DESTRUCTION – “Under attack” (Nuclear Blast)

Τέσσερα χρόνια πέρασαν από το “Spiritual genocide” το οποίο μας είχε αφήσει ανάμεικτα συναισθήματα και οι DESTRUCTION επιστρέφουν με τη νέα τους δισκογραφική δουλειά με τίτλο “Under attack”. Από την αρχή γίνεται εμφανές ότι οι Γερμανοί thrashers δεν αστειεύονται και ότι το “Under attack” διεκδικεί θέση ανάμεσα στις πιο μεστές και ουσιαστικές κυκλοφορίες τους τουλάχιστον μετά το 2000. Ο Schmier είναι όπως πάντα καταιγιστικός πίσω από το μικρόφωνο, τα riffs του Mike Sifringer είναι κοφτά, αιχμηρά αλλά και σε ορισμένα σημεία μελωδικά ενώ τα τύμπανα του Vaaver αφήνουν το αναμενόμενο, ανεξίτηλο στίγμα στο άλμπουμ. Κι όλα αυτά επενδυμένα με μία ογκώδη παραγωγή που μπορεί να μη θυμίζει τον πρωτόλειο, old school και γιατί όχι trademark ήχο των Γερμανών αλλά σίγουρα αναδεικνύει τις ούτως ή άλλως δουλεμένες συνθέσεις.

Η αλήθεια είναι ότι πάνω κάτω ξέρεις τι να περιμένεις από ένα δίσκο των DESTRUCTION και το “Under attack” δεν αποτελεί εξαίρεση. Ωστόσο, δύο πράγματα μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση: το πρώτο ήταν μία ποικιλομορφία στην προσέγγιση των συνθέσεων. Δηλαδή, οι καλύτερες στιγμές ήταν τα “Dethroned”, “Second to none”, “Conductor of the void” και “Stigmatized” που δεν ήταν τα καραμπινάτα thrash κομμάτια αλλά είχαν μία πιο καθαρόαιμη metal αισθητική. Φανταστείτε περίπου το επιτυχημένο πείραμα των SODOM πριν από μία δεκαετία με το ομώνυμο δίσκο τους που δεν περιορίστηκε στα στενά όρια ενός ακραιφνούς thrash άλμπουμ. Το δεύτερο πολύ θετικό στοιχείο είναι ότι οι DESTRUCTION δεν αρκέστηκαν σε ένα τυπικό γερμανικό thrash άλμπουμ αλλά το εμπλούτισαν με πολλά αμερικάνικα στοιχεία θυμίζοντας σε σημεία ύστερους DEATH ANGEL και OVERKILL…το γεγονός ότι και οι τρεις ανήκουν στη Nuclear Blast ίσως είναι συμπτωματικό… Ίσως πάλι, όχι.

Στο δια ταύτα, οι DESTRUCTION παρουσιάζουν ένα εξαιρετικό άλμπουμ που ενέχει όλα τα χαρακτηριστικά μίας ουσιώδους thrash κυκλοφορίας. Ίσως κάποιοι να περίμεναν μία πιο old school προσέγγιση αλλά οι DESTRUCTION έχουν καταφέρει να ακούγονται επίκαιροι αλλά και, την ίδια στιγμή, παραδοσιακοί!

8 / 10

Σάκης Νίκας