a
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Severed survival” – AUTOPSY
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1989
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Peaceville Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: John Marshall, AUTOPSY
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Chris Reifert- Τύμπανα, φωνητικά
Eric Cutler – Κιθάρες
Danny Corales – Κιθάρες
Steve DiGiorgio – Μπάσο
Δίσκος-σταθμός στην ιστορία του death metal και όλης της ακραίας μουσικής το τιτάνιο ντεμπούτο των AUTOPSY, “Severed survival”. Το συγκρότημα αποτέλεσε το πνευματικό παιδί του ντράμερ Chris Reifert, ο οποίος μόλις είχε αποχωρήσει από τους… DEATH, έχοντας ηχογραφήσει μαζί με τον Chuck Schuldiner το ντεμπούτο τους “Scream bloody gore”, το οποίο δίκαια αναφέρεται ως η αρχή των πάντων. Μέσα στην ίδια χρονιά λοιπόν (1987), ο Reifert θα βρεί τον κιθαρίστα Eric Cutler και θα σχηματίσουν τους AUTOPSY ηχογραφώντας το “Demo ‘87”, ελάχιστα πριν μπει στην μπάντα ο άλλος κιθαρίστας Danny Corales. Σημειωτέον ότι ο Reifert είχε αναλάβει και τα φωνητικά. Με την έλευση του Corales, θα ηχογραφούσαν το δεύτερο demo “Critical madness” το 1988. Ο ήχος τους ακουγόταν σαν μία συνέχεια του “Scream bloody gore, έντονα thrash-αριστό death metal με το δικό τους προσωπικό στίγμα να γίνεται ιδιαίτερα αναγνωρίσιμο όταν ήρθε η ώρα να κυκλοφορήσει η πρώτη τους επίσημη δουλειά. Έτσι, αφού υπέγραψαν στην Peaceville Records, το “Severed survival” κυκλοφόρησε τελικά το 1989 και με το προαναφερθέν τρίο ως τη μόνιμη βάση της μπάντας όλα αυτά τα χρόνια, το μπάσο ανέλαβε ο «πολύς» Steve DiGiorgio των SADUS (πριν αρχίσει να παίζει τα κέρατα του από δω κι από κει και γίνει ακόμα πιο αναγνωρίσιμος με τους DEATH).
Το εξώφυλλο ακραίο, με έναν άμοιρο που ξεκοιλιάζεται και γενικά υποφέρει από κάθε άποψη, το λογότυπο της μπάντας να αποτελείται από δέρματα πάνω σε τσιγκέλια. Φυσικά και προτιμούμε ΟΛΟΙ (Ο-Λ-Ο-Ι ξαναλέω) το άλλο εξώφυλλο με τους χειρούργους – ζόμπι που είναι κρυπτικός τρόμος και φανερώνει πολλά περισσότερα απ’ όσα θέλει να κρύψει. Οι στίχοι σεμινάριο σαβουάρ βιβρ και ρομαντισμού. ΑΣ ΣΟΒΑΡΕΥΤΟΥΜΕ! Gore, horror και δε συμμαζεύεται μανιφέστο από τους μάστορες του είδους, που μάλιστα θα επηρέαζαν άμεσα μπάντες όπως οι CANNIBAL CORPSE στην Αμερική, ή οι ENTOMBED/DISMEMBER στην Σουηδία, ηχητικά και στιχουργικά. Χαρακτηριστικό του δίσκου ο ήχος του μπάσου του Steve DiGiorgio, ο οποίος είναι τόσο μπροστά στην τελική μίξη που δε μπορείς να μην το προσέξεις. Είναι γνωστό το «λάθος» που έγινε με τα μέρη του μπάσου που στην τελική μίξη κατέληξε σχεδόν να υπερκαλύπτει τα υπόλοιπα όργανα, αλλά είναι κραταιό μέρος της «γοητείας» αυτού του δίσκου και δε νομίζω να πειράζει κανέναν ιδιαίτερα (χώρια ότι ο ψηλός χίπης έπαιξε τρομερά θέματα). Είναι η στιγμή των AUTOPSY που εκτός από το επίσημο καλωσόρισμα, είναι κι αυτή που είναι η πιο ευθείας ηχητικής προσέγγισης, με τον κλασσικό ήχο που είχε το ιδίωμα στα πρώτα του χρόνια και ιδιαίτερα στην 80’s περίοδο.
H νοσηρότητα των SLAYER κρυφοπαραμονεύει, αλλά σε αντίθεση με τους DEATH, οι AUTOPSY το πήγαν πολλά βήματα παραπέρα. Ο Reifert πραγματικό κτήνος και σε τύμπανα και σε φωνητικά, δεν ξέρεις αν και πού αποδίδει καλύτερα, το παίξιμο του αέρινο, παίρνει τα κομμάτια πάνω του και σε συνδυασμό με τα αραχνοΰφαντα μέρη των Cutler/Corales που είτε σολάρουν σε τρελές κλίμακες είτε ακολουθούν mid-tempo νοσηρούς ρυθμούς, βάζουν στο trademark αποτέλεσμα της μπάντας φαρδιά/πλατιά την υπογραφή τους. Χωρίς να υπολείπονται σε δομές και νοσηρότητα τα υπόλοιπα κομμάτια, απτό κλασικό δείγμα του δίσκου είναι το ιερό “Pagan savior”, νοσηρό, γρήγορο, τρομακτικό, το μπάσο να γδέρνει επιδερμίδες, τα τύμπανα να κοπανάνε προς πάσα κατεύθυνση και το βάρος των riff να γέρνει την πλάστιγγα υπέρ τους. Οι AUTOPSY άμεσα υπολογίστηκαν ως κραταιά δύναμη στο death metal, ας μην ξεχνάμε ότι ήταν αυτοί που κυκλοφόρησαν δίσκο μετά τους DEATH και πριν τους MORBID ANGEL/OBITUARY την ίδια χρονιά. Μελλοντικά θα ακολουθούσαν το δικό τους προσωπικό ανίερο μονοπάτι με τον χαρακτηριστικό πένθιμο ήχο τους (το λες και ζωντανό ψόφο) που θέσανε με το επόμενο ανοσιούργημα “Mental funeral”, αλλά χωρίς το “Severed survival” δε θα είχε γίνει ποτέ η αρχή και το Αμερικάνικο –συνεπώς και παγκόσμιο- death metal δε θα γνώριζε ποτέ τους υπεράξιους πρεσβευτές του.
Did you know that:
-Στο artwork του δίσκου, ως μπασίστας αναφέρεται ο Ken Sorvari ο οποίος δεν έπαιξε ποτέ νότα στο δίσκο.
-Το αρχικό εξώφυλλο σχεδιάστηκε από τον μάστορα Kent Mathieu, το δεύτερο και ΟΡΘΟΔΟΞΟ εξώφυλλο του δίσκου σχεδιάστηκε από τον Kev Walker.
-Αρκετές επανεκδόσεις του δίσκου έχουν βγει μέσα στα χρόνια, άλλες με μπόνους δεύτερο δισκάκι, άλλες με τα κομμάτια του “Retribution for the dead” EP (που έχουν μπει σε επανακδόσεις ΚΑΙ του “Mental funeral”), αλλά η καλύτερη σίγουρα ήταν η διπλή έκδοση για τα 20 χρόνια του δίσκου, όπου και υπάρχουν demo εκδόσεις των “Mauled to death” και “Human genocide” που δε μπήκαν ποτέ στο δίσκο. Επίσης υπάρχει ιστορία της μπάντας με σημειώσεις από τα μέλη με σπάνιες φωτογραφίες, ενώ υπάρχουν και δύο νέα κομμάτια που ηχογραφήθηκαν το Σεπτέμβρη του 2008 και υπάρχουν στο δεύτερο δισκάκι της επανέκδοσης. Πραγματικό collector’s item!
-Σε παλιότερη μου συνέντευξη για την επανασύνδεση των AUTOPSY την εποχή του “Macabre eternal”, ρωτώντας τον Chris Reifert τι να περιμένουμε αν ποτέ τους δούμε στην Ελλάδα –το οποίο είχε ο ίδιος δηλώσει ότι επιθυμούσε σφοδρά- η απάντηση του ήταν αποστομωτική: «Θα σας ανοίξουμε το κρανίο, θα βγάλουμε τον εγκέφαλο, θα σας πηδήξουμε το κρανίο και στη συνέχεια θα τοποθετήσουμε τον εγκέφαλο πίσω πλαγίως». Τα συμπεράσματα δικά σας (Τ-Ι-Τ-Α-Ν-Α-Σ)!
Άγγελος Κατσούρας
