“13 candles”
Οι συμπατριώτες μας, DIABLERY, κυκλοφόρησαν έναν πολύ καλό black metal δίσκο, το “Candles”, στο τέλος της περσινής χρονιάς και με αφορμή και την επερχόμενη εμφάνισή τους μαζί με τους MAYHEM και τους MORTIIS την Τετάρτη 4/5 στο Fuzz, ο Άγγελος Κατσούρας βρήκε μία πρώτης τάξης ευκαιρία να μιλήσει με τον Setesh (κιθάρα, φωνητικά) και τον Nimerius (κιθάρα) και να μάθει τα πάντα στο στρατόπεδό τους.
Αρχικά να σας δώσουμε συγχαρητήρια για το νέο σας άλμπουμ το οποίο ήδη συζητείται ως δείγμα άρτιου δίσκου γενικότερα. Πείτε μας τα συναισθήματα σας μετά την ολοκλήρωση του και για την αποδοχή που έλαβε μέχρι στιγμής.
Setesh: Ευχαριστούμε για τη φιλοξενία και για τα λόγια σας για το “Candles”. Ο δίσκος κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες και καθημερινά εκπλήσσομαι από τα λόγια των ακροατών και την μαζική του αποδοχή. Εμείς στοχεύαμε να ολοκληρώσουμε έναν δίσκο και τελικά διευρύναμε τα όρια μας από κάθε άποψη παικτικά και πνευματικά. Είμαστε πλήρως ικανοποιημένοι από το τελικό αποτέλεσμα του “Candles” αλλά και από τα μέχρι τώρα σχόλια του Black Metal κόσμου. Βέβαια παραμένουμε διψασμένοι για την συνέχεια.
Nimerius: Να ευχαριστήσω και εγώ για τα τιμητικά λόγια σχετικά με το “Candles”. Ο δρόμος για την ολοκλήρωση του δίσκου ήταν μακρύς και τραχύς. Στόχος μας ήταν, επίσης, να ασκεί έντονη επιρροή στον ακροατή, αν και αυτό θα φανεί με το πέρασμα του χρόνου – ο κύκλος ενός δίσκου δεν κλείνει με την κυκλοφορία του. Πάντως, πιστεύουμε ότι είναι πολύ θετικό δείγμα το να ακούμε καλά σχόλια μέχρι στιγμής.
Αυτή τη φορά πέρασαν 7 χρόνια από το προηγούμενο σας άλμπουμ (“Architect”) το 2014. Τι συνέβη ενδιάμεσα στις τάξεις του συγκροτήματος και πόσο σας επηρέασε η όλη κατάσταση με την πανδημία σε ότι αφορά το συγκρότημα;
Nimerius: Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της περιόδου αφορούσε την ζύμωση μεταξύ μας στο να βρούμε καλύτερα τον ήχο μας, τα θέλω μας, τους εαυτούς μας. Έγιναν αρκετές αναγκαίες αλλαγές μελών μέχρι να φτάσουμε στο σημερινό line-up το οποίο σταθεροποιήθηκε το 2017 με πιο πρόσφατα μέλη, τον ΧΙΙ στο μπάσο και τον Merenhor στα τύμπανα.
Η πανδημία μας έπληξε σε τεχνικό κομμάτι γιατί δε γινόταν να βρεθούμε για πρόβες αλλά λειτούργησε δημιουργικά όσον αφορά το κομμάτι της απομόνωσης που απαιτείται για να συνθέσει κάποιος μουσική, να περιηγηθεί στο “μέσα” του και να το εκφράσει. Επίσης ο XII μπήκε στρατό μέσα στις καραντίνες οπότε αυτό βοήθησε αρκετά, γιατί αυτό πάντα είναι αγκάθι για τις μπάντες.
Το “Candles” είναι ένα άλμπουμ 65’ διάρκειας. Παρά το μεγάλο χρονικό διάστημα όμως, δεν κάνει κοιλιά. Το βρίσκω αρκετά τολμηρό εκ μέρους σας όμως το αποτέλεσμα σας δικαιώνει. Πως γεννιέται ένα κομμάτι των DIABLERY και γιατί τελικά σας προκύπτουν οι μεγάλες διάρκειες;
Setesh: Χαίρομαι που νιώθεις ότι δεν κάνει “κοιλιά” ο δίσκος, αν και μεγάλος σε διάρκεια. Αυτό συνέβη κατά την άποψή μου, επειδή δεν σκεφτόμαστε καθόλου με τη νοοτροπία “καλά κομμάτια” vs. “fillers”. Για μας, όλα τα κομμάτια ενός δίσκου πρέπει να είναι το ίδιο δυνατά και γι’ αυτό γράψαμε παραπάνω κομμάτια με σκοπό να αφήσουμε εκτός τα πιο αδύναμα, ενώ όσα παρέμειναν δουλεύτηκαν ενεργά για πάνω από 5 χρόνια.
Τα κομμάτια γεννήθηκαν αρχικά σαν ιδέες μέσα απο διάφορες εμπειρίες μας σε περιόδους απομόνωσης, αλλαγής, καταστροφής και εσωτερικής αναζήτησης. Για μένα ένα Black Metal κομμάτι πρέπει να τελειώνει όταν εκτελέσει την “αποστολή” του, ποτέ πιο νωρίς ή πιο αργά. Αν αυτό έχει σαν αποτέλεσμα πολύ μεγάλα ή πολύ μικρά κομμάτια, τότε ας είναι. Τα κομμάτια μας σκιαγραφούν μια δαιδαλώδη και απαιτητική “πορεία”, με απρόσμενα συμβάντα – αντικατοπτρίζοντας την φύση του πνευματικού αγώνα στη παρούσα φάση μας. Τα κομμάτια μας είναι ποιητικές αποδόσεις της πνευματικής μας πραγματικότητας στην οποία ο χρόνος ρέει με διαφορετικό τρόπο. Τη μεγάλη διάρκεια του δίσκου την “συνειδητοποιήσαμε” τελευταία στιγμή όταν στείλαμε τα αρχεία ήχου στην εταιρεία, δεν ήταν κάτι ηθελημένο.
Συνθετικά ήδη αναφερθήκαμε στο υψηλό επίπεδο του “Candles”, ωστόσο η διαφορά γίνεται ηχητικά κυρίως. Πείτε μας για την φοβερή παραγωγή και το προσωπικό που είναι υπεύθυνο για το τελικό αποτέλεσμα. Θεωρώ ότι ξεπερνάει κατά πολύ τα Ελληνικά στάνταρ και κοιτάει στα μάτια μπάντες του εξωτερικού.
Nimerius: Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό μας είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς γίνεται από μέσα, επειδή ο Setesh είναι παραγωγός / ηχολήπτης κι εγώ γραφίστας, κάτι το οποίο έχει βοηθήσει και στο “Candles”. Ο Setesh ανέλαβε το κομμάτι της ηχογράφησης, της μίξης και του mastering και εγώ το οπτικό/ γραφικό μέρος όπως την δημιουργία του εξωφύλλου, του booklet κλπ. Όσο για το αποτέλεσμα, προσωπικά ήμουν πολύ σίγουρος γιατί εμπιστεύομαι τον Setesh για την φοβερή δουλειά που κάνει και την αισθητική του πάνω στο black metal αλλά και γενικότερα, οπότε δε θα μπορούσε να βγει κάτι που δεν θα μας ικανοποιούσε.
Setesh: Το να κάνεις την παραγωγή στην ίδια σου την μπάντα εισάγει τον πειρασμό του να μην ασχοληθείς με την απόδοση των μελών στην ηχογράφηση για να μην χαλάσετε τις καρδιές σας, αυτό όμως δεν συνέβη στο “Candles” γιατί από την αρχή κάναμε πολλές συζητήσεις για να παγιωθεί ένα κοινό όραμα για την καλύτερη δυνατή εκτέλεση και ερμηνεία απ’ όλα τα μέλη. Εναποθέσαμε την ψυχή μας στο “Candles”, χωρίς συμβιβασμούς στην σύνθεση, γι’ αυτό και είναι τόσο διαφορετικό άλμπουμ από το προηγούμενο, πιο επιθετικό και παράλληλα βαθιά μελωδικό. Για τα τύμπανα επέλεξα να ηχογραφήσουμε με τον Μιχάλη στο DStudio, που σέβομαι και εκτιμώ πολύ, μετά άνοιξα δικό μου στούντιο και προχωρήσαμε στην ηχογράφηση των υπόλοιπων οργάνων, τη μίξη και το mastering. Επίσης και στον οπτικό τομέα πάλι δεν έγιναν συμβιβασμοί – ο Nimerius δούλεψε και εξέλιξε πάρα πολλές ιδέες για το εξώφυλλο. Τελικά διαλέξαμε το πιο ταιριαστό και φυσικά έχω μείνει πλήρως ικανοποιημένος με το “οπτικό” μέρος. Όσο για τα “στάνταρ” που λες, το μόνο “στάνταρ” που θέλαμε να ξεπεράσουμε είναι τον “παλιό” μας εαυτό.
Με κάποιο ιδιαίτερο τρόπο, το “Candles” ακούγεται το ίδιο Ελληνικό αλλά και ταυτόχρονα Βορειοευρωπαϊκό. Ποιες μπάντες σας ώθησαν να ξεκινήσετε το όραμα σας σαν παίκτες προσωπικά και σαν συγκρότημα γενικότερα και πόσο έχουν φιλτραριστεί και αλλάξει οι επιρροές σας μέσα στα χρόνια;
Setesh: Θα απαντήσω πιο εκτενέστερα γιατί η ερώτηση σου είναι μια καλή αφορμή να ειπωθούν κάποια πράγματα για το παρελθόν μας. Αρχικά ξεκίνησα στα 10 μου, το 1998, παίζοντας κλασσικά ροκ κομμάτια στη κιθάρα: DEEP PURPLE, BLACK SABBATH, PINK FLOYD αν και στα 13 μου με κέρδισαν τα τύμπανα όπου έπαιζα στις πρώτες μπάντες με φίλους covers IRON MAIDEN, METALLICA, DREAM THEATER. Το Black Metal ήρθε εντελώς ξαφνικά κάποια στιγμή μέσα στο 2002, ακούγοντας κυρίως IMMORTAL και SATYRICON. Έπαιρνα το CD player και πήγαινα βραδινές βόλτες στους πρόποδες της Πεντέλης, ακούγοντας 4-5 CD death, black ξανά και ξανά. Η ζωή μου, άλλαξε άρδην όταν σε μία τέτοια νυχτερινή ακρόαση άκουσα το “Ye Entrancemperium” των EMPEROR – δεν είχα ξανανιώσει τέτοια ανατριχίλα από μουσική πριν απ’ αυτό – ίσως συνδυάστηκε με το νυχτερινό τοπίο, ποιος ξέρει. Από εκείνη την στιγμή και μετά είχε ξυπνήσει κάτι μέσα μου και ξεκίνησα να γράφω δικά μου κομμάτια και να παλεύω να βρω μέλη για την μπάντα που είχα φτιάξει, τους ADYTON. Νομίζω ότι αυτή ήταν η μπάντα που με ώθησε να δημιουργήσω μια BM μπάντα. Κάποια χρόνια αργότερα αποφάσισα να παγώσω το project, αφού ηχογράφησα ένα και μοναδικό κομμάτι. Λίγο καιρό μετά (2009), ο Nimerius με φώναξε να πάω σε μια πρόβα των νεοσύστατων τότε, DIABLERY – μας είχε φέρει σε επαφή ο ντράμερ που είχα στο παλιό μου project. Από εκεί και μετά, ενώνοντας τις επιρροές μας ξεκινήσαμε να δουλεύουμε υλικό που είχε επιρροές από SIGH, ARCTURUS, WATAIN, EMPEROR, DISSECTION, WINDIR, THORNS, ENSLAVED κτλπ. Τα επόμενα χρόνια ξεκίνησα να ακούω πιο εντατικά ODIUM, MYRKSKOG, ZYKLON, NEGATOR, DARKTHRONE, SINMARA, DSO, ANAAL NATHRAKH, SARGEIST αλλά και DISFEAR, AFGRUND, DISMEMBER και αυτό άλλαξε τον τρόπο που αντιμετωπίζω το Black Metal συνθετικά πλέον. Λογικά εκεί οφείλεται η κύρια μας επιρροή που είναι ο Σκανδιναβικός ήχος. Προσωπικά παραμένω πάνω απ’ όλα φανατικός ακροατής και μετά κιθαρίστας, τραγουδιστής και παραγωγός. Οπότε μιλάμε για πλήθος ζυμώσεων και επιρροών αν βάλεις μέσα και τη παρουσία του Nimerius και πλέον του XII και Merenhor, εντός και εκτός Black Metal.
Nimerius: Δε θα έλεγα ότι ο ήχος μας έχει στοιχεία από τον ελληνικό ήχο, όχι γιατί δεν τον εκτιμάμε (κάθε άλλο), αλλά γιατί οι επιρροές μας κυμαίνονται κυρίως στον βορειοευρωπαϊκό ήχο – μας ελκύουν περισσότερο οι παγωμένες, σκοτεινές και βουβές ατμόσφαιρες όπως περιγράφονται κυρίως από τα σκανδιναβικά σχήματα. Αναμφισβήτητα, τα ακούσματα και οι επιρροές μας έχουν αλλάξει και αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου. Κάθε φορά ζητάμε κάτι καινούργιο από τη μουσική, που θα μας αγγίζει σε πιο βαθύ και πνευματικό επίπεδο.
Ελληνική σκηνή, ένα κεφάλαιο που έχει περάσει από πολλές αλλαγές και πλέον έχει φτάσει σε πολύ υψηλό επίπεδο. Γνωρίζω ότι χαίρετε σεβασμού από το εξωτερικό. Γιατί πιστεύετε ότι πολλές φορές οι μπάντες μας δεν αναγνωρίζονται στη χώρα μας και τι βλέπουν οι εκτός Ελλάδος στα συγκροτήματα μας που αξίζει αναφοράς κατά τη γνώμη σας;
Nimerius: Για να κερδίσεις σεβασμό από το εξωτερικό ως Ελληνική μπάντα πρέπει πρώτα να ξέρεις ποιος είσαι πραγματικά, γιατί όταν βγεις έξω για πρώτη φορά θα εκτεθείς σε ακροατές που βλέπουν 10 μπάντες κάθε βδομάδα και έχουν τα εφόδια να κρίνουν αν πουλάς φούμαρα, σαν στάση ζωής και παικτικά. Δεν μπορείς να επιβιώσεις μόνο με τουπέ και ύφος αλλά πρέπει να πορευτείς ξέροντας τις δυνάμεις σου και να ανέβεις στη σκηνή για να δώσεις ό,τι έχεις και δεν έχεις. Να παίζεις δεμένα, χωρίς λάθη και με ψυχή. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει εύκολος δρόμος, και στην Ελλάδα είμαστε λίγο επιρρεπείς στα shortcuts, κάτι που ξεκινάει από την νοοτροπία μας. Παρόλα αυτά, υπάρχουν σοβαρές μπάντες στην Ελλάδα που ξεχωρίζουν και έχουν μέλλον.
Setesh: Οι μπάντες της χώρας μας δεν αναγνωρίζονται σε αυτήν, αυτό είναι γεγονός, τώρα το που οφείλεται αυτό είναι μια μεγάλη κουβέντα. Θεωρώ πάντως ότι είναι θέμα έλλειψης μουσικής παιδείας και έπειτα φταίμε και ως ακροατές και ως μπάντες γι’ αυτό το φαινόμενο. Έχει να κάνει και με το ότι η κοινωνία μας είναι ούτως ή άλλως πολύ κλειστόμυαλη κι έτοιμη να σχολιάσει αρνητικά έναν άνθρωπο ή μια μπάντα. Αυτό μπορεί να περάσει και στους μεταλλάδες, δυστυχώς και στους blackάδες. Με λίγα λόγια πολλή ίντριγκα και λίγη δουλειά και ουσία – θα έπρεπε να συμβαίνει το ανάποδο αλλά οι άνθρωποι πάντα υπέφεραν από την αδράνειά τους, θέλει μεγάλη θέληση για να σπάσεις αυτόν τον κύκλο της ηλιθιότητας. Αυτό ευτυχώς έχει αρχίσει και αλλάζει προς το καλύτερο, αποκτούμε μουσική παιδεία και σκεπτόμενη προσέγγιση που έλειπε τα προηγούμενα χρόνια. Σιγά-σιγά αυτό θα γίνεται πιο έντονο γιατί υπάρχουν μπάντες που δουλεύουν πολύ σκληρά για τη μουσική και αυτό θα αλλάξει τα πράγματα για όλους. Είμαι αισιόδοξος πως ο μεταλλόκοσμος θα διώξει από τους κόλπους του τα ψεύτικα άτομα και τις παθογένειες που κρατάνε το metal πίσω στην Ελλάδα. Για το δεύτερο σκέλος της ερώτησής σου, αυτό που έχω καταλάβει από την επαφή μου με τον ΒΜ κόσμο του εξωτερικού είναι ότι τους τραβάει το πάθος που περνάμε μέσα απ’ τη μουσική μας και η ιδιότυπη μελωδικότητά μας, που εμείς, όντας συνηθισμένοι σε αυτήν, πολλές φορές δεν συνειδητοποιούμε καν.
Πείτε μας λίγα λόγια για τη συνεργασία σας με τη Saturnal Records. Πως σας προσέγγισαν, πόσο καλά θεωρείτε ότι έχουν προωθήσει το “Candles” και γενικότερα πόσο κοντά τους νιώθετε στο συγκρότημα και τις ανάγκες του;
Setesh: Η Saturnal Records μας προσέγγισε λίγο μετά την κυκλοφορία ενός βίντεο που παίζουμε το “Piercing ice” στο προβάδικό μας. Αμέσως νιώσαμε οικεία και γίναμε πολύ καλοί φίλοι με την Saturnal, έχει σωστή αισθητική ως εταιρεία και υποστηρίζει πραγματικά τους DIABLERY. Θεωρώ ότι έχει κάνει πολύ καλή δουλειά για το δίσκο μας, ενώ είμαστε πάντα σε επικοινωνία για επόμενες κινήσεις, και αυτό γιατί κάνει ουσιαστική προώθηση και όχι spam ή με το ζόρι, όπως λέμε.
Το συναυλιακό κομμάτι έχει πληγεί συνολικά στον καιρό της πανδημίας. Με την προϋπόθεση ότι όλα πηγαίνουν καλά και σύντομα θα είστε έτοιμοι να παίξετε, πως θα περιγράφατε σε κάποιον που δεν σας έχει δει ακόμα την παρουσία σας επί σκηνής και τι μπορείτε να του προσφέρετε που θα του μείνει χαραγμένο στη μνήμη;
Nimerius: Η Μουσική είναι Μυστήριο και προσωπικό βίωμα, και ως βίωμα δεν περιγράφεται με λόγια. Θα ήταν σα να προσπαθούσα να περιγράψω σε κάποιον πώς ακούγεται ο δίσκος μας, χωρίς να τον ακούσει ποτέ. Γι’ αυτό, λοιπόν, όποιος θέλει να χαθεί στην Ομίχλη μας, θα πρέπει να παρευρεθεί σε κάποιο live μας και να το ζήσει.
Επικρατεί γενικότερα μια άποψη ότι τα άλμπουμ που κυκλοφορούν Δεκέμβριο «χάνονται» λόγω χρονικού σημείου, πολλές φορές δεν θα συμπεριληφθούν σε λίστες της χρονιάς –όπως άξιζε στο “Candles”- ή μένουν λίγο στο περιθώριο. Είχατε κάποιο συγκεκριμένο λόγο για την ημερομηνία κυκλοφορίας; Θεωρείτε ότι ισχύει στην περίπτωση σας αυτό που αναφέρουμε ή δεν επηρέασε την αποδοχή του ως τώρα;
Setesh: Ο λόγος για την ημερομηνία είναι γιατί ο Δεκέμβριος είναι ο μήνας του Χειμερινού Ηλιοστασίου. Η 17η μέρα του Δεκεμβρίου, επιλέχθηκε επίσης για συγκεκριμένους λόγους. Δεν γίνεται να αφεθεί αυτή η λεπτομέρεια στην τύχη από την στιγμή που είχαμε δουλέψει τόσα χρόνια με μια συγκεκριμένη “νοοτροπία”. Ίσως το να κυκλοφορήσουμε τέλος της χρονιάς να μείωσε κάπως τη δυναμική του δίσκου, ποιος ξέρει. Πάντως η αποδοχή του δίσκου από τους ακροατές είναι πρωτόγνωρη για μένα, οπότε θεωρώ πως όλα έγιναν πραγματικά όπως πρέπει.
Θα θέλαμε να μας αναφέρετε τι σημαίνουν για εσάς ειδικά αλλά και γενικότερα την ιστορία του black metal οι MAYHEM και ποια είναι τα ακριβή σας συναισθήματα που θα παίξετε μαζί τους.
Οι MAYHEM είναι σταθερή αξία στο Black Metal, πάντα σε κάθε δίσκο κάνουν κάτι διαφορετικό είτε σε επίπεδο συνθέσεων, είτε σε επίπεδο παραγωγής. Δηλαδή έχουν ξεκινήσει με το “Deathcrush” και “De Mysteriis..” που για μένα είναι διαχρονικές και “αρχετυπικές” BM κυκλοφορίες και έχουν φτάσει στο σημείο να βγάζουν δίσκους όπως “Grand Declaration..”, “Chimera”, “Ordo Ad Chao”, “Esoteric Warfare”, “Daemon” που κινούνται σε τελείως διαφορετικά μονοπάτια. Αυτό δείχνει ότι δεν επαναπαύονται στις δάφνες του παρελθόντος αλλά συνεχίζουν να δίνουν κάτι καινούργιο και ουσιαστικό στο BM και αυτό θέλει κότσια για να το κάνεις. Τώρα όσο αφορά το backstory σίγουρα είναι και θα είναι “πρωταγωνιστές” της ιστορίας λόγω Dead, Euronymous κτλπ. Άποψή μου είναι ότι είναι πολλά παραπάνω, αυτή η μπάντα, από μια εφηβική νοσταλγία με τις καμένες εκκλησίες, το άφθονο αίμα και το υπόγειο του Helvete. Είναι λάθος να σκέφτεται κανείς τους MAYHEM μόνο σε σχέση με αυτά τα γεγονότα αλλά λάθος είναι να το δεις απλά από μουσική σκοπιά. Ο λόγος που είναι τεράστια μπάντα είναι γιατί συμπυκνώνει όλα αυτά και πολλά περισσότερα, σε μια Black Metal οντότητα που υπάρχει σχεδόν 40 χρόνια. Νομίζω οποιοσδήποτε σε αντίστοιχο με μας επίπεδο μας θα ένιωθε τουλάχιστον δέος όταν είναι να εμφανιστεί δίπλα σε μια τόσο θρυλική μπάντα.
Για το τέλος θα θέλαμε να μάθουμε τι ακολουθεί την κυκλοφορία του δίσκου σας, τι σχέδια έχετε –αν έχετε- για το μέλλον και με τι τρόπους μπορεί κάποιος να βρει το δίσκο και λοιπό υλικό της μπάντας, είτε μέσω προσωπικής επικοινωνίας μαζί σας, είτε μέσω άλλου διαύλου. Σας ευχόμαστε τα καλύτερα και ανάλογης ποιότητας κυκλοφορίες μελλοντικά.
Nimerius: Έχουμε κλείσει αρκετά live σε διάφορες χώρες, κάποια από αυτά έχουν ήδη ανακοινωθεί. Υπάρχει ένα μικρό tour στην Αγγλία τον Ιούνιο και συζητάμε για shows σε Γερμανία, Ολλανδία, Φινλανδία και Ρωσία (Μπορείτε να πληροφορηθείτε γι’ αυτά καθώς ανακοινώνονται στο www.diablery.gr).
Setesh: Γύρω στο καλοκαίρι θα βγάλουμε το Vinyl Edition για το “Candles” και υπάρχουν συζητήσεις και για κασέτα “Candles”. Για να αγοράσει κάποιος τον δίσκο μας ή άλλο merch θα πρέπει να μπει στο https://diablery.bandcamp.com/merch. Εκεί θα βγούνε και κάποια merch που δεν θα ανακοινωθούν πουθενά παρά μόνο με email σε όσους/ες μας ακολουθούν στο Bandcamp.
Ευχαριστούμε για το πολύ δυνατό feedback για τον νέο μας δίσκο από την πλευρά σας και για την ευκαιρία να απαντήσουμε σε ενδιαφέρουσες ερωτήσεις!
AVE HECATE DOMINA NOCTIS
HAIL LUCIFER
Άγγελος Κατσούρας
