Η τελευταία Κυριακή του Μαΐου μας επεφύλασσε την δικαίωση για την περσινή ακύρωση των Αμερικανών EXHORDER, έχοντας στο πλευρό τους τους Ολλανδούς GOD DETHRONED αντί για τους Βρετανούς CANCER. Οι μεν, πρώτη φορά στην Ελλάδα, οι δε τρίτη φορά στην Ελλάδα, δεύτερη στην Αθήνα μετά από 23 ολόκληρα χρόνια (2001 με MARDUK και BAL-SAGOTH). Οι μεν EXHORDER, που ευθύνονται για το αγαπημένο μου ντεμπούτο δεκαετίας ‘90 (“Slaughter in the Vatican”), οι δε μια από τις 4-5 πιο λατρεμένες μου death metal μπάντες από τις Κάτω Χώρες. Μια οικογενειακή συναυλία θα έλεγε κάποιος, απευθυνόμενη σε σκληροπυρηνικούς οπαδούς του thrash και του death metal αντίστοιχα, η οποία συνέπεσε με τελικό Ευρωλίγκας (κάποιοι ρίχνανε κλεφτές ματιές στο σκορ καθ’ όλη τη διάρκεια της συναυλίας). Πάμε να αρχίσουμε, είδαμε πράγματα και θαύματα εκείνο το βράδυ.
Στη σκηνή πρώτοι οι θρυλικοί Ολλανδοί GOD DETHRONED. Ανήκουν στις Ολλανδικές μπάντες που ήταν εκεί στην απαρχή της σκηνής στα τέλη της δεκαετίας του ‘80 με αρχές της δεκαετίας του ‘90, μαζί με ASPHYX, PESTILENCE, GOREFEST, SINISTER και τα ρέστα. Όπερ μεθερμηνευόμενον εστί; Για να παραμείνουμε σε “αθλητικό” κλίμα, απόδοση τύπου “ορθόδοξη Εθνική Ολλανδίας”. Δηλαδή; Φουλ επίθεση, ρίχνουμε 4-5 κι ας φάμε 2, μακελειό στο ίσωμα! Από το ομώνυμο κομμάτι του τελευταίου πολύ καλού δίσκου τους “Illuminati” που άνοιξε τη βραδιά εμφατικά λίγο μετά τις 20:30, ακολουθούμενο από το κλασσικό hit-άκι “Villa vampiria” (από το “Ravenous”), οι GOD DETHRONED ήταν ορεξάτοι, κάνοντας περήφανα τα χρώματα της Ολλανδίας. Με ένα αρκούντως μερακλίδικο και κιμπάρικο σετ που κάλυψε όλη τη δισκογραφία με το μόνο που ήταν παραπονεμένο να είναι το αγαπημένο του γράφοντος “The grand grimoire”, οι GOD DETHRONED μου έδωσαν τη καλύτερη δυνατή πρώτη φορά που μπορούσα να τους δω.
Πιο αναλυτικά, τιμήθηκαν επιπλέον τα “The christhunt” (“Christ carnage”), “Bloody blasphemy” (εδώ κι αν έγινε ο χαμός στο pit – “Serpent king”, “Boiling blood”). “Into the lungs of hell” (“Soul sweeper”), “The lair of the white worm” (“Nihilism” – o υποφαινόμενος σε ΠΑΡΟΞΥΣΜΟ, “Sigma enigma” – το “χορευτικό” κομμάτι όπως μας είπε και ο ίδιος ο Henri Sattler), “The toxic touch” (“Hating life”), “Passiondale” (“Under a Darkening Sky” που έκλεισε το σετ, “No man’s land”, “Poison fog”), “Under the sign of the iron cross” (“Storm of steel”), “The world ablaze” (“On the wrong side of the wire”), “Illuminati” (“Spirit of Beelzebub”) και το single διετίας “Asmodevs”. Συγκινητική απόδοση, με αέρα βετεράνου, που ξέρει τις δυνάμεις του, παίζοντας με αυτές, στέλνοντας τους οπαδούς όλων των περιόδων των Ολλανδών μακελάρηδων στο κοντινότερο τοίχο από τη πώρωση. 90 λεπτά που περάσανε σαν νερό, ενώ τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, οι GOD DETHRONED, ήδη μου λείπουν.
Στα συν της βραδιάς ότι κατέβηκαν αμέσως κάτω στο κόσμο (ο drummer πρώτος και καλύτερος), δείχνοντας πόσο ωραίοι τύποι είναι γενικότερα. Και κάπου εδώ το πρώτο μισό της βραδιάς ολοκληρώθηκε.
Από τις Κάτω Χώρες της Ευρώπης, μεταφερόμαστε στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, στον Νότο της Αμερικής. Νέα Ορλεάνη, το σπίτι των thrashers EXHORDER. Στις 10:30 κατά το πρόγραμμα, οι EXHORDER πατάνε στο σανίδι του Κυττάρου, πικάροντας λίγο το κοινό με την εισαγωγή του “Death in vain”, προτού μπουν με το φοβερό και ταχύτατο “My time” (τη μια και μοναδική εκπροσώπηση του “Mourn the southern skies”) που άρχισε από εκεί που τελείωσε το pit στους GOD DETHRONED.
Ακολούθησε το “Forever and beyond despair” από το “Defectum omnium”, συνεχίζοντας σε μια πιο χλιαρή αντίδραση του κοινού. Ε, εκείνη τη στιγμή οι EXHORDER έβγαλαν τον άσο από το μανίκι… Το κομμάτι γνωριμίας του γράφοντος με τη πάρτη τους: “Legions of death”. Ε ΡΕ ΚΑΙ ΠΑΙΡΝΕΙ ΜΠΡΟΣ ΤΟ PIT! Πόνος και φόνος! Να σημειωθεί εδώ πως το “Slaughter in the Vatican”, τιμήθηκε σχεδόν ολόκληρο με το μόνο κομμάτι που δεν παίχτηκε να είναι το “The tragic period”. Οπότε καταλαβαίνετε πόσο όμορφα πήγαινε το πράγμα όποτε έσκαγαν ύμνοι όπως το “Homicide”, “Slaughter in the Vatican” ή το “Death in vain” (που αφιερώθηκε στον HP Lovecraft). Όπως είπε χαρακτηριστικά ο Kyle Thomas “κάνετε ένα μάτσο γέρους, να νιώθουν όμορφα” βλέποντας το κύκλο που άνοιγε στις νότες αυτών και της επιλογής από το “The law” (“The unforgiven”), χώρια η διασκευή στο “Into the void” των ΠΑΤΕΡΩΝ BLACK SABBATH που ζέστανε πολλούς σβέρκους επιπλέον!
Στις δε επιλογές από το τελευταίο πόνημα “Defectum omnium” (“Under the gaslight”, “Wrath of prophecies” με τον Thomas να αναλαμβάνει μπάσο και τον Jason VieBrooks την κιθάρα, “Divide and conquer”, “Year of the goat”), τα πράγματα κάπως χλιαρά προς κρύα, θα έλεγα εγώ. Φαινομενικά, το σετ τελείωνε με το “Exhorder” (προηγούμενο από μια ιστορία του Thomas αναφορικά με το πως τους αγκάλιασαν στα ξεκινήματά τους οι hardcore punk μπάντες της χώρας όπως οι πρώιμοι CORROSION OF CONFORMITY) και το “Desecrator” (πόνος και φόνος). Και λέω φαινομενικά, γιατί οι κύριοι μας είχαν δύο ακόμα εκπλήξεις. Όπως γνωρίζετε, στη θέση του Pat ‘O Brien στις lead κιθάρες στη περιοδεία ήταν ο γνωστός και μη εξαιρετέος Waldemar Sorychta (GRIP INC, ENEMY OF THE SUN, DESPAIR ενώ ήταν ΚΑΙ παραγωγός – σήμα κατατεθέν – έτσι επιγραμματικά), στο δε μπάσο ο Jason VieBrooks. Αμφότεροι παίζανε στους GRIP INC!
O Kyle Thomas το τόνισε αυτό. Εγώ και δύο τρεις φίλοι κοιταζόμαστε, “κάνε κανένα αστείο” βγαίνει από το στόμα μου. Κάπως έτσι, προλογίστηκε η μεγαλύτερη έκπληξη της βραδιάς, το “Ostracized” από το μνημείο “Power of inner strength” των GRIP INC! HE IS THE MAN UNDER THE BRIDGE ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΚΛΑΙΜΕ! Μια απόδοση τόσο ωραία, που σίγουρα ο συγχωρεμένος ο Gus Chambers χαμογελούσε στον άλλο κόσμο που το άκουγε! Ε και εκεί που λέμε ότι τελείωσε, πάμε σπίτια μας, τσίμπα ένα σκληρό φιλί για καληνύχτα (και άλλα σκληρά πράγματα, γενικότερα, τηρουμένου του τίτλου του κομματιού) με το “Anal lust”. “Βάστα τοίχο, θα ζμπρώξω” που έλεγε και ο Γκουσγκούνης και κάπως έτσι, τα 90 λεπτά που όφειλαν και προβλεπόταν να παίξουν οι EXHORDER, ολοκληρώθηκαν. Τίμιοι, ωστόσο παράπονο είναι πως δεν παίχτηκαν καναδύο έστω ακόμα κομμάτια από το “The law”, ένα δίσκο που θεωρώ πως είναι άκρως παραγνωρισμένος και παραγκωνισμένος λόγω του ντεμπούτου, αδίκως σε σχέση με τη ποιότητα του.
Εν κατακλείδι, μια πολύ ωραία βραδιά βίας και δύναμης. Μια βραδιά, όπου το ροζ φύλλο αγώνα, ανήκει ξεκάθαρα στους GOD DETHRONED, μιας και στα αυτιά μου, ήταν οι headliners της βραδιάς από πλευράς απόδοσης, setlist και πάει λέγοντας, παρότι τύποις αυτός ο τίτλος ανήκε στους EXHORDER. Εις το επανιδείν!
Νίκος Ματσαμπλόκος
Φωτογραφίες: Έλενα Βασιλάκη
