A day to remember… 18/3 [AEROSMITH]













    Όνομα άλμπουμ: ‘Nine Lives’ – AEROSMITH
    ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ – 1997
    ΕΤΑΙΡΙΑ – Columbia 
    ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ – Kevin Shirley
    ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
    Φωνητικά – Steven Tyler 
    Κιθάρες –Joe Perry 
    Κιθάρες – Brad Whitford
    Μπάσο – Tom Hamilton 
    Τύμπανα – Joey Kramer 

    Είναι δύσκολο να ακολουθήσεις μια τριπλέτα άλμπουμ σαν τα “Permanent vacation”, “Pump”, “Get a grip” ακόμη και αν λέγεσαι AEROSMITH, ακόμη και αν χρησιμοποιείς εξωτερικούς συνθέτες συνεργάτες σαν τους Desmond Child, Glen Ballard, Frederiksen. Το “Nine Lives” δεν είναι κακό άλμπουμ. Είναι ένα άλμπουμ με μερικές καλές συνθέσεις σαν τα “Falling in love”, “Taste of India”,  “Pink”, μερικές τυπικά εμπορικές και πολλές αδιάφορες. Η έλλειψη συγκέντρωσης των AEROSMITH που θα οδηγούσε σε πραγματικά μέτριες δουλειές στα επόμενα χρόνια, κάνει το “Nine Lives” να ακούγεται κουρασμένο, δίχως να έχει ξεκάθαρη μουσική κατεύθυνση. Οι αρένες είναι εδώ και χρόνια δικές τους, αλλά το MTV μοντέλο που τους έβγαλε από την αφάνεια, φαίνεται να έχει αρχίσει να τους απομυζεί. Τα “Pink” και το “Falling in” είναι δυο τραγούδια που έχουν γραφτεί για το ραδιόφωνο και την MTV τηλεθέαση, αλλά μαζί με την χιλιετία που τελειώνει, φτάνει στο τέλος της και η λατρεία του κοινού στο προκατασκευασμένο ροκ. Οι AEROSMITH έχουν στιγμές έμπνευσης, αλλά συνολικά το άλμπουμ είναι το πιο αδύναμο της περιόδου, με στοιχεία έκπληξης τις εμμονές τους με την Ινδία και κάποια ανατολίτικα όργανα.

    Η συνέχεια με τα “Just push play” και “Music from another dimension” θα δείξει ότι οι σχέσεις στο στρατόπεδο των AEROSMITH έχουν διαταραχθεί και οι δημιουργικοί χυμοί τείνουν να στερέψουν αφήνοντας μας μόνο με τη χαρά των εμφανίσεων στη σκηνή και των διασκευών. Το “Nine Lives” είναι η αρχή του τέλους, αλλά πάντα με την γνωστή δυναμική των AEROSMITH, την αλητεία του Tyler, την μαγκιά του Joe Perry και την ουσιαστική συνεισφορά των υπολοίπων, που κάνουν ακόμη και τις πιο κουρασμένες Hard rock στιγμές τους, να αντέχουν στον χρόνο και να ακούγονται με νοσταλγικά χαμόγελα να ζωγραφίζονται στο πρόσωπο μας. 

    Το “Nine Lives” δεν είναι το χειρότερο τους άλμπουμ, αλλά δεν είναι και κάτι που θα λείψει από την δισκοθήκη σας.

    Στέλιος Μπασμπαγιάννης

    LEAVE A REPLY

    Please enter your comment!
    Please enter your name here