5 Μαρτίου, 2020 – 17:15
Πρώτο άλμπουμ με τον Ivan Moody, τραγουδιστή των FIVE FINGER DEATH PUNCH, νηφάλιο και πολλά τα σημεία που θυμίζουν παλαιότερες κυκλοφορίες των λατρεμένων Τεξανών. Πολλά όμως και τα σημεία που έχουν διαφοροποιηθεί από τη μέχρι τώρα πορεία τους και μας εκπλήσσουν ευχάριστα. Αυτή η ομάδα είναι από αυτές που έχουν εκτοξευτεί στην κορυφή της εμπορικότητας την τελευταία δεκαετία δημιουργώντας σχολή. Μπορεί στην Ευρώπη ή μάλλον για να είμαστε πιο ακριβείς στην Ελλάδα, να μην έχουν την αντίστοιχη αναγνώριση αλλά μεταξύ μας η Ελληνική αγορά δεν είναι ενδεικτική του τι ακριβώς είναι εμπορικό στο σκληρό ήχο.
To “F8” ακολουθεί την κυκλοφορία του “And justice for none” του 2018 που δεν με είχε πολυενθουσιάσει. Βέβαια άσχετα με το αν άρεσε σε εμένα, εμπορικά είχε κάνει ντεμπούτο στο Top 5 σε όλο τον κόσμο και στο #4 του Top 200 Album Chart, ενώ είχε γίνει #1 streaming Hard Rock/Heavy Metal album της χρονιάς. Γεγονός είναι όμως ότι τότε, ήταν πολύπαθη χρονιά για την μπάντα, με την αποχώρηση του ντράμερ τους Jeremy Spencer αλλά και την απουσία του Ivan στις περιοδείες λόγω του προγράμματος απεξάρτησης που έπρεπε να ακολουθήσει.
Σε αντίθεση με το προηγούμενο, το “F8” είναι μάλλον η επιστροφή των περισσότερων στοιχείων που αγαπάμε στους 5FDP. Τσαμπουκαλεμένη groovα που έχει ορίσει το μοντέρνο ήχο. Συνθέσεις που θυμίζουν την εποχή του “Way of the fist” αλλά και το υπερεμπορικό hit τους “Wash it all away” και οι υπέροχες ακροβασίες του Ivan από τα brutal στα καθαρά φωνητικά. Στο “F8” συναντάμε για πρώτη φορά τραγούδι των FIVE FINGER DEATH PUNCH με ορχηστρική εισαγωγή και μάλιστα πρόκειται για μια από τις καλύτερες συνθέσεις του δίσκου, “Inside out”. Με τον Charlie Engen τώρα πια στα drums, και τον Ivan να δηλώνει ότι αυτός ο δίσκος για αυτόν είναι κάθαρση, σαν όλα όσα έχει κάνει στη ζωή του να τον οδήγησαν σε αυτή τη στιγμή, το “F8” είναι αναμφίβολα ένας πολύ καλός δίσκος με δομικά στοιχεία του ήχου της μπάντας που μας είχαν λείψει. Δεν ανακαλύπτουν τον τροχό, ούτε κάνουν κάποια τραγική αλλαγή στο ύφος τους, όμως σίγουρα σε αυτό το άλμπουμ δεν λείπει η έμπνευση. Από τα 14 τραγούδια του άλμπουμ περισσότερα από τα μισά είναι πολύ καλά. Ακούγεται ολόκληρος χωρίς να κουράζει και είναι μια επαναφορά στις ρίζες τους και στο ύφος που τους καθιέρωσε.
Στίχοι ποτισμένοι με προσωπικά βιώματα του Ivan που δεν μπορούν πάρα να σε συγκινήσουν. Ξεσπάσματα στα drums που σε κάνουν να θέλεις να τα σπάσεις και υπέροχα κιθαριστικά σόλο από τον Jason Hook. Εγώ προσωπικά έχω σκαλώσει πολύ άσχημα με το “Inside out” αλλά έχω ξεχωρίσει και τα “Bottom of the top”, “To be alone” και την πολύ πονηρή μελωδία του “Making monsters”. Όχι δεν γράφω όλα τα τραγούδια που μου αρέσουν από το άλμπουμ γιατί θα γράψω περισσότερα απ’ τα μισά. Σημειώνω αυτά που δηλώνουν το κάτι παραπάνω για την πορεία της μπάντας. Αυτοί είναι οι FIVE FINGER DEATH PUNCH που αγαπάμε και επέστρεψαν με ένα άλμπουμ για όλους τους knuckleheads!
8,5 / 10
Έλενα Μιχαηλίδου
