Οι EQUILIBRIUM είναι ένα συγκρότημα που, για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, δεν είχα δώσει πολύ σημασία. Γνωρίζοντας αποσπασματικά κάποια τραγούδια τους, αποφάσισα να ασχοληθώ λίγο παραπάνω με τη δισκογραφία τους, διαπιστώνοντας πως είναι ένα συγκρότημα που προσπαθούσε να δώσει μία ταυτότητα στον ήχο του, ισορροπώντας μεταξύ των symphonic και black metal ήχων, έχοντας ως σημαντικό συστατικό στη συνταγή τους τη folk μουσική και ήχους από τη παραδοσιακή μουσική της Γερμανίας. Με βασικό γνώμονα την πιο σημαντική κυκλοφορία τους, το album “Sagas”, προσπάθησαν στις επόμενες δουλειές τους να πειραματιστούν με τις παραπάνω μουσικές επιρροές, άλλοτε σε πιο σκοτεινά μονοπάτια, όπως στο “Rekreatur”, ή σε πιο χαρούμενες συμφωνικές παραδοσιακές folk επιλογές, σαν το “Erdentempel”. Αλλά αυτό που με χάλαγε στα περισσότερα κομμάτια τους, ήταν πως το folk στοιχείο δεν έδενε με έναν ουσιαστικό τρόπο στη μουσική τους, όπως πολύ όμορφα το χρησιμοποιούν οι ELUVEITIE, αλλά επιλέγοντας να προσεγγίσουν την πιο χαβαλεδιάρικη αίσθηση των KORPIKLAANI, που σε συνδυασμό με τους γρήγορους συμφωνικούς ρυθμούς τους, το αποτέλεσμα ήταν οι συνθέσεις τους να ακούγονται χαοτικές και άναρχες, με συνέπεια πολλά κομμάτια να σου δημιουργούν την αίσθηση πως μοιάζουν μεταξύ τους.
Στην τελευταία δουλειά που μας παρουσιάζουν όμως, το άλμπουμ “Armageddon”, έρχονται να αλλάξουν τα δεδομένα και μας παρουσιάζουν μία δουλειά που, αν μη τι άλλο, αξίζει της προσοχής μας και ο λόγος είναι πως βλέπουμε μία σημαντική αλλαγή στο συγκρότημα. Ενώ το folk στοιχείο το έχουν κρατήσει, οι συνθέσεις τους ακούγονται πολύ πιο σοβαρές, με έναν επικό κυρίως και μελωδικό τόνο στην ατμόσφαιρα τους, σε τέτοιο βαθμό που αγγίζει πολύ την Φινλανδική melodic death σκηνή, θυμίζοντας αρκετά ENSIFERUM, με πολλά περισσότερα συμφωνικά μέρη. Συνθέσεις όπως το “Eternal destination”, όπου για μένα είναι και το καλύτερο τραγούδι του άλμπουμ, εμφανίζουν με τον πιο επιβλητικό τρόπο την αλλαγή του ήχου τους, με τα κομμάτια “Erwachen”, “Katharsis” και “Prey” να ακολουθούν με την ίδια ακριβώς λογική. Σε αντίθεση τα κομμάτια “Heimat”, “Zum Horizont” και “Rise again”, θυμίζουν το πρόσφατο παρελθόν τους, χωρίς να βγαίνουν τελείως εκτός από την ατμόσφαιρα του δίσκου. Όσο για το κομμάτι “Koyaaniskatsi”, δε μπορώ να βρω ένα λόγο ύπαρξής του, καθώς είναι πολύ κάτω του μετρίου.
Μία ειδική αναφορά πρέπει να γίνει και για τα δύο κομμάτια “Born to be epic” και “Helden”, χωρίς αυτό να σημαίνει πως είναι από τα καλύτερα του δίσκου, κυρίως για τις εναλλαγές μουσικής κατεύθυνσης που παρουσιάζουν κατά τη διάρκεια της εκτέλεσής τους, με το πρώτο να σημειώνει (μετά από μία πολύ δυνατή εισαγωγή και ρεφραίν) ένα ξέσπασμα από πλήκτρα με ηλεκτρονικά σημεία που θυμίζει dubstep μουσική, ενώ το δεύτερο κομμάτι, “Helden”, κινείται περισσότερο σε mid tempo ρυθμούς, όπου στη μέση περίπου του κομματιού μπαίνει ένα σημείο που νομίζεις πως είναι soundtrack από κάποιο ηλεκτρονικό παιχνίδι των 80s. Μένει να δούμε αν τα παραπάνω είναι ένα μικρό πείραμα που θα το προσθέσουν στις επόμενες δουλειές τους.
Γενικά, το “Armageddon” είναι μία τίμια κυκλοφορία και για εμένα ίσως και η καλύτερη τους, με την παραγωγή, η οποία ξεχωρίζει για την ποιότητα της, να την έχει αναλάβει ο κιθαρίστας της μπάντας, Rene, όπως και τις ηχογραφήσεις και το μιξάρισμα του άλμπουμ. Av κάποιος δεν έχει ακούσει τους EQUILIBRIUM είναι μία καλή ευκαιρία να ξεκινήσει από αυτό το άλμπουμ. Όσο για τους οπαδούς του είδους, αξίζει να του δώσουν μία ευκαιρία.
7/10
Δημήτρης Μπούκης
