Οι θρυλικοί thrashers FLAMES δεν νομίζω ότι χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Από τους πρωτεργάτες της ελληνικής metal σκηνής, συνέβαλαν τα μέγιστα στην άνοδο της στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ‘80. Τεράστια η προσφορά τους, αλλά και η παρακαταθήκη που μας άφησαν, με δισκάρες που ακόμη και σήμερα μνημονεύονται με δέος και σεβασμό, έχοντας κερδίσει την καθολική αποδοχή των οπαδών. Αυτό και μόνο του σαν γεγονός, λέει πολλά. Για την τελευταία φορά που ακούσαμε νέα τους, πρέπει να ανατρέξουμε 26 ολόκληρα χρόνια πριν και στο 1996, οπότε και κυκλοφόρησαν το “In agony rise”. Η πολύχρονη αναμονή όμως έλαβε τέλος. Οι FLAMES επιστρέφουν με το νέο, έβδομο άλμπουμ τους, με τον πολύ εύστοχο τίτλο ,“Resurgence”.
Δεν σας κρύβω ότι είμαι συναισθηματικά άρρηκτα δεμένος με τους FLAMES καθώς είναι από εκείνες τις μπάντες που σημάδεψαν την εφηβεία μου. Λογικό λοιπόν η κυκλοφορία του “Resurgence” να μου προκαλέσει μια αδημονία αλλά και περιέργεια για το τελικό αποτέλεσμα, εξάλλου 26 χρόνια δισκογραφικής απραξίας δεν είναι και λίγα…
Από τη μία ο τίτλος του άλμπουμ, από την άλλη το εκπληκτικό εξώφυλλο με τις αναφορές στη δισκογραφία της μπάντας, με έκαναν να ψυχανεμιστώ ότι κάτι ενδιαφέρον βρίσκεται εδώ. Ακόμα όμως και με αυτές τις ενδείξεις, το “Resurgence” ξεπέρασε κατά πολύ τις προσδοκίες μου. Φυσικά οι FLAMES παραμένουν πιστοί οπαδοί του δόγματος του Τευτονικού thrash metal και ειδικότερα της old school σχολής των SODOM και KREATOR. Η ουσία είναι όμως ότι οι FLAMES καταφέρνουν να ακούγονται εντελώς φρέσκοι και ανανεωμένοι, χωρίς να κινδυνεύουν να χαρακτηριστούν παρωχημένοι και αυτό είναι τεράστιο επίτευγμα από μόνο του. Σε τελική ανάλυση, αυτό είναι το “Resurgence”. Ένας δίσκος που σέβεται το παρελθόν της μπάντας και παράλληλα ατενίζει αγέρωχα και με αισιοδοξία το μέλλον.
Ύστερα από όλα τα παραπάνω, τι να πω για τα κομμάτια…. Απίστευτες thrash συνθέσεις που θα ικανοποιήσουν και με το παραπάνω τις ορέξεις κάθε thrasher εκεί έξω. Εφιαλτικά riffs, κολασμένες ταχύτητες, αιχμηρά κοψίματα, όλα τα στοιχεία που αγαπήσαμε στους FLAMES είναι εδώ. Thrash metal χωρίς συμβιβασμούς και ημίμετρα, ωμό, τραχύ, τεχνικό, όπως πρέπει να είναι. Με μια λέξη, μακελειό! Αν μου τοποθετούσε κάποιος το πιστόλι στον κρόταφο και μου ζητούσε να ξεχωρίσω κάποια τραγούδια, με μεγάλη δυσκολία και κίνδυνο να αδικήσω τα υπόλοιπα, θα έλεγα το ομώνυμο κομμάτι με τους πολύ έξυπνους στίχους που αναφέρονται στην ιστορία της μπάντας, το ασύλληπτο “Murder taste” με την ακουστική εισαγωγή του και το φανταστικό riff που σκάει σαν βόμβα, το επιβλητικό “Shell shocked (Western front)” και το σκοτεινό mid tempo “Yourself unknown”. Πολύ πιθανόν όμως αν με ρωτήσετε αύριο να σας πω άλλα. Και αυτό είναι το μεγάλο όπλο του “Resurgence”. Κερασάκι στην τούρτα, το bonus track στο CD, η επανηχογράφηση του “Legend III (Final war)” από το “Nomen illi mors” του 1991, ένας πολύ καλός λόγος για να προτιμήσετε τη συγκεκριμένη έκδοση.
Η μπάντα ακούγεται πιο σφιχτοδεμένη και λυσσασμένη από ποτέ, με τα τέσσερα μέλη της να δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό. Τα αδέρφια Kirk βρίσκονται πια με κλειστά μάτια ενώ τόσο ο Θωμάς Τραμπούρας στα φωνητικά και τις κιθάρες (μέλος των DARKEST COLOR, ενώ θυμίζουμε ότι είχε ηχογραφήσει με τους FLAMES το “Nomen illi mors”) όσο και ο πολύπειρος Νίκος “Yngve” Σάμιος στα τύμπανα, κινούνται σε υψηλές πτήσεις, και πραγματικά ανυπομονώ να δω το συγκεκριμένο line up κάποια στιγμή ζωντανά.
Δεν θα μπορούσα να μην αναφέρω και να μην απονείμω τα εύσημα στον Bob Katsionis που ανέλαβε την παραγωγή. Ο άνθρωπος όπου βάλει το χέρι του πραγματικά μεγαλουργεί και το ίδιο συνέβη και εδώ με το ογκώδες ηχητικό τείχος που δημιούργησε. Φανταστικό αποτέλεσμα που αναδεικνύει και με το παραπάνω την ποιότητα των κομματιών.
Δεν ξέρω αν το “Resurgence” είναι ο καλύτερος δίσκος των FLAMES , αν και όλα τα σημάδια τείνουν προς αυτήν την κατεύθυνση. Σίγουρα όμως, είναι ο πιο σημαντικός στην καριέρα τους, καθώς κανείς, εκτός ίσως από τους ίδιους, δεν θα περίμενε ότι θα επανέλθουν ύστερα από τόσα χρόνια με μια τόσο καταπληκτική δουλειά, που οπωσδήποτε θα αποτελέσει σημείο αναφοράς στη δισκογραφία τους, θέτοντας παράλληλα υποψηφιότητα για το comeback της χρονιάς. Οι φλόγες καίνε δυνατές παρασέρνοντας τα πάντα στο πέρασμα τους.
Όλεθρος.
8,5 / 10
Θοδωρής Κλώνης
