a
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “D.E.V.O.L.U.T.I.O.N.” – DESTRUCTION
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2008
ΕΤΑΙΡΙΑ: AFM Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: DESTRUCTION, Jacob Hansen
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Schmier – μπάσο, φωνητικά
Mike Sifringer – κιθάρα
Marc Reign – ντραμς
Η αναφορά στον δίσκο αυτό, γίνεται αποκλειστικά μέσα από τα κείμενα που είχαν δημοσιευτεί στο έντυπο Rock Hard, όπως πάντα με φωτογραφίες εποχής. Υπάρχει το listening session του δίσκου, συνέντευξη με τον ηγέτη του σχήματος, Schmier, και η παρουσίαση του άλμπουμ από τον Ορφέα Σπηλιωτόπουλο. Enjoy!
DESTRUCTION listening session
06/06/08 @ The Rock Fabrik (Ludwigsburg, Germany)
Και ποιος δεν σιχαίνεται τα πρωινά ξυπνήματα τύπου 4 πμ; Όταν όμως πρόκειται για ταξίδι στην πανέμορφη Γερμανία, με σκοπό να παραβρεθείς με τους DESTRUCTION για να ακούσεις το νέο τους άλμπουμ, το εγερτήριο αποκτά διαφορετικό χρώμα και η ανυπόφορη νύστα σύντομα ξεχνιέται. Έτσι λοιπόν βρέθηκα και εγώ το πρωί της 6ης Ιουνίου στην ηλιόλουστη Στουτγάρδη, παρέα με συνάδελφους rock/metal περιοδικών από διάφορες Ευρωπαϊκές χώρες (Νορβηγία, Φινλανδία, Ισπανία, Ιταλία κλπ) αλλά και από τον Καναδά (από το δημοφιλές BW&BK). Η μάζωξη όλων αυτών των λαών είχε ως τελικό προορισμό τη πόλη του Ludwigsburg και συγκεκριμένα ένα από τα πιο θρυλικά metal clubs της Ευρώπης, το Rock Fabrik, το οποίο έκλεινε παρακαλώ κάτι δεκαετίες ύπαρξης! Αναφέρομαι στο ίδιο μαγαζί στο οποίο έχουν πάει για ποτό μέχρι και οι METALLICA!
Με τον Νορβηγό συντάκτη του περιοδικού Scream να με έχει παρασύρει από νωρίς το μεσημέρι στο γνώριμο άθλημα της κατανάλωσης μπύρας, καταφθάσαμε στον προορισμό μας αρκετά “έτοιμοι” στις 5 μμ. Για τις επόμενες 4 ώρες, το club θα λειτουργούσε αποκλειστικά για τον Τύπο ως όχημα για να ακούσουμε τη νέα δουλειά των Γερμανών thrashers DESTRUCTION, “D.E.V.O.L.U.T.I.O.N”, το οποίο πρόκειται να κυκλοφορήσει στις 29 Αυγούστου μέσω της AFM Records. Στο club μας περίμεναν – εκτός από Γερμανούς δημοσιογράφους – και οι συμπαθέστατοι Schmier (φωνητικά, μπάσο), Mike Siffringer (κιθάρες) και Marc Reign (ντραμς) των DESTRUCTION, με τον πρώτο μάλιστα να έχει ετοιμάσει όλος χαρά τη δικιά του επινόηση για κοκτέιλ, φτιαγμένο μέσα σε έναν μικρό κουβά…
Το Rock Fabrik σαν χώρος θα έλεγα ότι με εντυπωσίασε αρκετά. Όσοι θυμάστε το θρυλικό “δικό μας” μαγαζί, το “Χωρίς Ανάσα”, φανταστείτε το διπλάσιο (ίσως και τριπλάσιο) σε έκταση, με δύο ορόφους (με διαφορετική μουσική), 2-3 μπαρ, εσωτερική καφετέρια, merchandise, ηλεκτρονικά παιχνίδια και πάει λέγοντας. Αχανές! Μαγαζί στο οποίο, όπως δήλωσε και ο ίδιος, πήγαινε ο Schmier πιτσιρικάς για να κοπανηθεί! Και θέλω να σταθώ λίγο εδώ, σχετικά με το Rock Fabrik. Όταν άνοιξαν οι πόρτες για το κοινό, στις 9 μμ, αυτό που επακολούθησε δεν θα μπορούσα καν να το είχα φανταστεί. Βλέπετε εμείς εδώ στην Ελλάδα εκτός του ότι πυκνά-συχνά (και ίσως θα έλεγα “διαχρονικά”) μας κοροϊδεύουν όσον αφορά τα metal μαγαζιά, επιπλέον όποιες καλές προσπάθειες έχουν γίνει στο παρελθόν, τις τιμήσαμε για μερικά φεγγάρια και μετά τις φτύσαμε κατάμουτρα. Στην Γερμανία το τιμάνε το metal, το ζούνε, το ευχαριστούνται και σε αυτό φυσικά βοηθάει το γεγονός ότι και ο χώρος ο ίδιος (επιχειρηματίες κλπ) τιμάει τον κόσμο του! Δύο χιλιάδες άνθρωποι κατακλύσανε το club εκείνο το βράδυ, με ατελείωτες ουρές χαρούμενων μεταλλάδων να περιμένουν υπομονετικά να εισέλθουν στον χώρο (ο οποίος είχε security, μπάρες κλπ στην είσοδο) λες και πηγαίνανε σε συναυλία! Όχι όμως! Πηγαίνανε να απολαύσουν την αγαπημένη τους μουσική, να πιούν (με τη μπύρα να κάνει κάπου 2,5 Euros μόνο), να κοπανηθούν στην πίστα και να διασκεδάσουν με την παρέα τους! Εμείς (αναφέρομαι κυρίως στους μαγαζάτορες) τελικά εδώ πέρα μόνο να παραπονιόμαστε ξέρουμε και γενικώς να τρέφουμε αυτήν την μιζέρια που μας έχει φάει όλους!
Ας γυρίσω πίσω λίγο τον χρόνο όμως και ας πάμε ξανά στο σημείο όπου θα ακούγαμε το νέο CD των DESTRUCTION. Πάνε τρία χρόνια από την τελευταία studio κυκλοφορία των DESTRUCTION, αν και μεσολάβησε το “Thrash anthems” το οποίο βέβαια δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μια επανηχογράφηση των καλύτερων τραγουδιών από τη δισκογραφία του συγκροτήματος. Το “D.E.V.O.L.U.T.I.O.N” ηχογραφήθηκε στα Hansen Studios της Δανίας με παραγωγό τον Jacob Hansen και αποτελείται από 10 τραγούδια – “Devolution”, “Elevator to hell”, “Vicious circle – The seven deadly sins”, “Offenders of the throne”, “Last desperate scream”, “Urge (The greed of gain)”, “The violation of morality”, “Inner indulgence”, “Odyssey of frustration”, “No one shall survive”. Με τα πιο thrash τραγούδια να είναι τα “Devolution” και “Urge (The greed of gain)”, αυτό που μου έκανε κατευθείαν εντύπωση μετά την ολοκλήρωση της προακρόασης ολόκληρου του άλμπουμ ήταν η δομή των κομματιών. Περισσότερο heavy παρά thrash. Βέβαια είναι γνωστό ότι το συγκρότημα έχει “μαλακώσει” αρκετά στις τελευταίες τους κυκλοφορίες, συγκριτικά με το πάντοτε ένδοξο παρελθόν, αλλά η αλήθεια είναι πως μου φάνηκε αρκετά ασφαλής η συγκεκριμένη προσέγγιση. Δυστυχώς δεν μπορώ να πω ότι ξεχωρίζουν κάποια τραγούδια από τον δίσκο. Είναι καλή κυκλοφορία με σχεδόν όλα τα τραγούδια να είναι στο ίδιο ύφος – δηλαδή heavy ρυθμούς (π.χ. “Offenders of the throne”) με κατά τόπους thrash riffs (π.χ. “Inner indulgence”), με βομβαρδισμό από ντραμς (όπως π.χ. στο “Violation of morality”) που θυμίζουν περισσότερο ένα πολύ γρήγορο heavy σχήμα παρά thrash. Δεν είναι παρ’ αυτά η κυκλοφορία στην οποία θα ακούσεις ένα τραγούδι και θα πεις “έπος!”. Ίσως βέβαια αυτό να έχει να κάνει και με τα σημάδια των καιρών μας. Πόσο συχνά άραγε ακούμε πλέον κάτι καινούργιο και μας μένει για πάντα; Αυτό φυσικά από την άλλη δεν σημαίνει πως οι fans του συγκροτήματος δεν θα αγαπήσουν το “D.E.V.O.L.U.T.I.O.N”. Είναι metal Α΄ κατηγορίας όπως και να το κάνουμε. Αυτό έλειπε, να μην ήξεραν και οι DESTRUCTION πώς να παίξουν metal…
Ελπίζω μόλις βγει το άλμπουμ και το ακούσω με την “ησυχία” μου να με διαψεύσω όσον αφορά το εάν ξεχωρίζουν τραγούδια ή όχι στο εν λόγω CD. Μέχρι τότε, σας παραθέτω ορισμένες δηλώσεις του Schmier σχετικά με το νέο άλμπουμ: “Θέλαμε αυτό το άλμπουμ να περιλαμβάνει όλα τα μουσικά highlights της καριέρας μας. Έτσι αυτή η κυκλοφορία έχει πολύ περισσότερη ποικιλία από το συνηθισμένο. Ορισμένοι σίγουρα θα εκπλαγούν μόλις το ακούσουν!” – “Αυτό το άλμπουμ πρόκειται για το αριστούργημα μας από τότε που επανενωθήκαμε.” – “Η μουσική εξέλιξη των DESTRUCTION ποτέ δεν ήταν προβλέψιμη. Έτσι και αυτό το άλμπουμ δεν είναι καθόλου προβλέψιμο!”
Υ.Γ. Το άλμπουμ σφύζει από καλεσμένους κιθαρίστες. Gary Holt (EXODUS), Vinnie Moore (UFO), Jeff Waters (ANNIHILATOR), Harry (ex-DESTRUCTION) κλπ. Δίχως όμως επεξήγηση και “στο πόδι” τον μόνο που κατάλαβα από μόνος μου ήταν ο Waters στο τραγούδι “Urge (The greed of gain)”. Τα υπόλοιπα στην κανονική κριτική του δίσκου!
Ορφέας Σπηλιωτόπουλος
DESTRUCTION interview (Schmier)
“25 year old mad butchers”
25 χρόνια DESTRUCTION, δεν είναι και λίγα, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς την προσφορά των συμπαθέστατων αυτών Γερμανών thrashers στο metal γενικότερα. Ο πάντα λαλίστατος Schmier πίσω από το τηλέφωνο είχε ορισμένες πολύ όμορφες αναμνήσεις να μοιραστεί με τους αναγνώστες του περιοδικού, να κάνει χαβαλέ, να εκφέρει τη γνώμη του για το χάλι του κόσμου σήμερα και να μιλήσει με τα καλύτερα λόγια για τους Έλληνες οπαδούς των DESTRUCTION (αλλά και να κράξει με τον τρόπο τους κάποιους άθλιους διοργανωτές που θέλουν να λέγονται επαγγελματίες και μόνο κακό κάνουν σε αυτόν τον τόπο). Απολαύστε τον…
Πως αισθάνεσαι μετά από 25 χρόνια;
Μερικές φορές εκπλήσσομαι με το πόση ενέργεια υπάρχει ακόμα μέσα σε αυτό το γέρικο κορμί! (γέλια)
Έλα τώρα, δεν είσαι τόσο γέρος…
Ξέρω, απλά η μουσική γενικά σε κρατάει νέο. Αν κοιτάξω το παρελθόν, υπήρχαν καλές και κακές στιγμές, υπήρχαν απογοητεύσεις και χωρισμοί. Υπήρχαν όμως και πολλές σπουδαίες στιγμές, πολλές ιστορικές στιγμές. Οπότε αισθάνομαι πολύ όμορφα που βρίσκομαι στον χώρο της metal για τόσο μεγάλο διάστημα. Και το ωραίο στην τελική είναι ότι υπάρχουν ακόμη πολλοί άνθρωποι εκεί έξω που ενδιαφέρονται για τους DESTRUCTION, μετά από 25 χρόνια ύπαρξης, πράγμα το οποίο εκτιμούμε πάρα πολύ.
Αν σου ζητούσα να μου πεις ποια ήταν τα highlights της σταδιοδρομίας των DESTRUCTION σε αυτά τα 25 χρόνια, θα μπορούσες να το κάνεις;
Για μερικούς ανθρώπους η κορυφαία στιγμή για το συγκρότημα ήταν όταν με απέλυσαν! (γέλια) Πέραν της πλάκας, νομίζω ότι το μεγαλύτερο μας highlight ήταν το πρώτο δισκογραφικό μας συμβόλαιο. Όπως επίσης και η πρώτη μας μεγάλη περιοδεία, μαζί με τους SLAYER. Για μένα αυτά ήταν από τα πρώτα πραγματικά μεγάλα highlights. Σίγουρα highlight ήταν και το comeback μας το 1999 όταν παίξαμε το πρώτο μας show στο Wacken Open Air.
Αυτό πρέπει να ήταν φοβερή εμπειρία.
Ήταν τρελή εμπειρία. Δεν ξέρω αν θα μπορούσα καν να το περιγράψω. Το συγκρότημα ήταν ήδη για πολύ καιρό δίχως εμένα και πίστευα πως δεν θα παίξω με τους DESTRUCTION ποτέ ξανά… Οπότε αυτό το comeback ήταν απλά απίστευτο και το οφείλω σε πολλούς ανθρώπους που με βοήθησαν τότε να επιστρέψω στο συγκρότημα. Μετά είχαμε φυσικά πολλές καλές συναυλίες αλλά είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις κάποιες γιατί ήταν όλες φοβερές.
Αν μπορούσα να σε χώσω μέσα σε μια χρονομηχανή και να σε στείλω πίσω 25 χρόνια, δίνοντας σου έτσι την δυνατότητα να κάνεις κάτι άλλο, αλήθεια θα διάλεγες άλλη πορεία από αυτήν του μουσικού;
Θα έκανα το ίδιο πράγμα ακριβώς, με τη μόνη διαφορά ότι θα έγραφα κάποια τραγούδια όπως π.χ. το “Master of puppets”, “Raining blood”… (γέλια) Βασικά πιστεύω πως ακόμη και οι κακές στιγμές συμβάλουν σε κάτι και ότι μαθαίνεις από τα πάντα, ακόμα και τα λάθη σου. Κι εγώ έμαθα πολλά έτσι τόσα χρόνια και δε θα άλλαζα καμία από αυτές τις στιγμές. Γιατί να’ μαι σήμερα, είμαι μια χαρά, είμαι υγιής…
Και εξακολουθείς να κάνεις αυτό που σε ευχαριστεί.
Ακριβώς, ενώ ο υπόλοιπος κόσμος χρειάζεται να δουλεύει σε χάλια δουλειές για χάλια μισθούς. Ποτέ δε θα πλουτίσω από τη μουσική αλλά τουλάχιστον ευχαριστιέμαι αυτό που κάνω!
Τι σημαίνει για εσένα το νέο σας άλμπουμ, εκτός από τον προφανή εορτασμό των 25 χρόνων του συγκροτήματος;
Ήταν ένα σημαντικό βήμα. Πάντα παρακολουθώ τι λέει ο κόσμος και μερικές φορές εκπλήσσομαι όταν ακούω μερικούς να λένε ότι οι DESTRUCTION πρέπει να παίξουν όπως έπαιζαν τη δεκαετία του ’80. Και μετά άλλοι λένε ότι ακουγόμαστε ακριβώς όπως ήμασταν και πριν από 25 χρόνια. Ποτέ δεν μπορείς να ικανοποιήσεις τους πάντες. Ο καθένας έχει την δική του άποψη και εδώ στη Γερμανία έχουμε ένα ρητό που λέει ότι οι γνώμες είναι σαν τις κωλοτρυπίδες – όλοι έχουν από μία! (γέλια)
Γνωστό αυτό και εκτός Γερμανίας! Πάντως μου άρεσε πως παίξατε με τον τίτλο του δίσκου και το πρώτο γράμμα από κάθε τραγούδι!
Ναι, αυτό το “κόλπο” έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα νομίζω. Ακροστιχίδα λέγεται αν δεν κάνω λάθος. Πολλές λέξεις μαζί σου δίνουν μία λέξη στο τέλος, με τα αρχικά της κάθε λέξης. Τα τραγούδια στον δίσκο ασχολούνται με την κατάντια της ανθρωπότητας, το χάλι στο οποίο βρισκόμαστε αυτό τον καιρό, το “D.E.V.O.L.U.T.I.O.N” του ανθρώπινου γένους. Αυτό για εμένα, ήταν πολύ ενδιαφέρον, το να παίξω με τις λέξεις και πάνω σε αυτό το concept να γράψω τραγούδια. Ήταν μια ιδιαίτερα δύσκολη διαδικασία γιατί από την αρχή μπορούσες να γράψεις μονάχα δέκα τραγούδια. Η σειρά με την οποία θα μπαίνανε τα τραγούδια ήταν ξεκάθαρη από την πρώτη στιγμή. Το βρήκα ωραία πρόκληση. Φυσικά ήθελε περισσότερη δουλειά απ’ όση νόμιζα ότι θα απαιτούσε αλλά στο τέλος άξιζε γιατί έκανε το άλμπουμ πιο special!
Πως και αποφάσισες να φέρεις τόσο γνωστούς καλεσμένους στο άλμπουμ; Ήταν εύκολη διαδικασία να τους πείσεις να εμφανιστούν στα τραγούδια;
Δεν ήθελαν καν λεφτά για να παίξουν στο άλμπουμ, νομίζω αυτό ήταν το μεγαλύτερο κατόρθωμα! (γέλια) Νομίζω πως ευτυχώς μας σέβεται αρκετός κόσμος στον χώρο του thrash metal, αφού να φανταστείς ότι ο Gary Holt (EXODUS) είναι μεγάλος fan των DESTRUCTION. Οι καλεσμένοι ήταν χαρούμενοι μόνο και μόνο που θα συμμετείχαν στο άλμπουμ. Ειδικά για τον Holt ήταν πολύ σημαντικό αυτό. Και τα δύο συγκροτήματα έπαιζαν το ίδιο είδος μουσικής σε εντελώς διαφορετικά μέρη του πλανήτη. Το ίδιο ίσχυε και για τον Jeff Waters (ANNIHILATOR) ο οποίος πάντοτε μου έλεγε ότι πρέπει να συνεργαστούμε κάποια μέρα. Ήταν αρκετά εύκολο το να τους πείσω λοιπόν, παρότι όλοι είχαν πολύ σφιχτά προγράμματα, στο τέλος το καταφέραμε. Και η συμμετοχή του Vinnie Moore (U.F.O.) ήταν πολύ σημαντική επίσης. Λατρεύω το πρώτο άλμπουμ των VICIOUS RUMORS και είμαι μεγάλος fan των U.F.O! Φοβερός τύπος και σπουδαίος κιθαρίστας! Ήταν πρόκληση πάντως για τον Vinnie γιατί όπως μου είπε δεν είχε παίξει ποτέ του σε τόσο heavy άλμπουμ, σε τόσο heavy τραγούδι.
Υπήρξαν μουσικοί στους οποίους πρότεινες να παίξουν στο άλμπουμ και αρνήθηκαν;
Όχι , όποιον θέλαμε στο δίσκο τον βρήκαμε. Είναι πολύ όμορφο να βλέπεις τέτοιου είδους ενότητα στον χώρο του metal.
Ευτυχώς γιατί υπάρχουν αρκετοί άπληστοι μουσικοί στον κόσμο…
Συμφωνώ μαζί σου. Αυτό μας πάει πίσω στην θεματολογία του νέου μας άλμπουμ. Για την απληστία γράφω, για την καταστροφή του πλανήτη από τον άνθρωπο, η οποία ξεκινάει από τα πολύ μικρά πράγματα όπως τους άπληστους rock stars! Ή οι άνθρωποι σε μεγάλα πόστα που απλά δεν χορταίνουν από εξουσία…
Τον περασμένο Ιούνιο τα είπαμε και από κοντά στην προακρόαση του νέου σας άλμπουμ, η οποία έλαβε χώρα στο Rock Fabrik, στο Ludwigsburg της Γερμανίας. Ήταν Παρασκευή βράδυ και το μαγαζί είχε χαλαρά δύο χιλιάδες metalheads. Αν εξαιρέσεις κάνα δυο άλλα τέτοια μαγαζιά στον υπόλοιπο κόσμο, δεν είναι κάτι που συναντάς τόσο συχνά πλέον. Γιατί πιστεύεις ότι συμβαίνει αυτό;
Μάλλον οι metalheads έχουν κακή φήμη ορισμένες φορές και αυτό λειτουργεί ανασταλτικά για τους ιδιοκτήτες μαγαζιών οι οποίοι μπορεί να φοβούνται ότι θα τους διαλύσουν το μαγαζί. Επιχειρηματίες με πολλά λεφτά ποτέ δε θα επένδυαν σε ένα μεταλλάδικο. Πάντως στις μέρες μας ολοένα και περισσότεροι νέοι metalheads κάνουν την εμφάνιση τους στα metal clubs, όπως θα πρόσεξες κι εσύ εκείνο το βράδυ, πράγμα το οποίο είναι πολύ καλό για τον χώρο. Εδώ στην Γερμανία οι παλαιότερες γενιές των μεταλλάδων τείνουν προς εξαφάνιση. Όλο και λιγότεροι “γέροι” metalheads έρχονται στις συναυλίες και στα διάφορα events.
Γέροι;
Ναι, άτομα της ηλικίας μου! (γέλια) Είναι φυσιολογικό πάντως εδώ στη Γερμανία, από μία ηλικία και ύστερα σταματάς να κάνεις ορισμένα πράγματα. Εδώ όσο περισσότερο μεγαλώνεις, τόσο περισσότερο σε απασχολεί τι θα πει ο γείτονας…
Μπα κι εδώ μια από τα ίδια είναι!
Α, ωραία τότε! (γέλια) Πάντως είναι πολύ ενθαρρυντικό το ότι έχουμε νεότερες φουρνιές μεταλλάδων που τους αρέσουν τα extreme είδη της metal όπως το thrash και το death metal. Αυτό το πράγμα δεν υπήρχε πριν μερικά χρόνια!
Πόσο σημαντικοί είναι για εσένα οι Έλληνες οπαδοί του συγκροτήματος και πόσο καιρό θα κάνουμε για να σας δούμε live ξανά στη χώρα μας;
Είχαμε κάποιες ατυχίες με διοργανωτές στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια (σ.σ.: α, ρε αθάνατο Ελλαδιστάν), όπως π.χ δεν μας πλήρωναν τις πτήσεις ή δεν μας πλήρωναν τις αμοιβές μας και αυτό με στεναχώρησε πάρα πολύ γιατί όλοι ξέρουν ότι οι Έλληνες οπαδοί μας είναι κάτι το ξεχωριστό. Το τελευταίο μας show πριν το διαλύσουμε ήταν στην Ελλάδα, το 1989. Και κάθε φορά που ερχόμασταν στην Ελλάδα ήταν σα να γυρίζουμε στο σπίτι μας. Χαρακτηριστικά θυμάμαι πριν κάποια χρόνια που είχαμε παίξει μαζί με τους OVERKILL στην Ελλάδα και είχαν έρθει κάποιοι fans τους από Γερμανία και έπαθαν πλάκα με τους Έλληνες οπαδούς μας! Ελπίζω στην περιοδεία που θα κάνουμε τον ερχόμενο Νοέμβριο/Δεκέμβριο να καταφέρουμε να επιστρέψουμε στην χώρα σας!
Ορφέας Σπηλιωτόπουλος
DESTRUCTION – “D.E.V.O.L.U.T.I.O.N” (AFM)
Οι παραδοσιακές δυνάμεις είναι αυτές που πολλές φορές συντηρούν κάποιες πολύ σημαντικές ισορροπίες. Τουλάχιστον στον χώρο της μουσικής αυτό είναι πολλές φορές ευχάριστο εκτός από χρήσιμο. Δεν θα μπορούσα προσωπικά να φανταστώ το thrash metal δίχως τους Γερμανούς DESTRUCTION. Είναι σαν να μου ζήταγε κάποιος να πιω coca cola δίχως ανθρακικό. Και στην προκειμένη περίπτωση η ουσία, το thrash metal, χαίρεται 25 χρόνια ύπαρξης των DESTRUCTION. Δεν θα υπήρχε καλύτερη συγκυρία από αυτήν για την κυκλοφορία του νέου τους άλμπουμ, “D.E.V.O.L.U.T.I.O.N”. Μία κυκλοφορία με 10 τραγούδια, ένα για το κάθε γράμμα του τίτλου, με τρεις φοβερούς καλεσμένους (Jeff Waters από ANNIHILATOR, Gary Holt από EXODUS και Vinnie Moore από U.F.O) και thrash του οποίου τη συνταγή ο πάντα συμπαθέστατος Schmier δεν λέει να «ξεχάσει» (και καλά κάνει). Δεν είναι ανάγκη να περιμένει κανείς κάτι τρελά διαφορετικό από τους DESTRUCTION – αυτό είναι μια αποδεδειγμένη αλήθεια. Είναι από τα συγκροτήματα που απλά ξέρεις τι παίρνεις όταν αγοράζεις CD του. Έτσι και εδώ, μπορεί μεν να υπάρχουν κάποιες παραπάνω μελωδικές γραμμές σε σχέση με τα πιο πρόσφατα άλμπουμ τους, τα riffs να είναι λίγο πιο στακάτα αλλά ο τρόπος με τον οποίο το κάνουν αυτό οι DESTRUCTION είναι τέτοιος που δεν μπορείς πραγματικά να πεις ότι κάνουν κάτι διαφορετικό. Απλά το ευχαριστιέσαι. Είναι ο συνδυασμός των γρήγορων σημείων με τα εντελώς heavy metal γυρίσματα/κοψίματα και τα χαρακτηριστικά φωνητικά του Schmier που σου μένουν. Και φυσικά κομματάρες όπως το “Urge (The greed of gain)” (στο οποίο συμμετέχουν ο Waters και ο Holt – δηλαδή τι παραπάνω να θέλει κάποιος….), “Vicious circle: The seven deadly sins” (στο οποίο συμμετέχει ο Vinnie Moore – η πρώτη του φορά στο thrash metal), “Devolution” (το οποίο έχει και ωραίο intro), “Last desperate scream”, “Elevator to hell” σου υπενθυμίζουν πως για μερικά συγκροτήματα δεν χρειάζεται να το σκεφτείς δύο φορές. Σταθερή Γερμανική αξία! Άντε να τους δούμε σύντομα στη χώρα μας ξανά!
8 / 10
Ορφέας Σπηλιωτόπουλος
