Περίεργη περίπτωση αυτοί οι Αυστριακοί. Υπάρχουν από το 2000, έχουν κυκλοφορήσει κάποια πολύ αξιόλογα άλμπουμ και όμως ακόμα δεν έχουν κάνει το μεγάλο όνομα στο χώρο όπως για παράδειγμα οι NIGHTWISH. Παρόλα αυτά συνεχίζουν απτόητοι και εν έτει 2017 μας παρουσιάζουν το νέο τους πόνημα, το ένατο κατά σειρά άλμπουμ τους, με τίτλο “The Great Momentum”.
Όπως σε όλες τους τις δουλειές μέχρι τώρα, κινητήρια δύναμη της μπάντας αποτελούν ο βιρτουόζος Lanvall (που έχει αναλάβει σχεδόν κάθε όργανο που ακούγεται στο δίσκο εκτός από τις δεύτερες κιθάρες και τα τύμπανα) και η Sabine Edelsbacher, με την πλούσια, μελωδική φωνή της, με τους δυο προαναφερθείς να είναι και οι μοναδικοί που παραμένουν στη σύνθεση της μπάντας από την ίδρυση της μέχρι και σήμερα. Αυτό που κάνει εντύπωση με το πρώτο άκουσμα του άλμπουμ είναι τα riffs. Θεωρώ ότι ακούγονται πιο ογκώδη, πιο επιθετικά. Μάλλον μιλάμε και για τα πιο βαριά riffs που έχει γράψει ποτέ ο Lanvall. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι οι EDENBRIDGE έχουν χάσει την ταυτότητα τους, κάθε άλλο. Κάθε κομμάτι είναι για σεμινάριο για το πώς θα πρέπει να ακούγεται το symphonic power metal σήμερα, με τις μονομαχίες μεταξύ πλήκτρων και κιθάρας κυριολεκτικά να κλέβουν την παράσταση, ενώ η φωνή της Edelsbacher, χωρίς να είναι η σοπράνο με τις οκτάβες, κερδίζει τις εντυπώσεις με το χρώμα και το λυρισμό της.
Τα 55 περίπου λεπτά που διαρκεί το άλμπουμ κυλούν αβίαστα και προκαλούν τον ακροατή για άμεση επανάληψη καθώς υπάρχουν διάσπαρτες εκπλήξεις με μεγάλο ενδιαφέρον, όπως για παράδειγμα οι ανατολίτικες επιρροές στο “Return To Grace” ή οι υψηλές, για τα δεδομένα των EDENBRIDGE πάντα, ταχύτητες σε σημεία που να θυμίζουν ακόμα και STRATOVARIUS. Η παραγωγή από τον Lanvall είναι όπως πάντα άψογη, ενώ κάποια στιγμή ο συγκεκριμένος μουσικός θα πρέπει να πάρει τα credits που του αναλογούν, καθώς τον θεωρώ τρομερά υποτιμημένο. Από το σύνολο των κομματιών ξεχώρισα ιδιαίτερα το εναρκτήριο “Shiantara” ενώ από κοντά στις προτιμήσεις μου είναι τα “The Die Is Not Cast”, “The Moment Is Now” και “The Visitor”. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν δυο μπαλάντες, αχρείαστες για μένα, αλλά αυτή απλά είναι η προσωπική μου άποψη. Για το “Return To Grace” που είμαι σίγουρος ότι θα αρέσει σε πολλούς, τα είπαμε και παραπάνω. Τέλος, τα δυο κομμάτια που κλείνουν το άλμπουμ, τα “A Turnaround in Art” και “The Greatest Gift of All” είναι τυπικά πομπώδη, στο στυλ που μας έχουν συνηθίσει οι EDENBRIDGE όλα αυτά τα χρόνια.
Συνοψίζοντας, να πω ότι, παρακολουθώντας τους EDENBRIDGE από την αρχή της καριέρας τους, το “The Great Momentum” ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για μένα. Εκτιμώ ότι μιλάμε για το πιο ώριμο, μεστό και κατασταλαγμένο τους άλμπουμ καθώς δείχνουν να έχουν βρει την ταυτότητα τους, που την είχαν απολέσει προσωρινά στο σαφώς κατώτερο “The Bonding”. Είναι πλέον το μεγάλο στοίχημα και η ευκαιρία τους να γίνουν ευρύτερα γνωστοί και να γευτούν την επιτυχία που τους αξίζει. Αν όχι τώρα, πότε;
8/10
Θοδωρής Κλώνης
