A Day to remember… 3/3 [METALLICA – “Master of puppets”]

0
100

ΟΝΟΜΑ ALBUM: “Master of puppets” – METALLICA
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1986
ΕΤΑΙΡΙΑ: Elektra
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Flemming Rasmussen – METALLICA
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά, κιθάρα – James Hetfield
Κιθάρα – Kirk Hammett
Μπάσο – Cliff Burton
Τύμπανα – Lars Ulrich


Σε όποια λίστα κι αν κοιτάξεις σχετικά με τα καλύτερα άλμπουμ στην ιστορία του heavy metal, το “Master of Puppets”, φιγουράρει σχεδόν πάντα στην πρώτη τριάδα, ενώ για μεγάλη μερίδα του κόσμου, αποτελεί τον καλύτερο δίσκο όλων των εποχών. Γι’ αυτό και η σημερινή επέτειος 30 χρόνων από την κυκλοφορία του, είναι πραγματικά σπουδαία!

Από τη στιγμή που οι METALLICA ιδρύθηκαν, τον Οκτώβριο του 1981, μέχρι και το Μάρτιο του 1986, που το άλμπουμ ανέβηκε στα ράφια των δισκοπωλείων, είχαν μια διαρκώς ανοδική πορεία, με πολλά και σημαντικά γεγονότα να συμβαίνουν στην σύντομη καριέρα τους. Μέσα σ’ αυτά, το εξαιρετικό “Kill’ em all” αλλά και το αριστουργηματικό “ Ride the Lightning” που είχαν προηγηθεί, η υπογραφή συμβολαίου με μία πολυεθνική εταιρία όπως η Elektra, καθώς και η συνεργασία τους με την Q-Prime management ή η συμμετοχή τους στο θρυλικό Monsters of Rock Festival, μπροστά σε 70.000 κόσμο και στο Day on the Green στο Oakland, με τους θεατές να αγγίζουν τις 90.000.

Ήταν πλέον the next big thing, οπότε αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς πόσο μεγάλη ήταν η πρόκληση για μια τρίτη δουλειά πραγματικά κορυφαίου επιπέδου. Όλα τα μέλη της μπάντας ένωσαν τις δυνάμεις τους συνθετικά και έχοντας ολοκληρώσει τα κομμάτια, ταξίδεψαν στη γενέτειρα του Lars Ulrich προκειμένου να βρεθούν στα γνώριμα Sweet Silence Studios στην Κοπεγχάγη.
Οι METALLICA ήταν πλήρως αφοσιωμένοι στις ηχογραφήσεις, ήξεραν ακριβώς τι ήθελαν και δούλεψαν πολύ σκληρά για να επιτύχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα, έχοντας στο πλευρό τους αφενός την οικονομική στήριξη της δισκογραφικής τους, αφετέρου τους Flemming Rasmussen (RAINBOW, PRETTY MAIDS, MORBID ANGEL, BLIND GUARDIAN) και Michael Wagener (ACCEPT, DOKKEN, HAMMERFALL) σε παραγωγή και μίξη αντίστοιχα.

Μεγάλη τους επιθυμία, να κυκλοφορήσουν ένα δίσκο τέτοιου βεληνεκούς που ει δυνατόν, να ξεπερνά τους προκατόχους του, ικανό να αφήσει όλα τα υπόλοιπα άλμπουμ της εποχής χιλιόμετρα μακριά, δίνοντας στο όνομά τους ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις. Ο στόχος επετεύχθη απόλυτα και το αποτέλεσμα του δικαίωσε όλους. Το “Master of Puppets”, είχε πολλούς λόγους για να γίνει ένα ιστορικό, αριστουργηματικό, αξεπέραστο άλμπουμ. Διατήρησε τη δομή του “Ride the lightning”, με το συγκρότημα όμως να είναι σαφώς πιο ώριμο, ήταν περισσότερο συμπαγές, με οκτώ κορυφαίες, μακροσκελείς συνθέσεις, η μία καλύτερη απ’ την άλλη, πειραματισμούς με χαμηλότερα κουρδίσματα για πρώτη φορά, επικά riff και απίστευτες μελωδίες.

Οι Αμερικανοί, δείχνουν ακόμα πιο ευέλικτοι, ποικιλόμορφοι και ελκυστικοί από πριν, προσφέροντας διαχρονικούς ύμνους όπως ο ομώνυμος, το “Welcome Home (Sanitarium)”, φυσική συνέχεια του “Fade to black”, ή το “Orion”, ένας καθρέφτης του ταλέντου του Cliff Burton, του μεγαλύτερου ίσως οραματιστή του τετράχορδου αυτού οργάνου. Ύμνοι που αποτελούν σταθερές αξίες στο setlist των συναυλιών τους μέχρι σήμερα και τους εδραίωσαν στη συνείδηση του κόσμου και στην ιστορία, ως μια thrash υπερδύναμη. Βελτιωμένοι εμφανίζονται και στιχουργικά, με τον Hetfield να προσφέρει καλογραμμένους και ώριμους στίχους, εμπνευσμένους απ’ τον πόλεμο, τα ναρκωτικά, τον H.P Lovecraft, την κατάχρηση εξουσίας και τα ανθρώπινα συναισθήματα.
Μόλις κυκλοφόρησε το “Master of Puppets”, οι METALLICA δεν άφησαν το χρόνο να κυλήσει ανεκμετάλλευτος. Βγήκαν κατευθείαν σε κοινή περιοδεία με τον Ozzy Osbourne για να ακολουθήσει ευρωπαϊκή headline περιοδεία.

Στο μεταξύ ο δίσκος, είχε πουλήσει πάνω από μισό εκατομμύριο αντίτυπα μόνο στις Η.Π.Α., χωρίς μάλιστα καμία υποστήριξη από το ραδιόφωνο και χωρίς να έχουν κυκλοφορήσει κάποιο single ή να έχουν γυρίσει video clip. Μέχρι σήμερα, έχει γίνει έξι φορές πλατινένιο με πωλήσεις που ξεπέρασαν τα έξι εκατομμύρια πωλήσεις, ενώ αποτελεί και το πρώτο thrash άλμπουμ στην ιστορία της μουσικής που έγινε πλατινένιο. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, το πόσες άλλες μπάντες διασκεύασαν τα τραγούδια του και πόσες ακόμα εμπνεύστηκαν και επηρεάστηκαν, για τον δικό τους ήχο, τα δικά τους τραγούδια.

Δυστυχώς αυτή η ξέφρενη πορεία θα διακοπεί απότομα με το χειρότερο τρόπο περίπου 7,5 μήνες μετά, όταν η μοίρα θα στερήσει τη ζωή απ’ τον Cliff Burton. Εντούτοις, το “Master of Puppets”, θα πάρει τη δική του θέση στο πάνθεον των κορυφαίων metal άλμπουμ και θα φτάσει να θεωρείται ένα μεγάλο διαχρονικό αριστούργημα που όμοιό του δε θα υπάρξει ξανά. Απόλυτα δικαιολογημένα φυσικά, αφού πέραν της τελειότητας που κλείνει μέσα του είναι και το άλμπουμ με το οποίο οι METALLICA, επαναπροσδιόρισαν τη metal μουσική, την έφτασαν στο ύψιστο καλλιτεχνικό σημείο και καταδίκασαν σχεδόν κάθε μεταγενέστερη metal μπάντα να δηλώνει επηρεασμένη απ’ αυτούς.

Χαρά Νέτη & Παναγιώτης ‘The Unknown Force’ Γιώτας

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here