a
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Vast oceans lachrymose” – WHILE HEAVEN WEPT
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2019
ΕΤΑΙΡΙΑ: Cruz del Sur Music
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Tom Phillips, Chris Salamone
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά: Rain Irving
Κιθάρες: Tom Phillips, Scott Loose
Μπάσο: Jim Hunter
Τύμπανα: Trevor Schrotz
Πλήκτρα: Michelle Schrotz
Doom metal. Εκ φύσεως ένα από τα πλέον ανοικτά σε πειραματισμούς είδη στον χώρο του «σκληρού ήχου» και σίγουρα ένα από τα πλέον απαιτητικά, όταν αναφερόμαστε στην επική πλευρά του. Θέλει κότσια να σταθείς άξιος στις επάλξεις του. Θέλει μουσική παιδεία, έμπνευση, σωστές επιρροές και στην τελική θέλει οπωσδήποτε σοβαρό τραγουδιστή – ερμηνευτή. Στοιχεία που τα είχαν και τα έχουν σε πληθώρα τούτοι οι WHILE HEAVEN WEPT. Οι Αμερικανοί ξεκίνησαν εντυπωσιακά με το “Sorrow of the angels”, ένα έπος μελαγχολικού λυρισμού. Εξέλιξαν την μουσική τους δημιουργώντας μόνο αριστουργήματα, ένωσαν αριστοτεχνικά διάφορα (ετερόκλητα και μη) υπο-είδη ξεφεύγοντας από τον καθαρό doom ήχο και έφτασαν να μνημονεύονται ως ένα από τα καλύτερα συγκροτήματα της γενιάς τους, όχι μόνον στον τιμώμενο από την παρουσία τους και μόνο χώρο, αλλά γενικότερα. Το “Of empires forlorn” έβαλε τις πρώτες αυτές βάσεις της ανωτέρω εξέλιξης, είχε μέσα διαμάντια, ήταν και αυτό ένας μέγας δίσκος. Δύσκολο εγχείρημα λοιπόν το 3/3, έστω και αν οι WHILE HEAVEN WEPT έκαναν τελικά το 5/5 με χαρακτηριστική άνεση. Τότε, δεν ξέραμε αν καταφέρουν να «περάσουν» για μεγάλη μπάντα, στο τρίτο και κρισιμότερο άλμπουμ. Τελικά ακούσαμε, αφήσαμε το θαύμα μας και πειστήκαμε πως κάτι «μεγάλο» πια συνέβαινε μπροστά στα μάτια μας.
Δημιουργημένο καθ’ ολοκληρίαν από το μαγικό ραβδί του κιθαρίστα/ τραγουδιστή/οργανίστα/ στιχουργού/ συνθέτη/ τα κάνω όλα και συμφέρω γιατί είμαι μουσικός με κεφαλαία γράμματα, Tom Phillips, το “Vast oceans lachrymose” είναι η τομή, το σημείο όπου ενώνονται το επικό doom metal με το βέρο αμερικάνικο power και το λυρικό, στρωτό progressive. Καταφέρνει να σε βυθίσει σε μια θάλασσα μελαγχολίας και την επόμενη ακριβώς στιγμή να σε εξυψώσει στους ισχυρότερους πύργους, πρώτο στις επάλξεις. Να ακούγεται μινιμαλιστικό μα και γκράντε ταυτόχρονα. Τι μεγαλείο αυτό του εναρκτήριου magnum opus “The furthest shore”… Πόσο μαγικό σχεδόν το “To wander the void”… Πόσο σπαραξικάρδιο και θρηνητικό το “Vessel” μέσα από την επική του υφή… Ένα από τα ομορφότερα ηχητικά puzzles των τελευταίων 10-15 ετών ο δίσκος αυτός, απευθύνεται σε κάθε φίλο της καλής μουσικής, χωρίς να προσέχει ειδικότητες, γούστα, πάθη, μίση. Ένας δίσκος κομμάτι μιας δισκογραφίας που θα έπρεπε όχι απλά να έχει ανοίξει τις θύρες της παγκόσμιας καταξίωσης για την μπάντα, αλλά να έχει ρίξει τα τείχη όπως οι τρομπέτες εκείνα της Ιεριχούς. Όπως όμως συμβαίνει πάμπολλες φορές, τελικά κοινωνοί αυτού του θεσπέσιου ήχου γίναμε λίγοι. Δεν πειράζει, καλύτερα. Αισθανόμαστε ευλογημένοι.
Θα δανειστώ για τον επίλογο αυτού του κειμένου μία φράση του συνάδελφου και φίλου Γιάννη Σαββίδη, από την παρουσίαση του “Sorrow of the angels” για το δεύτερο μέρος του αφιερώματός μας στο doom metal. Έγραψε λοιπόν τότε ο Γιάννης, αναφερόμενος στον αρχηγό Tom Phillips, και αυτό το προσυπογράφω μέχρι κεραίας: «o Tom Phillips, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως ένας μελλοντικός «από μηχανής θεός» του χώρου, αν ποτέ χρειαστεί παρέμβαση». Μέχρι στιγμής αυτό δεν έχει χρειαστεί καθώς το επικολυρικό power/doom διανύει χρόνους δόξης, αλλά ναι, θα θέλαμε τους WHILE HEAVEN WEPT ξανά ενεργούς ΚΑΙ δισκογραφικά. Στο κάτω-κάτω, ποιος χορταίνει από καλή μουσική;
Υ.Γ.: Πότε πέρασαν δέκα χρόνια…
Did you know that:
– Το εξώφυλλο του δίσκου είναι το έργο “Christ stilleth the Tempest” του John Martin (1789-1854);
– Το “To wander the void”, αποτελεί σύμφωνα με το ίδιο το συγκρότημα έναν φόρο τιμής στους FATES WARNING; Πραγματικά, ακούγεται σαν να ανήκει στο “The spectre within” και στο “Awaken the guardian”.
– Το “Vessel” είναι αφιερωμένο στον/στην “THE ONE… no matter how near or far, together or apart, with undying love”;
– Το “Vast Oceans Lachrymose”, αν και instrumental κανονικά έχει στίχους;
– Μαζί με τον Albert Witchfinder (REVEREND BIZZARE, SPIRITUS MORTIS), ο Tom ίδρυσε το Circle of True Doom στις αρχές του 2000, μια προσπάθεια να δημιουργηθεί μια κοινότητα όπου θα ανήκουν οι νεότερες «παραδοσιακές» doom metal μπάντες; Συγκροτήματα όπως οι THE GATES OF SLUMBER έγιναν μέλη του Circle of True Doom, με το ακρωνύμιο C.O.T.D. να αναγράφεται στις κυκλοφορίες τους.
Δημήτρης Τσέλλος
