a
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Wrath” – LAMB OF GOD
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2009
ΕΤΑΙΡΙΑ: Epic, Roadrunner
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Josh Wilbur
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Randy Blythe
Κιθάρες – Mark Morton, Willie Adler
Μπάσο – John Campbell
Τύμπανα – Chris Adler
Wrath: Oργή, ένα από τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα. Ή σε άκρως μεταλλικούς κύκλους, η στιγμή που ακόμα και οι πιο δύσπιστοι κατάλαβαν αυτό που δεν ήθελαν βαθιά μέσα τους να παραδεχτούν. Εν έτει 2009 οι LAMB OF GOD σήκωναν περήφανα το μεταλλικό λάβαρο όντας το κορυφαίο συγκρότημα του κόσμου κι επίσημα, χαχανίζοντας προκλητικά στην προσπάθεια όλων να τους βάλουν στο σακί με τις ραπ (;) και χορευτικές (!!) μπάντες και αντί να επαναπαυτούν στην επιτυχία που έκανε αρχικά το “As the palaces burn”, η οποία έγινε ακόμα μεγαλύτερη με τα “Ashes of the wake” και “Sacrament”, φρόντισαν για τα καλά να αποστομώσουν τους πάντες με τον πέμπτο δίσκο τους (έκτος για πολλούς καθώς επιμένουν να λογίζουν και το ομότιτλο τερατούργημα των BURN THE PRIEST, της πρώιμης μορφής τους δηλαδή). Η μπάντα τότε ενθουσιασμένη και σίγουρη για το υλικό της, προετοίμαζε τους οπαδούς με τρόπο για το τι επρόκειτο να ακολουθήσει. Ο ντράμερ Chris Adler ήταν περιγραφικότατος: «Αυτό το άλμπουμ θα εκπλήξει πολύ κόσμο. Συνήθως όταν οι μπάντες φτάνουν στο δικό μας σημείο, μυρίζουν τα τριαντάφυλλα και ξερνάνε. Το “Wrath” δε χρειάζεται καλά λόγια από ένα ακόμα μέλος, έχουμε ξεπεράσει τους εαυτούς μας και στις 24 Φεβρουαρίου (του 2009) θα το διαπιστώσετε όλοι».
Ο κιθαρίστας Mark Morton το πήγαινε σε άλλο επίπεδο: «Πάντα προσπαθούμε να κάνουμε κάτι φρέσκο κάθε φορά. Αυτό είναι πιο ωμό και επιθετικό από το “Sacrament”, το οποίο ήταν δυναμικό αλλά το είχαμε παρακάνει με την παραγωγή. Μας αρέσουν οι ατέλειες που έχει το “Wrath” γιατί όταν ακούμε κάτι που μας ακούγεται υπερβολικά τέλειο, το πετάμε ως κάτι στείρο». Το “Wrath” έπιασε στον ύπνο τους πάντες που τους περίμεναν στη γωνία, νομίζοντας ότι θα ξεπουληθούν και θα μαλακώσουν τον ήχο τους. Το βίντεο κλιπ του “Set to fail” γρήγορα καταδίκασε σε αποτυχία τους πάντες που βλέπανε ότι τα άξια τέκνα του Richmond της Virginia όχι απλά δε μαλάκωναν, αλλά ακουγόντουσαν πιο ασυμβίβαστοι από ποτέ. Σε ένα από τα καλύτερα βίντεο όλων των εποχών, ξεκινάει με το χέρι του Randy Blythe να κρατάει ένα μικρόφωνο και με το που κατεβαίνει η μπάντα αρχίζει να πυροβολεί, περικυκλωμένη από εκατοντάδες φανατικούς οπαδούς που διαλύουν τα πάντα στο πλάνο, οι πιο παρατηρητικοί έχουν εξαίρει μέχρι και τις σπρωξιές των οπαδών στον Randy Blythe πάνω στην πώρωση. Κομματάρες διαδεχόντουσαν η μία την άλλη, “In your words”, “Contractor”, “Fake messiah”, “Broken hands”, “Dead seeds” και το τελειωτικό “Reclamation” με τη slide κιθάρα που έδειχνε ότι δε φοβόντουσαν τον πειραματισμό.
Το “Wrath” έκανε πάταγο παντού. Νούμερο 2 στο Αμερικάνικο Billboard με 68.000 πωλήσεις την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του (και πάνω από 202.000 πριν ολοκληρωθεί το 2010). Νούμερο 1 στα αντίστοιχα Top Rock Albums, Top Tastemaker Albums, Top Hard Rock Albums, νούμερο 1 στον Καναδά και τα UK Rock & Metal Albums, νούμερο 2 στα Digital Albums, νούμερο 5 στην Φινλανδία, νούμερο 8 στην Αυστραλία, νούμερο 14 στη Νέα Ζηλανδία, νούμερο 20 στη Νορβηγία, νούμερο 25 στην Αγγλία (UK Albums OCC), νούμερο 32 στην Ιρλανδία, νούμερο 35 στη Σουηδία, νούμερο 52 στην Ολλανδία, νούμερο 53 στην Αυστρία, νούμερο 56 στην Ελβετία, νούμερο 59 στην Ιαπωνία, νούμερο 61 στη Γερμανία, νούμερο 80 στο Βέλγιο, νούμερο 137 στη Γαλλία. Ο πλανήτης προσκύνησε επίσημα την καλύτερη και σταθερότερη ΜΕΤΑΛΛΙΚΗ (για να μη μας τρελάνουν μερικοί) μπάντα της τελευταίας εικοσαετίας και ο δρόμος τους στρώθηκε με ροδοπέταλα στη συνέχεια για τα χρόνια που θα ακολουθούσαν. Αν για πολλούς υπάρχει κάποιο άλμπουμ που στέκει ως το καλύτερο της δισκογραφίας τους, τότε για τους περισσότερους το “Wrath” είναι ίσως το σημαντικότερο διότι έκλεισε μία φρενήρη δεκαετία για το συγκρότημα, κρατώντας τους επίκαιρους και καβάλα στ’ άλογο. Πως το λένε να δεις όταν πέφτει υγρό από ψηλά και οι άλλοι νομίζουν ότι βρέχει;
Did you know that:
-O δίσκος αφιερώθηκε στον Mikey Bronsnan, τον άνθρωπο που τους βοήθησε να ξεκινήσουν στην Philadelphia. Ο Bronsnan σκοτώθηκε το Νοέμβριο του 2008 από ένα μεθυσμένο οδηγό.
-Η περιοδεία για του δίσκου ονομάστηκε Νo Fear Energy Tour και είχε ως support τους CHILDREN OF BODOM και AS I LAY DYING, ενώ σε συγκεκριμένες εμφανίσεις συμμετείχαν και οι GOD FORBID και MUNICIPAL WASTE. Στην Ευρώπη η μπάντα έπαιξε ως support στους METALLICA στην World Magnetic Tour μαζί με τους MASTODON. Οι METALLICA τους πήρανε μαζί και στη Βορειοαμερικάνικη περιοδεία τους ενώ στο τέλος της χρονιάς παίξανε headliners σε Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία με support τους SHADOWS FALL και DEVILDRIVER.
-Ο κιθαρίστας των UNEARTH Buz McGrath αντικατέστησε τον Mark Morton στις έξι τελευταίες εμφανίσεις της Ευρωπαϊκής περιοδείας, καθώς έπρεπε να είναι κοντά στη γυναίκα του για τη γέννηση του πρώτου του παιδιού.
-1η Ιουνίου 2010… η πρώτη και μοναδική μέχρι στιγμής εμφάνιση τους στην Ελλάδα. Ένα Fuzz Club καρα-sold out με 1.700 μανιακούς να διαλύουν το χώρο, η μπάντα σε ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ απόδοση και ο κόσμος στο τέλος να μη μπορεί να περπατήσει από το ξύλο. Μετά τη συναυλία, ώ της τύχης, πέτυχα τον Randy Blythe μαζί με roadies στα Εξάρχεια. Μόνος του ήρθε και χαιρέτησε λέγοντας ευχαριστώ (;) στον κόσμο που ήρθε και τονίζοντας μέσα σε έκσταση «Αν όχι στις 3, τότε σίγουρα μέσα στις 5 καλύτερες συναυλίες που έχουμε κάνει και ένα από τα καλύτερα κοινά που έχουμε δει». Για την ιστορία, οι roadies ζητούσανε SAINT VITUS και πηδούσανε από το μπαρ stage-diving (!!!) ενώ όταν έπαιξε EYEHATEGOD, ο Randy βγήκε έξω από το μαγαζί ουρλιάζοντας δυνατότερα κι απ’ ότι στη συναυλία, σαν να μην είχε προηγηθεί η κούραση της βραδιάς. ΜΕΓΑΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ!
Άγγελος Κατσούρας
