Ο Alexi Laiho, ένας κιθαρίστας που κατάφερε να γίνει ένας Guitar God, αλλά γνωστός και ως ο εμβληματικός frontman των CHILDREN OF BODOM, έφυγε τόσο ξαφνικά από την ζωή, σε ηλικία μόλις 41 ετών. Είναι από τις θλιβερές στιγμές που το μυαλό αρνείται να δώσει την εντολή, για να συνειδητοποιήσεις ως άνθρωπος τι έχει συμβεί. Οι λέξεις σταματούν και ο κειμενογράφος παραμένει κενός, μετά από άπειρες προσπάθειες να μαζευτούν οι σκέψεις και να αποτυπωθούν σε λόγια. Ακόμα χειρότερη γίνεται η αίσθηση της απώλειας όταν τα social media βουίζουν από την απώλεια του και τεράστιοι μουσικοί όπως οι Marty Friedman, Jeff Waters, Gus G., Alex Skolnick, Michael Amott και άλλοι πολλοί, αποτίνουν τον ύστατο φόρο τιμής. Είναι όμως η στιγμή που θεωρούμε ότι υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, η μνήμη ενός σημαντικού καλλιτέχνη πρέπει να τιμηθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Το λιγότερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε είναι να αφήσουμε τα πολλά λόγια και να θυμηθούμε 10 (+ 1) εκ των κορυφαίων ή πιο χαρακτηριστικών στιγμών του Alexi Laiho. Στιγμές που όρισαν και έχτισαν τον μύθο του κορυφαίου αυτού shredder. Αντίο Wild Child.
Δημήτρης Μπούκης / Γιάννης Σαββίδης
10 MOMENTS OF GLORY
Lessons from a Guitar God
Δεν νομίζω πως υπάρχει οπαδός του Laiho, που να μην έχει αφιερώσει ώρες σε αυτό βίντεο. Εδώ ο Alexi Laiho, σε ένα DVD με μαθήματα κιθάρας για προχωρημένους κιθαρίστες, παίζει τις Τέσσερις Εποχές του Vivaldi, αφήνοντας με το στόμα ανοιχτό όσους επιχείρησαν να πιάσουν την κιθάρα στα χέρια τους και να ακολουθήσουν τις οδηγίες του.
Kissing the shadows you surround me with
Το “Follow the reaper” είναι από τους καλύτερους δίσκους των CHILDREN OF BODOM. Σε έναν δίσκο πραγματικό διαμάντι, με ισάξια τραγούδια, το “Kissing the shadows” είναι αυτό που κλείνει το άλμπουμ με έναν ανεπανάληπτο διαγωνισμό shredding μεταξύ του Laiho και του Wirman.
The reaper is calling
Το μαγικό “Hatebreeder” είναι αναμφισβήτητα ο πιο σημαντικός δίσκος των CHILDREN OF BODOM. Η αναρχία του “Something wild” εδώ ωρίμασε και παρουσιάστηκαν οι πραγματικές δυνατότητες του Alexi Laiho ως συνθέτη, μουσικού και κιθαρίστα. To “Silent night bodom night” περιέχει την πεμπτουσία της μουσικής των CHILDREN OF BODOM. Μελωδία, death metal, thrash riff-ολογία, neo-classical solos, shredding μέχρι τελικής πτώσης. Τραγούδι-έπος που live σε γονατίζει ακόμα περισσότερο.
100 Guitars from hell
Στις 14 Αυγούστου 2015 ο Alexi Laiho πραγματοποίησε το απίστευτο. Συνέθεσε το τραγούδι “100 guitars from hell” ως το τραγούδι του Helsinki Festival και έστειλε ανοιχτή πρόσκληση σε όλο τον κόσμο μέσω του youtube, να παίξει όποιος μπορεί το κομμάτι με την κιθάρα του. Από τον κόσμο που συμμετείχε, ο Laiho επέλεξε τους 100 καλύτερους, τους φώναξε στο Helsinki Festival και έπαιξαν όλοι μαζί το τραγούδι στην κεντρική σκηνή του festival.
Load the Sixpounder
Το “Sixpounder” είναι ένα από τα πιο αλήτικα τραγούδια των CHILDREN OF BODOM. Η groov-ιά με την power προσέγγιση των BODOM και το melodic death πάντα στο προσκήνιο, συνέθεσαν ένα τραγούδι που δεν το θυμόμαστε μόνο για ένα αλλά για δύο μαγικά solos του Laiho.
Downfall in lake bodom
Αν πρέπει να επιλέξουμε με το μαχαίρι στο λαιμό το πιο χαρακτηριστικό τραγούδι των BODOM, σίγουρα μέσα στις κορυφαίες επιλογές θα ήταν το “Downfall”. Όπως και το “Silent night bodom night”, έτσι και το “Downfall” είναι η ταυτότητα της μουσικής του συγκροτήματος. Τα άρτια κιθαριστικά μέρη, αποτελούν την μουσική τελειότητα των BODOM.
Δημήτρης Μπούκης
Like living dead, we’ll never die
Στο φοβερό και τρομερό “Are you dead yet?” έχουμε πιο γκρουβάτους και στακάτους BODOM, και αυτό γίνεται σαφές από το εισαγωγικό κομμάτι “Living dead beat”. Αυτό ήρθε από το “Hate crew deathroll” βέβαια, αλλά εδραιώθηκε εδώ εν συνεχεία. Έτσι, μας χαρίζει άλλο ένα εκπληκτικό solo με πανέξυπνα φρεναρίσματα στο γκάζι. Και όπως πάντα, σε “μονομαχία” με τον αδερφικό του φίλο Janne Wirman.
I will climb the rope you tied for me
Πρώτο και καλύτερο single από το τότε επερχόμενο “Blooddrunk” (τότε που ο Γιαννάκης έδινε Πανελλήνιες και είχε πρωτοφάει πετριά με CHILDREN OF BODOM), ήταν στο Viva La Bam του Bam Margera στη πρώτη εκτέλεση του, το “Tie my rope”. Πέρα από την καταπληκτική μελωδιάρα στο ρεφρέν, που ακόμα τραγουδάω 13 χρόνια μετά, έχει ένα υπέροχο μεσαίο μέρος όπου πλήκτρα/κιθάρες κεντάνε και ξαναπλέκουν… και δίνει πόνο και ο Alexi… τα ρέστα στο 4, φύγαμε!
An invitation by the King Of The Kill himself
Όταν ο Καναδός ηγέτης των ANNIHILATOR, Jeff Waters θα κυκλοφορούσε το “Metal” με μια πλειάδα εξαιρετικών καλεσμένων, έκανε την τεράστια τιμή στον Alexi Laiho να παίξει σε ένα από τα κομμάτια. Στο διάστημα 2:18 – 3:46 ο μαθητής και ο δάσκαλος ανταλλάσσουν solo σε μια μονομαχία που μόνοι νικητές είμαστε εμείς ως ακροατές. Ξεκινώντας έτσι μια καλή σχέση μεταξύ των 2 εξάχορδων μάγων, η οποία κορυφώθηκε σε μια κολασμένη εκτέλεση του “King of the kill” (αγαπημένο ANNIHILATOR κομμάτι του Alexi) το 2011 στο Heavy MTL.
Tell me lies won’t be denied
Όχι δεν είναι η πρώτη φορά που οι CHILDREN OF BODOM κατεβάζουν ταχύτητες. Ούτε η πρώτη που γίνονται πιο “μελαγχολικοί”/”ρομαντικοί”. Αλλά είναι από τις πρώτες φορές που ο Laiho γίνεται μελαγχολικός φωνητικά για τόσο μεγάλο κομμάτι του τραγουδιού. Μια doom επίστρωση καλύπτει το κλασσικό ύφος των Φινλανδών, με τον Laiho να κάνει αυτό που ξέρει καλά: riff-άρες, σολάρες και ψυχωμένες κραυγές. Το δε pre-solo riff αυτού του κομματιού, είναι ενδεικτικό της συνθετικής του ευφυΐας.
Sometimes my pain is so damn elaborate
Από το κύκνειο άσμα των τρελόπαιδων από το Espoo, ένα εκπληκτικό δείγμα του πόσο μπορούν να θρασάρουν, να μοιράσουν πόνο και να μαγέψουν μέσα σε 5 λεπτά. Το “Hexed” καλωσορίστηκε ως μια επιστροφή στη φόρμα για τους BODOM, και το μεσαίο μέρος, μας θυμίζει αυτό ακριβώς μαζί με το σήμα κατατεθέν της μπάντας: ένα νεοκλασσικό riff που παίζεται μαζί από τους Laiho/Wirman. Χώρια το πανέμορφο outro με τον Henkka να παίζει απλά και όμορφα κάτω από τα πλήκτρα του Wirman
….PLUS ONE MOMENT OF INSANITY
Oops…they covered it again
Χαρακτηριστικό γνώρισμα των Φινλανδών θεών, ήταν οι διασκευές τους. Καλύπτοντας κυριολεκτικά όλο το φάσμα της μουσικής, από Billy Idol και Pat Benatar, μέχρι SLAYER και SEPULTURA, οι Laiho και η παρέα του δεν μάσαγαν. Ιστορία όμως, έγραψε η διασκευή στο pop hit της Britney Spears “Oops…I did it again!”. Μια διασκευή, που αποφασίστηκε αφού κατανάλωσαν 20 σφηνάκια έκαστος από White Russian (πηγή: συλλογή “Skeletons in the closet”). Σε αυτή, ξεχωρίζει, πέραν του οργιώδους χιούμορ με τον διάλογο στα Φινλανδικά, το εκτυφλωτικό solo του Άγριου Παιδιού.
Κάπως έτσι, λέμε το δικό μας ευχαριστώ, σε έναν τρελό και τόσο ταλαντούχο τύπο από τη παγωμένη Φινλανδία, που έγινε ίνδαλμα για πόσα νέα παιδιά που πλέον είναι σε ηλικίες από 25-30 ετών. Ενός τύπου που με τους CHILDREN OF BODOM, γεφύρωσε το χάσμα που χωρίζει τον ακραίο ήχο με τον κλασσικό ήχο με ένα τόσο εκκωφαντικό τρόπο. Το δικό μου μερίδιο γράφτηκε υπό τους ήχους του θεϊκού “The last command” των W.A.S.P. που εκτός του ότι του έδωσαν το διάσημο του παρατσούκλι, αποτελούσαν και μια από τις μπάντες που τον μεγάλωσαν/άνδρωσαν.
Γιάννης Σαββίδης
