ΟΝΟΜΑ ALBUM: “Destroyer”
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1976
ΕΤΑΙΡΙΑ: Casablanca
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Bob Ezrin
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Κιθάρα, Φωνητικά – Paul Stanley
Μπάσο, Φωνητικά – Gene Simmons
Τύμπανα – Peter Criss
Κιθάρα – Ace Frehley
Υπάρχουν δίσκοι που με το που τους ακούν οι συντελεστές τους γνωρίζουν –πριν καν κυκλοφορήσουν- ότι έχουν κάνει μία σπουδαία δουλειά. Δεν έχει σημασία αν το τελικό αποτέλεσμα συνδυαστεί με την εμπορική επιτυχία αφού έχει μείνει πίσω ένα σπουδαίο μουσικό έργο για τις επόμενες γενιές. Ευτυχώς για τους KISS, το “Destroyer” συνέχισε την ξέφρενη πορεία που ξεκίνησε λίγους μήνες νωρίτερα με το “Alive!” αν και χρειάστηκε ένα χέρι βοηθείας από τη Θεά Τύχη και…ορισμένων ραδιοφωνικών παραγωγών.
Καταλυτικό ρόλο για την επιτυχία του “Destroyer” έπαιξε ο τεράστιος παραγωγός Bob Ezrin ο οποίος βρισκόταν και αυτός σε μία ανοδική επαγγελματική και καλλιτεχνική πορεία έχοντας αναλάβει λίγο πριν την παραγωγή του αριστουργηματικού “Welcome to my nightmare” (Alice Cooper). Ο Ezrin κυριολεκτικά μεταμόρφωσε τους KISS οι οποίοι στα τρία πρώτα albums ήταν ικανοποιημένοι με ένα στακάτο, πρωτόλειο rock n’ roll και ούτε που φαντάζονταν ότι θα ερχόταν ένας παραγωγός που θα τους μάθαινε ξανά μουσική και το πως θα πρέπει να δουλεύουν στο studio. Μάλιστα, ο Paul Stanley και ο Gene Simmons χαρακτήρισαν αργότερα την εμπειρία τους με τον Bob Ezrin σαν μουσική παιδική κατασκήνωση με τον Ezrin να παίζει το ρόλο του ομαδάρχη! Άλλωστε, ο Ezrin συνήθιζε να κυκλοφορεί στα Electric Lady Studios με μία σφυρίχτρα και να επιβάλλει σιδηρά πειθαρχία. Και αν αυτό δεν αποτελούσε ιδιαίτερο πρόβλημα για τους εργασιομανείς και σχεδόν ρομποτικούς Stanley & Simmons, οι έτεροι…Καππαδόκες, τα κακά παιδιά των KISS, οι Ace Frehley & Peter Criss δεν μπόρεσαν ποτέ να συνεργαστούν αρμονικά με τον διάσημο παραγωγό ο οποίος μάλιστα δεν δίστασε να φωνάξει τον Dick Wagner και να κάνει το solo στο “Sweet pain” όταν ο Ace επικαλέστηκε ένα παιχνίδι πόκερ με κάτι φίλους του!
Από τον εναρκτήριο ύμνο “Detroit rock city” (με το επηρεασμένο από flamengo solo), το επιβλητικό “God of thunder”, το αδερφάκι του “Rock and roll all nite” με τίτλο “Shout it out loud” μέχρι το χορωδιακό “Great expectations” και το κλασικό KISS κομμάτι “Flaming youth”, το “Destroyer” φέρει τη σφραγίδα του Bob Ezrin ο οποίος εμπλούτισε απίστευτα τον ήχο των Αμερικανών. Άλλωστε ήταν αυτός που επέμενε να μπει η μπαλάντα “Beth” στο δίσκο με τον όρο να αλλάξει ο αρχικός τίτλος που ήταν “Beck” για να μην υπάρχουν…εχμμμ…παρανοήσεις. Το “Beth” έγινε τεράστια επιτυχία όταν μπήκε B’ side στο single “Detroit rock city” και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί επέλεξαν να παίξουν το “Beth” και όχι το κανονικό single! Τα υπόλοιπα είναι ιστορία…
Το “Destroyer” μπορεί να μην είναι το πιο αντιπροσωπευτικό άλμπουμ των KISS αλλά είναι σίγουρα το πιο δουλεμένο και ηχητικά άρτιο ολόκληρης της δισκογραφίας τους.
Did you know that:
– To αρχικό σχέδιο του Ken Kelly παρουσίαζε τους KISS με τα κοστούμια της περιόδου 1975 (“Dressed to kill”/”Alive!”). Μάλιστα, η deluxe επανακυκλοφορία του δίσκου έχει αυτό το original εξώφυλλο;
– Στο εσώφυλλο του αρχικού βινυλίου κάνει την εμφάνιση του για πρώτη φορά το περίφημο λογότυπο KISS ARMY, του επίσημου fan club των KISS που εγκαινιάστηκε στο Terre Haute της Indiana από τον Bill Starkey (ο οποίος είναι τώρα δάσκαλος σε δημοτικό σχολείο).
– Η μεγαλύτερη συναυλία της περιοδείας για την προώθηση του “Destroyer” έλαβε χώρα στις 20 Αυγούστου στο Anaheim της California. 42.000 άτομα αποθέωσαν τους KISS σε ένα live όπου τα support acts ήταν ο Bob Seger, o Ted Nugent και οι Cheap Trick.
Κείμενο KISS: Σάκης Νίκας
Χαρά Νέτη & Παναγιώτης ‘The Unknown Force’ Γιώτας
