ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Into the electric castle” – AYREON
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1998
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Transmission
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Arjen Anthony Lucassen
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά, μπάσο, κιθάρες, πλήκτρα – Arjen Anthony Lucassen
+ άπειροι special guests!
Το όνομα Arjen Anthony Lucassen θα είναι για μένα πάντοτε συνυφασμένο με το αριστούργημα που λέγεται “Into the electric castle” το magnum opus του σπουδαίου μουσικού και της μπάντας που τον καθιέρωσε στους progressive κύκλους της μουσικής, των AYREON. Πρόκειται για έναν από τους τοπ δέκα αγαπημένους μου δίσκους του είδους και σίγουρα ένα διαμάντι για κάθε ροκ και μέταλ οπαδό που παίρνει τον εαυτό του στα σοβαρά. Είκοσι χρόνια μετά τη κυκλοφορία του, το “Into the electric castle” μου προκαλεί τον ίδιο ενθουσιασμό και βρίσκω πως παραμένει διαχρονικό για τη μουσική όσο και για τη μπάντα.
Πρόκειται για τον τρίτο full length δίσκο των AYREON, μετά από τα “The final experiment” του 1995 και το “Actual fantasy” που βγήκε ένα χρόνο μετά. Είναι επιπλέον ο πρώτος δίσκος του υπέρτατου Ed Warby στα τύμπανα που παραμένει στις επάλξεις της μπάντας μέχρι και το “The source” του 2017. Ακόμα πιο σημαντικό όμως θεωρώ το γεγονός πως πρόκειται για τη πρώτη πραγματικά διεθνή prog όπερα του Ολλανδού γίγαντα. Όπως μάλλον γνωρίζετε, ο Lucassen είναι η ψυχή, ο βασικός συνθέτης και στιχουργός των AYREON αλλά σε κάθε progressive όπερα γράφει για μια πλειάδα τραγουδιστών και μουσικών με πολλές μεταγραφές ανά δίσκο. Εδώ ο Lucassen ανοίγεται πέρα από την Ολλανδική γειτονιά και έτσι έχουμε στα φωνητικά, πέρα από τους βασικούς ερμηνευτές και φίλους του Lucassen όπως την Anneke Van Giersbergen, τους Fish (MARILLION), Peter Daltrey (KALEIDOSCOPE, FAIRFIELD PARLOUR) και Damian Wilson (THRESHOLD, HEADSPACE) που κατέχουν πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Το “Into the electric castle” ξεκινά την ιστορία των “Forever of the stars” αν και in media res, δηλαδή στη μέση της δράσης, χωρίς αρκετές πληροφορίες σχετικά με τη καταγωγή και τη γενικότερη ύπαρξη της εξωγήινης φυλής, πράγμα που διασαφηνίστηκε με το “The source” που λειτουργεί σαν prequel. Όπως λοιπόν ξέρετε, κάθε όπερα των AYREON βασίζεται σε κάποιο concept που έχει τις ρίζες του στη sci-fi λογοτεχνία και στο σινεμά καθώς και στη γενικότερη sci-fi/geek κουλτούρα του Dungeons & Dragons (βλέπε σήμερα “Stranger things”) και ειδικά της Αγγλίας όπου βρίσκουμε το τρομερά δημοφιλές σήριαλ “Doctor Who”, που αποτελεί ανεξίτηλη πηγή έμπνευσης για τον Lucassen. Αρκετοί ήταν εκείνοι που άσκησαν βαριά κριτική στο “Into the electric castle” για το ανώριμο και σχετικά παιδικό concept, άσχετα ότι οι κριτικές από το τύπο ήταν θετικότατες και ενθαρρυντικές. Δεν με νοιάζει και πολύ όμως να εξιστορήσω το concept του δίσκου. Το ίδιο ένιωσα και με το “Astonishing” των DREAM THEATER. Και αυτό διότι ο Lucassen, όπως και ο John Petrucci, κάνει εδώ αυτό που λίγοι καταφέρνουν – να διηγηθεί μέσω της μουσικής την ιστορία των ταξιδιωτών στο διαστημικό σύμπαν του «κάστρου», να επικαλεστεί συναισθήματα, ηρωικές και επικές σκηνές, το ταξίδι και τη περιπέτεια μέσα από μουσική εξίσου περιπετειώδη, μυσταγωγική και επική. Τι με νοιάζει το χαζό concept όταν η μουσική με ταξιδεύει μέσω των στίχων; Πράγματι, ο τρίτος δίσκος των AYREON είναι από κείνους που με «ταξιδεύουν» με κάθε έννοια της λέξης. Όταν ο Peter Daltrey, που υποδύεται τη «Φωνή», λέει στην εισαγωγή του δεκάλεπτου έπους “Amazing flight”, “let the dream of confusion lead you into the virgin light, be all-seeing, be brave…be gone”, νιώθεις πως βρίσκεσαι όντως σ’ ένα ταξίδι που τώρα ξεκινά και ότι εκτοξεύεσαι στο διάστημα. Χαζό θα πείτε, αλλά ακούστε και θα γίνεται μύστες και σεις! Και γι’ αυτό το λόγο, όταν βάζω το δίσκο αυτό να παίξει, τον ακούω από αρχή μέχρι τέλους διότι είναι μια εμπειρία, ένα ταξίδι.
Μιλάμε όμως για ένα ταξίδι με όχημα τη μουσική και το παρελθόν, την ιστορία της progressive rock μουσικής που ο Lucassen γνωρίζει όσο λίγοι. Όσοι μεγάλωσαν σαν τον Lucassen ακούγοντας THE BEATLES, PINK FLOYD, DEEP PURPLE, THE WHO, RUSH, GENESIS, NICK DRAKE, JETHRO TULL, FRANK ZAPPA, EMERSON LAKE & PALMER, θα βρουν (και σίγουρα βρήκαν πριν κάμποσα χρόνια όπως ο γράφων) ένα μοναδικό μουσείο και αμάλγαμα που, ειδικά σήμερα που ζούμε τη ρετρολαγνία σε κάθε άκουσμα, αποτελεί οδηγό για τους μη μυημένους και για τους παλιότερους και νέρντουλες σαν τον Lucassen, ένα διασκεδαστικό παιχνίδι γνώσεων. Προσέξτε για παράδειγμα πως το σόλο του “Tom Sawyer” των RUSH αχνοφαίνεται στο instrumental σκέλος του “Amazing flight” ή του “Cosmic fusion” ή οι prog/pop BEATLES στα πιο light “Tower of hope” και “Tunnel of light”. Είναι σαν ένα μουσικό δοκίμιο γραμμένο με μια πλούσια και βιβλιογραφία από τους σημαντικότερους φιλοσόφους και σκεπτόμενους μουσικούς! Από μόνο του όμως, το “Into the electric castle” στέκει είκοσι χρόνια μετά σαν ένας αυτοτελής δίσκος με τη σφραγίδα του Lucassen που ναι μεν έχει δομηθεί από τις άπειρες επιρροές του, αλλά είναι ολότελα AYREON, δική του σφραγίδα. Και αυτό είναι που λατρεύω στον Ολλανδό – ότι γράφει και σκέφτεται σαν μουσικός, ροκάς, μεταλλάς, ιστορικός, τραγουδοποιός αλλά, πάνω απ όλα, σαν οπαδός. Με αφορμή τα είκοσι χρόνια του Into the electric castle” αλλά και την επετειακή επανέκδοση του δίσκου (5 disc και 3LP παρακαλώ!) ας τον βάλω στο repeat και εσύ αγαπητέ αναγνώστη, τρέχα στο πλησιέστερο δισκοπωλείο!
Did you know that:
– Το “Actual fantasy” έκανε γενικά πολύ χαμηλές πωλήσεις αφήνοντας τον Lucassen αποφασισμένο να τα ποντάρει όλα στον επόμενο δίσκο με διακύβευμα το μέλλον των AYREON που ήταν αβέβαιο μετά το “Actual fantasy”.
– Με το “The human equation” σε δεύτερη θέση, το “Into the electric castle” είναι ο πιο πετυχημένος σε πωλήσεις AYREON δίσκος.
– Στίχους για το χαρακτήρα της επιμελήθηκε η Anneke Van Giersbergen.
Φίλιππος Φίλης
