Με τους ENEMY OF REALITY έχω ένα δέσιμο κυρίως για προσωπικούς λόγους. Ήταν το πρώτο μου studio report, για το άλμπουμ “Arakhne”, ως συντάκτης του Rock Hard, εκεί γνώρισα έναν από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους της ζωής μου και επίσης γνώρισα μερικά από τα μέλη της μπάντας, που εκτός από εξαιρετικοί μουσικοί είναι και πολύ καλά παιδιά. Έτσι λοιπόν ήταν μία ευκαιρία για εμένα να παρακολουθήσω το πρώτο τους headline show, μετά από τρία χρόνια στην Αθήνα, λίγο πριν βγει το συγκρότημα σε περιοδεία μαζί με τους THERION.
FORTIS VENTUS
Οι ENEMY OF REALITY δεν ήταν μόνοι όμως σε αυτή την εμφάνιση, καθώς το νεοσύστατο συγκρότημα FORTIS VENTUS ήταν αυτό που κλήθηκε να ζεστάνει το κοινό του Temple, που έδωσε ένα ικανοποιητικό και δυναμικό παρόν. Ομολογώ πως για τους FORTIS VENTUS δεν γνώριζα τίποτα, παρόλα αυτά όμως η παρουσία τους ήταν θετικότατη και πολύ ευχάριστη. Ένα συγκρότημα μέσα από τον χώρο του symphonic metal, με γυναικεία οπερατικά φωνητικά, πολύ κοντά στο στιλ των NIGHTWISH και των πρώιμων WITHIN TEMPTATION. Το συγκρότημα ανέβηκε στη σκηνή λίγο πριν το ρολόι δείξει δέκα και παρουσίασε τα τραγούδια από το πρώτο του EP, “Haunted heart”, που κυκλοφόρησε το 2017. Αν και δεν είχαν τον καλύτερο δυνατό ήχο, με την κιθάρα να είναι αρκετά χαμηλά και με δυσκολία να ακούγονται κάποια leads, οι FORTIS VENTUS άφησαν πολύ θετικές εντυπώσεις, τόσο με τις δικές τους συνθέσεις και την προσπάθεια τους επάνω στη σκηνή, όσο και στις διασκευές τους στα τραγούδια “The howling”, “Ever dream” και “Tides of time” των WITHIN TEMPTATION, NIGHTWISH και EPICA αντίστοιχα. Σίγουρα η μουσική τους δεν είναι κάτι που δεν έχουμε ξανακούσει, αλλά οι FORTIS VENTUS είναι μία πολύ τίμια μπάντα και μας έδειξαν πως έχουν όλα τα φόντα για να γίνουν κάτι πολύ μεγαλύτερο στο μέλλον.
ENEMY OF REALITY
Μετά την εμφάνιση των FORTIS VENTUS, είχε φτάσει η στιγμή για τους ENEMY OF REALITY να ανέβουν στη σκηνή και δέκα λεπτά πριν τις έντεκα τα φώτα χαμήλωσαν με το intro του “Arakhne”, το “Martyr”, να ακούγεται από τα ηχεία. Αυτό που ακολούθησε την επόμενη μιάμιση ώρα, δεν ήταν απλά διασκεδαστικό κι ευχάριστο αλλά και εξίσου επαγγελματικό. Το συγκρότημα ανέβηκε επάνω στη σκηνή φανερά με σκοπό να διασκεδάσει και μαζί με την μπάντα διασκεδάσαμε και όλοι οι παρευρισκόμενοι.
Πως να μην περάσουμε καλά άλλωστε με τέτοια απόδοση από το συγκρότημα. Και στο θέμα απόδοσης βάζω όλα τα μέλη μέσα. Θα ξεκινήσω με την Ηλιάνα που οι ερμηνείες της και η φωνή της συγκρίνονται με τραγουδίστριες από τις μπάντες-μεγαθήρια του χώρου. Είναι πραγματικά πολύ θεαματικό και εντυπωσιακό να ακούς τη φωνή μίας σοπράνο και να σου δίνει την εντύπωση η ίδια πως δεν ζορίζεται ούτε στο ελάχιστο για να την βγάλει. Ο Στυλιανός από την άλλη στην κιθάρα, είναι μία περίπτωση ενός εξαιρετικού ταλέντου και μουσικού, και σε αυτό το live που η κιθάρα του ήταν πιο ψηλά, δεν χόρταινες να τον ακούς. Τα leads και τα solo του είναι πραγματικά θεαματικά και η δύναμη που δίνει στην μουσική της μπάντας όταν κρατάει τον ρυθμό, αλλάζει όλο το συγκρότημα. Και τα παιδιά όμως στο rhythm section δεν πήγαν πίσω, με τον Φίλιππο στα ντραμς να είναι άψογος και τον Θάνο στο μπάσο, με την επιβλητική παρουσία του, να δίνει τον απαραίτητο όγκο στον ήχο της μπάντας.
Για την ιστορία το συγκρότημα ξεκίνησε με τα τραγούδια “In hiding” και “Weakness lies within”, και συνέχισε παίζοντας κυρίως κομμάτια από το “Arakhne” (“Afraid no more”, “Nouthetisis”, “Showdown” και “The taste of defeat”), μη παραλείποντας φυσικά το πρώτο τους άλμπουμ “Rejected gods”, που τιμήθηκε με τα τραγούδια “Needle bites”, “The bargaining”, “One last try” και “Grief divine”, δείχνοντας μας με τα δύο τελευταία ότι το power τους ταιριάζει πολύ. Το συγκρότημα βέβαια φρόντισε να μην μας αφήσει δίχως έκπληξη, χαρίζοντας μας μία πολύ καλή και επιθετική διασκευή στο “Bad romance” της Lady Gaga, και μάλιστα απροβάριστη!
Η εμφάνιση των ENEMY OF RΕΑLITY ικανοποίησε όλους όσους έδωσαν το παρόν σε αυτό το live και θεωρώ πως το συγκρότημα έχει κάνει βήματα που το ανεβάζουν επίπεδο. Προβλήματα, όπως ανέφερε κάποια στιγμή και η Ηλιάνα, πάντα θα υπάρχουν. Ελάχιστα συγκροτήματα βρήκαν μπροστά τους έναν ανοιχτό δρόμο προς την κορυφή και την καταξίωση. Το μόνο σίγουρο είναι πως με τόσο ταλέντο συγκεντρωμένο στο συγκρότημα και την δουλειά που φαίνεται πως κάνουν τα παιδιά, τίποτα δεν θα πάει χαμένο. Δουλειά, δουλειά και πάλι δουλειά και σίγουρα οι ENEMY OF REALITY θα καταφέρουν να εξελιχθούν σε μία ακόμα μεγαλύτερη μπάντα με πολύ μεγαλύτερο fan base. Εμφανίσεις όπως αυτή που έδωσαν το βράδυ της Παρασκευής στο Temple, αυτό δείχνουν.
Δημήτρης Μπούκης
Φωτογραφίες: Ελισάβετ Παπαδάκη
