ENFORCER – “Nostalgia” (Nuclear Blast)

0
394
Enforcer-Nostalgia-e1676298840155.jpg












Οι πολυαγαπημένοι ENFORCER, το συγκρότημα πάνω στο οποίο βασίστηκε εν πολλοίς το λεγόμενο NWOTHM πριν από 15 περίπου χρόνια, επιστρέφει δισκογραφικά εν μέσω μίας ταραχώδους, θα τη χαρακτηρίζαμε, περιόδου στην καριέρα τους. Από τη μία, η αποχώρηση του επί 13 χρόνια μπασίστα τους Tobias Lindqvist και από την άλλη η χλιαρή υποδοχή που επιφύλαξαν οι οπαδοί για το προηγούμενο άλμπουμ “Zenith”, δημιούργησαν δικαιολογημένα μία ρευστή ατμόσφαιρα. Να σας πω την αλήθεια, ανήκω σε αυτούς που γούσταραν πάρα πολύ το “Zenith” γι’ αυτό άλλωστε είχα γράψει και θετικά πράγματα για αυτό. Καταλαβαίνω, ωστόσο, ότι τα πιο hard rock περάσματα δεν «έκατσαν» καλά στο αμιγώς μεταλλικό κοινό. Διαβάζοντας, λοιπόν, το δελτίο τύπου και προτού βάλω το δίσκο, δεν εκπλήσσομαι που γίνεται σαφέστατα λόγος για επιστροφή στο κλασικό στυλ της μπάντας.

Σε αυτό το σημείο έχουμε μία πρώτη, μικρή έκπληξη αφού το “Nostalgia” έχει τουλάχιστον 3 κομμάτια που κάλλιστα θα έβρισκαν μία άνετη θέση στο “Zenith”. Ναι, καλά διαβάσετε! Μιλάμε για το ομώνυμο κομμάτι (φανταστική mid-tempo σύνθεση), το “Keep the flame alive” (με ένα άκρως μελωδικό και πιασάρικο refrain) και το καλύτερο -για τα δικά μου γούστα- τραγούδι του δίσκου με τίτλο “Heartbeats” που φλερτάρει ανοιχτά με τον hard rock ήχο και είναι στα αυτιά μου το μπάσταρδο αδερφάκι του “Die for the devil” από το προηγούμενο άλμπουμ. Τούτων λεχθέντων, τα υπόλοιπα τραγούδια ενέχουν τα κλασικά speed/melodic χαρακτηριστικά των Σουηδών τα οποία ούτως ή άλλως ήταν ευδιάκριτα και στο “Zenith”. Ήδη το single/video “Coming alive” έχει πείσει και τον πλέον δύσπιστο οπαδό της μπάντας ότι οι ENFORCER έχουν επιστρέψει για τα καλά. Επαναλαμβάνω όμως ότι υπάρχουν αρκετά στοιχεία από την ατμόσφαιρα του “Zenith” τα οποία είναι ούτως ή άλλως κομμάτια του παζλ ή του DNA, αν προτιμάτε, των ENFORCER.

To “Nostalgia” είναι ένας πολύ καλός και ισορροπημένος δίσκος για τους ENFORCER. Αγγίζει τα μεγαλεία του “Diamonds” ή του “Death by fire”; Σε καμία περίπτωση. Ωστόσο, είναι ένα πολύ αξιόλογο άλμπουμ που φανερώνει ότι τα αδέρφια Wikstrand ξεπέρασαν και με το παραπάνω την απώλεια του Lindqvist. Ο χρόνος θα δείξει αν ισχύει αυτό…

8 / 10

Σάκης Νίκας

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here