a
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “The ultra-violence” – DEATH ANGEL
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1987
ΕΤΑΙΡΙΑ: Enigma
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: DEATH ANGEL –Davy Vain
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Mark Osegueda
Κιθάρα, δεύτερα φωνητικά – Rob Cavestany
Μπάσο – Dennis Pepa
Ντραμς – Andy Galleon
Κιθάρα – Gus Pepa
Αλήθεια, τις περισσότερες φορές που γράφω κείμενα για την αγαπημένη μου στήλη, “Somewhere back in time”, συνειδητοποιώ ότι πολλά συγκροτήματα τα είχα μάθει παρακολουθώντας video clip από την τηλεόραση, είτε από την κρατική, αλλά κυρίως από το Headbanger’s Ball του MTV ή το Super Channel. Κάπως έτσι είχε γίνει και με τους DEATH ANGEL και το video clip του “Voracious souls”, το οποίο είχα λιώσει στην κυριολεξία από το παίξιμο στη βιντεοκασέτα που το είχα γράψει. Από τότε αγάπησα αυτό το σχήμα, που μας έχει χαρίσει σπουδαίους δίσκους, ακόμα και με τους ORGANIZATION που είχαν φορμάρει την περίοδο των 90’s που είχαν διαλυθεί…
Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Οι DEATH ANGEL είναι ένα συγκρότημα που είχε το εξής εκπληκτικό: Όλα τα μέλη είχαν καταγωγή από τις Φιλιππίνες και ήταν ξαδέρφια!!! Εντελώς οικογενειακή υπόθεση. Είχαν σχηματιστεί το 1982, έβγαλαν demo, αλλά ουσιαστικά έγιναν γνωστοί με το demo “Kill as one” του 1985, που τους έκανε παραγωγή ο Kirk Hammett των METALLICA. Μένοντας στο Bay Area, είχαν όλα τα χαρακτηριστικά των σχημάτων της περιοχής, ιδιαίτερα στην κιθαριστική δουλειά, όπου ο τεράστιος Rob Cavestany είχε κάνει απίστευτη δουλειά. Με ήχο κάπου ανάμεσα στο “Kill ‘em all”, το “Bonded by blood” και το “Darkness descends”, οι DEATH ANGEL ήταν μόνο άτυχοι που το “The ultra-violence” βγήκε το 1987 κι όχι 2-3 χρόνια νωρίτερα. Κάτι τέτοιο όμως θα ήταν και απίθανο, αφού ο ντράμερ τους Andy Galleon ηχογράφησε το δίσκο σε ηλικία 14 ετών, ενώ και όλα τα υπόλοιπα μέλη ήταν μικρότεροι από 20 ετών… Είπατε κάτι;
Όταν ένα άλμπουμ ξεκινά με τραγούδι που ονομάζεται “Thrashers”, δεν σου αφήνει περιθώρια να σκεφτείς ότι παίζουν κάποιο άλλο είδος μουσικής. Μάλιστα είχαν τέτοια κότσια, που το ομώνυμο κομμάτι, ήταν instrumental και διαρκεί πάνω από 11 λεπτά!!! Αδιανόητο!!! Αγαπημένα κομμάτια το “Evil priest”, το “Kill as one” και το “Mistress of pain”, χωρίς να υστερούν ιδιαίτερα τα υπόλοιπα. Μεγάλο μειονέκτημα, η πολύ αδύναμη παραγωγή, αλλά είναι τέτοια η ωμή δύναμη του συγκροτήματος και η νεανική τους ενέργεια, που σε κάνουν να την αγνοείς.
Στη συνέχεια οι DEATH ANGEL, έβγαλαν το πολύ πειραματικό “Frolic through the park” και μετά το υπέρτατο “Act III”, έναν από τους κορυφαίους thrash δίσκους όλων των εποχών, για να διαλυθούν και να επανέλθουν στα 00’s, χαρίζοντάς μας μόνο αξιόλογες προσπάθειες. Από τα πλέον τίμια και παραγνωρισμένα σχήματα, που αξίζουν απόλυτα της προσοχής μας.
Σάκης Φράγκος
