ΜΠΑΝΤΑ: WITHIN TEMPTATION
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: Enter
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1997
ΕΤΑΙΡΙΑ: DSFA Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Lex Vogelaar, Oscar Holleman, Within Temptation
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Sharon den Adel – φωνητικά
Robert Westerholt – ρυθμική κιθάρα, φωνητικά
Michiel Papenhove – lead κιθάρα
Ivar de Graaf – drums
Jeroen van Veen–μπάσο
Martijn Westerholt – πλήκτρα
Γουστάρω τους WITHIN TEMPTATION! Πάρα πολύ! Με εξαίρεση το “Hydra”, αλλά τέλος πάντων. Εμπορικά μεγάλωσαν, γιγαντώθηκαν, έβγαλαν τεράστιες χιτάρες, περιοδείες, ένα υπέροχο live DVD, πολλά και ωραία πράγματα. Ότι και να κυκλοφορήσουν όμως, το ντεμπούτο τους, “Enter”, θα παραμείνει Νο 1 για εμένα. Σίγουρα δεν έχει το σύνολο των hits του “The unforgiving”, σίγουρα δεν είναι “The silent force”, αλλά είναι ένας παντελώς διαφορετικός μα συνάμα τρομερά ελκυστικός κόσμος.
Εκείνη την περίοδο το περίφημο «beauty and the beast» στα φωνητικά, έδινε και έπαιρνε. THEATRE OF TRAGEDY με “Velvet darkness…”, THE SINS OF THY BELOVED με “Lake of sorrow” (το 1998), TRISTANIA στα δύο πρώτα (1998 και 1999), DISMAL EUPHONY (“Autumn leaves…”) και τόσες άλλες μπάντες που δεν είναι της παρούσης,ενώ ο γενικότερος ατμοσφαιρικός (ας πούμε) ήχος είτε με γυναικεία, είτε με αντρικά φωνητικά, ήτανε στα καλύτερά του, εκείνη τη χρυσή πενταετία από το 1994 και ως το 1999 ειδικά. H Anneke van Giersbergen, η Liv Kristine και φυσικά η Kari Rueslatten, είχαν ανοίξει ήδη διάπλατα το δρόμο για τις επόμενες κυρίες του χώρου, τον οποίο το 1997 αποφάσισε να ακολουθήσει και η Sharon den Adel με τους WITHIN TEMPTATION.
Στην κλασική τότε βόλτα λοιπόν στο αγαπημένο μου δισκάδικο του κέντρου, σα να ζούσα σε επανάληψη την ιστορία με το “Velvet darkness…”. “Αυτό θα σου αρέσει σίγουρα”. Τόσο στανταράκι ήτανε. No bet που λέμε. Το intro του “Restless”, μαζί με το πρώτο λεπτό της ακρόασής του, αρκούσαν. Μία νέα (τότε) φωνή, διαφορετικά από τις τρεις «ιέρειες», που δεν ήθελε επίσης και αυτή πολύ για να σε μαγέψει. Μουσικά ήταν όλα όπως έπρεπε. Mid tempo, πολύ ωραία πλήκτρα και πιάνο, απλά τύμπανα και κιθάρες, groovy, με βάση στην ατμόσφαιρα και το λυρισμό. Σαγηνευτική ατμόσφαιρα είναι η αλήθεια. 8 τραγούδια, σχεδόν όλα γραμμένα από το ζεύγος Robert Westerholt και Sharon den Adel, που κανένα δεν είναι περιττό και κανένα δεν υστερεί, μην επιτρέποντας στο δίσκο να κάνει κοιλιά πουθενά. Το ζεύγος είχε αναλάβει και τα φωνητικά, με τα γυναικεία όμως να είναι η συντριπτική πλειοψηφία. Στο “Deep within”, τα brutal φωνητικά ανήκουν στον George Oosthoek των ORPHANAGE.
Το 1998, οι Ολλανδοί κυκλοφόρησαν και το ΕΡ “The dance”, αδερφάκι του “Enter”, που αργότερα κυκλοφόρησαν και μαζί, μία φορά το 2007 από τη Season Of Mistκαι άλλη μία το 2014, από τη Nuclear Blast. Η συνέχεια με το “Mother earth” ήταν μία έκπληξη βασικά. Έκπληξη που με ξένισε πολύ τότε, αλλά έδειχνε τη συνέχεια του συγκροτήματος. Παρεμπιπτόντως, μετά το “Hydra” που το θεωρώ το χειρότερο άλμπουμ τους, το “Mother earth” ακόμα και σήμερα είναι το αμέσως επόμενο. Άλλη κουβέντα αυτό όμως. Πάντως μετά το “Mother earth” αποχώρησε και ο έτερος Westerholt από την μπάντα, ο Martijn, ο οποίος και δημιούργησε τους DELAIN.
Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι ακόμα και τώρα υπάρχει κόσμος που ακούει WITHIN TEMPTAΤΙΟΝ και αγνοεί παντελώς το “Enter” και το πως ηχούσε η μπάντα τότε. Που όντως είναι ένα τελείως διαφορετικό γαλαξιακό σύστημα συγκριτικά με ότι έκαναν μετά. Βέβαια, ακόμα και η ίδια η μπάντα έχει λίγο πολύ «ξεχάσει» αυτό το άλμπουμ, ειδικά στα live της μετά το 2004-2005 ειδικά. Πλην ελαχίστων αναλαμπών. Είναι κρίμα, γιατί μιλάμε για δίσκο που αξίζει και με το παραπάνω και προσωπικά είναι στους 10 κορυφαίους δίσκους με γυναικεία φωνητικά εκείνης της «χρυσής περιόδου» και μάλιστα σε ψηλή θέση. Μόνο τα 4 πρώτα κομμάτια του, αρκούν για του λόγου το αληθές!
Did you know that:
· Το “Enter” ηχογραφήθηκε σε δύο μόλις εβδομάδες, με τα φωνητικά της Sharon να ηχογραφούνται σε μιάμιση μέρα, ενώ η μίξη κράτησε μόλις 3 μέρες! Ακόμα και εδώ, άλλος γαλαξίας με τη μετέπειτα πορεία της μπάντας.
· Ο George Oosthoek, που κάνει τα brutal φωνητικά στο κομμάτι “Deep within”, ήταν ο τραγουδιστής των Ολλανδών doom/death metallers ORPHANAGE (τώρα τραγουδάει στους MAYAN), ο οποίος έχει εμφανιστεί σαν guest και στο “Into the electric castle” των AYREON (μεταξύ πολλών άλλων guest εμφανίσεών του), όπου είχε το ρόλο του “Death”. Μάλλον ο χαρακτήρας του άρεσε πολύ, καθώς το 2008 έκανε και πάλι τον “Death”, αυτή τη φορά όμως στο “Equilibrio” των XYSTUS.
Φραγκίσκος Σαμοΐλης
