“The flames still burn”
Το όνομα των FLAMES είναι συνώνυμο με την ιστορία του ελληνικού metal. Η προσφορά τους, τεράστια, και θα χρειαζόμασταν αρκετές σελίδες για να την αναλύσουμε. Η είδηση της επιστροφής των θρυλικών thrashers στα δισκογραφικά δρώμενα μετά από πολύχρονη αποχή, ήταν ικανή από μόνη της να προκαλέσει συναγερμό σε κάθε thrasher εκεί έξω. Το νέο, έβδομο, άλμπουμ της μπάντας με τίτλο “Resurgence” είναι πλέον διαθέσιμο εδώ και λίγες μέρες, και είναι πραγματικά εκπληκτικό, όπως μπορείτε να διαβάσετε και στην παρουσίασή του, σε σημείο που διεκδικεί με αξιώσεις τον τίτλο του καλύτερου δίσκου της καριέρας τους, προκαλώντας ρίγη συγκίνησης σε όλους εμάς που μεγαλώσαμε με τα άλμπουμ τους, αλλά παράλληλα αποτελεί και το εφαλτήριο για την στρατολόγηση και μιας νέας γενιάς οπαδών. Και ενώ ακόμα προσπαθούμε να συνέλθουμε από το ωστικό κύμα που προκάλεσε το τσουνάμι της ακρόασης του, είπαμε εδώ στο ROCK HARD να μην αφήσουμε την ευκαιρία ανεκμετάλλευτη και να ανακρίνουμε τους FLAMES εφ’ όλης της ύλης για το παρελθόν, το παρόν, αλλά και το μέλλον αυτού του θρυλικού ονόματος. Φύγαμε!
(Τις ερωτήσεις, απάντησαν οι: Θωμάς – κιθάρα/φωνητικά, Χρήστος – κιθάρα, Αντρέας – μπάσο, Νίκος – ντραμς)
26 ολόκληρα χρόνια πέρασαν από την κυκλοφορία του “In agony rise” το 1996 και την νέα σας δουλειά. Γιατί σας πήρε τόσο πολύ καιρό; Τι μεσολάβησε στο μεσοδιάστημα;
Χρήστος: Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν σταματάει η δημιουργία αλλά πρέπει να έχεις κάτι διαφορετικό να πεις κάθε φορά και ενώ στην εποχή εκείνη όλοι έψαχναν το ποιος θα επικρατήσει σε μια αλλαγή ύφους ήρθε η επόμενη φάση που όλοι αναμασούσαν τα παλιά… Δεν νιώθαμε ότι θα προσφέρει κάτι το μία από τα ίδια… Όλοι οι δίσκοι FLAMES, πρέπει να έχουν κάτι σημαντικό να δώσουν όσο αμφιλεγόμενο κι αν είναι… Ήρθε η ώρα τώρα λοιπόν..
Πώς προέκυψε η συνεργασία με τον Bob Katsionis; Ως ένας καταξιωμένος παραγωγός αλλά και μουσικός, πέραν του εκπληκτικού ηχητικού αποτελέσματος, τι καινοτομίες και ιδέες έφερε στο τραπέζι, αν έφερε, ή απλά σας άφησε εν λευκώ;
Θωμάς: Ο Bob είναι χαρισματικός καλλιτέχνης και δημιουργός… Το πιο σημαντικό όμως είναι πως από μικρός ξέρει τι είναι οι FLAMES… Δεν δυσκολεύτηκε να μπει στο mood της μπάντας από την πρώτη στιγμή. Φυσικά οι συνθέσεις βοηθήθηκαν από τον ήχο που ζητήσαμε και πέτυχε. Δηλαδή άψογα να ακούγονται όλα αλλά όχι καλογυαλισμένα. Δεν θα ταίριαζε ξαφνικά να βγάλουμε κάτι που να ακούγεται όπως όλα τα σημερινά… Δεν το θέλαμε αυτό. Επίσης έγραψε και το intro του άλμπουμ. Σύνθεση Bob σε δίσκο FLAMES; Ναι…
O δίσκος, ενώ είναι ξεκάθαρα καθαρόαιμος FLAMES, με αυτό το old school thrash metal που αγαπάμε, ακούγεται παράλληλα φρέσκος και με μια αύρα ανανέωσης. Πώς το καταφέρατε αυτό, να μείνετε σταθεροί στις ρίζες σας και ταυτόχρονα να μην ακούγεστε παρωχημένοι;
Ανδρέας: Αυτό που λες old school thrash, για εμάς είναι κάτι φυσικό γιατί είμασταν εκεί όταν γεννιότανε και χτιζόταν το τότε «νέο είδος» μουσικής, το thrash metal.
Χρήστος: Είναι κάτι που το κατέχουμε και θα το κουβαλάμε πάντα μέσα στις συνθέσεις μας. Είναι η ουσία της μπάντας και η κληρονομιά μας από τα 80s. Το ότι δεν ακουγόμαστε παρωχημένοι όπως λες, νομίζω ότι το απαντήσαμε στην προηγούμενη ερώτηση. Βοήθησε και η νέα τεχνολογία ηχογραφήσεων.
Νίκος: Βγήκε φυσικά παίζοντας οld-school κομμάτια με σύγχρονα μέσα και φαντασία.
Χρήστος: Φυσικά έπαιξε και ρόλο ότι αυτήν την χρονική στιγμή νιώσαμε την ανάγκη ότι κάτι νέο μουσικά έχουμε να πούμε
Η επανηχογράφηση του “Legend III” από το “Nomen illi mors” στο bonus track του CD πώς προέκυψε; Υπήρξε κάποιος ιδιαίτερος λόγος που επιλέχθηκε το συγκεκριμένο τραγούδι και όχι κάποιο άλλο;
Ανδρέας: Ο δίσκος “Nomen illi mors” είναι ίσως ο πιο αδικημένος δίσκος λόγω των τότε συνθηκών. Πάντα υπήρχε σκέψη επανηχογράφησης αλλά είναι πλέον cult album… Διαλέξαμε αυτό για δύο λόγους. Ο ένας είναι ότι είναι πολύ καλό κομμάτι και ο άλλος είναι ότι έχουμε τον ίδιο τραγουδιστή με εκείνη την εποχή.
Easter egg #1. Το “Shell shocked” έχει σε παρένθεση το “Western front”. Να υποθέσουμε ότι αποτελεί το κλείσιμο μιας άτυπης τριλογίας που ξεκίνησε από το “Eastern front” από το “Summon the dead” και συνέχισε με το “Agnostic front” από το “Last prophecy“;
Θωμάς: Φυσικά και σκεφτήκαμε τα προηγούμενα fronts… Το τραγούδι αφορά τη μάχη στο Somme που σηματοδοτεί τη μάχη για το δυτικό μέτωπο στον πρώτο παγκόσμιο και ξεκίνησε πρώτη Ιουλίου κατά σύμπτωση με διαφορά 106 χρόνια από την κυκλοφορία του δίσκου!! Πάντα ταιριάζει στους FLAMES το αντιπολεμικό μήνυμα.
Easter egg #2. Δεν θα μπορούσα να μην σταθώ στο εκπληκτικό εξώφυλλο. Ποιος είχε την κεντρική ιδέα; Διαπιστώνω αναφορές σε εξώφυλλα των προηγούμενων άλμπουμ σας ή είναι η ιδέα μου;
Χρήστος: Η ιδέα ήταν ακριβώς όπως το είπες. Και ήταν κοινή μας απόφαση. Σεβασμό στο παρελθόν της μπάντας με ανάδειξη του βασικού, δηλαδή τη φλόγα. Φαίνονται στοιχεία από τα προηγούμενα άλμπουμ, υπάρχει συνέχεια… Το σημαντικότερο είναι ότι αποφύγαμε το μοντέλο που χρησιμοποιεί η πλειοψηφία σήμερα και αφήσαμε ένα καλλιτέχνη να ζωγραφίσει ένα πίνακα έχοντας δει το παρελθόν μας σε εξώφυλλα. Γι’ αυτόν τον λόγο και το εξώφυλλο του δίσκου βινυλίου είναι σε ματ μορφή για να θυμίζει πίνακα ελαιογραφίας.
Σαν μπάντα υπάρχετε από το 1984 και θεωρείστε από τους πρωτεργάτες της ελληνικής σκηνής αλλά και από αυτούς που βοήθησαν στην άνοδο του thrash metal στη χώρα μας. Το όνομα σας έχει δημιουργήσει δέος και σεβασμό. Πώς νιώθετε για αυτό; Τι θυμάστε από εκείνη την τρελή δεκαετία του ‘80;
Χρήστος: Το να έχεις βγει πρωτοπόρος είναι το πιο σημαντικό γιατί βγήκε από την αφάνεια ο extreme ήχος σε μια χώρα που ακόμα δεν υπήρχε άλλος. Ανοίγεις δρόμους έτσι και αυτό έκαναν οι FLAMES.
Ανδρέας: Είμαστε περήφανοι που σήμερα υπάρχουν νέες και παλιές μπάντες που κάνουν διαδρομές πιο εύκολα επειδή βάλαμε το λιθαράκι μας. Είναι πολλά τα αξέχαστα… MOTORHEAD τρεις μέρες σερί; Τα πρώτα thrash metal live με SODOM και KREATOR; Θα μπορούσε να γράψει βιβλίο κάποιος…
Αν γυρίζατε τον χρόνο πίσω, κάνοντας μια ανασκόπηση της καριέρας σας, τι θα αλλάζετε; Ποιες νομίζετε ότι θα ήταν οι κινήσεις που δεν θα έπρεπε να κάνετε ποτέ, και αντίστροφα, τι αποφάσεις θα έπρεπε να έχετε πάρει και δεν τις πήρατε;
Χρήστος: Δεν θα αλλάζαμε τίποτα… Αν γυρίζαμε πίσω θα κάναμε ακριβώς τα ίδια. Είναι σαν το πέταγμα της πεταλούδας στην θεωρία του Χάους, οτιδήποτε άλλαζε είτε καλό είτε κακό, θα δημιουργούσε μια άλλη πραγματικότητα με διαφορετικό μονοπάτι. Ίσως και να έγινε σ’ ένα παράλληλο σύμπαν.
Πώς βλέπετε την ελληνική, και όχι μόνο, metal σκηνή σήμερα; Τι σας αρέσει και τι σας χαλάει;
Νίκος: Η σκηνή πλέον είναι τεράστια παντού… Αυτό που είναι καλό είναι η πρόσβαση. Το άσχημο είναι πως μπορεί να χαθείς μέσα στην τεράστια ποσότητα. Δύσκολα ξεχωρίζει κάτι πέρα από τα γνωστά συγκροτήματα…
Τι θα λέγατε σε έναν νέο οπαδό που ξέρει τους FLAMES μόνο ως όνομα για να ακούσει τη μουσική σας; Εκτός από το “Resurgence” ποιο άλμπουμ θεωρείτε ότι είναι το πιο αντιπροσωπευτικό σας και θα αποτελούσε την αφετηρία για κάποιον να ασχοληθεί με τη δισκογραφία σας;
Χρήστος: Κάθε άλμπουμ μας καθρεπτίζει την χρονική στιγμή που βγήκε και το καθένα από μόνο του είναι ξεχωριστό για μας.
Ανδρέας: Πέρα από το προφανές της επιτυχίας του “Summon the dead” θα λέγαμε πως θα ήταν ωραίο να τα πάρεις με την σειρά από το πρώτο, γιατί είναι σαν μαθήματα ιστορίας.
Δεν ρωτάω αν θεωρείτε το “Resurgence” την καλύτερη δουλειά σας επειδή η απάντηση είναι προφανής. Με το άλμπουμ όμως έτοιμο να κυκλοφορήσει, υπάρχει κάτι που θα αλλάζατε;
Όλοι μαζί: Απολύτως τίποτα…
Θα μπορούσατε να χαρακτηρίσετε με ελάχιστες λέξεις (1-2) όλες τις προηγούμενες δισκογραφικές σας δουλειές;
Για όλα θα πούμε όλοι μαζί ότι είναι αναμφίβολα old-school Gems…
Θοδωρής Κλώνης
