ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Digital dictator” – VICIOUS RUMORS
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1988
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Shrapnel Records (US) / Roadrunner Records (EU)
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Steve Fontano – Dino Alden
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Carl Albert – φωνητικά
Geoff Thorpe – κιθάρα
Mark McGee – κιθάρα, μαντολίνο
Dave Starr – μπάσο
Larry Howe – τύμπανα
Υπάρχει ένα δόγμα, ένα ακατάρριπτο αξίωμα, το οποίο μου θύμισε σε σχετική μας κουβέντα ο καλός φίλος και συνάδελφος, εδώ στο ROCK HARD, Θοδωρής Μηνιάτης, και το οποίο λέει πως «Power metal δίσκος ο οποίος κυκλοφόρησε στα 80s στις Η.Π.Α, αποκλείεται να μην είναι καλός». Από το μικρότερο και πλέον άγνωστο συγκρότημα ως τα μεγαλύτερα και αυτά που αγγίζουν τον «θρύλο» και τον «μύθο», οι πραγματικοί θησαυροί που θα βρεις εκεί έξω, είναι αμέτρητοι. Έναν τέτοιο θησαυρό (τα εισαγωγικά όπως βλέπετε δεν χρειάζονται, καθώς κυριολεκτώ) θα εξετάσουμε ευθύς αμέσως.
Οι VICIOUS RUMORS έκαναν την εμφάνισή τους στη παγκόσμια metal σκηνή με πλήρες άλμπουμ το 1985, όταν και κυκλοφόρησαν το “Soldiers of the night”. Όντας έτσι κι αλλιώς ένα από τα καλύτερα ντεμπούτα όλων των εποχών, δεν είναι περίεργο που πολλοί οπαδοί του γκρουπ τον θεωρούν ως τον καλύτερό του. Αυτόν τον κολοσσό λοιπόν, έπρεπε οι VICIOUS RUMORS να ξεπεράσουν, ή έστω να παρουσιάσουν κάτι ανάλογο ως διάδοχό του. Το κρίσιμο δεύτερο άλμπουμ (το καθοριστικό να ξέρετε είναι το τρίτο, σχεδόν πάντα). Έπρεπε όμως να αντιμετωπίσουν και δύο αποχωρήσεις, αυτές του «πολύ» Vinnie Moore (κιθάρα – ξεκίνησε λαμπρή solo καριέρα) και του τραγουδιστή Garry St. Pierre. Οι αντικαταστάτες τους, άκουγαν στα ονόματα Mark McGee (πρώην OVERDRIVE, STARCASTLE) και Carl Albert (πρώην RUFFIANS και VILLAIN). Ο πρώτος αποτέλεσε μια πρώτης τάξεως μεταγραφή για τη μπάντα καθώς μπορούσε άνετα να συνεργαστεί με τον αρχηγό Geoff Thorpe αλλά και να παίξει τα θέματα του Moore (ο οποίος έγραψε όλες τις κιθάρες του “Soldiers…”) ενώ ο δεύτερος καθιερώθηκε ως ένας από τους μεγαλύτερους Αμερικανούς τραγουδιστές και αποτέλεσε βασικό γρανάζι στη μηχανή που έφτασε το όνομα των VICIOUS RUMORS σε θεόρατα ύψη.
Όπως πολλά power metal σχήματα της αντίπερα όχθης του Ατλαντικού, έτσι και οι Καλιφορνέζοι διαλέγουν ένα ακόμη υποείδος του σκληρού ήχου για να εμπλουτίσουν με αυτό τον ήχο τους. Ενώ λοιπόν σε πολλά σχήματα το λυρικό progressive ήταν αυτό που «μπόλιαζε» τη μουσική, οι VICIOUS RUMORS ανήκουν σε αυτούς που έλκονται από πιο ακραίες καταστάσεις, «τσιμπούν» λίγο παραπάνω τις τ(ρ)αχύτητες, και φλερτάρουν με το speed metal. Ένας ύμνος λοιπόν στο power/speed το “Digital dictator”, με riffs πιο συμπαγή και από οπλισμένο σκυρόδεμα, με ένα rhythm section που θυμίζει άρμα μάχης, ευφάνταστα solos και μελωδικές γραμμές πάνω στις ταστιέρες και πάνω απ’ όλα εκπληκτικά φωνητικά. Τρομερά κομμάτια έρχονται το ένα μετά το άλλο και σε «πιάνουν από το λαιμό», με αδιαμφισβήτητη κορυφή το “Lady took a chance”, ένα από τα καλύτερα τραγούδια που «γέννησε» η metal «μήτρα» των Η.Π.Α, «τίγκα» στις διπλές κιθάρες που το πάνε το θέμα «σταυροβελονιά» και με θεϊκά φωνητικά από τον μακαρίτη Albert. Επίσης αυτό και το “The Crest” είναι τα μόνα που έχουν αποκλειστικά την υπογραφή του αρχηγού Thorpe, καθώς ο δίσκος γενικά χαρακτηρίζεται από μια αξιοσημείωτη ομαδική δουλειά στον συνθετικό τομέα.
“Minute To Kill”, “Towns On Fire”, “Worlds And Machines”, το ομώνυμο «σάρωμα»… ποιο να πάρεις και ποιο να αφήσεις… Το “Digital dictator” είναι μέρος ενός ένα σερί πέντε (5) δίσκων που κάθε οπαδός του αμερικάνικου (power) metal θα πρέπει να έχει στη κατοχή του. Η αξία του είναι μη διαπραγματεύσιμη και αποτελεί στολίδι για κάθε δισκοθήκη. Αν δεν, να.
Did you know that:
– Ο δίσκος κατέλαβε τη πρώτη θέση στη ψηφοφορία για τους δίσκους της χρονιάς στο γερμανικό Rock Hard, ξεπερνώντας για παράδειγμα το “Seventh son of a Seventh son” των IRON MAIDEN και το “Operation: Mindcrime” των QUEENSRYCHE;
Δημήτρης Τσέλλος
