Αυτός είναι μόλις ο τρίτος δίσκος των NWOBHM cult θεούληδων DESOLATION ANGELS. Και είναι δισκάρα.
Ξεκινώντας με αυτή τη δήλωση αντί προλόγου, ας πούμε δυο τρια πραγματάκια για την ιστορία τους. Σαν μπάντα υφίστανται από το μακρινό 1981 ενώ μέχρι το φετινό “King” κυκλοφόρησαν άλλα δύο άλμπουμ, το “Desolation Angels” το 1986 και το “While the Fire still Burns” το 1990 που δημιούργησαν ένα cult status γύρω τους. Ακολούθησε η διάλυση της μπάντας την ίδια χρονιά, ενώ επανασυνδέθηκαν το 2012. Πλέον από την αυθεντική σύνθεση της μπάντας υπάρχει μόνο το κιθαριστικό δίδυμο των Keith Sharp και Robin Brancher που πλαισιώνονται από τους Clive Pearson και Chris Takka στο μπάσο και στα τύμπανα αντίστοιχα, ενώ σημαντικότατη προσθήκη αποτελεί ο Paul Taylor στα φωνητικά, γνωστός από τους ELIXIR πρώτα και τους MIDNIGHT MESSIAH αργότερα.
Πάμε να δούμε όμως το “King”. Ο δίσκος βρωμάει και ζέχνει αλητεία από το εναρκτήριο “Doomsday” μέχρι το “My Demon Inside” που αποτελεί τον επίλογο. Υπάρχει διάχυτη μια street ατμόσφαιρα που θα θυμίσει σε ορισμένους, παλιούς καλούς TYGERS OF PAN TANG ή ακόμα και DIAMOND HEAD. Η κιθαριστική δουλειά είναι πολύ προσεγμένη, με ευκολομνημόνευτα riffs που σου καρφώνονται στο μυαλό και τα σιγομουρμουράς συνέχεια. Το καλό είναι ότι ο δίσκος είναι αρκετά πολυδιάστατος καθώς υπάρχουν από μπαλάντες (“ Devil Sent”, “Find your Life”) μέχρι εκρηκτικά ΝWOBHM κομμάτια, όπως το εκπληκτικό “Hellfire” που δεν μπορεί να μην σας συνεπάρει με την δύναμη του. Όσο για τις προσωπικές μου προτιμήσεις, αυτές ανήκουν, εκτός από το ανθεμικό “Hellfire”, στο πανέμορφο “Sky of Pain”, ένα κομμάτι που θα μπορούσε άνετα να περιλαμβάνεται σε κάποιο δίσκο των SAXON, στο αρκετά σκοτεινό “Another Turn of the Screw” και στο “My Demon Inside” με την επική χροιά του που κλείνει τον δίσκο με τον ιδανικότερο τρόπο και σε προκαλεί να ξαναβάλεις τον δίσκο από την αρχή.
Συμπερασματικά το “King” είναι ένας δίσκος σκέτη απόλαυση. Ιδανικός για να τον συνοδέψετε τώρα που καλοκαίριασε, με παγωμένες μπυρίτσες και μπόλικους κολλητούς φίλους. Δίσκος τίμιος και ειλικρινής,γεμάτος κέφι και ενέργεια αλλά και ανόθευτο μέταλλο που προτείνεται ανεπιφύλακτα. Αν μάλιστα είστε και οπαδός του είδους το “King” είναι μια απαραίτητη προσθήκη στη δισκοθήκη σας.
8.5/10
Θοδωρής Κλώνης
