a
“In the hands of time”
Συνεπείς, εξελισσόμενοι δίσκο με δίσκο και πάντα ποιοτικοί, οι DESERT NEAR THE END, επιστρέφουν στην εκπνοή της χρονιάς, με το “Tides of time”. Τα του δίσκου όπως τα ακούσαμε, τα περιγράφουμε στην κριτική που διαβάσατε ήδη. Το ROCK HARD άδραξε την ευκαιρία να μιλήσει με τον μπασίστα του σχήματος Άκη Πρασινίκα, για όλα όσα λαμβάνουν χώρα στο στρατόπεδο του σχήματος.
Γεια σας παιδιά, καλωσορίσατε στο ROCK HARD! Τα θερμά μου συγχαρητήρια, πολύ δυνατός και φιλόδοξος ο νέος σας δίσκος “Tides of time”! Καλοτάξιδος να ευχηθώ!
Σε ευχαριστούμε πολύ! Είναι αρκετά ιδιαίτερος δίσκος και για εμάς και χαιρόμαστε πολύ που καταφέραμε να βγει όπως θέλαμε. Είναι το δικό μας άλμπουμ της “καραντίνας”! Δεν βγήκε τότε μεν αλλά τότε γράφτηκε.
Ως τώρα που γίνεται η συνέντευξη, έχει βγει μόνο το “Oceans of time”. Από τα πλέον ευθεία κομμάτια του δίσκου, δίνει κατευθείαν το στίγμα του. Πέραν αυτού όμως, με ποιο σκεπτικό επιλέχθηκε εκείνο;
Με αυτό το σκεπτικό ακριβώς επιλέχθηκε! Είναι από τα επιθετικά κομμάτια του άλμπουμ αλλά ταυτόχρονα έχει και την πιο μελωδική/ατμοσφαιρική προσέγγιση που επιχειρήσαμε σε αυτόν τον δίσκο. Άρα πατάει και στο παρελθόν μας και στο σήμερα οπότε ήταν από την αρχή υποψήφιο για πρώτο δείγμα του νέου υλικού. Από την άλλη πλευρά το επόμενο κομμάτι που θα βγει ακριβώς πριν κυκλοφορήσει το άλμπουμ, άρα θα έχει βγει κι αυτό μέχρι να δημοσιευθεί αυτή η κουβέντα, είναι το ακριβώς αντίθετο! Είναι μια μπαλάντα, κάτι που έχουμε να επιχειρήσουμε πολλά χρόνια, αλλά ταυτόχρονα και ένα από τα πιο DESERT NEAR THE END στην καρδιά τραγούδια που έχουμε δημιουργήσει ποτέ!
“Tides of time” ο τίτλος. Σύμφωνα με το Δελτίο Τύπου, παρότι δεν είναι concept άλμπουμ, καταπιάνεται με “την ανθρωπότητα, το πεπρωμένο και τις δυνάμεις της ιστορίας που μας διαμορφώνουν”. Άρα, πρόκειται περί θεματικού δίσκου θα λέγαμε;
Δεν θα το έλεγα ακριβώς θεματικό… Δεν υπάρχει κάποιο κοινό θέμα πίσω από τα τραγούδια πέρα από την ιδέα της θνητότητας ή της πτώσης αν προτιμάς, πραγμάτων και αξιών, αλλά και αυτό είναι δοσμένο μέσα από το φίλτρο άλλων ιστοριών είτε πραγματικών, όπως η πολιορκία και η πτώση μιας πόλης, είτε μέσα από αγαπημένα βιβλία, ταινίες και κόμικς. Αν ψάξει κανείς στους στίχους του άλμπουμ θα βρει αναφορές σε Moorcock, σε Conan, σε Excalibur αλλά και στο Camelot 3000! Οπότε ίσως όχι θεματικό αλλά σίγουρα έχει μια “ατμόσφαιρα” αν θέλει κανείς να την βρει!
Θεματικό άλμπουμ, που ενισχύεται από το εξαίρετο εξώφυλλο του Παναγιώτη Βλάμη, ενώ το layout ανέλαβε ο γνωστός και μη εξαιρετέος Γιάννης Νάκος. Φαίνεται “κλασσικό” και μοντέρνο συνάμα. Ποια ήταν η αρχική ιδέα πίσω από αυτό;
Με τον Παναγιώτη, ο οποίος είναι παιδικός μου φίλος, έχουμε συνεργαστεί άλλες δύο φορές, στα εξώφυλλα του “Theater of war” και του “Dawning of the son” οπότε ήταν σχεδόν μονόδρομος του να του ζητήσουμε να μας κάνει το “Tides of Time” ειδικά λαμβάνοντας υπόψη την πιο επική/μελωδική κατεύθυνση του υλικού. Το κλασικό και μοντέρνο ταυτόχρονα στα αυτιά μου ακούγεται σαν διαχρονικό! Και πιστεύω ότι με το να είναι φτιαγμένο στο χέρι, αλλά με ένα ξεκάθαρα προσωπικό στυλ, το πετυχαίνει. Όσο για το θέμα του εξωφύλλου αναφέρεται στο opening track του άλμπουμ “City of eternal flame”. Όσο για τον Γιάννη τι να πω… Διαχρονική αξία με ότι και ασχοληθεί! Έχουμε κάνει μαζί εξώφυλλα, μπλούζες ακόμα και το logo μας οπότε άλλη μια αυτονόητη επιλογή!
Όπως είπα και στην αρχή, μιλάμε για ένα πολύ φιλόδοξο, σχεδόν σινεματικό άλμπουμ με έντονη όσο ποτέ την ατμόσφαιρα. Συνθετικά ωστόσο, τι άλλο κάνατε διαφορετικά αυτή τη φορά, ακόμα και σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν σας;
Δεν λειτουργήσαμε διαφορετικά, η διαδικασία ήταν ακριβώς η ίδια, έγραψα την μουσική και έφτιαξα demo για όλα τα τραγούδια, τα έδωσα στον Αλέξανδρο για να δουλέψει τα φωνητικά και μετά κάναμε αλλαγές όπου χρειάζονταν και στο τέλος γράφτηκαν οι στίχοι, ακριβώς όπως στα προηγούμενα τρία άλμπουμ! Αυτό που διαφέρει λίγο αυτή την φορά είναι ότι τα τραγούδια τα ίδια έβγαιναν λίγο διαφορετικά από την αρχή, πιο αργά, πιο ατμοσφαιρικά, πιο μελωδικά αν θες. Και σίγουρα κάτι που δεν θα έκανα ποτέ είναι να αλλάξω τις ιδέες όταν από μόνες τους ήθελαν να πάνε κάπου αλλού! Μπορεί να ήταν και υποσυνείδητη επιθυμία μου να πατηθεί λίγο φρένο γιατί είχαμε γίνει μια κινητή τενοντίτιδα! Πάντως χαίρομαι που προέκυψε φυσικά όλο αυτό γιατί αν έπρεπε να βγάλω κομμάτια σαν του προηγούμενου άλμπουμ, μας που παρεμπιπτόντως είναι και το αγαπημένο μου, θα κατέληγα να αντιγράψω τον εαυτό μου και να πρέπει να βρω τρόπο να μην ακούγεται αυτό!
Παρθενική κυκλοφορία από την Πολωνική Theogonia Records. Μια εταιρεία που έχει αγκαλιάσει το νεότερο αίμα της σκηνής μας (SEREMENT, AMONGRUINS, HYPNAGOGIA, CULT OF ORPIST αναφέρονται ενδεικτικά). Έπαιξε ρόλο αυτό στην απόφαση σας να συνεργαστείτε μαζί τους ή ήταν ούτως ή άλλως στις εταιρείες που είχατε κατά νου να προσεγγίσετε;
Την είχαμε ήδη κατά νου λόγω της κυκλοφορίας των AMONGRUINS που είναι πολύ φίλοι αλλά δεν ήμασταν σε φάση να προσεγγίσουμε κάποια εταιρεία ακόμα, το άλμπουμ ήταν σε πρώιμη μορφή ακόμα και όλα έμοιαζαν λίγο μακρινά. Τότε εντελώς στα ξαφνικά ήρθαν σε επαφή μαζί μας για να συζητήσουμε μια πιθανή συνεργασία και τότε όλα πήραν τον δρόμο τους τρέχοντας! Όλα έχουν πάει περίφημα με την Theogonia Records! Εμφανίστηκαν στον δρόμο μας ακριβώς την κατάλληλη στιγμή και πρέπει να ευχαριστήσω τον Μάκη Κύρκο προσωπικά και για το ενδιαφέρον του και την υποστήριξη!
Έχοντας έρθει σε επαφή με τη μουσική σας (σε συναυλιακό επίπεδο κυρίως), σε διάφορες φάσεις του σχήματος, παρατηρώ μια εξέλιξη του ύφους σας, σε ένα ιδιαίτερο power/thrash, με αρκετή αγάπη για τον ακραίο ήχο. Αυτά τα στοιχεία, πως μπόρεσαν εν τέλει να βρουν το δρόμο τους στη μουσική σας;
Ήρθε πολύ φυσικά, ποτέ δεν σκεφτήκαμε το τι θα βάλουμε ή το πώς θα ακουστεί ή αν μας κολλάει, σε μας ή σε κάποιο ασαφές ηχητικό στρατόπεδο που μπορεί να ανήκουμε. Δεν έχουμε κρύψει ποτέ σε όσους μας ξέρουν και βγάζει και “αυτί” ηχητικά που λένε, ότι οι μεγαλύτερες μας αγάπες είναι οι BLIND GUARDIAN, οι ICED EARTH, οι MANOWAR, οι CANDLEMASS όπου αν βάλεις και τους VIRGIN STEELE έχεις την ιερή πεντάδα των DESERT NEAR THE END! αλλά ακριβώς μετά έρχονται οι ROTTING CHRIST, οι KREATOR, οι EMPEROR, οι NILE και τόσοι άλλοι οπότε είναι αναμενόμενο όλα αυτά να βρουν τον δρόμο τους, άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο, στην μουσική μας. Και σε μένα προσωπικά δεν είναι αντικρουόμενα όλα αυτά, αναλόγως την στιγμή και ανεξάρτητα από το ποιο είναι πιο “αγαπημένο”, μπορούν να μιλήσουν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.
Μιλώντας για εξέλιξη, δεν μπορούσα να μην σταθώ στους δύο καλεσμένους που προσθέσανε τη δική τους νότα στο δίσκο: την Ruby Bouzioti και τον Nik Rock. Πως προέκυψαν οι δύο αυτές συνεργασίες;
Εύκολα! Η Ruby είχε τραγουδήσει και στο προηγούμενο άλμπουμ μας “Dawning of the Son” στο τραγούδι “Break the chains” και το αποτέλεσμα μας είχε αφήσει τόσο ευχαριστημένους που ήταν φυσικό να το επαναλάβουμε, σε ένα αρκετά διαφορετικό τραγούδι αυτή την φορά, αλλά κατά την γνώμη μου με το ίδιο καλά αποτελέσματα! Όσο για τον Νίκο είναι ο πρώτος μας κιθαρίστας και αυτός που μας έμαθε ότι ξέρουμε για ψηφιακές ηχογραφήσεις και ότι άλλο πάει μαζί τους και είναι silent partner σε όλα μας τα άλμπουμ και συγκεκριμένα το σημείο που συμμετέχει είχε πρώτο γραφτεί πριν πολλά χρόνια και ήταν λογικό να το επαναλάβουμε μαζί του τώρα που μπήκε επιτέλους σε άλμπουμ.
Πρόσφατα ανοίξατε για WITHERFALL. Ποιες οι εμπειρίες που αποκομίσατε από μια εμφάνιση σαν κι αυτή;
Πήγαν όλα καλά οπότε αυτό από μόνο το κάνει καλή εμπειρία! Ήταν σημαντικό live για εμάς γιατί είχαμε την ευκαιρία να παίξουμε για πρώτη φορά αρκετά τραγούδια από το καινούριο άλμπουμ και να τα τεστάρουμε στο σανίδι και μας έβγαλαν ασπροπρόσωπους! Αλλά ήταν όλα καλά η διοργάνωση άψογη και οι WITHERFALL πολύ καλά άτομα πέρα από μουσικοί και άξιζαν σίγουρα να έχουν περισσότερους κόσμο αλλά λίγοι και καλοί!!
Ποια τα επόμενα σχέδια των DESERT NEAR THE END με το άλμπουμ προ των πυλών;
Όσα περισσότερα live μας δοθεί η δυνατότητα να κάνουμε!
Αυτά από εμένα κύριοι, σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας. Ο επίλογος είναι δικός σας!
Σε ευχαριστούμε για την συνέντευξη και θέλουμε επίσης να ευχαριστήσουμε πάρα πολύ όποιον και όποια αφιέρωσε λίγο χρόνο στην μουσική μας και ελπίζουμε να ευχαριστηθούν το καινούριο υλικό και όπως λέμε πάντα: Follow the path across the Desert!
Γιάννης Σαββίδης
