ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Nemesis” – GRIP INC.
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1997
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Steamhammer
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Waldemar Sorychta
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Gus Chambers
Κιθάρες – Waldemar Sorychta
Μπάσο – Jason Viebrooks
Drums – Dave Lombardo
νέμεση η [némesi] : 1.η τιμωρία που επιβάλλεται από μία ανώτερη δύναμη σε όποιον παραβαίνει τους ηθικούς νόμους· θεία δίκη. 2. (μυθ.) Nέμεση, αρχαία ελληνική θεότητα, προσωποποίηση της δίκαιης θεϊκής εκδίκησης.
Μάλλον την έννοια της Θείας Δίκης πρέπει να είχε στο μυαλό του ο Dave Lombardo όταν αποφάσιζε να δώσει αυτόν τον τίτλο στο δεύτερο άλμπουμ των GRIP INC. Και αν το ντεμπούτο τους, το εκπληκτικό “Power Of Inner Strength” του 1995, αντικατοπτρίζει όλη του την οργή για τον διωγμό του από τους SLAYER, με το δεύτερο άλμπουμ ο Lombardo ουσιαστικά κάνει μια δήλωση. Δηλώνει ότι οι GRIP INC. δεν είναι απλά το project των Lombardo / Sorychta ούτε μια μπάντα-πυροτέχνημα αλλά μια full time μπάντα που ήρθε για να μείνει για τα καλά και η Θεία Δίκη, η Νέμεση, θα είναι αμείλικτη απέναντι στους αμφισβητίες από όποια πλευρά και αν προέρχονται.
Το “Nemesis” ηχογραφήθηκε, όπως και ο προκάτοχός του, στα Woodhouse Studios στο Hagen της Γερμανίας, ξανά σε παραγωγή του Waldemar Sorychta. Μην νομίζει κανείς όμως ότι έχουμε να κάνουμε με ένα “Power Of Inner Strength” νούμερο 2. Κάθε άλλο. Όλα τα κομμάτια κινούνται σε mid-tempo ύφος με εξαίρεση τα “Portrait of Henry”και “War Between One”, με το δεύτερο να είναι πιο SLAYER και από τους SLAYER εκείνης της εποχής. Από εκεί και πέρα, ο δίσκος είναι πιο σκοτεινός, πιο ατμοσφαιρικός και φροντίζει την έλλειψη ταχύτητας να την αναπληρώνει με όγκο. Το εναρκτήριο κομμάτι με τίτλο “Pathetic Liar” με το κολοσσιαίο riff του δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης ενώ, από την άλλη, τα “Empress (of Rancor)” και “Descending Darkness” είναι τα πιο σκοτεινά κομμάτια του δίσκου και ίσως ξενίσουν κάποιους με το πρώτο άκουσμα. Γενικά ο δίσκος θέλει τον χρόνο του καθώς οι συνθέσεις διακρίνονται από μεγάλη ποικιλία, ενώ υπάρχουν διαμαντάκια όπως τα “Scream at the sky” και “Rusty Nail”, που κατά την ταπεινή μου άποψη, μαζί με τα προαναφερθέντα “Pathetic Liar” και “War Between One” είναι τα καλύτερα του δίσκου. Αξίζει επίσης να αναφέρουμε μερικές λεπτομέρειες που σίγουρα θα κάνουν τον ακροατή να προσέξει λίγο παραπάνω τις συνθέσεις, όπως για παράδειγμα, τις latin καταβολές του Lombardo που έρχονται στην επιφάνεια στο “Myth or Man” ή το δίλεπτο ξέσπασμα-έκπληξη στα μισά του “Code of Silence”.
Φυσικά δεν θα μπορούσαμε να αφήσουμε ασχολίαστη την απόδοση του Dave Lombardo. O άνθρωπος, πραγματικά ζωγραφίζει με τις μπαγκέτες του. Υπήρχαν στιγμές που συνέλαβα τον εαυτό μου να προσπαθεί να απομονώσει τα υπόλοιπα όργανα για να καταλάβει τι παίζει. Ακούστε το “Rusty Nail” με το δαιμονισμένο παίξιμο του κουβανέζικης καταγωγής ντράμερ και θα καταλάβετε τι εννοώ. Όσο για τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας, ο Chambers δείχνει να έχει περιορίσει τις punk επιρροές του και τραγουδά με περισσότερη αυτοπεποίθηση, ο Viebrooks σταθερά καλός όπως μας έχει συνηθίσει ενώ τα riffs και τα solos του Sorychta είναι πραγματικά για σεμινάριο. Τέλος, η παραγωγή, υπεύθυνος για την οποία είναι, όπως αναφέραμε και στην αρχή, ο Sorychta, είναι απλά αψεγάδιαστη. Να μην ξεχάσω κάπου εδώ να αναφέρω και το εντυπωσιακό εξώφυλλο με τα κολοσσιαία αγάλματα των Θεών, που έρχεται σε άμεση σχέση με τον τίτλο του δίσκου.
Το “Nemesis” δεν είναι καλύτερο από το “Power Of Inner Strength”. Δεν είναι όμως ούτε και χειρότερο. Είναι διαφορετικό, πολύ πιο ποικιλόμορφο χωρίς να χάνει ούτε στο ελάχιστο την thrash ταυτότητα του. Ένα άλμπουμ που απαιτεί αρκετές ακροάσεις μέχρι να αρχίσει να αποκαλύπτει τα καλά κρυμμένα μυστικά του αλλά, πραγματικά, αξίζει τον κόπο. Κατάφερε και εδραίωσε τους GRIP INC. ως μια full time μπάντα με παρόν και μέλλον, ενάντια στις όποιες Κασσάνδρες προέβλεπαν την πρόωρη διάλυση τους. Για όλους αυτούς ήρθε η Θεία Δίκη. Η Νέμεση.
Did you know that:
- Tα πρώτα αντίτυπα του CD θεωρούνται συλλεκτικά καθώς απεικονίζεται ανάγλυφο το σήμα της μπάντας επάνω στη θήκη.
- Κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων προέκυψε και ένα επιπλέον κομμάτι με τίτλο “Bittersweet” που όμως δεν συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ. Το εν λόγω τραγούδι κυκλοφόρησε πολλά χρόνια αργότερα, το 2015, στο EP “Hostage To Heaven”.
Θοδωρής Κλώνης
