ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “No limits” – U.D.O.
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1998
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: G.U.N.
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Stefan Kaufmann, Udo Dirkschneider
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Udo Dirkschneider – φωνητικά
Stefan Kaufmann – κιθάρες
Jürgen Graf – κιθάρες
Fitty Wienhold – μπάσο
Stefan Schwarzmann – ντραμς
Το 1998 βρίσκει το Στρατηγό να έχει επανακάμψει για τα καλά μετά τα καλλιτεχνικά πειράματα με τους ACCEPT (βλ. “Death row” & “Predator”) που δεν άρεσαν καθόλου στον κόσμο και βρήκε τον τραγουδιστή των Γερμανών να ακολουθεί ξανά το προσωπικό του μονοπάτι. Είχε προηγηθεί ένα εξαιρετικό comeback άλμπουμ, το “Solid” και όλοι περίμεναν με αγωνία τη συνέχεια από τους U.D.O.
Η αλήθεια είναι ότι το “No limits” είναι ένας δίσκος που είχε την ατυχία να βρίσκεται ανάμεσα σε δύο από τις καλύτερες δουλειές των U.D.O. αφού την επόμενη χρονιά βγήκε στην αγορά το εξίσου εντυπωσιακό “Holy”. Το αποτέλεσμα είναι να ξεχνιέται συχνά το “No limits” όχι τόσο γιατί είναι ένα κακό άλμπουμ (κάθε άλλο, μάλιστα…) αλλά διότι στην αδυσώπητη ζυγαριά της σύγκρισης τόσο το “Solid” όσο και το “Holy” είναι κατά ένα (ή δύο) κλικ καλύτερα του ενδιάμεσου αυτού πονήματος των U.D.O. Το γεγονός, ίσως, ότι ο δίσκος περιλαμβάνει μόνο γρήγορα, in your face, metal κομμάτια χωρίς να προβάλλει μία ισορροπία με τα πάντα απαραίτητα –σχεδόν trademark- τευτονικά, mid tempo anthems του Στρατηγού παίζει ένα ρόλο. Επιπλέον το σχεδόν φουτουριστικό θέμα του δίσκου δεν αποδίδεται με τον ίδιο πειστικό τρόπο όπως έγινε π.χ. στο “Mission No. X”.
Επαναλαμβάνουμε όμως ότι σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για έναν κακό (ούτε καν μέτριο) δίσκο και άλλα συγκροτήματα θα σκότωναν για να είχαν στο ρεπερτόριό τους κομμάτια σαν τα “Freelance man”, “With a vengeance”, “Raise the crown” κ.α. Το δεύτερο κεφάλαιο στην πλούσια solo καριέρα του Udo Dirkschneider συνεχιζόταν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Η συνέχεια θα ήταν ακόμη πιο εντυπωσιακή…
Did you know that:
– Στο άλμπουμ υπάρχει μία –μάλλον αχρείαστη- επανεκτέλεση του κλασικού “I’m a rebel” των ACCEPT.
– H τριάδα των Dirkschneider/Kaufmann/Wienhold θα αποτελούσε το πιο στιβαρό υπόβαθρο για τυς U.D.O. μέχρι το 2012.
– Special guest στο δίσκο είναι ο πρώην κιθαρίστας των U.D.O., Mathias Dieth ο οποίος παίζει το solo στο “One step to fate”.
Σάκης Νίκας
