ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Pandemonic incantations”
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1998
ΕΤΑΙΡΙΑ: Solistitium Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: BEHEMOTH
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά/Κιθάρες – Nergal
Μπάσο – Mefisto
Τύμπανα – Inferno
Αυτό το album είναι το σημαντικότερο στην καριέρα των Πολωνών. Είναι το album με το οποίο εγκαινίασαν την νέα εποχή τους ηχητικά, φεύγοντας από το ατμοσφαιρικό black metal των mid 90s στο οποίο διέπρεψαν με το αξεπέραστο “Grom” και στο πιο μονολιθικό με το “Sventevith (Storming Near the Baltic)”. Είναι η περίοδος που έψαχναν ακόμα την ταυτότητά τους ηχητικά και παλινδρομούσαν ανάμεσα στο primitive και στο ατμοσφαιρικό και τελικά αποφάσισαν κάτι που κανείς μέχρι τότε δεν τολμούσε να δοκιμάσει…
Και κάπως έτσι μια ολόκληρη σκηνή υποκλίθηκε στο μεγαλείο τους, καθώς ήταν η μόνη μπάντα που κατάφερε μέχρι τότε να εισάγει τόσο μαεστρικά το death metal riffing με το black metal. Είναι τότε που και ο τελευταίος κατάλαβε τι σημαίνει blackened death και όχι death/black τύπου DISSECTION. Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς; Το εκπληκτικό rhythm section στο “In Thy Pandemaeternum” ή το εκπληκτικό σε lead κιθαριστικά περάσματα “The Past Is Like A Funeral”; Τί να πρωτοπείς για τα πρωτοποριακά στριφνά διπλά κιθαριστικά μέρη του “Driven By The Five-Winged Star” που μεταλλάσσονται σε primitive mid tempo black metal με τόσο αρμονικό τρόπο; Να επισημάνουμε βέβαια και το γεγονός ότι σε αυτό το album υπάρχουν οι πιο κορυφαίες φωνητικές γραμμές στην ιστορία των ΒΕΗΕΜΟΤΗ; Αν όλα αυτά μαζευτούν σαν επιχειρήματα μπορεί κανείς να καταλάβει ότι μιλάμε για τον πιο δουλεμένο album της καριέρας τους! Είναι για εμένα ο δίσκος που πραγματικά έσκυψαν σε κάθε του δευτερόλεπτο και έβαλαν ακόμα και μέρη κλασικής κιθάρας όπως στο καταιγιστικό και απόλυτα ιδιότυπο “The Thousand Plagues I Witness”!
Ο mastermind τους, Nergal, όταν είχαν έρθει πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1999 και είχα την τύχη να του κάνω συνέντευξη και φωτογράφιση κάτω από την Ακρόπολη, μου είχε πει ότι «αν ήταν Νορβηγοί θα ήταν μεγαλύτεροι από τους EMPEROR». Μέσα σε αυτή τη βαρύγδουπη δήλωση κρύβεται και μια μεγάλη αλήθεια: Οι BEHEMOTH μετά από το “Pandemonic incantantions” είχαν τα φόντα για να πρωταγωνιστήσουν στην extreme metal σκηνή, αλλά κυκλοφορώντας το από μια τόσο μικρή εταιρία ήταν αδύνατο να έχει τον αντίκτυπο που του άξιζε!
Και με αυτόν όπως και τον επόμενο δίσκο τους, “Satanica”, άνοιξαν διάπλατα έναν δρόμο που μέχρι τότε δεν είχε συλλάβει κανείς ηχητικά. Και μόνο γι’ αυτό τους αξίζει ένα τεράστιο credit κι ας απευθύνονται πλέον στις μάζες με πιο απλοϊκές συνθέσεις και video clips που περισσότερο κάνουν θόρυβο γύρω από το όνομά τους παρά προσθέτουν στο ειδικό τους βάρος σαν μπάντα. Και ναι για εμένα αυτό το album είναι ο πιο ολοκληρωμένος τους δίσκος και εκείνος που θα έβαζα πρώτο πρώτο σε κάποιον που θα ήθελε να τους μάθει! 20 χρόνια πέρασαν και ακούγεται φρέσκος σε ιδέες ακόμα και σε επίπεδο ενορχήστρωσης! Δώστε του μια ευκαιρία και είμαι σίγουρος ότι θα σας κερδίσει από τις πρώτες κιόλας ακροάσεις…
Λευτέρης Τσουρέας
