Ιδιαίτερη περίπτωση αυτοί οι Ελβετοί… Με έδρα τη Γενεύη, την πόλη των NOSTROMO, MUMAKIL, KNUT και SYBREED κι έχοντας prog πρόσημο θετικό και με αφηρημένη τη χρήση του όπως παρατηρούμε σε τόσα συγκροτήματα την τελευταία 15ετία, οι THE ERKONAUT με τη δεύτερή τους κυκλοφορία αποσαφηνίζουν τις προθέσεις τους με άριστο τρόπο. Έχοντας πλήρη αντίληψη του τι θέλουν να παίξουν, δεν πέφτουν σε djent παγίδες ή κάποιου άλλου είδους extreme επικάλυψη και παρουσιάζουν ένα περιπετειώδες άλμπουμ που με κάθε του ακρόαση κολλάς όλο και περισσότερο. Οι συνθέσεις τους τραγουδιούνται όπως αυτές των πιο πρόσφατων IN FLAMES, ροκάρουν όπως οι AUDREY HORNE, σε ιντριγκάρουν όπως οι ENSLAVED και LEPROUS χωρίς όμως την pop/nerd πλευρά των τελευταίων ή να ακούγονται περίπλοκοι κι έχουν και τον drummer των SYBREED στα μετόπισθεν να ξεσαλώνει.
Ενώ οι τύποι φαίνονται να γουστάρουν και πιο groove μπάντες όπως οι PRONG ή τη funk-ίλα των INFECTIOUS GROOVES και PRIMUS μέχρι και το βιτριολικό ύφος των KILLING JOKE και τις φρίκες του Devin Townsend, έχουν καταφέρει να αφομοιώσουν τόσο όμορφα τις επιρροές τους που στο τέλος νιώθεις πως τους αδικείς με όλο αυτό το name-dropping. To κλείσιμο του δίσκου με το “Sappy” και τη συμμετοχή του τραγουδιστή των MUMAKIL, αποτελεί την πιο ακραία στιγμή του άλμπουμ και αν θέλετε να απολαύσετε το “I Shall Forgive” στην ολότητά του, βγάλτε από το μυαλό σας όλα τα ονόματα των συγκροτημάτων που προαναφέρθηκαν και θα εντυπωσιαστείτε από το πόσο ομογενοποιημένο ακούγεται το τελικό αποτέλεσμα. Έχετε το νου σας με δαύτους και μην τους προσπεράσετε έτσι απλά.
7.5 / 10
Κώστας Αλατάς
