Είναι ωραίο όταν φίλοι, ξέροντας τα μουσικά σου γούστα, σου στέλνουν διάφορα συγκροτήματα κατά καιρούς για να τσεκάρεις. Όπως όλοι ξέρουμε, στη μουσική δε μπορείς να γνωρίζεις ή να έχεις ακούσει τα πάντα, ακόμα και όταν ασχολείσαι πολύ με αυτή. Κάπως έτσι λοιπόν έμαθα για τους Ρουμάνους DORDEDUH πρόσφατα, αν και έκαναν ντεμπούτο πριν δέκα χρόνια περίπου. Η μπάντα που προήρθε από δύο πρώην μέλη των NEGURA BUNGET (Hupogrammos και Sol Faur), πριν μερικές εβδομάδες κυκλοφόρησε τον 2ο full length δίσκο της με τίτλο “Har”, υπό τη στέγη της Prophecy Productions.
Έρωτας με το πρώτο άκουσμα! Οι DORDEDUH είναι ακριβώς αυτό που ψάχνω στη μουσική. Ακρότητα, μελωδίες, καινούριοι και παράξενοι συνδυασμοί ήχων. Κάτι που να ξεχωρίζει τέλος πάντων, μακριά από τετριμμένα ηχητικά μονοπάτια. Η μουσική των Ρουμάνων τα έχει όλα αυτά. Ξέρετε… δε χρειάζεται να είναι παρθενογένεση. Φαντασία, έμπνευση και ταλέντο χρειάζονται από τους μουσικούς και ανοιχτά μυαλά από τους ακροατές. Τα τρία αυτά βασικά συστατικά υπάρχουν στον υπερθετικό βαθμό στους DORDEDUH. Έχουν συνδυάσει τον εξτρεμισμό του black, με σκοτεινές folk μελωδίες και μια κιθάρα με ευφάνταστα lead riffs. Τα folk στοιχεία προέρχονται από την χρησιμοποίηση πληθώρας παραδοσιακών οργάνων, όπως σήμαντρο, ξυλόφωνο και ένα κάτι σαν σαντούρι, το οποίο ξεχωρίζει και «χρωματίζει» με το καλύτερο τρόπο τα τραγούδια. Τα κομμάτια στην ολότητά τους, δεν χαρακτηρίζονται από συγκεκριμένη ή καλύτερα, προβλέψιμη δομή και σε εκπλήσσουν με τις αλλαγές σε ύφος και ταχύτητα. Τα καθαρά φωνητικά, με χροιά που ξεχωρίζει, δίνουν μια «πνευματικότητα» στις συνθέσεις, παρασύροντάς σε να σιγομουρμουρίσεις τις φωνητικές μελωδίες, πέρα από τις μουσικές. Τι και αν τραγουδούν στην μητρική τους γλώσσα, αυτό όχι μόνο δε σε αποστρέφει, αλλά σε εξιτάρει περισσότερο, ώστε να ψαχτείς με τους στίχους. Κάτι παρόμοιο δηλαδή που συμβαίνει και με τους Ούγγρους THY CATAFALQUE. Καθόλα λογικό είναι ο ήχος αυτός να παραπέμπει στους NEGURA BUNGET, αφού οι Hupogrammos και Sol Faur είχαν συμμετοχή στις συνθέσεις της μπάντας (ειδικά στο “Om”) του συχωρεμένου Negru, κατά κόσμον Gabriel Mafa. Παρόλα αυτά βρίσκω τις συνθέσεις των DORDEDUH πολύ πιο θελκτικές. Και τα 8 τραγούδια, συνολικής διάρκειας μίας ώρας είναι ξεχωριστά, χωρίς την παραμικρή υπόνοια filler. Υπάρχει και μια νοερή λογική σειρά σε αυτά, οπότε ο δίσκος ακούγεται μονορούφι, χωρίς να κάνει κοιλιά ούτε δευτερόλεπτο. Η παραγωγή βοηθάει τα μέγιστα στο αποτέλεσμα και πραγματοποιήθηκε στα περίφημα Fascination Street Studios του Jens Bogren, ενώ το απλό μα ταιριαστό artwork έχει επιμεληθεί ο συμπατριώτης τους και γνωστός μας από συνεργασίες του με πολλές Ελληνικές μπάντες, Costin Chioreanu.
Νιώθω πολύ τυχερός που ανακάλυψα έστω και αργά αυτή τη μπάντα. Φίλοι που εμπιστεύομαι το γούστο τους, λένε ότι το ντεμπούτο ίσως είναι και καλύτερο. Θα το διαπιστώσω λίαν συντόμως. Για τώρα, το μόνο που έχω να πω, είναι ότι οι DORDEDUH κυκλοφόρησαν ένα από τα κορυφαία άλμπουμ της χρονιάς, το οποίο θα κοσμεί πολλές λίστες για τα καλύτερα του 2021. Το “Har” αξίζει και με το παραπάνω, ότι διθύραμβο το συνοδεύει, μα ακόμα περισσότερο, μία ώρα από το χρόνο σας για να το διαπιστώσετε κι εσείς οι ίδιοι. Αν ακούτε Avant-garde, είστε ήδη ανοιχτόμυαλοι, οπότε θα το λατρέψετε!
8,5 / 10
Γιώργος Δρογγίτης
