ΟΝΟΜΑ AΛΜΠΟΥM: “Carnival of souls – The final sessions”– KISS
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1997
ΕΤΑΙΡΙΑ: Mercury
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Toby Wright, Gene Simmons & Paul Stanley
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά, Κιθάρα – Paul Stanley
Φωνητικά, Μπάσο – Gene Simmons
Φωνητικά, Κιθάρα – Bruce Kulick
Τύμπανα – Eric Singer
Το “Carnival of souls” είναι το άλμπουμ που δίχασε όσο κανένα τους οπαδούς των KISS και αγγίζει το ίδιο επίπεδο “love or hate” status με το “(Music from) The elder”. Θυμάμαι σαν να ήταν χθες την πορεία του συγκεκριμένου δίσκου η οποία άρχισε να διαγράφεται έστω και ανεπίσημα ήδη από το καλοκαίρι του 1993! Οι KISS είχαν επιστρέψει για τα καλά με το “Revenge” και είχαν κυκλοφορήσει το “Alive III” πιστοποιώντας την ποιότητα του νεοσύστατου line-up (Stanley/Simmons/Kulick/Singer). Σε συνεντεύξεις του o Simmons δήλωνε από τότε ότι γράφει ήδη για το επόμενο άλμπουμ των KISS δίνοντας μάλιστα στη δημοσιότητα και 3 τίτλους κομματιών: “Seduction of the innocent”, “Carnival of souls”, “Childhood’s end”. Το 1994 οι KISS δουλεύουν πάνω στο επίσημο tribute άλμπουμ “KISS my ass” ενώ στη συνοδευτική βιντεοκασέτα παρουσιάζουν για πρώτη φορά το εκπληκτικό εξώφυλλο του επόμενου δίσκου (ένα φλεγόμενο κεφάλι). Ο Stanley μάλιστα χαρακτηρίζει τη νέα μουσική κατεύθυνση σαν ένα πιο «ψυχεδελικό και βαρύτερο “Revenge”».
Όπως καταλαβαίνετε, οι KISS fans δεν ήθελαν και πολύ για να ξεσηκωθούν καθώς το “Revenge” έχαιρε καθολικής αποδοχής και εκτίμησης. Κάπου στις αρχές του 1995 γίνεται γνωστό το όνομα του παραγωγού Toby Wright ο οποίος ήταν κυρίως διάσημος για τη συνεργασία του με τους ALICE IN CHAINS. Το grunge βρίσκεται στο απώγειό του και οι KISS ποτέ δε δίστασαν να πάνε με το ρεύμα της εποχής αν και τότε δεν είχαμε ακούσει νότα από το δίσκο. Αυτό θα άλλαζε 2-3 μήνες μετά όταν υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες διέρρευσε στους underground κύκλους των φανατικών οπαδών της μπάντας ο νέος δίσκος. Προσωπικά, έλαβα από Ιαπωνία την κασέτα του “Carnival of souls” με κακό ήχο το καλοκαίρι του 1995 (πάνω από δύο χρόνια δηλαδή πριν την επίσημη κυκλοφορία του). Η αρχική μου εντύπωση ήταν μάλλον αρνητική αφού τα νέα κομμάτια των KISS ήταν καθαρά grunge και όσο μπορούσα να διακρίνω από τον κακό ήχο της κόπιας που μου είχε έρθει, οι KISS προσπαθούσαν να μοιάσουν στα…παιδιά τους: κυρίως τους ALICE IN CHAINS και τους SMASHING PUMPKINS. Ταυτόχρονα όμως διατηρούσαν τη δική τους ταυτότητα όπως τόσο καλά κατάφεραν και στο παρελθόν με δίσκους όπως το “Dynasty” ή το “Crazy nights”.
To 1996 πραγματοποιείται το reunion της πρώτης σύνθεσης των KISS, οι Singer/Kulick απολύονται και το “Carnival of souls” μπαίνει στον πάγο. Αυτό μέχρι την απίστευτη επιτυχία του reunion και την καλή καμπάνια του remastering του back catalogue. Τότε ήταν που η Mercury αποφάσισε να κυκλοφορήσει και επίσημα το δίσκο ενσωματώνοντας δίπλα στον τίτλο τη φράση “The final sessions” για να δείξει ξεκάθαρα ότι δεν πρόκειται για τη χιλιοακουσμένη κόπια που είχαμε στα χέρια μας (μεταξύ μας, δεν είχε και πολλές διαφορές), έβαλε μία φωτογραφία της μπάντας στο εξώφυλλο (πετώντας στο καλάθι των αχρήστων το προαναφερθέν, εκπληκτικό cover sleeve) και το όλο booklet ήταν μόλις ένα δισέλιδο που περιελάμβανε τους συντελεστές και τίποτα παραπάνω. Με λίγα λόγια, η Mercury δεν μπήκε καν στη διαδικασία μίας προσεγμένης κυκλοφορίας τη στιγμή μάλιστα που η αρχική σύνθεση των KISS δούλευε πάνω στο comeback άλμπουμ της.
Όσο περνούσαν τα χρόνια, ο δίσκος μου άρεσε ολοένα και περισσότερο σε σημείο τέτοιο μάλιστα που σήμερα να το θεωρώ μία από τις πιο αγαπημένες μου κυκλοφορίες των KISS. Ειδικά τα “Jungle”, “Hate”, “Childhood’s end” και “Master and slave” είναι εξαιρετικές στιγμές και είναι κρίμα που οι KISS δεν παρουσίασαν ποτέ αυτά τα κομμάτια (ή κάτι από το “Carnival of souls”) ζωντανά επί σκηνής. Αυτονόητα πρόκειται για ένα δίσκο που απευθύνεται κυρίως στους πολύ φανατικούς οπαδούς της μπάντας αλλά και στους φίλους των 90’s. Ωστόσο, είμαι σίγουρος ότι αν του δώσετε μία ουσιαστική και ανοιχτόμυαλη ευκαιρία, θα σας κερδίσει.
Did you know that:
• Κυκλοφόρησαν μονάχα 2 promo radio singles: τα “Jungle” και “Master and slave”;
• Στην εισαγωγή του “Hate” ακούγεται έστω και συγκεχυμένα η εξής πρόταση: “ Ladies and Gentlemen, from Boise, Idaho… direct from the Paramount Theatre… 12 years-old, little Billy Corgan”;
• Σε συνέντευξη που είχαμε κάνει με τον παραγωγό Toby Wright πριν από 10 περίπου χρόνια μας διηγήθηκε μία συνομιλία που είχε το 1996 με τον Gene Simmons κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων του “Carnival of souls”. Πιο συγκεκριμένα ο Gene του είπε: «Θέλω να γίνω σαν τον καράφλα που παίζει συνέχεια το MTV” (αναφερόμενος στον Billy Corgan των SMASHING PUMPKINS)!
• Στις αρχικές κόπιες των master tapes του δίσκου υπήρχε και ένα “Outromental” που έπαιζε μετά το τελευταίο κομμάτι “I walk alone” και τελικά δεν συμπεριλήφθηκε στην τελική εκδοχή του “Carnival of souls”. Ωστόσο στο box set του 2001 μπήκε στην κανονική του εκδοχή δίνοντας τη χαρά σε όλους τους KISS fans να…εχμμ…να απολαύσουν ένα ψυχεδελικό instrumental jam 30 δευτερολέπτων.
Σάκης Νίκας
