a
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Solitude, dominance, tragedy”
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1999
ΕΤΑΙΡΙΑ: GNW Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Andy LaRocque, EVERGREY
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Tom S. Englund – φωνητικά, κιθάρα
Daniel Nojd – μπάσο
Patrick Carlsson – ντραμς
Dan Bronell – κιθάρες
Οι EVERGREY είναι ένα από τα συγκροτήματα που δεν τα ανακάλυψα σχετικά νωρίς. Η πρώτη μου επαφή μαζί τους ήταν με το εκπληκτικό “Recreation day”, πίσω στο μακρινό 2003, και από τότε είχα αρχίσει να δένομαι φανατικά με την μουσική τους. Μία μπάντα τόσο μουσικά συγγενική με τους έτερους Σουηδούς TAD MOROSE και MORGANA LEFAY, ως προς την σουηδική power metal σκοπιά, όσο και με τους SYMPHONY X, στο progressive στοιχείο, που στην περίοδο 1998 – 2004 (την πρώτη φάση του συγκροτήματος δηλαδή) χάρισε ένα σερί πέντε εξαιρετικών κυκλοφοριών.
Η συνέχεια δυστυχώς δεν ήταν ίδια, μέχρι φυσικά η μπάντα να αναγεννηθεί ολοκληρωτικά με το “Hymns for the broken”. Επειδή όμως έχουν μεσολαβήσει αρκετά χρόνια και οι EVERGREY εξελίχθηκαν σημαντικά, από τα πρώτα τους κιόλας βήματα, θεωρώ ως ένα πολύ κομβικό σημείο στην πορεία τους, έναν από τους αγαπημένους μου δίσκους που έχουν γράψει, που δεν είναι άλλος από το “Solitude, dominance, tragedy”.
Στο “Solitude, dominance, tragedy”, το συγκρότημα συνεχίζει συνθετικά το έργο του “The dark discovery”, μένοντας πιστό στην σκοτεινή ατμόσφαιρα που είχε δημιουργήσει με το ντεμπούτο του, σε έναν όμως ελαφρύτερο και πιο συναισθηματικό τόνο. Με το απαλό άρωμα των DREAM THEATER να αγκαλιάζει τα εξαιρετικά μελωδικά και ταυτόχρονα επιθετικά riff, σε συνδυασμό με τις ανατριχιαστικές ερμηνείες του Tom S. Englund, οι EVERGREY δημιούργησαν έναν πολύ δυνατό δίσκο που καταφέρνει να συνδυάζει το σκοτάδι με το φως, την δύναμη με την μελωδία, την επιθετικότητα με το συναίσθημα. Ακούστε το έπος “Solitude within” με τους πρώτους στίχους να βγαίνουν με παράπονο από το λαρύγγι του Englund και να είναι σαν μία μαχαιριά στην καρδιά και αμέσως μετά, το τρομακτικό μπάσιμο με την άρτια τεχνική του “Nosferatu” και οδηγηθείτε σε ένα ταξίδι συναισθημάτων. Τολμήστε να αφήσετε τον εαυτό σας να χαθεί στην αγωνία που δημιουργεί το “She speaks to the dead” και θρηνήστε με το “Words mean nothing”. Δύσκολα μπορεί να βρεθεί ατέλεια στον συγκεκριμένο δίσκο.
Συνοψίζοντας, το “Solitude, dominance, tragedy” είναι ένας άλμπουμ που κάθε του τραγούδι είναι και μία εμπειρία, φανερώνοντας την διάθεση του συγκροτήματος να εξελιχθεί σε κάτι διαφορετικό. Η αλλαγή κρίθηκε επιτυχημένη και τα αποτελέσματα αυτής ήταν θεαματικά στα “In search for truth” και “Recreation day”.
Did you know that:
– Και σ’ αυτόν τον δίσκο, όπως και από το ντεμπούτο τους, τα γυναικεία φωνητικά τα επιμελήθηκε η Carina Kjellberg, μετέπειτα κυρία Englund.
– Στα πλαίσια της προώθησης εκείνου του δίσκου, οι EVERGREY είχαν παίξει σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη (μάλιστα στην Αθήνα, έπαιξαν δύο βραδιές), μαζί με τους CRIMSON GLORY και τους KAMELOT.
Δημήτρης Μπούκης
