ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “A taste of extreme divinity” – HYPOCRISY
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2009
ΕΤΑΙΡΙΑ: Nuclear Blast
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Peter Tagtgren
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Peter Tagtgren – Φωνητικά, κιθάρα
Mikael Hedlund– μπάσο
Reidar Horghagen – ντραμς
Ένα περίεργο πράγμα με τους HYPOCRISY, είναι ότι δεν μπορείς να βρεις πολλές αρνητικές στιγμές στη δισκογραφία τους. Ανεξαρτήτως σε ποια εποχή τους είναι κανείς περισσότερο οπαδός τους, η μπάντα του πολυτάλαντου Peter Tagtgren έχει επιδείξει μία πολύ ενδιαφέρουσα εξέλιξη στον ήχο της, πάντα ποιοτικά δουλεμένη, καταφέρνοντας ταυτόχρονα να διατηρήσει το melodic death metal στοιχείο της που την ανέδειξε. Και αναφέρομαι στο melodic death metal γιατί εκεί μεταπήδησε η μπάντα μετά τους ομολογουμένως πιο extreme death δίσκους της “Penetralia” και “Osculum obscenum”. Μία κίνηση που απλά οδήγησε το συγκρότημα στη χρυσή εποχή του, με πολλά και εξαιρετικά άλμπουμ την περίοδο των 90’s που θεωρούνται κλασικά για τον χώρο.
Βέβαια, η ενασχόληση του Tagtgren με τους PAIN αλλά και η παρουσία του ως παραγωγός σε άπειρα και τεράστια άλμπουμ, έφερε τους HYPOCRISY λίγο σε δεύτερη μοίρα, με τα διαστήματα κυκλοφορίας των νέων τους άλμπουμ ολοένα να μεγαλώνουν, με αποκορύφωση τα τελευταία εφτά χρόνια που πέρασαν από την κυκλοφορία του “End of disclosure”.
Σήμερα λοιπόν έχουμε την επέτειο κυκλοφορίας του “A taste of extreme divinity”, του άλμπουμ που προηγήθηκε το “End of disclosure” και που κλείνει δέκα χρόνια ζωής. Το “A taste of extreme divinity” στο μυαλό μου το έχω ως το αδερφάκι του “Virus”. Η μπάντα φάνηκε πως πάτησε συνθετικά εκεί που τελείωσε το “Virus” και συνέχισε με την ίδια λογική, παίζοντας κλασικό σουηδικό death metal, με πιο μοντέρνο τρόπο και με πολλές μελωδίες να το εμπλουτίζουν. Μπορεί στο “A taste of extreme divinity” να μην ανακαλύφθηκε ο τροχός, η ποιότητα όμως των τραγουδιών δεν μπορεί να αφήσει κανέναν ασυγκίνητο. Εδώ έχουμε να κάνουμε με μία δουλειά που με το πρώτο άκουσμα αφήνει το στίγμα της. Αρχικά η ηχητική ταυτότητα των HYPOCRISY μένει αναλλοίωτη. Τα φωνητικά του Tagtren άλλωτε με πιο βαθιά growls και άλλοτε με τα γνωστά του χαρακτηριστικά τσιρίγματα είναι εκεί, μαζί με τις βαριές κιθάρες και τις αναγνωρίσιμες μελωδίες. Ενώ για ακόμα μία φορά δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστο το παίξιμο στα ντραμς του Horghagen (ναι το πολυβόλο ο Horgh των IMMORTAL), για τον οποίο η απόδοση του ποτέ δεν αποτελεί έκπληξη αλλά πάντα καταφέρνει να σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό, όπως στα τραγούδια “Weed out the weak”, “Valley of the damned” και “Tamed (fill with fear).
Το “A taste of extreme divinity” δεν παραθέτει κάποια σπουδαία πρωτοτυπία. Είναι όμως ένας ποιοτικότατος δίσκος, με ταυτότητα, με πλούσιες συνθέσεις και που περνάς τέλεια ακούγοντας τον. Φυσικά γυρίζοντας τον χρόνο πίσω και ακούγοντας αυτές τις δουλειές, δεν γίνεται να μην αναρωτηθείς που είναι οι HYPOCRISY τώρα.. Πέρασαν τα χρόνια και κύριε Tagtgren μας χρωστάτε ένα δυναμικό come back!
Did you know that:
– Η αγάπη για το άγνωστο του σύμπαντος και την εξωγήινη ζωή που τρέφει ο Peter Tagtren, δεν θα μπορούσε να λείπει από το στιχουργικό περιεχόμενο του “A taste of extreme divinity”. Έτσι για ακόμα μία φορά υπάρχουν αναφορές σε διαστημικές πύλες, απαγωγές ανθρώπων από αντικείμενα άγνωστης ταυτότητας και για μεταλλαγμένα υβρίδια που θα κυβερνήσουν τον κόσμο στα τραγούδια “Solar empire” (κομματάρα!), “No tomorrow” και “Global domination”
Δημήτρης Μπούκης
