ΟΝΟΜΑ ALBUM: ‘Roots’ – SEPULTURA
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1996
ΕΤΑΙΡΙΑ: Roadrunner
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Ross Robinson – SEPULTURA
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά, κιθάρα – Max Cavalera
Κιθάρα – Andreas Kisser
Μπάσο – Paulo Jr
Τύμπανα – Igor Cavalera
Το “Roots”… Ένας από τους απόλυτους love/hate δίσκους όλων των εποχών. Θα πρέπει να ξεκαθαρίσω από την αρχή τη θέση μου, ότι ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που ποτέ δεν μπόρεσε να το ακούσει με συμπάθεια, όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει. Δεν θα πάψω ποτέ όμως να στέκομαι στο γεγονός ότι υπήρξε κομβικός δίσκος για το heavy metal, αφού με εξαίρεση τον πρώτο δίσκο των KORN, δεν είχε –έστω κι εν μέρει- ακουστεί ποτέ κάτι παρόμοιο στον σκληρό ήχο. Αυτό το μπόλισμα του groove metal (που τότε δεν υπήρχε ούτε σαν ιδέα), του nu metal (που ήταν ένας από τους δίσκους που το ξεκίνησαν), του ethnic και του thrash. Τα γούστα μου στη μουσική, μπορεί να φτάνουν μέχρι το “Chaos A.D.” στους SEPULTURA, αλλά δεν μπορεί κανείς να γυρίσει την πλάτη στο γεγονός ότι ο συγκεκριμένος δίσκος έγινε ευαγγέλιο από πολλά σχήματα, με τις χαμηλοκουρδισμένες κιθάρες, το percussion κι όλα αυτά τα ethnic στοιχεία, που μπορεί για κάποιους να ακούγονται σαν ο Bob Marley να πάει να παίξει με βαριά παραμόρφωση, ήταν όμως κάτι πρωτόγνωρο που δημιούργησε ουσιαστικά ολόκληρη σκηνή και προσέφερε πάρα πολύ καλές πωλήσεις στους SEPULTURA και την εταιρία τους. Οι ρίζες είχαν μπει σαφώς με το “Chaos A.D.” και τραγούδια όπως το “Kaiowas”, αλλά πλέον στο “Roots”, σχεδόν οποιαδήποτε σχέση με τους SEPULTURA του παρελθόντος, είναι σχεδόν επιφανειακή. Τα πάμπολλα tribal στοιχεία κι ο γενικός ήχος, τους έκαναν υπερβολικά δημοφιλείς στην Αμερική, πουλώντας κοντά στο ένα εκατομμύριο αντίτυπα (διόλου ευκαταφρόνητο νούμερο για τέτοιου είδους γκρουπ), στην Ευρώπη δεν ήταν όμως έτσι τα πράγματα. Ο κόσμος στην ήπειρό μας είναι λιγότερο δεκτικός σε «εκτός metal» πειράματα και η χρήση DJ, ο «θόρυβος» που παράγει το άλμπουμ, τα υπερβολικά tribal percussions και η KORN φάση που πέρναγαν, δημιούργησαν ένα θέμα στους οπαδούς. Και σαν να μην έφταναν αυτά, λίγους μήνες αργότερα ήρθε και ο θρυλικός τσακωμός του Max Cavalera με τα υπόλοιπα μέλη των SEPULTURA και η οριστική ρήξη (που κλείνει φέτος 20 ολόκληρα χρόνια) ήρθε να οδηγήσει τον δε Max στη συνέχεια του “Roots” με τους SOULFLY, τους δε SEPULTURA να παίζουν πιο πολύ με hardcore στοιχεία για το αμέσως επόμενο διάστημα και για αρκετό καιρό να προσπαθούν να επαναπροσδιοριστούν μουσικά. Οφείλω να ομολογήσω όμως, μετά από συζήτηση που είχα με τον Max Cavalera, πολλά χρόνια πριν, σχετικά με το κομμάτι “Roots bloody roots”, ότι όλη η ιδέα ήταν αριστουργηματική. Μου είχε εξηγήσει ότι από τη στιγμή που τα πιο σημαδιακά τραγούδια του heavy metal είχαν «απλοϊκό» riff, με αποκορύφωμα το “Smoke on the water”, ήθελε να γράψει ένα κομμάτι, που να αποτελείται από 2-3 νότες και να μπορεί να παίζεται για πάντα… Βάλτε στο μυαλό σας το βασικό θέμα του “Roots bloody roots” και νομίζω ότι θα συμφωνήσετε πως πέτυχε απόλυτα τον σκοπό του… Εμένα πάντως, ο δίσκος αυτός, ακόμα και 20 χρόνια μετά, ξανακούγοντάς τον επανειλημμένα, ποτέ δεν κατάφερε να με ακουμπήσει…
Did you know that: Στο τραγούδι “Cut-throat”, οι τελευταίοι στίχοι είναι οι: “Enslavement, Pathetic, Ignorant, Corporations”, των οποίων λέξεων τα αρχικά, σχηματίζουν τη λέξη Epic, μία «αιχμή» για την Epic Records, στην οποία είχαν δώσει τα αποκλειστικά δικαιώματα διανομής του “Chaos A.D.” και είχαν φριχτά παράπονα επειδή δεν τους είχαν δώσει τη σημασία που ήθελαν.
Κείμενο SEPULTURA Σάκης Φράγκος
Χαρά Νέτη & Παναγιώτης ‘The Unknown Force’ Γιώτας
