ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Saxon” – SAXON
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1979
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Carrere Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: John Verity
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Biff Byford
Κιθάρες – Graham Oliver
Κιθάρες – Paul Quinn
Μπάσο – Steve Dawson
Drums – Pete Gill
Τιμή. Δέος. Ευθύνη. Οι πρώτες λέξεις που βγαίνουν από το στόμα μου ενώ σκέφτομαι τρόπους να ξεκινήσω το κείμενο. Και αυτό διότι ένα από τα συγκροτήματα-ορισμούς του heavy metal θα αποτελέσουν το λόγο που θα γραφτούν οι ακόλουθες αράδες. Ο λόγος για τους θρυλικούς, και αγέραστους SAXON από το Λονδίνο. Ότι παιάνες και να γράψει ένας κοινός συντάκτης σαν και του λόγου μου γι αυτούς, φαντάζει γραφικό, οπότε, ας μπούμε στο ψητό κατευθείαν. Αυτή τη φορά, πάμε στην αρχή όλων: το ομώνυμο ντεμπούτο του 1979.
Αρχικά ιδρύθηκαν με το όνομα SON OF A BITCH, το οποίο άλλαξε σε SAXON. Μετά από περιοδείες υπό τους παλιόφιλους αλητάμπουρες MOTORHEAD τα προηγούμενα χρόνια (ο ΥΜΝΟΣ “And they played rock ‘n’ roll” από το περσινό εκπληκτικό “Thunderbolt”, αναφέρεται ξεκάθαρα σε εκείνη την εποχή, πέραν του προφανούς tribute στους MOTORHEAD), οι Σάξονες μπαίνουν στα Livingstone Studios υπό το μάτι του John Verity και κυκλοφορούν από τη Carrere Records. Το μπάσιμο του “Rainbow theme”/”Frozen rainbow”, μας παρουσιάζει διαφορετικούς τους SAXON από ότι τους θυμόμαστε. Πιο κοντά στο 70’s progressive rock και στο 70’s ήχο γενικότερα, εμφανές και στο “Big teaser” που ακολουθεί αλλά και στο “Still fit to boogie”, που είναι και πιο rock ‘n’ roll θα λέγαμε, μια πλευρά των SAXON που θα βλέπαμε που και που, αλλά όχι τόσο συχνά.
Πιο βρωμιάρικο hard rock είναι το “Judgement day” (αλλά και το “Backs to the wall”) που φέρνει τους AC/DC στο μυαλό με το κατεργάρικο ύφος του, χωρίς να περιορίζεται εκεί, με το μπαλαντοειδές του σπάσιμο, να δείχνει μια μπάντα με διάθεση να σπάσει από τα τετριμμένα και να δείχνει την ακατέργαστη φωνή του Byford. Το δε “Stallions on the highway” είναι προπομπός των γκαζοκόμματων που θα είχαν αργότερα οι SAXON στη δισκογραφία τους, με τον heavy metal ήχο που θα γινόταν σήμα κατατεθέν τους, στη πρώτη του μορφή. Οι κιθάρες ήδη από αυτόν το δίσκο, ξερνάνε φωτιές με τους Quinn/Oliver να ξεσαλώνουν προς τέρψιν των οπαδών του κλασσικού ήχου. Το κλείσιμο με το πρώιμα αιχμηρό “Militia guard”, απλά μας ετοιμάζει για τον επόμενο δίσκο των Λονδρέζων, το τεράστιο “Wheels of steel” που θα βγει την επόμενη χρονιά. Ιστορία για άλλο κείμενο της ίδιας στήλης την επόμενη χρονιά.
Ποια είναι η θέση όμως, αυτού του ντεμπούτου στην 40ετή ιστορία της μπάντας? Αποτελεί, ένα από τα πιο δυνατά εφαλτήρια που θα μπορούσαν να έχουν, με πενιχρά μέσα και αντανακλά την όρεξη, την αγάπη και το πάθος των έφηβων και νεόκοπων Βρετανών, άσχετα αν υπολείπεται των αμέσως επόμενων αριστουργημάτων του συγκροτήματος. 40 χρόνια μετά, αυτό δεν λέει να σβήσει με τίποτα. And the band played on….
Did you know that:
-Ο Paul Quinn και ο Biff Byford, είναι τα μόνα μέλη από αυτή τη σύνθεση των SAXON, που παραμένουν στο συγκρότημα.
– Ο Pete Gill, αποχωρεί το 1981 μετά το “Denim and leather” (brought us all together…καλά σταματάω!), για να μπει στις τάξεις των καλών φίλων των πρώην συμπαικτών του, MOTORHEAD, με το βιογραφικό του, να περιλαμβάνει την υποδειγματική συλλογή “No remorse” (παίζοντας τύμπανα στα 4 τότε καινούργια κομμάτια) και στο εκπληκτικό (και αγαπημένο του γράφοντα) “Orgasmatron”.
-Ο παραγωγός τους John Verity, έχει επιμεληθεί της παραγωγής και του “This means war” (1983) των TANK
Γιάννης Σαββίδης
