Οι FIREWIND, παίζουν συναυλίες από τις 5-12 Δεκεμβρίου σε Βουλγαρία, Ελλάδα και Τουρκία, μαζί με τους MASTERPLAN, ενώ στην Αθήνα και τη Λάρισα, μαζί τους θα είναι και οι SUNBURST. Δεν είναι όμως μόνο αυτός ο λόγος που μιλήσαμε με τον Gus G, αλλά κυρίως η επέτειος κυκλοφορίας του “Burning earth”, του δεύτερου άλμπουμ του συγκροτήματος, που είχε βγει το 2003 και μόλις επανακυκλοφόρησε από το Metal Department. Ο Σάκης Φράγκος μίλησε με τον Gus, θυμήθηκαν φοβερές ιστορίες από τότε, σε μία συνέντευξη με ΠΟΛΥ ζουμί. By the way, τσεκάρετε τον Gus, που είναι και avatar στο video game, Rock Kommander. Έχει πάρα πολύ ενδιαφέρον. Πάρτε τον χρόνο σας και διαβάστε (ή δείτε το video).
Η βάση της συζήτησής μας θα είναι το “Burning earth”, για την επανακυκλοφορία του, αλλά θεωρώ ότι πρέπει να ξεκινήσουμε με τις επερχόμενες συναυλίες σας σε λίγες μέρες σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Λάρισα και Σόφια. Μόλις γυρίσατε, λοιπόν, από μία περιοδεία με τους SONATA ARCTICA και τους SERIOUS BLACK, οπότε είστε σε συναυλιακό mode…
Ναι, είμαστε μία καλογυαλισμένη μηχανή μετά από 70 live φέτος. Χαχαχα.
Η συνέντευξη αυτή γίνεται την 1η Νοεμβρίου και χθες ανακοινώθηκε η συμμετοχή του Apollo Papathanasio στις συναυλίες σας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Αλλά εγώ που μπήκα σήμερα στο internet, είδα ότι και ο Bob Katsionis πόσταρε ένα τραγούδι FIREWIND. Μήπως έχουμε κάτι και με τον Bob;
Σοβαρά; Πόσταρε; Όλα είναι πιθανά. Ο Μπάμπης είναι ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορίας των FIREWIND, παραμένουμε ακόμα φίλοι και μιλάμε συχνά στο τηλέφωνο, άσχετα που δεν συνεργαζόμαστε στο γκρουπ πλέον. Όλα είναι πιθανά. Αν μπορέσουμε να τα καταφέρουμε να τα καταφέρουμε σε σχέση με το πώς είναι στημένο το show, ποιος ξέρει; Μπορεί να έχουμε εκπλήξεις. Αυτό μπορώ να σου πω τώρα. Χαχαχα.
Έτσι όπως το πάτε, όπως πλησιάζουμε στην συναυλία, θεωρείς ότι μπορούμε να έχουμε κι άλλες εκπλήξεις;
Κάτσε ρε Σάκη, πόσες ακόμα; Χαχαχα! Θα έχουμε τους MASTERPLAN, τους SUNBURST που έβγαλαν κι αυτοί είναι πολύ ωραίο δίσκο φέτος και είναι και παιχταράδες, έχουμε τον Apollo που επιστρέφει για να τραγουδήσει κάποια «δικά του» κομμάτια. Τι άλλο να κάνουμε; Να καταπίνουμε σπαθιά; Χαχαχα. Θα είναι πολύ δυναμικές οι εμφανίσεις στην Ελλάδα. Επιστρέφει και ο Apollo μετά από πολύ καιρό. Κι εγώ είμαι περίεργος να δω πώς θα είναι αυτό, γιατί με τον Apollo είχαμε να μιλήσουμε και πολλά χρόνια, από τότε που έφυγε από το γκρουπ. Συναντηθήκαμε πέρυσι στη Σουηδία όταν περιοδεύαμε και κάπως έτσι ξεκινήσαμε να ξαναμιλάμε. Κρατούσαμε επαφή και σκέφτηκα, μιας και στην Ελλάδα έχουμε παίξει με τον Apollo μερικά από τα πιο επικά live μας και η μπάντα έχει ζήσει μεγάλες στιγμές, γιατί να μην κάνουμε ένα δώρο στους οπαδούς μας και να παίξουμε μαζί μερικά κομμάτια.
Τον γουστάρουν πάρα πολύ τον Apollo οι Έλληνες οπαδοί.
Ακριβώς επειδή τον γουστάρουν, το κάνουμε εδώ αυτό. Ο Apollo έχει μείνει εκτός της μουσικής βιομηχανίας εδώ και πάρα πολλά χρόνια και είναι πολύ ενθουσιασμένος που θα έρθει.
Ανυπομονούμε λοιπόν για τις συναυλίες. Πάμε τώρα στο δεύτερο άλμπουμ σας, το “Burning earth” που κυκλοφόρησε στις 11 Νοεμβρίου 2003 και επανακυκλοφορεί από το Metal Department με bonus tracks, με διάφορα χρώματα βινυλίου και πολλά ωραία. Ο δίσκος αυτός, είχε κομβική σημασία, νομίζω, και για τον Gus G ως κιθαρίστα και για τους FIREWIND ως συγκρότημα. Είχε βγει αρχικά από τη Leviathan Records στου David Chastain…
Ναι, η «μαμά» εταιρία, ήταν η Leviathan Records.
Είναι αλήθεια ότι ο Chastain, σου έδωσε μεγαλύτερη σημασία ως καλλιτέχνη όταν ξεκίνησες να γράφεις τραγούδια με στίχους κι όχι απλά instrumental ώστε να σου προσφέρει τελικά ένα συμβόλαιο στη Leviathan;
Ο Chastain πάντα ήθελε να έχουν αρκετή κιθάρα τα τραγούδια μου και με πίεζε να γράφω instrumental. Όταν είχα ξεκινήσει να του στέλνω τραγούδια, του έστελνα instrumental κι εκείνος μου έλεγε: «δεν υπάρχει αγορά γι’ αυτά τα τραγούδια. Βάλε έναν τραγουδιστή και θα ανέβεις πάρα πολύ ψηλά». Όταν, πλέον, είχαμε τον Stephen Fredrik στα φωνητικά, πήγαμε στο επόμενο στάδιο και μου έλεγε να βάζω περισσότερη κιθάρα στα τραγούδια. Θυμάμαι ότι μου έλεγε πως έπρεπε να κάνω ένα κομμάτι σαν το “Eruption” που είχε κάνει ο Eddie Van Halen, για να είμαι αναγνωρίσιμος.
Κι αυτός ήταν ο λόγος που έκανε το “The fire and the fury”;
Ακριβώς, ναι.
Εκ του αποτελέσματος, θεωρώ ότι είχε δίκιο ο Chastain.
Ναι, είχε δίκιο. Τότε ήμουν πιτσιρικάς, 22-23 χρονών και δεν καταλάβαινα τι μου έλεγε. Από τη μία μου έλεγε ότι δεν υπάρχει αγορά και από την άλλη μου έλεγε να κάνω instrumental; Και σκεφτόμουν «τι ακριβώς θέλει από εμένα»; Χαχαχα. Έβλεπε όμως τη μεγαλύτερη εικόνα, κάτι που δεν μπορούσα να δω εγώ εκείνη την περίοδο. Το προσπάθησα πολύ και γράφτηκε αυτό το κομμάτι που έγινε από τα πιο κλασικά των FIREWIND. Δηλαδή, δεν θυμάμαι να έχει υπάρξει συναυλία που να μην το έχουμε παίξει.
Είναι πολύ trademark, όντως. Χθες το βράδυ που χάζευα, ετοιμάζοντας τις ερωτήσεις και μελετώντας για τη συνέντευξη, μπήκα και είδα το video clip, που είναι εντελώς “iconic”. Αν το δεις τώρα, φαίνεται τελείως παιδικό. Είναι uber cult, αλλά μου βγάζει ένα εφηβικό πάθος. Το πάθος ενός νεαρού που θέλει να βγει και να ξεσκίσει την κιθάρα. Άσε που με τρέλανες γιατί 22 χρόνια μετά είσαι ίδιος!!! Ο Benjamin Button είσαι ρε φίλε;
Χαχαχαχαχα! Ευχαριστώ! Το μυστικό είναι να κοιμάστε πολύ, παιδιά! Χαχαχα! Δεν έχει σημασία τι ώρα, απλά να κοιμάστε πολύ!
Ήταν με κάποιο τρόπο το τραγούδι αυτό προσανατολισμένο στην Ιαπωνία; Γιατί εκεί πέρα, έκανε πάταγο.
Να πούμε ότι το video clip αυτό, γυρίστηκε στην εποχή πριν από το YouTube. Πολύ σημαντικό. Εκείνα τα χρόνια, πηγαίναμε promo tours, δηλαδή πηγαίναμε σε μία χώρα και δίναμε συνεντεύξεις για να προωθήσουμε το δίσκο και μιλούσαμε σε περιοδικά, ραδιόφωνα και κάποιες φορές και τηλεοράσεις. Εκείνα τα χρόνια, πήγαινα πολύ τακτικά για promo tour στην Ιαπωνία και όταν είχα πάει στην Ιαπωνία για το “Burning earth”, η εκεί εταιρία μας, που ήταν η ΕΜΙ, είχε την ιδέα να κάνουμε ένα promo video, όσο ήμουν στην Ιαπωνία. Κάτι που επίσης μου είχε κακοφανεί, γιατί είχα μπει σε mode του γκρουπ και σκεφτόμουν ότι τώρα που πήγα μόνος, πως θα βγάλουμε ένα video clip που θα είναι FIREWIND, αλλά θα δείχνει μόνο εμένα; Μου παρουσίασαν, τέλος πάντων, την ιδέα για το video clip του “The fire and the fury” και ήθελαν να το φιλμάρουμε στο κατάστρωμα ενός καραβιού, που έκανε βόλτες στο Tokyo Bay. Για την εποχή ήταν high budget, αλλά ακόμα και σήμερα, η τοποθεσία είναι ωραία. Απλά δείχνει εμένα, μόνο μου, μ’ έναν τοίχο από Marshall ενισχυτές. Η επιρροή μου ήταν ο Malmsteen και σκέφτηκα. «Τι είχε ο Malmsteen και ο Blackmore;» «Πολλά Marshall». Άρα εγώ που δεν είχα μπάντα μαζί μου, έπρεπε να έχω πολλούς ενισχυτές. Χαχαχα. Έτσι έγινε εκείνο το video, που κάτι τέτοιο δεν είχε γίνει για instrumental. Θα θυμάσαι ότι εκείνα τα χρόνια, οι μεγάλες μπάντες έκαναν ένα video και αν… Δεν υπήρχε το MTV, δεν υπήρχε το YouTube, οπότε δεν υπήρχε λόγος να κάνουν video. Όταν, λοιπόν, έμενε λίγο ποσό από το budget και σου ζητούσε η δισκογραφική να κάνεις video clip, ήταν “big deal”, γιατί έλεγες ότι κάπου θα έπαιζε αυτό! Κάναμε το video και αργότερα θυμάμαι, επειδή μιλήσαμε και για τον Κατσιώνη πριν, που είναι ένας πολυπράγμων άνθρωπος και φτιάχνει video clip, πήγαιναν πιτσιρικάδες και του έλεγαν ότι ήθελαν να τους φτιάξει ένα video σαν κι αυτό που είχα κάνει εγώ. Χαχα.
Όταν ο Μπάμπης ξεκινούσε να γυρίζει video, είχε βγει μία φουρνιά νέων κιθαριστών που έβγαζαν video clip, που βλέποντας την επιτυχία σου, ήθελαν να κάνουν ό,τι κι εσύ. Απολύτως λογικό. Πάντως, σίγουρα έπιασε τόπο το video τουλάχιστον στην Ιαπωνία, αφού από τότε ήσουν απίστευτα δημοφιλής εκεί πέρα. Θυμάμαι ότι διάβαζα πριν από 20 χρόνια ότι σε ψήφιζαν στο Burrn! στην τριάδα των καλύτερων κιθαριστών, το ίδιο στο Young Guitar κτλ. Τότε, στα κιθαριστικά περιοδικά, από το ξεκίνημά σου σάρωνες στα δημοψηφίσματα.
Η αλήθεια είναι ότι ναι, στην Ιαπωνία ξεκίνησε ουσιαστικά η καριέρα μου. Ήταν η πρώτη χώρα που με πρόσεξε ως κιθαρίστα και την μουσική μου.
Πως το εξηγείς αυτό;
Πάντα τους αρέσουν οι κιθαρίστες εκεί. Από τον Blackmore και το “Made in Japan”, στα 80s με τον Michael Schenker, με τον Malmsteen. Για παράδειγμα, στο απόγειο της καριέρας του, ο Malmsteen έπαιζε σε τεράστιες αρένες, όπως το Budokan, όταν σε όλον τον υπόλοιπο κόσμο, έπαιζε σε μικρότερα club. Στους Ιάπωνες, αρέσει αυτό το στυλ το κιθαριστικό, το μελωδικό, το hard rock.
Οτιδήποτε έχει μελωδία και ωραίες κιθάρες αρέσει πάρα πολύ στους Ιάπωνες. Είναι δεδομένο αυτό. Το δεύτερο τραγούδι που είναι πάρα πολύ trademark από αυτό το δίσκο, είναι το “I am the anger”. Το οποίο και αυτό πρέπει να είναι από τα πιο πολυπαιγμένα τραγούδια των FIREWIND έτσι; Είναι κι από αυτά που τελειώνετε τις συναυλίες συνήθως.
Κάπως έτσι, αν και το παίζουμε πλέον πιο ψηλά στη λίστα. Αλλά ναι, είναι από τα πιο trademark κομμάτια μας. Θυμάμαι, είχαμε κάνει video clip ΚΑΙ γι αυτό το κομμάτι, το οποίο…αυτό το video clip κι αν είναι cult-ίλα, ντάξει! Είναι εδώ, στο Λιτόχωρο (γέλια), και εδώ ήταν το πρώτο εμπόδιο το μεγάλο ας πούμε. Εκεί ξεκίνησε το “αγκάθι” με τους τραγουδιστές στο κεφάλαιο FIREWIND. O Stephen Fredrick αρνήθηκε να εμφανιστεί, όπως αρνήθηκε να έρθει και περιοδεία αργότερα όταν πήγαμε στην Ιαπωνία. Και είχαμε προσλάβει έναν ηθοποιό τέλος πάντων, του είχαμε βάλει μια κουκούλα….ναι, άστα ντάξει! (γέλια)
Είναι αλήθεια όμως αυτό, υπάρχει το video, μπορείτε να μπείτε να το δείτε, το έχω στο κανάλι μου. Και το κάναμε με έναν ηθοποιό που κρύβαμε το πρόσωπο του, ο οποίος έκανε πως τραγουδούσε αυτός. Και έτσι ξεκίνησε. Kι εμείς να σου πω είμαστε μια μπάντα που ξεκίνησε ανορθόδοξα έτσι; Δεν είμαστε το κλασσικό γκρουπ που ξεκίνησε από τη Θεσσαλονίκη, από την Αθήνα ή από μια πόλη και ήμασταν 3-4 φίλοι. Έπρεπε να φιλμάρει ο drummer που έμενε στην Νορβηγία τα μέρη του, έπειτα εμείς εδώ, ο άλλος στην Αμερική. Έτσι ηχογραφούσαμε κιόλας, σε εποχές, που δεν υπήρχε γρήγορο internet, που έπρεπε όλα τα αρχεία να κάτσει να τα βάλεις σε ένα CD, να το στείλεις, να περιμένεις δύο βδομάδες.
Και έχει λίγο πλάκα όλο αυτό, γιατί ακόμα είμαστε μια τέτοια μπάντα, δύο μένουμε στην Ελλάδα και οι άλλοι μένουν αλλού. Και με ρωτάνε “πως κάνετε πρόβες;” “Τώρα, το μόνο εύκολο το πως θα προβάρεις και πως θα ηχογραφήσεις, που να δεις πως ήταν πριν 25 χρόνια!”.
Και φαντάσου να ήταν και λίγο πιο παλιά που στέλνανε κασέτες ο ένας στον άλλον. Καλά εντάξει, τώρα μιλάμε για μεγάλη υπόθεση! Είδες, ήσασταν πολύ μπροστά, αυτό που λέγανε “δεν υπάρχουν, είναι ηθοποιοί” για τον κορονοϊό κλπ., το κάνατε εσείς ότι ο τραγουδιστής είναι ηθοποιός! (γέλια)
Ήμασταν μπροστά από την εποχή μας. Μουσικά όχι, αλλά σε αυτό το κομμάτι τεχνολογικά ήμασταν μπροστά από την εποχή μας (γέλια).
Ισχύει ότι, τουλάχιστον μέχρι τις ηχογραφήσεις του δίσκου, δεν είχες συναντήσει ποτέ από κοντά τον Stephen Fredrick;
Όχι, τον συνάντησα πολύ αργότερα, αφού έφυγε από το γκρουπ μετά από χρόνια. Το 2007 τον συνάντησα, όταν παίξαμε στην Atlanta γιατί εκεί μένει. Και είχαμε πάει για το ProgPower festival που ήταν εκεί. Οπότε ήρθε και μάλιστα ανέβηκε μαζί μας και τραγούδησε δύο κομμάτια.
Με μάσκα ή χωρίς; (γέλια)
Χωρίς χωρίς! (γέλια) Και εντάξει, έκτοτε έχουμε κρατήσει μια επαφή. Όποτε παίζουμε στην Αμερική και περνάμε από Atlanta, έρχεται και τα λέμε και κάνουμε λίγο παρέα, έρχεται και μας βλέπει στα shows.
Βλέπεις άλλο ένα περίεργο που εκείνη την εποχή, θα μπορούσε να συμβεί. Ότι δεν ήξερες ΚΑΝ τον τραγουδιστή σου. Ασύλληπτο τώρα που το λες ας πούμε, αλλά ισχύει τελικά, δεν τον είχες δει ποτέ.
Δεν τον ήξερα γιατί στην ουσία, οι FIREWIND ήταν ένα project που με βοήθησε ο Chastain να το χτίσω. Δηλαδή γύρω από εμένα χτίστηκε αυτό, με διάφορους μουσικούς που αυτός ως παραγωγός και ως εταιρεία τους έφερε. Γνώριζε κάποιους ανθρώπους και μου έλεγε “τι λες να παίξει τύμπανα αυτός;” “πως σου φαίνεται να τραγουδήσει αυτός;”. Δηλαδή κάπως έτσι ξεκίνησαν οι FIREWIND. Όπως είπα και πριν είναι εντελώς ανάποδο, είναι ανορθόδοξο. Στην ουσία είμαστε ένα γκρουπ το οποίο, μεγάλωσε αν θέλεις, εκτεθειμένο δημόσια. Δηλαδή, συνήθως, οι μπάντες τα κάνουν αυτά σε demo φάσεις, πριν βγάλουν το πρώτο τους δίσκο. Εξ ου γι’ αυτό θεωρώ και το γκρουπ είχε τόσα line-up, τόσες αλλαγές, γιατί όλα αυτά έγιναν ενώ κάναμε δισκογραφία.
Ναι. Και το γεγονός ότι στο δεύτερο δίσκο, ήρθε στη μπάντα ο Πέτρος, ο οποίος είναι μαζί σου από τότε μέχρι τώρα, είναι το πιο σταθερό μέλος, είχε να κάνει και με αυτό έτσι; Ότι ήθελες να έχεις και έναν άνθρωπο, να είναι ο άνθρωπος σου ρε παιδί μου. Να πιείς ένα καφέ και να μιλήσεις για το συγκρότημα και να έχεις δίπλα έναν άνθρωπο να μιλήσεις! (γέλια)
(γέλια) Και αυτό! Εντάξει, κοίτα, με τον Πέτρο ήμασταν και παιδικοί φίλοι. Κι εγώ τότε το 2003, ήταν μια μεγάλη χρονιά γιατί επέστρεψα μόνιμα στην Ελλάδα από τη Σουηδία. Ζούσα στη Σουηδία τρία χρόνια, πριν τη Σουηδία ζούσα στην Αμερική, ήμουν λίγο από δω κι από κει. Και επέστρεψα πλέον στην Ελλάδα και ήθελα να έχω την Ελλάδα σαν βάση μου και σιγά σιγά να μπορέσω να βρω μουσικούς από εδώ, εγχώριους. Κάτι το οποίο, όπως γνωρίζεις ήρθε αργότερα τέλος πάντων, στα μετέπειτα άλμπουμ. Αλλά μου πήρε καιρό.
Και ο Πέτρος ήταν ο πρώτος άνθρωπος που πλησίασα, γιατί κάναμε παρέα, ήμασταν στη Καλαμαριά και οι δύο. Είχε το μαγαζί του, το μπαράκι που πήγαινα εκεί συχνά και αράζαμε. Είχαμε τα ίδια γούστα, έπαιζε στους BREAKING SILENCE που είχαν μόλις κιόλας διαλυθεί και είχε ξεμείνει από μπάντα. Και θυμάμαι ότι κάναμε αυτή τη κουβέντα, του λέω “έχω αυτό το γκρουπ τέλος πάντων, έχω βγάλει ένα άλμπουμ, στην Ιαπωνία πάμε καλά και θέλω να το προχωρήσω”. Εκεί του έκανα τη πρόταση να μπει στο γκρουπ.
Βέβαια, από την άλλη, άλλαξε πάλι Έλληνας μπασίστας, ο Constantine, αλλά αυτός δεν ήταν στη Καλαμαριά (γέλια)
Αυτός ήταν στη Τούμπα! (γέλια)
Πάντως από drummer, OK, ο Brian Harris Αμερικάνος ήταν έτσι;
Αμερικάνος, ναι. Ήταν ένας άνθρωπος που πρότεινε ο Chastain τέλος πάντων. Έχει παίξει και στο δίσκο.
Από Αμερική, Νορβηγία…εντάξει, πιο κοντά ερχόσασταν.
Πιο κοντά. Κοίτα όλοι αυτοί, σιγά – σιγά, ήταν άτομα τα οποία τα γνώριζα επειδή, όπως σου είπε, έμενα στη Σουηδία. Ο Stian, ερχόταν στο studio του Fredrik, που εκεί εγώ δραστηριοποιούμουν, είχα τους DREAM EVIL. Γνώριζα κόσμο, γνώριζα πολλά γκρουπ. Με κάποια έκανα και sessions κιόλας, έπαιζα και κάποια solos στους δίσκους τους, θυμάσαι; Και ο Stian, είναι ένα από τα παιδιά με τα οποία κάναμε παρέα όταν ήταν οι PAGAN’S MIND εκεί. Και τον θυμήθηκα κατευθείαν, μου άρεσε και το παίξιμό του. Γι’ αυτό κιόλας του είχα προτείνει, να ηχογραφήσει στο άλμπουμ.
Stian ο οποίος ήρθε στα Χανιά και τα είπαμε στο Chania Rock Festival.
Ναι, κάτι άκουσα, ότι ήρθε διακοπές, ναι.
Ναι, ναι, ήταν εκεί πέρα και ήταν και ο Κατσιώνης εκεί. Λοιπόν, με οδηγείς στην επόμενη ερώτηση, με αυτό που λες ότι έπαιζες solo διάφορα. Αν δεν κάνω κάποιο τρομερό λάθος, εκείνη τη περίοδο, ήσουν εκτός από FIREWIND, στους DREAM EVIL, στους MYSTIC PROPHECY και στους NIGHTRAGE. Χώρια τα guest solo που δεν πιάνονται. Καταρχάς, πως τα συνδύαζες; Γιατί και οι εποχές ήταν πιο δύσκολες σε φάση προγραμματισμού, ευκολίας ηχογραφήσεων, περιοδειών κλπ.. Πως τα φέρνατε πέρα με σημαντική συμμετοχή σε τέσσερα γκρουπ;
Θα σου πω. Και σημαντική συμμετοχή, γιατί στα πιο πολλά γκρουπ έπαιξα καταλυτικό ρόλο, αν όχι να είμαι αρχικό μέλος τέλος πάντων. Αλλά και συνθέτης και στη παραγωγή, δηλαδή είχα μεγάλη συμμετοχή στα πρώτα βήματα όλων αυτών των γκρουπ που ανέφερες. Αλλά πρέπει να σκεφτείς ότι πριν γίνουν όλα αυτά, υπήρχε ένα θεμέλιο μιας τριετίας – τετραετίας που όλα αυτά τα γκρουπ ήταν στα demo τους και στα τηλέφωνα και στα “θα δούμε και θα κάνουμε”. Δεν υπήρχε τίποτα. Απλά χτίζαμε κάποια πράγματα και εγώ ήμουν πολύ νέος εννοείται.
Και με ενδιέφερε η εμπειρία, να γράψω τραγούδια με όσο πιο πολύ κόσμο μπορούσα, να δω πως είναι να δουλεύεις και με άλλους μουσικούς και παραγωγούς. Να ηχογραφήσω σε διαφορετικά στούντιο. Με ενδιέφερε όλο αυτό. Και ήταν σου λέω μια περίοδος που δεν ήμασταν δεσμευμένοι σε κάποιο συμβόλαιο, δεν είχαμε να κάνουμε περιοδείες, δεν είχαμε τίποτα. Απλά, από το 2002 και μετά, ξαφνικά, όλα αυτά τα project, έβγαλαν δίσκο, υπέγραψαν όλοι τα συμβόλαια τους, βγήκαν οι δίσκοι και ξαφνικά, όπως άρχισαν να βγαίνουν αυτοί οι δίσκοι, άρχισε ξαφνικά να ακούγεται και το όνομα μου.
Αυτό δεν ήταν κάτι το οποίο είχα προσχεδιάσει.
Ναι, αλλά ήρθε και έκατσε ακριβώς. Μιλώντας λιγάκι για όλο αυτό ας πούμε, πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι έχουμε DREAM EVIL που είναι ο Fredrik Nordstrom, που εκείνη τη περίοδο ήταν ο νο 1 αδιαμφισβήτητα παραγωγός στο heavy metal. Δεν υπήρχε άλλος σαν τον Fredrik Nordstrom σε αυτό το είδος. Στους NIGHTRAGE όπου ήταν ο Μάριος ο Ηλιόπουλος, αλλά που για σένα είναι “ο Μάριος”. Είναι ο κολλητός σου φίλος ας πούμε, από πάντα. Και έχεις και τους MYSTIC PROPHECY, που είναι κι ο Λιαπάκης που είναι κι αυτός Έλληνας, είναι σε φάση, δεν μπορείς να πεις όχι εύκολα.
Τώρα που είπες Λιαπάκης, να το πούμε κι αυτό, γιατί είναι λίγο trivia. Συνδέεσαι και εσύ, ξώφαλτσα συνδέεσαι. Κάτσε να το θυμηθώ καλά….ο Δημήτρης ο Σειρηνάκης κι εσύ ήσασταν στο Metal Invader. Eίχα στείλει το demo των FIREWIND στο Metal Invader, το οποίο έγινε μια κριτική τότε.
Το είχε γράψει ο Δημήτρης, ήταν η πρώτη κριτική που είχε γίνει τότε στους FIREWIND.
Ναι. Και επικοινωνεί μαζί μου. Τώρα τι λέμε παιδιά, υπήρχαν περιοδικά που ο κόσμος τα αγόραζε, τα διάβαζε. Και ο Δημήτρης ο Σειρηνάκης επικοινωνεί μαζί μου, με τηλέφωνα με γράμματα τέλος πάντων. Και του λέω την ιστορία μου ότι εγώ είμαι από εδώ από εκεί, είμαι στη Σουηδία, πηγαινοέρχομαι. Και με τα πολλά, με τα λίγα, βγάλατε ένα CD τότε…
….με ελληνικά τραγούδια, τύπου “Hellas salute you” και είχε DREAM EVIL, το “Heavy metal in the night” το demo. Το οποίο ήταν η πρώτη ever συμμετοχή σου σε CD, ήταν σε συλλογή του Metal Invader με τους DREAM EVIL.
Βασικά, για κει το πήγαινα, επειδή είπες το όνομα Λιαπάκης. Τέλος πάντων, κάνουμε αυτό το project, δίνουμε το κομμάτι αυτό, το οποίο αυτό το κομμάτι, ήταν από τα demo που στέλναμε τότε στις εταιρείες. Και ξέρεις, ήταν μια ευκαιρία και για μας να το δειγματίσουμε αυτό και στο κοινό εδώ. Και θυμάμαι ο Σειρηνάκης με πήρε τηλέφωνο τότε, στο σπίτι μου με τους γονείς μου. (γέλια) Και μου λέει “είναι ένας άλλος Έλληνας σαν εσένα, έτσι στο εξωτερικό, στη Γερμανία, ο Δημήτρης ο Λιαπάκης. Παίζει σε μια μπάντα τους VALLEY’S EVE, ετοιμάζει ένα καινούργιο project και θέλει ένα πιτσιρικά κιθαρίστα από την Ελλάδα που να είναι ταλέντο. Και του πρότεινα εσένα.” Και μας βάζει σε επαφή τέλος πάντων, ο Σειρηνάκης σαν μεσάζοντας και κάναμε τους MYSTIC PROPHECY αργότερα.
Και μετά, μετά το “Burning earth”, που έψαχνες να βρεις πληκτρά, γιατί εσύ έπαιζες κάποια πλήκτρα που ήταν στο δίσκο. Τότε είχα το Rock On, το περιοδικό και είχαμε βάλει, σε συλλογή, instrumental Bob Katsionis.
Ναι φίλε. Και το ακούω και μου πέφτει το σαγόνι. Λέω “υπάρχει Έλληνας, που να παίζει έτσι τέτοια πλήκτρα όπως ο Jens Johansson και όλοι αυτοί; Ποιος είναι αυτός;”. Και νομίζω εσύ μας έφερες σε επαφή με τον Μπάμπη. Ήσουν σε εκείνο το live στο Βόλο με τους MYSTIC PROPHECY, δεν ήσουν; Νομίζω εκεί βρεθήκαμε όλοι μαζί, πήγαμε για φαγητό μια μεγάλη παρέα και εκεί μας έκανες το προξενιό τέλος πάντων. Και σε θυμάμαι να λες “εσείς οι δύο, πρέπει να παίξετε μαζί, δεν υπάρχει περίπτωση”.
Φοβερό, τώρα που λες σκέφτομαι, κοίτα να δεις πόσα χρόνια έχουν περάσει, στη πρώτη συναυλία που παίξατε μετά, στο Rockwave 2004. Τέλος πάντων, να ξέρει ο κόσμος ο νέος που διαβάζει ότι κάπως έτσι γίνονταν τα κονέ τότε. Ούτε “δώσε μου το insta σου”, ούτε τίποτα.
Ε ναι ρε φίλε, τότε δεν υπήρχαν αυτά. Τότε τηλέφωνο ή κανένα γράμμα έστελνες σε περιοδικό το demo σου. Αν κάποιος ενδιαφερόταν σε έπαιρνε τηλέφωνο επιτόπου. Να, μέσω ενός δημοσιογράφου από ένα περιοδικό, γνώρισα άλλους δύο ανθρώπους, ήρθε ο ένας εδώ στο σπίτι μου, κάναμε μπάντα.
Χτίστηκε ιστορία.
Και πιο ανέμελα χρόνια, λίγο, έχω να πω.
Ναι, ναι. Τι σε έκανε να θες να βάλεις πλήκτρα μετά το “Burning earth” σε πιο μόνιμη βάση; Ή μήπως επειδή ήρθε ο Μπάμπης και επειδή έχει αυτό το ταλέντο λες “γιατί να μην το εκμεταλλευτώ;”.
Κάπως έτσι ήταν. Δηλαδή, επειδή εγώ ήμουν και μεγάλος οπαδός των RISING FORCE, στα πρώτα άλμπουμ, όπως και DEEP PURPLE, ήθελα πάντα να έχω ένα δίδυμο τύπου Blackmore/Lord, Yngwie/Jens. Ήθελα έτσι μια πιο νέα version αυτού. Και στο Μπάμπη, βρήκα αυτό το πράγμα τέλος πάντων. Το θέμα είναι ότι πάντα αμφιταλαντευόταν ο Μπάμπης αν θα παίζει κιθάρα ή πλήκτρα στο tour. Αυτό τον έφαγε. Του έλεγα “βρε αγόρι μου, παίξε πλήκτρα” και μου λέει “Ναι, αλλά και κιθάρα” και του λέω “άσε, κιθάρα παίζω εγώ”. (γέλια)
Ναι, αλλά, όλο αυτό χτίστηκε και πάνω στο “κιθάρα ή πλήκτρα” του Μπάμπη, όλη αυτή η φάση των FIREWIND.
Ναι βέβαια, βέβαια.
Μετά, να καταλάβω ότι κάποια στιγμή είπες “θα εστιάσω στο δικό μου το συγκρότημα και θα αφήσω τα πολλά πολλά”. Γιατί δεν μπορείς να κατακερματίζεσαι ας πούμε έτσι σε 3-4-5 συγκροτήματα.
Εγώ ήθελα, δεν με αφήνανε Σάκη μου, δεν με αφήνανε! (γέλια)
Μετά είχες πάει και στους ARCH ENEMY, για όσους τα ξέρουν και τα θυμούνται, μαζί με τον Michael Amott. Αλλά προφανώς κάποια στιγμή είπες “μέχρι εδώ”, έτσι;
Κοίτα, το έχω ξαναπεί αυτό. Οι ARCH ENEMY ήταν ένα μεγάλο σχολείο, ως προς το ότι εκεί λίγο είδα ότι αν εστιάσεις σε ένα πράγμα και βάλεις όλη σου την ενέργεια, όλη σου τη προσπάθεια, ό,τι έχεις τέλος πάντων σε ένα πράγμα, αυτό θα ανθίσει. Αυτό το πράγμα μου δίδαξαν εμένα οι ARCH ENEMY. Και γι’ αυτό κιόλας πήρα την απόφαση να μην συνεχίσω μαζί τους και όχι μόνο με αυτούς, εννοώ να μη συνεχίσω με καμία άλλη μπάντα παρά μόνο τη δική μου. Γιατί αλλιώς ήξερα ότι οι FIREWIND θα παραμείνουν, ένα side-project το οποίο απλά θα ανταλλάζουμε αρχεία και θα βγάζουμε ένα δίσκο κάθε δύο χρόνια. Το οποίο κι αυτό ΟΚ είναι, δεν είναι κακό. Απλά ήθελα να πάω παραπέρα με αυτό το σχήμα.
Ήθελες να κάνεις το focus σου, να μην είσαι απλά ένας κιθαρίστας που γράφει Gus G: ex-MYSTIC PROPHECY, ex-DREAM EVIL και λοιπά…
Και πάλι έτσι είναι τώρα, δεν έχει να λέει αυτό, εντάξει. Απλά όταν πήρα την απόφαση να ασχοληθώ με αυτό εξ ολοκλήρου, τότε το γκρουπ έκανε και αυτά τα βήματα που έκανε.
Υπήρχε κάποιος λόγος που το “Burning earth” ήταν πιο θυμωμένος δίσκος σε σχέση με το “Between heaven and hell”; Σίγουρα πιο σκοτεινός.
Σ’ αυτό ίσως “φταίει” και λίγο η επαφή που είχα με τα Σουηδικά σχήματα εκείνα τα χρόνια. Έμενα στη Σουηδία, άκουγα και λίγο πιο σκληρό ήχο. Και πιο death και πιο black πράγματα. Ας πούμε μου άρεσαν οι δίσκοι που έβγαζαν οι DIMMU BORGIR εκείνα τα χρόνια, IN FLAMES, όλος ο Σκανδιναβικός ήχος τέλος πάντων. Και μάλλον μου έβγαινε λίγο το πιο επιθετικό μου κομμάτι. Επίσης, έπαιζα και με τους NIGHTRAGE ακόμα, δηλαδή είχα επιρροές κι από άλλα πράγματα, πιο σκληρό ήχο. Και γι αυτό μάλλον και σε κάποια riff βγήκε λίγο αυτό.
Ναι, είναι πάντως και αυτό κάτι που ξεχωρίζει αυτό το άλμπουμ, το “Burning earth”. Έχει ίσως το πιο σκληρό ήχο, το πιο “τσαντίλα”.
Κοίτα, 22 χρονών, πιο πολλή τεστοστερόνη τότε, όταν είσαι 20 χρονών, είσαι γενικά πιο τσαντισμένος με όλα.
Μια χαρά, μια χαρά. Στη περιοδεία τελικά, δεν ήρθε ο Stephen Fredrik. Με τον Rob Rock αν δεν κάνω λάθος παίζατε τότε στην Ιαπωνία. Ποιος τον αντικατέστησε;
Ήταν ο Chity. Chity Somapala.
Τότε είχατε πάρει τον Chity που μετά τραγούδησε και στο “Forged by fire”;
Ήρθε στη περιοδεία και μετά τη περιοδεία, αποφασίσαμε να συνεχίσουμε και κάναμε εκείνο το άλμπουμ, το “Forged by fire”.
Μάλιστα, πάρα πολύ ωραία. Εγώ πάντως έγινα σοφότερος να ξέρεις, γιατί την ψάχνω είμαι λίγο ψείρας σε αυτά τα πράγματα. Μου αρέσουνε πάρα πολύ οι λεπτομέρειες και οι άγνωστες ιστορίες και αυτά. Πες μας λίγο για την επανακυκλοφορία του δίσκου από το Metal Department.
Βασικά, ένα πολύ καλό με αυτό το άλμπουμ είναι ότι εν μέσω καραντίνας, απέκτησα τα δικαιώματα αυτού του άλμπουμ, από τον Chastain. Το οποίο ήταν κάτι που ήθελα πάρα πολύ, γιατί μου δίνεται η ευκαιρία να κάνω κάποιες ωραίες επανακυκλοφορίες και κάποια ωραία project όπως αυτό που κάνουμε αυτή τη στιγμή τώρα, με την Metal Department Records. Όπου επανακυκλοφορούμε το άλμπουμ σε φυσική μορφή, σε CD ας πούμε, το οποίο δεν είχε βγει σε CD από τότε που το είχε κάνει licencing η Massacre Records το 2003 στην Ευρώπη. Θα βγει μια edition σε 500-600 κομμάτια σε CD και το ίδιο σε βινύλιο, σε πέντε διαφορετικά χρώματα.
Και το οποίο CD έχει 4 bonus tracks, έτσι;
Έχει 4 bonus tracks, ναι, έχει τα demo που ηχογραφούσα τότε με τα 8-καναλάκια μου κι αυτά. Τα demo τα ακατέργαστα αυτά που μετά τα έστελνα στον Chastain και από εκεί τα έπαιρνα και τα έστελνα στο ταχυδρομείο (γέλια). Είναι μια συνεργασία με την Metal Department Records, που περιλαμβάνει και τη συμμετοχή μου σε ένα video game που είναι αναμεμειγμένη και εκείνη, το Rock Kommander. Και είναι ένα πολύ ωραίο project, που έχει διάφορα επίπεδα τέλος πάντων. Είναι πολυεπίπεδο, το οποίο είναι ωραίο. Έχει το μοντέρνο που έχει να κάνει με το video game, έχει και το old school το στοιχείο το οποίο μπορούμε να διαθέσουμε το άλμπουμ και σε φυσική μορφή ξανά.
Πες μας και για το Rock Kommander, νομίζω από σήμερα, πρώτη του μηνός μπαίνεις ως χαρακτήρας στο παιχνίδι;
Ναι ναι, είναι καινούργιο παιχνίδι. Έγινα avatar στο παιχνίδι.
Όταν μεγαλώσεις θα γίνεις και SAVATAGE (γέλια).
Ναι, από σήμερα είμαι avatar στο παιχνίδι που λέγεται Rock Kommander. Το οποίο στην ουσία τι είναι; Είναι ένα παιχνίδι στο οποίο χτίζεις τη δική σου μπάντα, έχεις κάποιους χαρακτήρες τους συλλέγεις, φτιάχνεις τη μπάντα σου, της δίνεις το όνομα που θέλεις και την μανατζάρεις. Και κάνεις διάφορα Battle Of The Bands, όπως περνάς πίστες παίρνεις κάποια έπαθλα και έτσι προχωράς στο παιχνίδι. Και δεν σου κρύβω πως παρόλο που δεν είμαι fan των video games ιδιαίτερα, το κατέβασα και έπαιξα. Ήθελα να με δω πως είμαι στο παιχνίδι. Το θέμα είναι, ότι πέρα ως avatar στο παιχνίδι, ηχογράφησα και πάρα πολλά solos στο παιχνίδι. Δηλαδή όταν παίζεις με το χαρακτήρα μου, έχω ηχογραφήσει αποκλειστικά πράγματα πάνω σε τραγούδια που έχει αυτό το παιχνίδι. Και με ακούς να σολάρω πραγματικά.
Στο οποίο game, να πω ότι, ο κεντρικός χαρακτήρας είναι ο Jeff Waters, εκεί ξεκίνησε. Και το άλμπουμ αυτό, που είχε βγει, το AMERICAN KAOS, που θα βγει σε 3 μέρη και τα λοιπά. Το οποίο και στα τρία μέρη του έπαιξε πλήκτρα ο….Bob Katsionis. Πάλι έρχεται και δένει αυτό!
Ε βέβαια, βέβαια. Είναι πολύ μικρός ο κόσμος έτσι (γέλια)
Είναι φοβερό αυτό το πράγμα.
Και νομίζω ότι θα έχει, εντάξει πέρα από εμένα και τον Jeff, στο παιχνίδι αυτό, θα εμφανιστούν και άλλοι έτσι γνωστοί μουσικοί. Δηλαδή έχει ενδιαφέρον και παρακάτω
Ήδη έχει αρκετούς και προγραμματίζονται συνεχώς καινούργια avatars. Έχει πλάκα. Τι άλλο μπορείς να μας πεις για μελλοντικά σχέδια; Είναι κάτι που μπορείς να αποκαλύψεις για το τι θα κάνεις το ‘25;
Ναι, το ‘25 βασικά θα συνεχίσουμε κάποια shows με τους FIREWIND. Σήμερα μόλις ανακοινώσαμε Αγγλική περιοδεία, για το Φεβρουάριο. Θα παίξουμε 6 shows στην Αγγλία και στη συνέχεια θα κάνουμε ένα διάλειμμα λίγο, από τις περιοδείες τις indoor κυρίως, πιο πολύ κάποια festival το καλοκαίρι. Και εγώ θα κάνω κάποιες περιοδείες ως solo του χρόνου, μαζί με τον Ronnie Romero και έχουμε αυτό το project τέλος πάντων. Το οποίο, δεν έχει όνομα είναι απλά τα ονόματα μας. Γιατί κι αυτός γράφει solo άλμπουμ, και κάνουμε έτσι μια σύμπραξη.
Στην οποία ήδη, ξεκινήσαμε φέτος το καλοκαίρι, παίξαμε ήδη δύο shows στην Ελλάδα. Ένα στο Release festival, ένα στη Θεσσαλονίκη μαζί με τους STEEL PANTHER. Και κάναμε μαζί κάποια show, ακουστικά, στη Ρουμανία, γιατί ο Ronnie εκεί μένει, πλέον. Οπότε είναι γείτονας. Και το ‘25 θα έχουμε περιοδεία και στην Ευρώπη και στην Αμερική με αυτό το project. Και στα ενδιάμεσα και κάποια festival με τους FIREWIND. Και να δούμε πότε θα βρω χρόνο να γράψω και κανένα καινούργιο δίσκο. Γιατί το πρόγραμμα γεμίζει με ημερομηνίες.
Γεμίζει επικίνδυνα. Έχετε πέραση, το λέω εγώ. (γέλια)
Μακάρι καλό είναι αυτό. Όσο πιο πολλή ζήτηση έχει, καλό είναι αυτό. Γιατί αυτό κάνουμε.
Σάκης Φράγκος
