Το τελευταίο καιρό έχουμε πολλές και ηχηρές επιστροφές ελληνικών μπαντών, οι οποίες μεσουράνησαν τη δεκαετία των ’90, κλέβοντας λίγο από την αίγλη της ανίερης τριάδας των ROTTING CHRIST, SEPTICFLESH και NIGHTFALL. Ήρθε λοιπόν η ώρα και των Αθηναίων THE ELYSIAN FIELDS, μετά από 14 ολόκληρα χρόνια και το φοβερό “Suffering G.O.D. Almighty”, να επιστρέψουν και αυτοί με νέα δισκογραφική δουλειά που φέρει το τίτλο “New world misanthropia” και θα κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες, από την Hammer of Damnation.
Η τελευταία δουλειά των THE ELYSIAN FIELDS, ήταν αδιαμφισβήτητα η πιο πειραματική της καριέρας τους, με μια στροφή στον ηλεκτρονικό ήχο. Γενικά, πάντα τα synths είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο στη μουσική τους, αλλά τα “Adelain” (1995), “We… The enlightened” (1998) και “12 ablaze” (2001) ήταν σαφώς πιο oldschool. Στο “New world misanthropia”, δε θα ακούσουμε τους μοντέρνους πειραματισμούς του “Suffering G.O.D. Almighty”, αλλά έναν πιο εκμοντερνισμένο ήχο των παλιών δίσκων. Τι εννοώ; Είναι ένα κράμα symphonic death metal στο στυλ των SEPTICFLESH, με majestic black metal των mid και late ‘90s. H ίδια η μπάντα το χαρακτηρίζει ως symphonic blackened death metal, το οποίο δεν απέχει πολύ από τη πραγματικότητα. Στην πλειοψηφία του ο δίσκος κινείται σε mid-tempo ταχύτητες, με αρκετά ξεσπάσματα, τα οποία λόγω καθαρά προσωπικού γούστου, θα μπορούσαν να είναι περισσότερα. Όμως η μπάντα δίνει βάση, όπως πάντα συνήθιζε, στην ατμόσφαιρα. Το άλμπουμ είναι πλημμυρισμένο από πομπώδεις πλήκτρα και βαριά riffs, δημιουργώντας μία αρχέγονη σκοτεινή ατμόσφαιρα, ταξιδεύοντας τον ακροατή σε σκοτεινές τελετουργίες ενός μετά-αρχαίου κόσμου. Οι συνθέσεις αγγίζουν το άριστο, με πολύ δεμένο και καλοδουλεμένο ήχο, ενώ όπως και στο παρελθόν, τη παράσταση κλέβουν τα ευφάνταστα πλήκτρα. Οι Διόσκουροι της μπάντας, Bill και Michael, που εδώ και 25 χρόνια είναι η ψυχή των THE ELYSIAN FIELDS, έχουν κάνει εξ’ ολοκλήρου την παραγωγή του δίσκου και δίνουν την έμφαση που θέλουν, όπου αυτοί κρίνουν σωστό για τη μουσική τους.
Προσωπικά, ενώ τα λεγόμενα hits του δίσκου είναι τα πρώτα κομμάτια, όπως τα “Chaoskrator” και “The Clavis Magna Doctrine”, προοδευτικά με κέρδισε ο δίσκος, κυρίως στα λιγότερο πομπώδη τραγούδια, όπως τα “Deceiving the children of men”, “Slain upon the earth” και “Grandiosity”, τα οποία μου φέρνουν στο μυαλό τους προγενέστερους δίσκους της μπάντας. Το “New world misanthropia” όμως, δεν ακούγεται εύκολα, μέσω μονάδων, γιατί απλά χαλάει το συναίσθημα. Είναι ένας δίσκος που «χωνεύεται» καλύτερα, αν ακουστεί στην ολότητα του, γιατί μόνο έτσι σε κάνει να αντιληφθείς τις μουσικές βλέψεις της μπάντας.
Πρώτα οι ON THORNS I LAY, VARATHRON και τώρα, μετά από πολύ περισσότερα χρόνια, μία σούπερ επιστροφή ελληνικής μπάντας την εφηβείας μας (για τους περισσότερους τουλάχιστον). Οι THE ELYSIAN FIELDS επέστρεψαν δριμύτεροι (κάτι που ψηνόταν χρόνια) με το “New world misanthropia” και ας ελπίσουμε να μην είναι ένα one-off όπως λένε και στο χωριό μου. Η Ελληνική σκηνή χρειάζεται τέτοιες μπάντες, οι οποίες έπαιξαν μεγάλο ρόλο στην πρώτη άνθηση του Ελληνικού underground ήχου.
8/10
Γιώργος Δρογγίτης
