότι είναι.
Νομίζω καταφέρατε το στόχο σας…
Ξέρεις, σε αυτή τη μπάντα αρέσουν οι προκλήσεις. Και αυτή είναι μια μεγάλη πρόκληση. Χωρίς προκλήσεις θα βαρεθούμε τους εαυτούς μας. Ήταν υπέροχο να δουλέψουμε γι’ αυτό το δίσκο και το χαρήκαμε.
Στα αυτιά μου τουλάχιστον οι GAMMA RAY δείχνουν να ξαναγεννιούνται. Το 2005 κυκλοφορήσατε το πολύ καλό “Majestic” και τώρα ένα ακόμα καλύτερο άλμπουμ. Μήπως η μπάντα περνάει μια δεύτερη νιότη;
(γέλια) Δε μπορώ να το εξηγήσω να σου πω την αλήθεια. Υπάρχει αυτή η χαρούμενη, να το πω, ατμόσφαιρα στη μπάντα. Είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι με τη μουσική που φτιάχνουμε και προσπαθούμε να τα δώσουμε όλα σε αυτή. Στο “Majestic” βγάλαμε την πιο σκοτεινή πλευρά μας, αλλά αυτή τη φορά θέλαμε να είμαστε πιο χαρούμενοι ξανά και έτσι είναι. Όλα πάνε καλά, είμαστε ακόμα μαζί και ανακαλύψαμε ότι είμαστε μια πολύ δυνατή ομάδα και πολύ δυνατή live μπάντα. Έχουμε όλους τους λόγους του κόσμου να είμαστε τόσο ενεργητικοί. Και φυσικά όσο μεγαλώνουμε, θέλουμε να αφήσουμε το στίγμα μας. Όχι να αρχίσουν να λένε ότι δεν είμαστε τόσο καλοί πια…
Αυτό που παρατήρησα στο άλμπουμ είναι ότι η αύρα των IRON MAIDEN είναι πιο ξεκάθαρη από τα προηγούμενα άλμπουμ σας.
Ναι, υπήρχε πάντα κατά κάποιο τρόπο, αλλά αυτή τη φορά είναι πιο εμφανής. Ίσως επειδή παίζαμε τόσο καιρό με 2 κιθάρες, μπάσο, τύμπανα η μουσική μας έκλινε προς εκεί. Πιστεύω ότι το στοιχείο και οι επιρροές ήταν πάντα εκεί. Υπήρχαν και όταν κάναμε το “Walls of Jericho” με τους HELLOWEEN. Τότε είχαν πει ότι είμαστε σαν IRON MAIDEN σε γρήγορη ταχύτητα. Όντως είναι πιο καθαρό αυτή τη φορά, δε ξέρω όμως το γιατί. Ίσως επειδή ήμασταν support στους IRON MAIDEN.
Ειδικά στο κομμάτι “Opportunity”, το μεσαίο σημείο που ξεκινάει με το μπάσο είναι ολόιδιο με το “The clairvoyant” των IRON MAIDEN.
Ναι, το ξέρω. Αλλά δεν με πειράζει. Απλά έπρεπε να είναι έτσι εκείνο το σημείο και το αφήσαμε. Θυμίζει IRON MAIDEN… Ακόμα καλύτερα. Περισσότερο σαν κομπλιμέντο το παίρνω.
Ίσως η συνεχόμενη συνεργασία σας με τον Herve Monjeaud, τον άνθρωπο που έχει κάνει εξώφυλλα και των IRON MAIDEN, έβαλε κάποιο ιό στη μπάντα;
(γέλια) Αυτό είναι απόλυτη αλήθεια!
Παρεμπιπτόντως το εξώφυλλο είναι απλά απίθανο!
Έτσι νομίζω κι εγώ! Είναι από τις καλύτερες δουλειές που έχει κάνει ποτέ.
Το καλύτερο εξώφυλλο που είχατε ποτέ.
Σίγουρα. Πάρα πολύ δυνατό. Και λατρεύω την εικόνα!
Ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια στο άλμπουμ, είναι το “Empress”, το οποίο και έχει γράψει ο ντράμερ σας, o Daniel Zimmerman. Μίλαγα με τον αρχισυντάκτη μου, το Σάκη το Φράγκο…
Να του δώσεις πολλά χαιρετίσματα!
ΟΚ… και μου επισήμανε κάτι το οποίο δεν είχα προσέξει. Ότι θυμίζει πάρα πολύ το “Princess of the dawn” των ACCEPT.
Όντως έχει αρκετά στοιχεία που θυμίζουν ACCEPT.
Μήπως η «πριγκίπισσα» μεγάλωσε και έγινε «αυτοκράτειρα» του σκότους;
(γέλια) Ίσως… Μου άρεσε αυτό! (γέλια) Όταν ξεκινήσαμε το κομμάτι και το έφερε ο Daniel σε demo κασέτα, θύμιζε περισσότερο RAMMSTEIN, επειδή συνθέτει τα κομμάτια του σε πλήκτρα. Όταν ξεκινήσαμε και βάλαμε τις κιθάρες, άρχισε να έχει ένα ACCEPT συναίσθημα. Ασυναίσθητα αρχίσαμε να το σπρώχνουμε ακόμα περισσότερο προς αυτήν την κατεύθυνση και όλοι το αγαπάμε πάρα πολύ.
Επειδή δεν έχω τους στίχους ακόμα, υπάρχει κάποιο concept στο άλμπουμ;
Σίγουρα υπάρχει. Δεν είναι όμως μια ιστορία που ξεκινάει στο πρώτο κομμάτι και τελειώνει στο τελευταίο. Όλα συνδέονται μεταξύ τους και κάθε κομμάτι ασχολείται με τον όρο “ελευθερία” από διάφορες οπτικές γωνίες. Μερικά κομμάτια συνδέονται και με το “Land of the free I”.
Φοβήθηκες τις αντιδράσεις σχετικά με τον τίτλο;
Σίγουρα! Έχω δει τι μπορεί να γίνει όταν κυκλοφορήσεις ένα sequel κάτι πολύ πετυχημένου. Ο κόσμος έχει μεγάλες προσδοκίες και αν δεν τις εκπληρώσεις ίσως χάσεις. (γέλια) Και αυτό ήταν μια πρόκληση… Τη δεχτήκαμε και κατά τη διάρκεια της παραγωγής καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι πετύχαμε κι αυτός ο δίσκος αξίζει να λέγεται “Land of the free II”.
Διαλέξατε σαν πρώτο βίντεο του άλμπουμ το κομμάτι “Into the storm”. Γιατί αυτό; Δεν είναι και το καλύτερο του δίσκου. Πιστεύεις ότι είναι το πιο αντιπροσωπευτικό;
Χμμμ… Σίγουρα είναι αντιπροσωπευτικό. Είναι ένα κομμάτι που γεννήθηκε, μεγάλωσε και ολοκληρώθηκε στο στούντιο κατά τη διάρκεια μιας πρόβας. Απλά καθόμουνα στο στούντιο και έπαιζα το riff όσο ο Daniel κούρδιζε τα τύμπανά του και ξαφνικά μπήκε στο κομμάτι και αρχίσαμε να τζαμάρουμε. Φωνάξαμε και τους άλλους και ξεκινήσαμε όλοι μαζί για αρκετή ώρα και έτσι έγινε το κομμάτι. Φυσικά το διαλέξαμε επειδή είναι και το μόνο κομμάτι του δίσκου που είναι μικρότερο από τέσσερα λεπτά. Πάντα ένα καλό επιχείρημα για την επιλογή βίντεο! (γέλια)
Το καλύτερο επιχείρημα είναι αυτό…
Ακριβώς! (γέλια)
Kai, θα κυκλοφορούσατε ένα DVD από τη Sanctuary πριν αυτή κλείσει, του οποίου δε θυμάμαι τον τεράστιο τίτλο!
(πολλά γέλια) Λέγεται “Hell yeah: the awesome foursome and the Finnish keyboarder who didn’t want to wear his Donald Duck costume – Live in Montreal”.
Πώς στο καλό να το θυμάμαι αυτό;
(γέλια) Απλά να το λες “Hell yeah”.
OK… Τώρα που υπογράψατε στην SPV θα το δούμε επιτέλους να κυκλοφορεί;
Ναι. Μέσα στην επόμενη χρονιά. Δε μπορούσαμε να το κυκλοφορήσουμε πριν το άλμπουμ, άρα πήρε αναβολή και θα κυκλοφορήσει του χρόνου. Δυστυχώς για τον κόσμο και για εμάς περιμέναμε καιρό την κυκλοφορία. Τα καλά νέα είναι ότι θα ανανεώσουμε το DVD με υλικό από την επερχόμενη περιοδεία μας με τους HELLOWEEN. Έτσι θα είναι ένα ακόμα μεγαλύτερο πακέτο και πιστεύω ότι στο τέλος όλοι θα το ευχαριστηθούν.
Άρα θα αξίζει την υπομονή…
Ναι! Το ευχόμαστε. Ζητάμε συγγνώμη που τόσος κόσμος περίμενε την κυκλοφορία του, αλλά δε φταίγαμε.
Τώρα που είστε σε μια φυσιολογική ας πούμε εταιρία, όπως είναι η SPV, πώς σας φαίνεται; Πώς καταλήξατε στην SPV;
Ούτως ή άλλως, αυτό θα ήταν το τελευταίο μας άλμπουμ με τη Sanctuary, έστω και αν τελικά δεν κυκλοφόρησε μέσω αυτής. Η εταιρία είχε μεγάλα οικονομικά προβλήματα, έκλεισε το γραφείο τους στη Γερμανία και εμείς δεν ήμασταν και πολύ χαρούμενοι με την όλη κατάσταση. Ξέραμε ότι όπως πήγαινε η εταιρία, το επόμενο άλμπουμ μας θα είχε ακόμα λιγότερη προώθηση, κάτι που μας ανησυχούσε. Ελπίζαμε ότι θα μπορούσαμε να βρούμε ένα τρόπο να «σπάσουμε» το συμβόλαιο, αλλά δεν υπήρχε ελπίδα. Όμως μετά η Sanctuary πουλήθηκε στη Universal και μας είπαν, ότι δε θα μπορούσαν να κυκλοφορήσουν το άλμπουμ πριν ξεκινήσει η περιοδεία. Φυσικά αυτό θα έκανε τεράστια ζημιά στη μπάντα. Γι’ αυτό το λόγο τους μιλήσαμε και τους είπαμε ότι θα ήταν πολύ δίκαιο να μας αφήσουν να φύγουμε και να βρούμε μια άλλη εταιρία για να κυκλοφορήσουμε το άλμπουμ μας. Ευτυχώς ήταν δίκαιοι, μας αφήσανε και καταλήξαμε στην SPV. Και αυτό έγινε λόγω της σχέσης μας με το management των HELLOWEEN που μας βοήθησε να βρούμε μια νέα εταιρία, προτείνοντάς μας στην SPV.
Είναι αρκετά περίεργο… Βρέθηκες στη σκηνή με τους HELLOWEEN στο Wacken του 2005. Μετά κυκλοφορείτε εσείς το “Majestic” και οι HELLOWEEN το “Keeper III”. Τώρα εσείς κυκλοφορείτε το “Land of the free II”, είστε στην ίδια εταιρία με τους HELLOWEEN και βγαίνετε και κοινή περιοδεία. Τι στο διάολο γίνεται με τους HELLOWEEN και τους GAMMA RAY;
(γέλια) Δεν ξέρω. Κάτι συμβαίνει εδώ και κάτι μας έφερε πιο κοντά πιστεύω. Όποτε παίζαμε μαζί σε φεστιβάλ είχαμε πάντα χρόνο να τα πούμε και βλέπαμε ότι η σχέση μεταξύ των 2 συγκροτημάτων ήταν πάρα πολύ καλή. Ξέρεις, μετά από πολλά χρόνια… παράξενης ας πούμε σχέσης…
Και παγωμάρας…
Κάτι σαν αυτό. Κατά κάποιο τρόπο ήρθαμε πιο κοντά μεταξύ μας και αυτό είναι πολύ ωραίο. Ξέρεις, είναι 20 χρόνια από τότε που έφυγα από τους HELLOWEEN και είναι πολύ ωραίο αυτό που γίνεται.
Τελικά η φήμη που είχε εξαπλωθεί από εκείνη την εμφάνισή σας στο Wacken επιτέλους επιβεβαιώθηκε… Οι HELLOWEEN και οι GAMMA RAY επιτέλους περιοδεύουν μαζί.
Nαι…
Καταλαβαίνεις ότι αυτό είναι ένα τρελό όνειρο για εμάς…
Απλά έγινε. Όποτε παίζαμε μαζί σε φεστιβάλ, λέγαμε ότι θα είναι υπέροχα να περιοδεύαμε μαζί. Και αυτή τη φορά οι κυκλοφορίες των άλμπουμ μας ήταν τόσο κοντινές που θα ήταν πολύ ηλίθιο να χάσουμε την ευκαιρία.
Υπάρχει λοιπόν η πιθανότητα να σε ξαναδούμε στους HELLOWEEN;
(μεγάλη παύση) Σαν guest, ναι. Σίγουρα. Είμαι πολύ χαρούμενος με τους GAMMA RAY.
Ξέρεις πάντως τι θα γίνει αν επιστρέψεις…
(γέλια) Ναι! Αλλά ξέρεις είναι απλά επιστροφή στο όνομα, στον Marcus (Grosskopf) και στον Weiki (Weikath). Όλοι οι άλλοι στη μπάντα είναι σαν νέοι για μένα κατά κάποιο τρόπο. Δε θα μπορούσε να είναι reunion.
Συγνώμη αν σε ενοχλεί που σε ρωτάω…
Όχι, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Καταλαβαίνω απόλυτα τι βλέπει ή σκέφτεται ο κόσμος σε αυτό.
Βλέπει την ιστορία του power metal… τα “Keepers”.
(παύση) Σίγουρα!
Ξέρω ότι είναι δύσκολο… Αλλά HELLOWEEN με 3 κιθάρες;
(πολλά γέλια) Είναι ωραία όπως είναι τώρα, αν και δε ξέρεις τι θα φέρει το μέλλον.
Πιστεύω ότι είναι καλύτερα έτσι. Και οι HELLOWEEN κυκλοφόρησαν ένα τρομερό νέο δίσκο, εσείς το ίδιο. Άρα καλύτερα να έχουμε 2 παρά 1.
Ακριβώς! Πιστεύω ότι για τα παιδιά στους GAMMA RAY είναι καλύτερο να έχουν τους GAMMA RAY με μένα, παρά εγώ να είμαι στους HELLOWEEN.
Στο site σας είδα ότι στην περιοδεία παίζετε περίπου 70 λεπτά κάθε νύχτα… Τι να περιμένουμε από τους GAMMA RAY; Θα μου πεις το playlist;
Δε θέλω να πω πάρα πολλά όπως καταλαβαίνεις…
Σίγουρα, απλά μερικά στοιχεία…
(εκεί τον παίρνει τηλέφωνο ένας τύπος, μιλάνε μερικά δευτερόλεπτα και μου αναλύει ότι ήταν ο υπεύθυνος του fan club τους και ότι διοργανώνουν ειδικά για το fan club ένα πάρτυ)
Έχουμε πολλά τραγούδια. Και με 70 λεπτά που έχουμε θα πρέπει να αποφύγουμε τα πολύ μεγάλα κομμάτια, γιατί θα καταλήξουμε να παίξουμε μόνο 5! (γέλια) Θα προσπαθήσουμε να κάνουμε ένα best of set. Θα έχουμε έτοιμα περισσότερα τραγούδια από όσα χρειαζόμαστε για 70 λεπτά βέβαια. Και αυτό σημαίνει ότι το σόου μας δε θα είναι το ίδιο κάθε νύχτα. Από το νέο μας άλμπουμ για παράδειγμα θα προβάρουμε 6 κομμάτια και θα παίζουμε τα 3 κάθε νύχτα.
Τα “Leaving hell”, “Into the storm” και “Empress” για παράδειγμα.
(γέλια) Πιστεύω ότι το “Empress” θα είναι σίγουρα ένα από αυτά. Θέλουμε να κάνουμε ένα set-party και να τρελάνουμε τον κόσμο… Και ξέρουμε πώς να το κάνουμε! Πίστεψέ με!
Διαλέξατε για πληκτρά της περιοδείας έναν Ιταλό, τον Alesio Gori από τους FLASHBACK OF ANGER. Πώς κι έτσι;
Βασικά ο Jaro, ο κανονικός πληκτράς μας, ο Φιλανδός, έπρεπε να τελειώσει τις σπουδές του και δε μπορούσε να μας ακολουθήσει σε μια τόσο μεγάλη περιοδεία. Έτσι έπρεπε να δούμε τι θα κάνουμε. Σκεφτήκαμε να πάρουμε ένα computer και να περάσουμε τα αρχεία μέσα, αλλά για κάποιο λόγο αυτή η ιδέα δε μας άρεσε ποτέ. Είμαστε rock n’ roll μπάντα και θέλαμε πληκτρά. Ο Dirk έκανε την παραγωγή της Ιταλικής μπάντας του Alesio και είδε ότι αυτός ο τύπος είναι φοβερός τραγουδιστής και έξοχος πληκτράς. Τον ρώτησε αν ενδιαφέρεται για τη δουλειά και την πήρε.
Σε αυτήν την περιοδεία θα τραγουδήσεις μαζί με τους HELLOWEEN έτσι;
Ναι… Θα το κάνω! (γέλια)
Θα δούμε και τις δύο μπάντες επι σκηνής;
Όλοι και από τις δύο μπάντες! Θα είναι ωραίο!
Πώς είδες την κυκλοφορία του “Keeper III”;
Όταν το είδα σκέφτηκα ότι είναι μια γενναία κίνηση. Ξέρεις, οι εποχές των “Keepers” είναι πολύ δύσκολο να αναβιώσουν και η μπάντα έχει τόσο διαφορετικό lineup τώρα. Είναι πολύ περίπλοκο. Τα “Keeper I & II” είχαν μια χημεία στην οποία συμπεριλαμβανόμουν εγώ και φυσικά η φωνή του Michael Kiske. Έχει πολύ ρίσκο να κυκλοφορήσει κάτι υπό τον τίτλο “Keeper” γιατί εμπλέκονται πολλές προσδοκίες σε αυτό. Και προσωπικά πιστεύω ότι ίσως να ήταν καλύτερο να έδιναν ένα άλλο όνομα στο άλμπουμ. Είναι καλό άλμπουμ, όμως ίσως με άλλο όνομα.
Συμφωνώ απολύτως. Καλό άλμπουμ, αλλά σε καμία περίπτωση άξιο να ονομάζεται “Keeper III”. Tα “Keepers” έχουν τεράστια ιστορία…
Ακριβώς! Ξέρεις θέλω να ακούσω “Keeper” αλλά δεν υπάρχει στο “III”.
Kai, τραγουδάς και στους STORMWARRIOR. Και φέτος εμφανίστηκες και στο Wacken μαζί τους. Θα σε δούμε μόνιμο μέλος εκεί;
Όχι, όχι, όχι. Αυτό είναι απλά η ωραία μεριά. Τα παιδιά από τους STORMWARRIOR είναι μεγάλοι οπαδοί των παλιών HELLOWEEN και του “Walls of Jericho”. Μια μέρα μας ήρθε η ιδές να κάνουμε μερικά show μαζί. Είχε πολύ πλάκα για μένα. Δε θα είναι μόνιμο όμως. Έγινε, ίσως ξαναγίνει κάποτε, αλλά όχι μόνιμο.
Άκουσα μια φήμη ότι ο Kai Hansen θα συνεργαστεί με τον Michael Kiske…
(γέλια) και τον Roland (Grapow);
Ακριβώς!
Βασικά ο Roland, o Michael και εγώ έχουμε συζητήσει να κάνουμε κάτι μαζί. Βέβαια αυτό είναι και σαν παγίδα, επειδή για αρχή θέλουμε χρόνο. Αν κάνω κάτι θέλω να είναι καλό, και το καλό θέλει χρόνο. Και αυτήν την στιγμή δεν τον έχουμε αυτό το χρόνο. Αυτό είναι το ένα θέμα. Το άλλο είναι ότι ο Michael… (παύση)
Εντάξει, μην ψάχνεις ωραίο τρόπο να το πεις. Δε θέλει να τραγουδάει heavy metal πια.
(γέλια) Αυτό είναι! Έτσι αν γίνει αυτή η συνεργασία θα έχουμε κάποιο πρόβλημα. Εγώ και ο Roland γουστάρουμε τραγούδια με κιθάρες, δίκαση και γρήγορα. Θα πρέπει λοιπόν να γράψουμε κομμάτια που θα μας αρέσουν, αλλά θα αρέσουν και στον Michael. Και εκεί είναι η παγίδα. Γιατί θέλουμε να αρέσουν και στους οπαδούς. Και θα είναι πολύ δύσκολο. Θα είναι τεράστια πρόκληση.
Δεν το έχεις απορρίψει όμως.
Όχι.
Το σκέφτεσαι ακόμα δηλαδή…
Θα ήταν πολύ ωραίο να το κάνουμε και το αφήνω ανοικτό. Θα ήθελα να το κάνω.
Σίγουρα ακούγεται ενδιαφέρον πάντως.
Απολύτως!
Ο Μichael νομίζω ότι αυτόν τον καιρό ηχογραφεί ακουστικά μερικά κομμάτια των HELLOWEEN;
Ναι. Μου είχε ζητήσει κιόλας να το κάνουμε μαζί αυτό.
Και ελπίζω να αρνήθηκες…
Αρνήθηκα. Δε με ενδιαφέρει αυτό το πράγμα.
Καλή επιλογή. Kai κλείσε τη συνέντευξη όπως θέλεις.
Πραγματικά ανυπομονούμε να ξαναπαίξουμε στην Ελλάδα, γιατί για εμάς η Ελλάδα είναι μια από τις καλύτερες χώρες για να παίξουμε live. Θυμάμαι τις παλιές καλές εποχές στο club ΡΟΔΟΝ.
Το οποίο δεν υπάρχει πια…
To ξέρω. Πάντα περνάγαμε καλά εκεί και το θυμάμαι. Επανερχόμαστε τώρα με νέα εποχή και μαζί με τους HELLOWEEN και είμαστε χαρούμενοι! Θα το χαρείτε όλοι!
Φραγκίσκος Σαμοΐλης
GAMMA RAY – “Land of the free part II” (SPV)
Πραγματικά αυτοί οι δύο έχουν βαλθεί να μας στείλουν όλους φέτος! Ο λόγος για τους HELLOWEEN και τους GAMMA RAY που μία τα νέα τους άλμπουμ, μία και το κοινό live τους, έχουν κάνει τους power-άδες της Ελλάδας να προσκυνάμε ταπεινά και με ευγνωμοσύνη! Το “Land of the free II” τιμά το όνομά του και με το παραπάνω. Το εναρκτήριο “Into the storm” (και πρώτο βίντεο από το άλμπουμ) σε βάζει απευθείας στην υπόθεση… Ο power δυναμίτης “From the ashes”, το groovy mid-tempo “Empress”, το μελωδικό power “Leaving hell”, το βγαλμένο από τις παλιές καλές εποχές “To mother earth”, το εντεκάλεπτο “Insurrection”… Κομμάτια που σε πιάνουν από το λαιμό και δεν σε αφήνουν μέχρι να τελειώσει και η τελευταία νότα του δίσκου. Ο Kai Hansen ξανανιώνει, θυμάται αλλά και ξέρει πού βρίσκεται και συνθέτει τον καλύτερο δίσκο των GAMMA RAY μετά το “Land of the free”. Οι υπόλοιποι; Απλά παίζουν σαν έφηβοι με τις ορμές τους να είναι στο κόκκινο! Τι κι αν οι MAIDEN επιρροές είναι πιο εμφανείς από ποτέ; Τι κι αν το μεσαίο σημείο του “Opportunity” είναι clopy-paste το “The clairvoyant”; Είναι τέτοια η δυναμική του δίσκου που αυτά τα βλέπεις απλά… λεπτομέρειες! Το όλο μουσικό πακέτο ντύνεται ιδανικά από μία πολύ καλή παραγωγή και για περιτύλιγμα το εξώφυλλο του Herve Monjeaud είναι απλά εξαιρετικό και μεγαλοπρεπές, όπως αρμόζει στο δίσκο. Το ένα από τα τρία μέλη της Αγίας Γερμανικής Τριάδας του power (GAMMA RAY, HELLOWEEN, BLIND GUARDIAN) έχει πάρει φόρα και δηλώνει παρόν με τον πιο βροντερό τρόπο που μπορούσε να βρει… “Land of the free part II”… Και το power metal ξαναγεννιέται από αυτούς που το γέννησαν και το απογείωσαν.
8,5 / 10
Φραγκίσκος Σαμοΐλης
