ΟΝΟΜΑ ALBUM: “On the wings of inferno” – ASPHYX
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2000
ΕΤΑΙΡΙΑ: Century Media
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Eric De Boer, Harry Wijering
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά/Mπάσο – Wannes Gubbels
Κιθάρες – Eric Daniels
Τύμπανα – Bob Bagchus
Για death metal θα μιλήσουμε με τον θάνατο εντός κι εκτός εισαγωγικών να έχει την τιμητική του σε αυτό το κείμενο. Βρισκόμαστε στο σωτήριο έτος 1996, όπου οι ASPHYX από τη μία θα δουν να κυκλοφορεί το “God cries” (τον Μάϊο) και μετά από 6 χρόνια στον «πάγο», το θρυλικό άλμπουμ “Embrace the death” (τον Νοέμβριο), το οποίο προοριζόταν να είναι το παρθενικό τους άλμπουμ αλλά ποτέ δεν ολοκληρώθηκε διότι η τότε εταιρεία που θα το κυκλοφορούσε (CMFT Productions) χρεοκόπησε. Αιφνίδια μετά και την κυκλοφορία αυτών των δύο άλμπουμ, ανακοινώθηκε ο πρώτος «θάνατος» των ASPHYX. Oι Eric Daniels (κιθάρες) και Bob Bagchus (τύμπανα), στη συνέχεια σχημάτισαν τους SOULBURN, παίρνοντας σε μπάσο/φωνητικά τον Wannes Gubbels των PENTACLE. To 1998 κυκλοφόρησαν ως SOULBURN το καταπληκτικό ντεμπούτο “Feeding on angels”, και το σκεπτικό γύρω από τη δημιουργία τους ήταν να πετύχουν μεγαλύτερες προσδοκίες απ’ ότι πέτυχαν σαν ASPHYX. Αυτό προφανώς και δεν συνέβη, παρά τις φοβερές κριτικές που πήρε το άλμπουμ (το οποίο σημειωτέον είναι ανώτερο σχεδόν αν όχι παραπάνω από τα μισά ASPHYX άλμπουμ), και έτσι το 2000, το υπάρχον line-up διέλυσε τους SOULBURN (νέος «θάνατος») και επανέφερε στο προσκήνιο τους ASPHYX μέσα σε δάφνες θριάμβου και με τον κόσμο να χαίρεται ιδιαιτέρως.
Παρένθεση εδώ διότι υπήρξε –δυστυχώς- κανονικός θάνατος, αυτή τη φορά του Theo Loomans το 1998, ο οποίος άφησε τα εγκόσμια τον Δεκαπενταύγουστο της χρονιάς, χωρίς να έχει διευκρινιστεί ακόμα αν ήταν αυτοκτονία ή απλά… ατυχία (το αυτοκίνητο του κόλλησε σε ράγες και χτυπήθηκε από διερχόμενο τρένο, οι περισσότεροι πάντως προκρίνουν την επιλογή της αυτοκτονίας). Οι ASPHYX λοιπόν έβαλαν πλώρη για το τότε έκτο τους άλμπουμ το οποίο τους βρήκε ακόμα πιο μινιμαλιστές σε σχέση με το ήδη μικρό (ούτε 32’) “God cries”. Έτσι, το “On the wings of inferno” ήταν ένα άλμπουμ μόλις 29’ (διάρκεια “Reign in blood” πραγματικά), το οποίο ήταν αμεσότατο και χωρίς πολλές και ιδιαίτερες ανάγκες για ερμηνεία. Αγνό, στακάτο και ευθύτατο death metal όπως ήξεραν να το παίζουν όσο ελάχιστοι. Δεν ήταν oύτε το ίδιο σούπερ όπως το άλμπουμ των SOULBURN, και προφανώς ούτε το ίδιο καλό με τα προηγούμενα (και επόμενα) ASPHYX, αλλά ακόμα και σαν λιγότερο καλό άλμπουμ τους, διεκδικεί κάλλιστα δάφνες ποιότητας με κομματάρες όπως το εναρκτήριο “Summoning the storm”, το εφιαλτικό “Τhe scent of obscurity” και το κατεδαφιστικό “Waves of fire”. Ιδιαίτερη μνεία θα πρέπει να γίνει και στο πανέμορφο ορχηστρικό 06/06/2006 ακριβώς στη μέση του δίσκου που το χωρίζει όμορφα στη μέση.
Το γεγονός της πολύ μικρής του διάρκειας όπως και του γεγονότος ότι από τα 9 κομμάτια (8 και το προαναφερθέν ορχηστρικό για την ακρίβεια) τα 5 είναι κάτω από 3’ και το τελευταίο “Marching towards the Styx” μόλις τα ξεπερνάει, κάνει την ακρόαση πολύ ξεκούραστη και επιτρέπει επαναλήψεις. Σε καμία περίπτωση δε μιλάμε για κακό, μέτριο ή μη ποιοτικό δίσκο, απλά έχει την τύχη να έρχεται μετά από μια διάλυση και πριν την νέα τους διάλυση καπάκι μετά την κυκλοφορία του (κι άλλος «θάνατος», νισάφι πια). Οι ASPHYX θα μένανε στον πάγο μέχρι και το 2007, ενώ δε θα κυκλοφορούσε νέο τους άλμπουμ πριν το 2009 (“Death…the brutal way”). Στον κόσμο άρεσε πολύ τότε το “Embrace the death” που το είδε ως ένα πολύ ποιοτικό και ειλικρινές άλμπουμ, ενώ πολλοί το είδαν και ως συνέχεια του άλμπουμ των SOULBURN. Η συγκεκριμένη σύνθεση μαζί με την επιστροφή του ηγετικού Martin Van Drunen στα φωνητικά, άντεξε μέχρι το 2010 και την κυκλοφορία του “Live death doom” ζωντανού άλμπουμ. Πολλές μπάντες θα ήθελαν εκεί έξω το λιγότερο καλό ή προβεβλημένο τους άλμπουμ να ήταν σαν το “On the wings of inferno”, το οποίο με τη σειρά του πιστοποιεί ότι οι ASPHYX ήταν πάντα εγγύηση ποιότητας.
Did you know that:
– H μπάντα δήλωνε δυσαρεστημένη με την παραγωγή του δίσκου που δεν είχε τον όγκο των “The rack”/”Last one on earth”. Hχογραφήθηκε υπό ιδιαίτερες συνθήκες, καθώς το Harrow Studiο που κάνανε τις ηχογραφήσεις τους κάηκε ολοσχερώς και έπρεπε να αλλάξουν εξοπλισμό την τελευταία στιγμή.
– Η αρχή του “The scent of obscurity” είναι παρμένη από την ταινία The Texas Chainsaw Massacre II.
– To 2009 υπήρξε μια καταπληκτική επανέκδοση του δίσκου για τα 10 χρόνια της κυκλοφορίας του από την Century Media. Πέρα του remastered ήχου (χαώδης διαφορά από την αρχική έκδοση), περιέχει 11(!) κομμάτια ηχογραφημένα από συναυλία τους στο Εffenaar του Eindhoven στις 20/6/2000, σηκώνοντας την συνολική διάρκεια στα 73’. Άκρως χορταστικό!
– Οι ASPHYX του σήμερα είναι μια από τις λίγες μπάντες που πλέον δεν υπάρχει κανένα μέλος από την αρχική σύνθεση!
Άγγελος Κατσούρας
