“Oceanic”
Η παρούσα συνέντευξη έγινε λίγες εβδομάδες πριν την κυκλοφορία του πρόσφατου δίσκου των EVERGREY, “The Atlantic”, με τον τραγουδιστή, κιθαρίστα και ηγέτη του σχήματος, Tom Englund και τον ντράμερ, Jonas Ekdahl. Με δεδομένες όμως τις συναυλίες τους σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, στις 15 και 16 Απριλίου, μαζί με τους BLOODRED HOURGLASS, GENUS ORDINIS DEI (GOD) και CROSSING ETERNITY, είπαμε να μεταθέσουμε λίγο το upload της, λίγες ημέρες πριν τις συναυλίες, ώστε να είναι πιο επίκαιρη. Ας δούμε λοιπόν τι είχαν να μας πουν για το νέο τους άλμπουμ οι αγαπημένοι Σουηδοί progsters, κάνοντας ένα ζέσταμα για τις εμφανίσεις τους!
Είχα την ευκαιρία να ακούσω το νέο σας άλμπουμ και μπορώ να πω ότι αρχικά αισθάνθηκα πως χρειάζομαι πολλές ακροάσεις για να καταλάβω τι ακριβώς συμβαίνει με αυτό. Είναι μεγάλη υπόθεση στους ρυθμούς που ζούμε καθημερινά, να βρει κάποιος χρόνο για να ακούσει τόσες φορές ένα δίσκο. Οι οπαδοί των EVERGREY παρόλα αυτά, είναι αφοσιωμένοι στο συγκρότημα και όποτε αυτό πραγματοποιήσει μια νέα κυκλοφορία, δίνουν στο άλμπουμ το χρόνο και τις ακροάσεις που χρειάζονται προκειμένου να το κατανοήσουν.
Tom: Ναι, το κάνουν πράγματι.
Έτσι λοιπόν, το προηγούμενο άλμπουμ σας, το “Storm Within”, απεικόνιζε θάλασσα, κάτι που συμβαίνει και με το “Atlantic”. Τι συμβαίνει λοιπόν με τα κύματα και τους EVERGREY;
Tom: Νομίζω ότι τα κύματα αποτελούν μια πολύ εύστοχη μεταφορά για το πώς μπορεί η ζωή να σε χτυπήσει.
Θα μπορούσε να είναι και μια εικόνα του μυαλού σας; Μήπως είναι θυελλώδες και συμβαίνουν πολλά πράγματα εκεί μέσα;
Tom: Ναι, σίγουρα! Είμαστε όλοι μας χαμένοι στις μεταφορές και τις εικόνες του μυαλού μας. Αναμφίβολα! Είναι μια μεταφορά για όλα αυτά για τα οποία παλεύουμε. Γενικά το νερό είναι λέξη κλειδί για αρκετά τραγούδια των EVERGREY. Νομίζω πως το νερό είναι κάτι το δυνατό. Δεν ξέρω αν οφείλεται στο DNA μας επειδή προερχόμαστε από το νερό και είναι από εκεί το ξεκίνημά μας.
Αυτό το άλμπουμ ολοκληρώνει μια τριλογία που ξεκίνησε με το “Hymns for the broken”. Με ποιους τρόπους συνδέονται οι τρεις αυτοί δίσκοι μουσικά και στιχουργικά ίσως;
Tom: Θα έλεγα ότι ο βασικός συνδετικός κρίκος μεταξύ τους είναι οι στίχοι. Είναι σοκαριστικό. Αφορούν εμένα και την προσωπική μου ζωή όπου έπρεπε να κάνω κάτι προκειμένου να μείνω ευχαριστημένος και χαρούμενος και θα έλεγα πως η ανακάλυψη αυτών των συναισθημάτων συνέβη όταν έγραφα το “Hymns for the broken” και ξεκίνησα να γράφω υλικό με επαναστατικό περιεχόμενο και θεματική σχετική με μάχες, αναβρασμούς και αναταραχές. Μετά ήρθε το “Storm within” που μιλούσε για την ματαίωση και τον φόβο και γενικότερα για την αβεβαιότητα που αισθάνεται κανείς για το πώς θα γίνει η ζωή του. Και νομίζω ότι το “Atlantic” είναι ακριβώς αυτό. Όταν βάζεις και τα δυο σου πόδια στο νερό και σπρώχνεις τον εαυτό σου να πηδήξει στον ωκεανό και πηδάς στο πλοίο και γνωρίζεις ότι έχεις πάρει μια απόφαση ζωής, χωρίς όμως να ξέρεις που τελικά θα σε οδηγήσουν τα κύματα και οι άνεμοι.
Κάποια μουσική σύνδεση; Εννοώ, ότι το προηγούμενο άλμπουμ σας, το “Storm within” περιείχε τρία τραγούδια με γυναικεία φωνητικά. Αυτό εδώ, μου ακούγεται πιο progressive, με πιο heavy ήχο, περισσότερο μάλιστα από κάθε άλλη φορά και μου θυμίζει κατά μία έννοια το “Hymns for the broken”. Νομίζω πως έχει να κάνει με την παραγωγή του δίσκου που είναι πραγματικά πολύ heavy. Αισθάνεσαι πως αυτές είναι οι διαφορές μεταξύ των άλμπουμ μουσικά μιλώντας;
(Στη συζήτηση μπαίνει και ο Jonas Ekdahl, ντράμερ του συγκροτήματος.)
Jonas: Ναι, είναι ένα μέρος των διαφορών. Είχαμε την ευκαιρία να γράψουμε ένα διαφορετικό είδος μουσικής, μια και ζούμε για τη μουσική μας έμπνευση. Οπότε όταν αρχίσαμε να δουλεύουμε πάνω στο “Atlantic” νιώσαμε πολύ ανυπόμονοι να γράψουμε metal μουσική. Και ξεκινήσαμε με το πρώτο τραγούδι, το “A Silent Arc” και μόλις το ολοκληρώσαμε βγήκε λίγο επιθετικό και ταυτόχρονα με πολλές δυναμικές, ενώ είναι και 8 λεπτά τραγούδι. Στην ουσία αυτό το κομμάτι επηρέασε και το υπόλοιπο άλμπουμ και στη συνέχεια όλα βγήκαν πολύ φυσικά.
Το εξώφυλλο του άλμπουμ φτιάχτηκε από τον Έλληνα καλλιτέχνη Γιάννη Νάκο. Πως και τον επιλέξατε και τι είχατε στο μυαλό σας πριν τον επιλέξετε;
Tom: Εκείνος με διάλεξε κι εγώ ήμουν σαν μια φθηνή πόρνη! (γέλια!) Σοβαρά τώρα, εννοώ πως εκείνος επικοινώνησε μαζί μου μέσω Facebook και μου είπε πως αν χρειαζόμασταν κάποιον για το επόμενο άλμπουμ μας, θα μπορούσε να είναι εκείνος. Επειδή τότε όντως ήμουν στη φάση της επιλογής κάποιου, του είπα να μιλήσουμε. Και αρχίσαμε να μιλάμε, μου έστειλε το υλικό του και ήταν πραγματικά πανέμορφο. Του έδωσα τους τίτλους των κομματιών και του είπα ότι χρειαζόμουν ένα σπασμένο καράβι και από εκεί και πέρα θα μπορούσε να κάνει τα δικά του. Και έκανε φανταστική δουλειά με το εξώφυλλο και την χρωματική παλέτα, όπου χρησιμοποίησε κίτρινο, πορτοκαλί, ωραίες επιλογές.
Είναι όντως φανταστικά τα χρώματα και πολύ ασυνήθιστα.
Tom: Ναι πράγματι, διότι οποιοσδήποτε άλλος θα σκεφτόταν να βάλει μπλε, γκρι ή μαύρο. Οπότε ναι, ήταν σπουδαίες καλλιτεχνικές επιλογές.
Δεν είναι η πρώτη φορά που συνεργάζεστε με Έλληνες καλλιτέχνες. Αν θυμάμαι καλά είχατε τη Mina ως αφηγήτρια στο “Hymns for the broken”.
Tom: Ναι, έκανε την αφήγηση στο εισαγωγικό κομμάτι του δίσκου.
Επίσης κάνατε περιοδεία με τους NEED λίγους μήνες νωρίτερα, οπότε υποθέτω πως η Ελλάδα είναι έντονα συνδεδεμένη με τους EVERGREY.
Tom: Υπάρχουν έντονοι δεσμοί με την Ελλάδα, μια ισχυρή σύνδεση. Η Ελλάδα, η Γαλλία και η Ολλανδία είναι οι τρεις σημαντικότερες χώρες από το ξεκίνημα της καριέρας μας μέχρι σήμερα, γι’ αυτό και επιλέγουμε να παίζουμε εκεί για κάθε άλμπουμ που βγάζουμε, όπως και για το τελευταίο μας.
Δεν ήρθατε με το “Storm within”, ήρθατε με το “Hymns for the broken”.
Tom: Οπότε κάποιος δεν θα μας προσκάλεσε, σωστά;
Ναι, νομίζω ότι σας είχαμε προσκαλέσει. Ευτυχώς πάντως, θα έρθετε στη χώρα μας για το νέο άλμπουμ. Λοιπόν, έχετε ήδη ανακοινώσει τα πρώτα σας τρία single και τα βίντεο κλιπ και θα είναι τα πρώτα τρία κομμάτια του δίσκου. H πρώτη δική μου επιλογή θα ήταν το “Weightless”, νομίζω πως το leading single σας θα έπρεπε να είναι αυτό και έχω την εντύπωση πως έτσι θα γίνει κιόλας. Αληθεύει;
Tom: Ναι, είναι αλήθεια.
Μήπως το βρίσκετε αυτό κατά μία έννοια, ας πούμε «παλιομοδίτικο»; Εννοώ λέγοντας αυτό κάποιος περιμένει ότι τα καλύτερα τραγούδια στην αρχή και ίσως να μην εμβαθύνει περισσότερο στο άλμπουμ, με αυτή τη σειρά των κομματιών.
Tom: Γράψαμε αυτό το άλμπουμ με τη σειρά αυτή, οπότε μπορεί να φαίνεται χαζό, αλλά είναι σημαντικό για εμάς οι άνθρωποι να το ακούσουν με τη σειρά που το γράψαμε. Γνωρίζαμε από το ξεκίνημα ότι θέλαμε να κάνουμε το “All I have” βίντεο. Έιχαμε και την πλοκή του έτοιμη στο μυαλό μας. Και μετά «παλέψαμε» για αρκετό καιρό μεταξύ του “Weightless” και του “Currents” που ήθελε να κάνουμε η εταιρεία μας, ή του “End of silence” που ήθελαν να κάνουν κάποιοι από εμάς, αλλά στο τέλος είναι υπέροχο το ότι παρουσιάσαμε τα τραγούδια με τη σειρά που ήταν γραμμένα, αλλά και με τη σειρά που πρέπει να ακουστούν. Την ίδια στιγμή, πιστεύω πως είναι ένα δυνατό άλμπουμ EVERGREY που απλά χρειάζεται να ακουστεί και όσο το κάνεις, θα μεγαλώνει μέσα σου.
Λοιπόν, εσύ Tom όπως και εσύ Jonas, όντας μέλη της μπάντας αναλαμβάνετε πάντα την παραγωγή των δίσκων. Το ίδιο έγινε και με αυτό το άλμπουμ. Στο “Hymns for the broken” είχατε τον Jacob Hansen να σας βοηθήσει, έτσι;
Tom: Έκανε και το μιξάρισμα και το mastering μόνο.
Είναι τόσο ξεκάθαρα τα πράγματα στο μυαλό σας που θεωρείτε ότι δεν χρειάζεστε κανενός είδους εξωτερική βοήθεια ή δεν έχετε το budget οικονομικά ώστε να χρησιμοποιήσετε για παράδειγμα τον Jacob Hansen ως παραγωγό;
Jonas: Νομίζω πως νιώθουμε όλο και μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στον τομέα της παραγωγής διότι έχουμε απόλυτα ξεκάθαρο όραμα για το πώς θέλουμε να ακούγεται το τελικό αποτέλεσμα και δουλεύουμε πολύ πάνω στην παραγωγή από την αρχή, όταν ξεκινάμε να γράφουμε, οπότε δε θα είχε νόημα να φέρουμε κάποιον εξωτερικό παραγωγό να κάνει αυτό που πιστεύουμε εμείς πως πρέπει να γίνει. Έτσι νιώθουμε. Ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις τι θα γίνει στο μέλλον, αλλά ως τώρα είμαστε πολύ σίγουροι για τους εαυτούς μας και για το πώς θέλουμε να ηχούν τα άλμπουμ μας.
Και κάνετε όντως εξαιρετική δουλειά. Τουλάχιστον τα τελευταία σας τρία άλμπουμ είναι σε μνημειώδη επίπεδα όσον αφορά την παραγωγή. Μοιάζει σαν να είστε έμπειροι παραγωγοί και να ζείτε απ’ αυτό, κάνοντας παραγωγές. Σαν να είναι αυτή η κύρια δουλειά σας.
Jonas: Ευχαριστούμε πολύ.
Όταν κυκλοφόρησε το “Hymns for the broken”, νομίζω πως κάθε οπαδός των EVERGREY πήδηξε από χαρά. Ήταν σαν μια επανεκκίνηση της καριέρας σας, έπειτα από δύο όχι τόσο επιτυχημένους δίσκους. Είχε να κάνει με την καινούρια δισκογραφική εταιρεία; Τι ήταν αυτό που άλλαξε έτσι το μυαλό σας που αποτέλεσε την εκκίνηση από το μηδέν, λες και επρόκειτο για καινούρια μπάντα;
Tom: Πρώτα απ’ όλα, το γεγονός ότι ο Jonas και ο Henrik (Danhage) έφυγαν πριν ξεκινήσουμε να γράφουμε το “Glorious collision” ήταν πολύ σημαντικό, τόσο για το δίσκο όσο και για το συγκρότημα. Αυτή ήταν η πιο σωστή απόφαση που πήραμε ποτέ σαν συγκρότημα, ότι δηλαδή έπρεπε να φύγουν εκείνη τη στιγμή. Οδήγησε επίσης και στην πιθανότητα, που δεν είχαμε ποτέ στο μυαλό μας φυσικά, αλλά τελικά έγινε, να τους ζητήσουμε να επιστρέψουν και να κάνουμε 2 shows σαν αναπληρωτές μουσικοί, όταν ο Hannes (Van Dahl) και ο Marcus (Jidell) δε μπορούσαν. Και αυτό οδήγησε και στην επιστροφή τους. Ξέρεις, όταν παίζεις με κάποιους ανθρώπους για τόσα πολλά χρόνια, ακούγεσαι μ’ έναν συγκεκριμένο τρόπο. Παίζουμε μαζί και μπορεί να κοιταχτούμε ξαφνικά και απλά να δούμε ο ένας στα μάτια του άλλου ότι νιώθουμε υπέροχα που παίζουμε και πάλι μαζί και το απολαμβάνουμε να είμαστε και πάλι μαζί, που είναι το πιο σημαντικό. Ναι, ήταν ευλογία.
Jonas: Ήμασταν πολύ προσεκτικοί από εκείνη τη στιγμή. Κάναμε μικρά βηματάκια. Εφόσον πήραμε αυτή την απόφαση, να ξανασμίξουμε, έπρεπε να ξεκαθαρίσουμε οτιδήποτε πλανιόταν στον αέρα, οπότε μιλήσαμε για τα πάντα. Οπότε ναι, αυτό ήταν όντως σαν ένα καινούριο ξεκίνημα. Κατά μία έννοια, αγκαλιάσαμε ο ένας τον άλλο με ένα διαφορετικό τρόπο, συγκριτικά με το πώς ήμασταν πριν χωρίσουν οι δρόμοι μας.
Σίγουρα ήταν ένας δίσκος ζωής και θανάτου. Εάν δεν πετυχαίνατε σε αυτόν θα ήταν δύσκολο να συνεχίσετε, νομίζω.
Tom: Ναι, έχεις δίκιο. Θυμάμαι να καθόμαστε στους υπολογιστές μας και να παρακολουθούμε τις αντιδράσεις για το βίντεο του “King of errors” και οι άνθρωποι έδειχναν τον ενθουσιασμό και τη χαρά τους γι’ αυτό.
Όλοι ήταν εντυπωσιασμένοι! Ήρθε κατά μία έννοια απρόσμενα, δεν περιμέναμε τόσα πολλά και ήταν ακόμα πιο ευχάριστη έκπληξη να ακούς το “King of errors”, όπως κυκλοφόρησε, όπως και όλα τα επίσημα βίντεο μας έφεραν προ εκπλήξεως. Αν μπορούσες να κατονομάσεις ένα άλμπουμ των EVERGREY που θα άλλαζες δραστικά και ολοκληρωτικά και ένα άλμπουμ που θεωρείς ότι ήταν το σημείο καμπής της καριέρας σας, ποια θα ήταν αυτά;
Tom: Δεn θα ήθελα να αλλάξω κανένα άλμπουμ μας. Αυτό που θεωρώ ως το πιο καθοριστικό για την καριέρα μας, είναι φυσικά το πρώτο μας. (γέλια) Και το “Hymns for the broken”, όμως ο κάθε δίσκος έφερε τον επόμενο. Αλλά είναι τόσοι πολλοί οι δίσκοι μας, έχουμε κάνει έντεκα δίσκους και συνεχίζουμε μέχρι σήμερα γιατί μας αρέσει να παίζουμε μουσική και προσπαθούμε να μην κοιτάμε πίσω. Και όταν είπες πριν ότι κάναμε δύο άλμπουμ που δεν ήταν τόσο επιτυχημένα , δεν χάσαμε ποτέ τις πωλήσεις μας, οπότε δεν είναι αλήθεια. Όταν κάναμε το “Monday morning apocalypse”, κάποιοι θεώρησαν ότι χάσαμε πολλά. Αντιθέτως, κερδίσαμε πολλά με αυτό το δίσκο.
Ξέρεις γιατί; Γιατί ήσασταν στο εξώφυλλο του Ελληνικού Rock Ηard (γέλια)!!!
Χάρη σ ‘ εσένα Σάκη! (γέλια)
Ναι! Μου χρωστάτε! (γέλια) Έτσι λοιπόν, όταν πηγαίνετε πίσω και βλέπετε ότι έχετε κυκλοφορήσει έντεκα δίσκους ως EVERGREY, τότε σύντομα θα ανακαλύψετε ότι είναι ένας εφιάλτης να διαλέξετε τα τραγούδια για την επόμενη περιοδεία σας.
Tom: Ήδη το έχουμε ανακαλύψει αυτό.
Jonas: Και αυτό έγινε στο προηγούμενο άλμπουμ μας, οπότε τώρα θα είναι ακόμα πιο δύσκολα.
Διότι αν παίξετε όλα τα single του νέου σας άλμπουμ, τότε ήδη έχουν συμπληρωθεί 20 λεπτά.
Tom: (γέλια) Ναι! Και αν παίξουμε όλα τα single από κάθε μας κυκλοφορία τότε είναι 2,5 ώρες!
Λοιπόν, εσύ Tom, έχεις συνεισφέρει κάνοντας φωνητικά για πολλές μπάντες, όπως οι AYREON, οι DGM, οι NIGHTRAGE, οι EMERGENCY GATE, για να αναφέρω κάποια ενδεικτικά. Ποιο αυτά τα τραγούδια που έχεις ερμηνεύσει, ξεχωρίζει κατά την προσωπική σου άποψη; Ποιο είναι το αγαπημένο σου; Όχι μόνο ως τραγούδι, αλλά και ως συνεργασία.
Tom: Θα έλεγα ότι αυτό που έκανα με τους DGM και αυτό με τους OCEANS OF SLUMBER είναι τα δύο που μου έρχονται πρώτα. Αισθάνομαι όμως μεγάλη τιμή για όσες φορές μου έχουν μου έχουν ζητήσει να συνεργαστούμε, όλοι τους, ασχέτως με το πόσο μεγάλο όνομα είναι ή όχι.
Ξέχασα και ένα ελληνικό συγκρότημα που έχεις συνεργαστεί, τους SILENT WEDDING.
Tom: Ναι, σωστά! Είναι μεγάλη τιμή που έχω δουλέψει με όλους αυτούς. Όμως πραγματικά μου άρεσε η συνεργασία με τους DGM και τους OCEAN OF SLUMBER, ίσως γιατί ταιριάζουμε και κάπως περισσότερο, ή λόγω του ότι τα κομμάτια γράφτηκαν έχοντας εμένα σαν φωνή στο μυαλό τους.
Πρόσφατα έγινες ο βασικός τραγουδιστής των REDEMPTION, οι οποίοι πραγματικά μου αρέσουν πάρα πολύ και τους ακολουθώ από τον πρώτο τους δίσκο και κυκλοφορήσατε μαζί την τελευταία τους δουλειά πριν λίγους μήνες. Πως είναι να είσαι απλά ο τραγουδιστής για την μπάντα κάποιου άλλου, κάτι το οποίο είναι εντελώς διαφορετικό από το status που έχεις με τους EVERGREY και πώς είναι να κάνεις τη δουλειά που για χρόνια έκανε ένας τραγουδιστής σαν τον Ray Alder με το όνομα του οποίου είναι συνδεδεμένοι για πολύ κόσμο οι REDEMPTION;
Tom: Είναι μια πρόκληση! Και γι’ αυτό κιόλας το έκανα. Γιατί ήταν μια πρόκληση και γιατί επίσης είχα υποσχεθεί 18 χρόνια παλιότερα στον Nick (Van Dyk) ότι θα τραγουδούσα κάποτε στην μπάντα του! (γέλια)
Δεν το ξέχασε λοιπόν!
Tom: Όχι δεν το ξέχασε. Ηχογραφήσαμε κιόλας ένα live DVD στην Atlanta με τους REDEMPTION και ο Ray ήταν εκεί και τραγούδαγε μαζί μας και είμαστε φίλοι και ήταν χαρούμενος που θα αναλάμβανα εγώ και εγώ με τη σειρά μου χαιρόμουν για εκείνον που θα έκανε αυτό που ήθελε προκειμένου να είναι ευτυχισμένος. Ήταν όλα πολύ καλά και αυτό το κομμάτι δεν με ενόχλησε καθόλου. Προσπάθησα να δώσω τον καλύτερο μου εαυτό για τα τραγούδια που είχαν ήδη γράψει και μάλιστα μερικά ήταν πραγματικά δύσκολα ερμηνευτικά, με πολλές λέξεις. Προσπάθησα να είμαι επαγγελματίας.
Ο Nick έγραψε τα κομμάτια έχοντας στο μυαλό σου εσένα ή τον Ray;
Tom: Όχι, ο Ray ήταν εκτός μπάντας όταν ξεκίνησε να γράφει τα τραγούδια, αλλά δεν είμαι σίγουρος αν είχε εμένα το μυαλό του.
Στο προηγούμενο άλμπουμ σας, αποφασίσατε να διασκευάσετε ένα κλασικό τραγούδι, το “Paranoid”, με τον δικό σας EVERGREY ήχο, θα έλεγα. Γιατί το κάνατε αυτό και αν επρόκειτο να διασκευάσετε ένα άλλο κομμάτι, θα επιλέγατε ένα κλασικό ή ένα τραγούδια από κάποιο άλλο είδος ίσως;
Tom: Όλο αυτό με το “Paranoid” ήταν μέρος ενός project για φιλανθρωπικό σκοπό και επιλέχθηκε από έναν άστεγο άνθρωπο ο οποίος ήθελε να συνδυάσει την αγαπημένη του μπάντα με το αγαπημένο του τραγούδι. Αυτό είναι ένα πραγματικό event που συμβαίνει κάθε χρόνο στο Γκέτεμποργκ, να κάνουμε δηλαδή φιλανθρωπικό έργο για τους άστεγους. Εκείνοι μετά παίρνουν ένα επίδομα, οπότε αυτή δεν ήταν καθόλου δική μας επιλογή, ήταν εκείνου του ανθρώπου. Πάντως νιώσαμε ωραία που το κάναμε και πιστεύω ότι ακούστηκε πραγματικά καλό.
Ναι, μοιάζει σαν είναι δικό σας τραγούδι, το κάνατε τελείως διαφορετικό.
Tom: Ναι, πράγματι.
Τώρα που η τριλογία ολοκληρώθηκε, έχετε καθόλου σχέδια στο μυαλό σας όσον αφορά το τι να κάνετε στην επόμενη δουλειά σας; Θα τολμούσατε να κάνετε διαφορετικό από τα συνηθισμένα, τώρα που έχετε καθιερώσει ένα στυλ με το οποίο οι οπαδοί σας έχουν ταυτιστεί; Εννοώ εντελώς διαφορετικό.
Jonas: Αυτό ήταν το τρίτο μέρος, δεν θα έλεγα όμως ότι η ιστορία τελείωσε γιατί συμβαίνει σε πραγματικό χρόνο, όταν έχουμε μία πολύ καλή ιδέα που ίσως να μπορούμε να αξιοποιήσουμε. Θα δούμε τι θα γίνει. Δεν έχει τελειώσει οριστικά.
Νομίζω πως θα κρίνετε και από τις αντιδράσεις του κόσμου, όταν κυκλοφορήσει το άλμπουμ, αν θα το συνεχίσετε.
Tom: Ναι, έτσι πιστεύουμε κι εμείς. Και νιώθουμε πολύ άνετα σε αυτό το περιβάλλον, γράφοντας με αυτόν τον τρόπο, να ακουγόμαστε με αυτόν τον τρόπο. Έχουμε βρει τη φόρμουλα.
Ναι και νομίζω πως, όπως έχω συζητήσει και με πολλά συγκροτήματα, εάν βρεις μια φόρμουλα με την οποία εσύ ευχαριστιέσαι τη μουσική που παίζεις και ο κόσμος απολαμβάνει το αποτέλεσμα, δεν υπάρχει λόγος να την αλλάξεις.
Tom: Ναι, και νομίζω πως υπάρχει πολύς χώρος στους EVERGREY για να επεκτείνουν τόσο τις ιδέες, όσο και τα ηχοτοπία τους, οπότε δεν χρειάζεται να αλλάξουμε κάτι, γιατί μπορούμε να αλλάξουμε τόσα πολλά πράγματα μέσα στα πλαίσια που ήδη έχουμε και αυτά τα πλαίσια είναι πολύ μεγάλα.
Jonas: Και μοιάζει σαν να ανοίγουμε αυτά τα πλαίσια με κάθε μας άλμπουμ, κάτι που μας δίνει τη δυνατότητα να δημιουργήσουμε με ακόμη μεγαλύτερη ελευθερία για το επόμενο άλμπουμ μας, αν θελήσουμε να το κάνουμε. Όλα μοιάζουν πολύ φυσικά για εμάς σήμερα.
Πως αισθάνεστε να παίζετε ως support σε σχήματα που υπάρχουν λιγότερα χρόνια από σας και δεν μπορώ πως είναι λιγότερα ποιοτικά από εσάς αλλά είδα πως κάνετε περιοδεία με ονόματα όπως οι DELAIN για παράδειγμα, οι οποίοι δεν είναι κακό συγκρότημα, αλλά υπάρχουν εδώ και 7-8 χρόνια και είστε support σε αυτούς. Πως είναι να παίζεις μουσική για 20 χρόνια, να έχεις κυκλοφορήσει 11 δίσκους και να είσαι support σε σχήματα που υφίστανται για λιγότερο από τα μισά σας χρόνια;
Tom: Νομίζω πως σκεφτόμαστε μόνο υπό τους όρους του τι θα είναι καλό για εμάς και με τους DELAIN υπήρχε η προοπτική να πάρουμε τα χρήματα που θέλουμε και να παίξουμε σε γεμάτους χώρους κάθε βράδυ, οπότε βγήκαμε σε περιοδεία μαζί τους, βρισκόμασταν σε ανοδική τροχιά εκείνη τη στιγμή και ήταν μια χαρά. Θα ήμουν θετικός να ξανακάναμε περιοδεία μαζί. Θέλαμε να συνεχίσουμε κιόλας την περιοδεία στην Αμερική, αλλά είναι διαφορετική εκεί η αγορά οπότε καταλήξαμε στο ότι θα ήταν καλύτερο να κάνουμε περιοδεία μόνοι μας. Είμαι υπέρ όλων των συνεργασιών εφόσον είναι προς όφελος όλων. Στην πραγματικότητα μου αρέσει το support, να βγαίνουμε στη σκηνή για 50 λεπτά και να συστηνόμαστε και σε καινούριο κόσμο.
Ναι, αυτό είναι ένα μέρος των περιοδειών. Το να κερδίζεις περισσότερο κοινό, το οποίο να θέλει να ακούσει τη μουσική σου. Ακόμα και οι ACCEPT το έκαναν αυτό με τους SABBATON, κάτι που ποιος θα το φανταζόταν ποτέ κάποια χρόνια παλιότερα; Αλλά το έκαναν και ήταν χρήσιμο γι’ αυτούς. Κέρδισαν νέο ακροατήριο.
Ναι, φυσικά.
Έχετε κάνει περιοδεία στην Αμερική με τους NEED. Ποιες ήταν οι εντυπώσεις σας από αυτήν την περιοδεία και ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας όσον αφορά τις περιοδείες, πέραν αυτών με τους KAMELOT;
Jonas: Είναι τρελοί οι Έλληνες!
Tom: Αυτό θυμόμαστε κυρίως.
Jonas: Είναι πολύ καλή μπάντα και φοβερά παιδιά. Τους γνωρίσαμε και γίναμε φίλοι και ήταν μια διασκεδαστική περιοδεία.
Tom: Είναι δύσκολο να περιοδεύεις στην Αμερική σήμερα. Πρέπει να είσαι εκεί κάθε δυο μήνες προκειμένου να γίνεις μεγάλο όνομα. Εμείς προτιμάμε τις μικρότερες περιοδείες σε club, οπότε θα συνεχίσουμε να το κάνουμε.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ παιδιά! Χάρηκα πολύ που μιλήσαμε και με τους δυο σας και πραγματικά ελπίζω ότι θα συναντηθούμε και από κοντά μέσα στη χρονιά στην Αθήνα.
Κι εμείς το ίδιο! Ευχαριστούμε!
Σάκης Φράγκος
