ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Glory to the brave” – HAMMERFALL
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1997
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Nuclear Blast Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Fredrik Nordstrom
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Joacim Cans
Κιθάρες – Oscar Dronjak, Glenn Ljungstrom
Μπάσο – Fredrik Larsson
Drums – Jesper Stromblad
Μία από τις αγαπημένες και συχνές λέξεις των μεταλλάδων, από αυτές που πάντα ανάβει τα αίματα σε συζητήσεις και φυσικά έχει και τους φανατικούς πολέμιούς της, είναι ο «πρωτοδισκάκιας». Μεγάλο πράγμα! Και όσο και αν δε τη γουστάρω σα λέξη (ή και νοοτροπία ακόμα καλύτερα), σε μερικές μπάντες, πώς να το κάνουμε, έχει τρομερή εφαρμογή. Δε βγήκε άλλωστε και τελείως άδικα.
Μία από τις μπάντες λοιπόν που «τα δύο πρώτα» είναι και τα καλύτερα άλμπουμ τους (τουλάχιστον σύμφωνα με την πλειοψηφία του κόσμου), είναι και οι HAMMERFALL. Όχι ότι δεν έβγαλαν πολύ καλούς δίσκους και μετά (λόγου χάρη τα “Renegade” και “Chapter V”), αλλά την ποιότητα του “Legacy of kings” και ειδικότερα του “Glory to the brave” που μας ενδιαφέρει εδώ, δεν την ακούμπησαν.
Σε μία εποχή που το power metal χρειαζότανε ένα νέο όνομα να τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας και να δώσει μία νέα πνοή, η Nuclear Blast παίρνει με μεταγραφή ένα νέο ταλέντο που τελικά θα της αποδειχθεί μεγάλο παικτάκι στην ομάδα της. Ως τότε, το power metal κυκλοφορούσε σπουδαία άλμπουμ, είχαμε τόσες μπάντες ενεργές και στα πολύ καλά τους ακόμα (BLIND GUARDIAN, GAMMA RAY, HELLOWEEN, STRATOVARIUS, RUNNING WILD, έτσι απλά 5 τεράστια χαρτιά), όμως χρειαζότανε και «νέο αίμα». Η Blast λοιπόν παίρνει τους HAMMERFALL και η AFM υπογράφει τους EDGUY.
Η ιστορία των HAMMERFALL έχει την πλάκα της, αν αναλογιστεί απλά κανείς το πρώτο lineup της μπάντας, στο οποίο συμμετείχαν μέλη των IN FLAMES (Jesper Stromblad στα τύμπανα παρακαλώ και Johan Larsson), DARK TRANQUILLITY (Niklas Sundin και Mikael Stanne) και CEREMONIAL OATH (Oscar Dronjak, ο ιδρυτής της μπάντας). Όλοι δηλαδή εξέχουσες προσωπικότητες της ακμαιάζουσας τότε melodic death metal σκηνής. Ακόμα και όταν οι Sundin και Larsson έφυγαν, ένας άλλος Larsson, ονόματι Fredrik (μπάσο στους DISPATCHED) και ο Glenn Ljungstrom (κιθάρα στους IN FLAMES) ήρθαν σαν αντικαστάτες, διατηρώντας όμως το death metal υπόβαθρο. Η μουσική τους φυσικά, δεν είχε ΚΑΜΙΑ απολύτως σχέση με τις προαναφερθείσες μπάντες.
Κάποια στιγμή ο Stanne αντικαταστάθηκε από τον Joacim Cans και το lineup είχε επιτέλους κλείσει. Η μπάντα ηχογραφεί μία μικρή live εμφάνισή τους, τη στέλνει στην Ολλανδική Vic Records, το πρώτο συμβόλαιο είναι γεγονός και η ιστορία ξεκινάει.
Η Blast βλέποντας τον ξαφνικό αντίκτυπο του σχήματος, κάνει τη μεταγραφή, τους υπογράφει για 4 δίσκους και μέσω νέων αλλαγών στο lineup (οι Stromblad και Ljungstrom λόγω των υποχρεώσεών τους με τους IN FLAMES δε μπορούσαν να είναι και στις δύο μπάντες) κυκλοφορεί επιτέλους το ντεμπούτο άλμπουμ τους, “Glory to the brave”, το οποίο δημιούργησε φρενίτιδα στον κόσμο του power metal. Ένα άλμπουμ που πέραν από τη μουσική του αξία, δείχνει ξεκάθαρα και τη δυναμική της εταιρείας όταν θέλει και μπορεί να προωθήσει μία μπάντα της.
Το “Glory to the brave” έφτασε με το «καλημέρα» στη θέση Νο 38 των Γερμανικών Music Chart, την πρώτη εβδομάδα της κυκλοφορίας του, κάτι που δεν είχε γίνει ποτέ ξανά από ένα άλμπουμ heavy metal μουσικής! Περιοδείες με μπάντες όπως οι GAMMA RAY, οι JAG PANZER και οι LAKE OF TEARS, πωλήσεις άνω των 100.000 αντιτύπων και υποψηφιότητα στα Σουηδικά Grammy στην κατηγορία Best Hard Rock act. Ε δε θέλει και πολύ για μία πρωτοεμφανιζόμενη μπάντα, ιδιαίτερα εκείνη την εποχή.
Είναι όμως όλα θέμα marketing και προώθησης; Σαφώς και επηρεάζει ως ένα βαθμό, σαφώς και ειδικά στους HAMMERFALL έπαιξε ρόλο, αλλά από την άλλη, δεν ξέρω πολλούς που ακούνε heavy/power και δεν αναγνωρίζουν την αξία του “Glory to the brave”. Άλμπουμ που ξεκινάει με το “The dragon lies bleeding”, δεν το λες και κακό ε; Όταν η μπάντα σου συστήνεται με αυτό το κομμάτι, σε ψαρώνει. Βάλε μέσα και κάτι “Stone cold”, “Steel meets steel”, “Glory to the brave”, τη διασκευάρα στο “Child of the damned” των WARLORD και το “I believe” και έτσι στα γρήγορα έχεις κομμάτια που υπογράφουν την επιτυχία του δίσκου. Με τον ΤΕΡΑΣΤΙΟ Fredrik Nordstrom πίσω από την κονσόλα, τον άνθρωπο που έκανε μάγκα τη μισή Σκανδιναβική (και ειδικά τη Σουηδική) σκηνή των 90s και με εξώφυλλο από τον ΤΙΤΑΝΑ Andreas Marschall, όλα είναι προσεγμένα και σωστά τοποθετημένα σε αυτό το δίσκο.
Για Ελλάδα δεν το συζητάμε ότι ο δίσκος έσκασε με τρελό κρότο. Άλλωστε, τότε, το είχαμε για τα καλά με το power metal σαν ήχο. Ξεχνιέται και το διπλό live στο ΡΟΔΟΝ (12 και 13 Οκτωβρίου) το 1997, στα πλαίσια της Tour Of The Brave όπου είχαν έρθει σαν support στους GAMMA RAY; Με όλα τα επικά σκηνικά που έγιναν αφού ήταν και το τελευταίο live της περιοδείας! Χαρακτηριστικό το σκηνικό που κατά τη διάρκεια της εμφάνισης των GAMMA RAY τη δεύτερη μέρα, την τελευταία δηλαδή της περιοδείας, οι HAMMERFALL βγήκαν στη σκηνή ντυμένοι με μαυροσάκουλα σκουπιδιών που έμοιαζαν σαν φούστες πάνω τους, φορώντας περούκες και κρατώντας ένα πανό που έλεγε “RAMMAGAY”. Συν το γεγονός ότι ο Joacim Cans τραγούδησε το “Future world” μαζί με τους GAMMA RAY, ενώ την ίδια ώρα οι υπόλοιποι HAMMERFALL έκαναν stage diving!
Αρκετά και για σήμερα. Το “Glory to the brave” είναι ένας από τους πλέον σημαντικούς power metal δίσκους των 90s, γιατί δημιούργησε μία από τις μεγαλύτερες μπάντες του ήχου (ανεξαρτήτως γούστων) και ήρθε σε μία περίοδο που η ανάγκη για κάτι «νέο» ήταν εμφανέστατη.
Did you know that:
– Μπορεί στα credits του δίσκου να αναφέρεται ο Jesper Stromblad (κιθαρίστας των IN FLAMES) σαν ο drummer του σχήματος, που ήτανε εκείνη την περίοδο, όμως τις ηχογραφήσεις δεν τις έκανε αυτός, αλλά ο Patrik Rafling, που μετά την κυκλοφορία του δίσκου έγινε μόνιμο μέλος τους, μέχρι και το 1999, ηχογραφώντας και το “Legacy of kings”.
– O Jesper Stromblad πάντως, δεν πέρασε απλά έτσι για να παίζει από τους HAMMERFALL. Ήτανε, μαζί φυσικά με τον βασικό Oscar Dronjak, αλλά και τον Joacim Cans, εκ των συνθετών των τραγουδιών του δίσκου.
– To 2005, το περιοδικό Rock Hard (να τιμήσουμε και το σπίτι μας) έβγαλε ένα βιβλίο με τα 500 κορυφαία rock και metal άλμπουμ όλων των εποχών. Εκεί ήταν και το “Glory to the brave”, στη θέση 295.
Φραγκίσκος Σαμοΐλης
