“United we stand”
Η ιστορία των FIREWIND ξεπερνά πλέον τα 20 χρόνια κι έφτασε τις 12 κυκλοφορίες. Όταν ο πιο διάσημος Έλληνας κιθαρίστας είναι στην διάθεσή μας για να μας βάλει στο παιχνίδι του “Stand united”, δεν χρειαζόμαστε πολλά-πολλά. Συμφωνούμε πως είναι από τις καλύτερες δουλειές του συγκροτήματος, μιλάμε για ταινίες και στίχους, αλλά και για την επερχόμενη περιοδεία τους. Σίγουρα, ισχύς εν τη ενώσει!!!
Πέρασε ο καιρός και ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για το νέο FIREWIND.
Ναι, είχαμε πολλά να κάνουμε, αλλά είναι έτοιμο πλέον.
Με τον ενθουσιασμό μου να είναι στα ύψη θα μπορούσα να πω πως έχουμε ένα άλμπουμ γεμάτο χιτάκια.
Κάπως έτσι ήταν και ο σκοπός μας όταν γράφαμε το άλμπουμ. Θα έλεγα πως αυτός είναι ο πιο εμπορικός δίσκος, μέσα στα πλαίσια του στυλ μας βέβαια που παραμένει underground. Βοήθησε πιστεύω πως δεν γράφτηκε μονοκόμματο, λόγω των περιοδειών και άλλων υποχρεώσεων που είχαμε. Δεν βιαστήκαμε καθόλου ούτε στις συνθέσεις, αλλά ούτε και στις ηχογραφήσεις. Στήθηκε όποτε ήμασταν διαθέσιμοι εμείς και ανάμεσα στις υποχρεώσεις του Dennis. Με τον Herbie και μένα να έχουμε τα δικά μας home studios – ευτυχώς – γράψαμε ξεχωριστά, ενώ ο Jo πήγε στο στούντιο του Dennis.
Με την καθυστέρηση που υπήρξε λόγω Covid για το προηγούμενο άλμπουμ να υποθέσω πως ξεκίνησες να γράφεις ακόμα και πριν κυκλοφορήσει επίσημα το προηγούμενο;
Όχι απαραίτητα, αλλά σίγουρα έπαιξε ρόλο το ότι είχαμε τον χρόνο μας για να τελειοποιήσουμε το κάθε τραγούδι. Ανάμεσα στις περιοδείες, όπου μας επέτρεπε ο χρόνος, δουλεύαμε τις συνθέσεις και κάναμε τις ηχογραφήσεις. Και ο Dennis, είχε το χρόνο να δουλέψει αρκετά στον ήχο.
Πες μου λίγο για την παραγωγή και τον ήχο του δίσκου. Εμένα μου φάνηκε πιο σκληρός κιθαριστικά, αλλά λιγότερο γυαλισμένος από το “Firewind”.
Αλήθεια; Να σου πω, είμαι απόλυτα ευχαριστημένος από τον ήχο και την παραγωγή. Νομίζω πως ακούγονται όλα τα όργανα καθαρά, παρόλο που υπάρχουν πολλά επίπεδα.
Καλά, πρέπει να διακρίνω τρεις με τέσσερεις κιθάρες, αν δεν κάνω λάθος.
Ναι, στα περισσότερα υπάρχουν μέχρι και τέσσερεις ρυθμικές, αρκετά leads, και…. (γέλια)
Μόνο…
Μόνο… (γέλια). Πάντως μου αρέσει το αποτέλεσμα και πιστεύω ότι έχει ένα σύγχρονο ήχο. Έκανε πολύ καλή δουλειά.
Δεύτερος δίσκος με την ίδια τετράδα μουσικών. Να μην το ματιάσουμε όμως!
(Γέλια) Ναι, είναι σημαντικό πως έχουμε την ίδια σύνθεση κι εύχομαι να παραμείνει έτσι.
Έχουμε αναφερθεί και παλιότερα στο όσο σημαντικό είναι να νοιώθεις άνετα με τους συνεργάτες σου. Μετά την προσχώρηση του Herbie και το προηγούμενο άλμπουμ είχατε την ευκαιρία να βγείτε στον δρόμο μαζί. Πόσο βοήθησε αυτό;
Σίγουρα δένεσαι περισσότερο όταν είσαι συνεχώς μαζί. Όπως έχω ξαναπεί για να παίξεις μια συναυλία μιας ώρας, είσαι για τις υπόλοιπες 23 ώρες της ημέρας μαζί με τους υπόλοιπους και είναι σημαντικό να είσαι άνετα. Περνάς πολύ χρόνο στο λεωφορείο η σε ένα βανάκι κάποιες φορές. Η σχέση γίνεται στενή και δοκιμάζεται στον δρόμο.
Τι ανάμιξη είχαν οι υπόλοιποι;
Όλων η συνεισφορά είναι καταλυτική. Ο Dennis πάντα μοιράζεται ιδέες, για κάποια σημεία ή για μελωδίες. Μάλιστα, όταν του έστειλα ένα demo για αυτό που έγινε το ομώνυμο κομμάτι, έγραψε από πάνω κάποιες ιδέες και μου το έστειλε πίσω. Τραγουδούσε λοιπόν κάποιους τυχαίους στίχους σαν οδηγό για την μελωδική γραμμή κι έλεγε “Stand united”. Μου άρεσε πάρα πολύ και κράτησα τόσο την μελωδία όσο και τον τίτλο για το τραγούδι. Και ο Herbie συνέβαλλε αρκετά, με κάποιες συνθετικές ιδέες και μελωδίες, ακόμα και με το στήσιμο.
Είναι θετικότατος τίτλος.
Πάντα είχαμε το θετικό στοιχείο στην μουσική μας και με όλα που έχουν συμβεί στο συγκρότημα, μου άρεσε το νόημα του τίτλου αυτού.
Ακούγοντας το ομώνυμο έψαχνα να μαγέψω το πηγούνι μου από το πάτωμα. Τι παίζει ο κιθαρίστας rε συ;
(Γέλια) Ναι είναι δύσκολο αυτό. Ευχαριστώ όμως και χαίρομαι που σου άρεσε. Είναι ένα δυνατό κομμάτι, κιθαριστικό. Όλος ο δίσκος, έχει αρκετή δουλειά στις κιθάρες βέβαια.
Μπορεί να είναι ένα κλασικό Track 2, στα άλμπουμ σας, αλλά αυτό, όπως και το “Break away” στο προηγούμενο, με άφησε με το στόμα ανοιχτό.
Ευχαριστώ ρε συ. Τι εννοείς ως “Track 2”;
Κλασικά στα άλμπουμ σας έχετε ως δεύτερο τραγούδι, ένα δυνατό power κομμάτι. Όπως το “Devour”, “We defy”, “World on fire”, “Head up high”, “Insanity”, να συνεχίσω;
Ναι! Τώρα που το λες, έτσι είναι. Λέω κι εγώ, τι σημαίνει το “Track 2” (γέλια), έχουμε κανένα κωδικό;
Τώρα έχουμε (γέλια). Με το ρυθμό που βγάζετε τα βιντεάκια, μήπως πάμε να δούμε για όλα τα τραγούδια;
Όχι για όλα, όμως πρέπει να σου πω, ότι έχουμε δώσει μεγαλύτερη προσοχή στα βίντεο αυτήν τη φορά. Με σκηνοθέτη, με σενάριο κλπ. Μάλιστα, την ημέρα κυκλοφορίας του δίσκου θα βγει άλλο ένα βίντεο για το ομώνυμο κομμάτι, με το οποίο είμαι πολύ ευχαριστημένος.
Διαβάζοντας για τα πρόσωπα στο εξώφυλλο, δεν ξέρω αν θυμάσαι την ταινία αυτή, αλλά μου ήρθε στο μυαλό το “Seven” . Τι σας ενέπνευσε στιχουργικά;
Ναι ρε. Ταινιάρα. Δεν έπεσες και πολύ μακριά. Μάλιστα αρχικά το άλμπουμ ονομαζόταν “Cardinal sins” και τα πρώτα τραγούδια είχαν αντίστοιχα θέματα. Στην πορεία όμως, όσο ολοκληρώναμε τα τραγούδια, είδαμε ότι δεν ήταν απόλυτα συνδεδεμένα. Μάλιστα όταν μίλησα με τον καλλιτέχνη που έφτιαξε το εξώφυλλο, του εξήγησα για αυτά τα θέματα και τα απέδωσε στην ζωγραφιά. Τα δύο πρόσωπα που εκφράζουν την αγάπη, την απληστία, τον πόλεμο, κλπ. Έτσι δεν είναι ένα concept άλμπουμ με την κλασική έννοια, όμως έχει αυτά τα θέματα που επαναλαμβάνονται.
Θα ήταν σωστό αν έλεγα πως ο Herbie φαίνεται σαν να ήταν στην μπάντα μια ζωή ολόκληρη;
Κοίτα, μετά που βγήκαμε και σε περιοδεία μαζί, έχει πλήρως εγκλιματιστεί, έχει ενσωματωθεί και αισθάνεται ένα με τους υπόλοιπους. Μπορεί να έχει μεγάλη εμπειρία, όμως αυτό δεν σημαίνει αυτόματα πως θα ταιριάξει και με τους δικούς μας χαρακτήρες. Ευτυχώς όμως, αισθάνεται κι ο ίδιος πολύ καλά μαζί μας και φαίνεται πόσο ευχαριστημένος είναι στους FIREWIND.
Όταν έστηνες τα κομμάτια είχες κάποια γραμμή σε κάποια από αυτά; Το “The power lies within” φέρνει σε γνώριμες στιγμές, αν και ακόμα δεν το προσδιόρισα.
Θα έλεγα πως το συγκεκριμένο είναι πιο κοντά σε JUDAS PRIEST ίσως, αλλά πάλι είναι στο ύφος μας. Κλασικό, ευθύ, heavy.
Ποιο τραγούδι σε εξέπληξε όταν το ολοκλήρωσες;
Ξέρεις κάτι, πιο πρόσφατα κυκλοφορήσαμε το “Chains” με ένα lyric video και με εξέπληξε η αντίδραση. Δεν περίμενα τόσο κόσμο να μας γράψει πόσο ενθουσιασμένος είναι από αυτό. Όπως ξέρεις, είναι πιο ήρεμο, πιο ευθύ, αρκετά 80s.
Αφού μιλάμε γι’ αυτό, θέλω να σου πω ότι μου θύμισε πολύ George Lunch ρε συ.
Ναι, όπως και στο παρελθόν, είναι η DOKKEN στιγμή μας ή και SCORPIONS θα έλεγα. Ξέρεις πόσο μου αρέσει αυτός ο ήχος.
Θα μιλήσουμε και για την διασκευή; Πώς και γιατί;
Ξέρεις πως είναι πασίγνωστο κομμάτι. Το ακούω παντού και πάντα. Δεν υπάρχει περίπτωση να βάλω ραδιόφωνο και να μην το πετύχω κάπου. Θέλαμε να κάνουμε μια διασκευή, κάτι πιο χαλαρό και δεν μπορούσαμε να βρούμε κάποιο pop τραγούδι που να μην έχει διασκευαστεί από metal συγκρότημα. Έλεγε ο ένας μια ιδέα, το έχουν διασκευάσει οι τάδε. Έλεγε ο άλλος, το έχουν διασκευάσει τρεις! Ενώ το “Talking in your sleep” δεν το έχει κάνει κανείς. Και ταίριαξε πιστεύω.
Ξέρεις, σκέφτηκα πως ταιριάζει και με το θέμα του δίσκου, αφού μιλά για την απιστία.
Υπάρχει και αυτός ο παραλληλισμός, τώρα που το λες, αν και δεν ήταν αυτός ο λόγος που το επιλέξαμε. Πολλοί διασκευάζουν disco και pop τραγούδια, αλλά να σου πω την αλήθεια, πολλές από αυτές οι διασκευές δεν είναι τόσο πετυχημένες.
Με τον Herbie να είναι στους AVANTASIA για παράδειγμα, που μπορεί να μου αρέσουν τόσο πολύ, αλλά έκαναν μια διασκευή στο “Maniac” που δεν φτάνει με τίποτα την δική σας
(γέλια) Θα του το πω! Κι εγώ πάντως πιστεύω πως η δική μας είναι μάλλον η καλύτερη, αν και το έχουν παίξει πολλοί.
Ξέρεις, και το “Come undone” ως τίτλος, θα μπορούσε να ήταν διασκευή, οπότε όταν πρωτοάκουσα το “Talking in your sleep” δεν γνώριζα πως πρόκειται για διασκευή. Όταν μπήκε, λέω “Ωπα, τι αντιγράφουν εδώ τώρα; Τι μου θυμίζει αυτό;” και μπαίνοντας το ρεφραίν βέβαια…
Αυτό που λες, σημαίνει πως κάναμε καλή δουλειά και το φέραμε στα μέτρα μας λοιπόν. Τι κομματάρα το “Come undone” των DURAN DURAN όμως. Κι αυτό έχει διασκευαστεί πολλές φορές.
Απολύτως. Υπάρχουν ακυκλοφόρητα τραγούδια;
Όχι φίλε. Τίποτα. Ούτε στην Ιαπωνία που θα πας, δεν θα βρεις bonus track (γέλια). Δεν ολοκληρώσαμε τίποτα παραπάνω από αυτά που μπήκαν στον δίσκο. Ούτε ένιωσα την ανάγκη να αφήσουμε κάτι απ’ έξω. Γενικά δεν πιστεύω πως υπάρχουν fillers στον δίσκο και είμαι απόλυτα ευχαριστημένος.
Τώρα που το λες αυτό, κοιτάζοντας όλη σας την δισκογραφία, δίχως να χρειάζεται να ιεραρχήσεις τα άλμπουμ όμως, πώς θα συνέκρινες το “Stand united” με τα προηγούμενα εννιά;
Χμμμ. Κοίτα, πιστεύω πως και τα τρία τελευταία άλμπουμ, μετά την επαναδραστηριοποίησή μας, είναι από τα καλύτερά μας. Μαζί με το κόκκινο και το μπλε άλμπουμ (σ.σ – “Allegiance” και “Premonition” αντίστοιχα) είναι τα πιο δυνατά μας άλμπουμ. Ξέρω πως ο κόσμος γουστάρει πολύ τα άλμπουμ εκείνης της εποχής, όμως παράλληλα, η ποιότητα νομίζω πως έχει βελτιωθεί περισσότερο στα τελευταία μας και γι’ αυτό τα βάζω τόσο ψηλά.
Για μένα είναι ξεκάθαρο πως έχεις βελτιωθεί συνθετικά και το να μπορέσεις να βγάλεις ένα άλμπουμ γεμάτο από τόσα singles που λέγαμε και πριν, είναι απόδειξη αυτού. Είχες και στο παρελθόν, ένα “Embrace the sun”, ένα “Breaking the silence”, αλλά δεν είναι το ίδιο. Επίσης ξέρεις πόσο μου άρεσε το προηγούμενο.
Ναι, έχεις δίκιο. Πιστεύω ότι τα τελευταία άλμπουμ είναι γεμάτα από αξιόλογα τραγούδια και σίγουρα ο τρόπος που δουλεύουμε με τον Dennis, αλλά και τον Herbie, παίζει ρόλο.
Σχεδιάζετε μεγάλη περιοδεία με ημερομηνίες σε Αμερική, Ευρώπη και Ασία. Μάλιστα με τους MASTERPLAN σε πολλές Ευρωπαϊκές πόλεις.
Ναι, είναι κάτι που το ήθελα πολύ, αφού έχουμε πολλά χρόνια να βγούμε σε headlining περιοδεία. Ξεχνά ο κόσμος πως για κάποια χρόνια, ήμασταν ανενεργοί, ενώ μετά κυρίως ως special guests περιοδεύσαμε και τώρα ήθελα να είμαστε πρώτο όνομα. Μάλιστα σκεπτόμενος για άλλα συγκροτήματα του χώρου που έχουν επιβιώσει από την ίδια περίοδο που ξεκινήσαμε κι εμείς δεν υπάρχουν. Στο επίπεδο των FIREWIND, μπορεί να είμαστε και οι μόνοι από τις αρχές του 2000. Οι MASTERPLAN έχουν περάσει κι αυτοί πολλά. Θυμάσαι πόσο μεγάλη επιτυχία είχαν κάνει όταν βγήκαν, αλλά μετά δυσκολεύτηκαν αρκετά. Γνωρίζω τον Roland και όταν του το πρότεινα, χάρηκε και το ήθελε κι αυτός πολύ. Θα είναι φανταστικά πιστεύω και η προπώληση είναι αρκετά δυνατή παντού. Και στην Ιαπωνία έχουμε να πάμε πολλά χρόνια.
Επιτέλους θα τα πούμε στην Οσάκα τον Μάιο, διότι την προηγούμενη φορά που ήταν να βρεθούμε στο Τόκιο, ακυρώσατε τελευταία στιγμή.
Ωχ, ναι ρε συ. Θυμάμαι που τελικά παίξαμε κάτι μήνες μετά. Θα τα πούμε όμως αυτή τη φορά οπωσδήποτε.
Λοιπόν, ας ολοκληρώσουμε κάπου εδώ και να σου ευχηθώ καλή επιτυχία με το “Stand united”.
Χαίρομαι που σου άρεσε και ευχαριστούμε.
Γιώργος “Kay” Κουκουλάκης
