Flight of Reissues (1983-1985)

Μετά το αφιέρωμα που κάναμε στην πρώτη σειρά επανεκδόσεων των IRON MAIDEN που κάλυπτε τα singles που κυκλοφόρησαν για τα τρία πρώτα άλμπουμ (αναλυτικά το άρθρο εδώ), ας περάσουμε να ρίξουμε μία ματιά στο δεύτερο κύμα επανεκδόσεων που ήδη βρίσκεται στις προθήκες των καταστημάτων και σε όλα τα online shops. Στη δεύτερη αυτή φάση, οι IRON MAIDEN κυκλοφορούν ξανά τρεις δίσκους (2 studio + 1 live) σε μία περίοδο τριών ετών και αδιαμφισβήτητα χαρακτηρίζονται ως οι κορυφαίοι εκπρόσωποι του heavy metal για τα μέσα της δεκαετίας του ‘80 (έναν άτυπο τίτλο που θα τον διατηρούσαν ακέραιο για μερικά ακόμη χρόνια). Για να δούμε, λοιπόν, τι εφτάρια κυκλοφόρησε τότε η EMI με τη σύμφωνη γνώμη των Rod Smallwood και Steve Harris…

“Flight of Icarus” / “I’ve got the fire”

Το επίσημο δισκογραφικό ντεμπούτο του Nicko McBrain στους MAIDEN. Το “Flight of Icarus” μπορεί να ξένισε έκεινη την εποχή κάποιους λίγους hardcore fans της μπάντας (λόγω του mid tempo στυλ του κομματιού) αλλά πρόκειται για μία από τις κλασικότερες συνθέσεις των MAIDEN που τα πήγε περίφημα και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Το b’ side είναι μία διασκευή στο κλασικό τραγούδι των MONTROSE “I’ve got the fire” (από το δίσκο “Paper money” του 1974). Το κομμάτι το είχαν χρησιμοποιήσει ξανά οι MAIDEN σε b’ side (για το “Sanctuary”) αλλά σε μία live εκδοχή. Mεταξύ μας, η ζωντανή εκτέλεση είναι πιο…MAIDEN! Για τους λάτρεις των trivia εκεί έξω, ο original τίτλος του κομματιού από τους MONTROSE είναι “I got the fire”.
Εξώφυλλο: Το να εξυμνούμε κάθε φορά τον Derek Riggs για τα εξώφυλλα που φιλοτέχνησε εκείνη την περίοδο, καταντάει ίσως κουραστικό αλλά πραγματικά μιλάμε για έργα τέχνης. Αυτή τη φορά, ο Riggs –παραλλάσοντας τον αρχαιοελληνικό μύθο του Ίκαρου- βάζει τον Eddie να ίπταται με ένα φλογοβόλο άνα χείρας και να λιώνει τον Ίκαρο που εμφανισιακά μοιάζει με την μασκότ που χρησιμοποιούσαν οι ZEPPELIN στις ετικέτες των δίσκων τους. Ο Riggs έχει παραδεχτεί σε συνεντεύξεις του ότι πράγματι πρόκειται για μία αναφορά στη διάλυση του βρετανικού μεγαθηρίου λίγα χρόνια νωρίτερα.

“The trooper” / “Cross-eyed Mary”

Όλη η πεμπτουσία των MAIDEN σε κάτι παραπάνω από 4 λεπτά! Ναι, ξέρω… Πολλοί το έχετε πλέον βαρεθεί και το θεωρείτε σούπα. Σκεφτείται, όμως, πως αισθανθήκατε όταν ακούσατε για πρώτη φορά το “The trooper”… Ο ορισμός του heavy metal, o ορισμός των MAIDEN! Αυτή είναι η αλήθεια. Το b’ side είναι μία ακόμη διασκευή από τη Σιδηρά Παρθένο, αυτή τη φορά στο “Cross-eyed Mary” από τους JETHRO TULL και το υπερκλασικό τους άλμπουμ “Aqualung” του 1971. Αμιγώς μουσικά, το κομμάτι δεν είναι και τόσο κοντά στο ύφος των MAIDEN αλλά στιχουργικά «δένει» με τα “Charlotte the harlot” και “22 Acacia Avenue” αφού εδώ εξιστορείται από τον Ian Anderson η ιστορία μίας εκδιδομένης μαθήτριας που δεν γουστάρει τους συμμαθητές της αλλά τους…ώριμους άντρες.
Εξώφυλλο: Πρόκειται για το πλέον εμβληματικό εξώφυλλο στην ιστορία των IRON MAIDEN ξεπερνώντας σε αναγνωρισιμότητα ΟΛΑ τα προηγούμενα και όλα τα επόμενα εξώφυλλα του Derek Riggs (και αυτό λέει πολλά όταν έχεις να «συναγωνιστείς» με τα “Powerslave” και “Somewhere in time”)! O Εddie εφορμά κρατώντας τη σκισμένη βρετανική σημαία και δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης για το ποιος θα είναι ο τελικός νικητής στη μάχη της Balaclava κατά τη διάρκεια του πολέμου στην Κριμαία στα μέσα του 19ου αιώνα.

“2 minutes to midnight” / “Rainbow’s gold”, “Mission from ‘Arry”

Ίσως το πιο αναγνωρίσιμο τραγούδι μέσα από το “Powerslave” με τους Dickinson & Smith να αποτυπώνουν 100% το συνθετικό μεγαλείο των MAIDEN και στιχουργικά να φλερτάρουν με την ιδέα του ψυχρού πολέμου (ή αν προτιμάτε, την ιδέα του να…εμπλέκεσαι γενικότερα σε έναν πόλεμο) και της ατομικής βόμβας. Αυτή τη φορά έχουμε δύο b’ sides: μία διασκευή στο κομμάτι “A rainbow’s gold” των άσημων progsters BECKETT που το 1974 κυκλοφόρησαν τον ομώνυμο δίσκο τους που περιείχε το συγκεκριμένο τραγούδι (οι MAIDEN τροποποίησαν ελαφρώς τον τίτλο σε “Rainbow’s gold”). Να σας πω την αλήθεια, δεν έχω ακούσει την original σύνθεση και έτσι δεν μπορώ να προβώ σε συγκρίσεις (αν και μεταξύ μας, δεν μου πολυάρεσε αυτό που άκουσα τότε από τους MAIDEN). Το δεύτερο b’ side είναι ένας…διαπληκτισμός του Harris με τον McBrain σχετικά με μία παρεξήγηση που υπήρξε μεταξύ τους επί σκηνής κάπου στο Allentown της Pennsylvania. O Dickinson ήταν εκεί για να απαθανατίσει με ένα κασετοφωνάκι το…επεισόδιο μιας και θεώρησε ότι ήταν αστείος ο όλος τσακωμός. Να σημειώσουμε ότι ο Rod Smallwood είχε δουλέψει σαν ατζέντης των BECKETT πριν αναλάβει τους MAIDEN…
Εξώφυλλο: Ο Eddie σε ρόλο τρομοκράτη να κάθεται στα συντρίμμια του κτηρίου του ΟΗΕ και στο βάθος να εκρήγνυται η ατομική βόμβα διαλύοντας τα πάντα ενώ οι σημαίες των διαφόρων χωρών να κυματίζουν μεσίστιες πίσω από τη μασκότ των MAIDEN. O Riggs αναπαριστά σε απόλυτο βαθμό το στιχουργικό περιεχόμενο του “2 minutes to midnight” και συνάμα καταθέτει ένα ακόμη κλασικό εξώφυλλο για τους MAIDEN.

“Aces high” / “King of twilight”

Δεν θα ξεχάσω ποτέ την εισαγωγή της βιντεοκασέτας του “Live after death” όπου οι MAIDEN έμπαιναν με το “Aces high” και αφού είχε προηγηθεί η ανατριχιαστική ομιλία του Churchill (την οποία είχαμε την τύχη να την ακούσουμε και το 1999 στο Περιστέρι). Οι MAIDEN είναι στο απώγειο της καριέρας τους σε όλο τον κόσμο και το “Powerslave” θεωρείται αριστουργηματικό από τους πάντες. Το b’ side του “Aces high” είναι το “King of twilight” από το γερμανικό psychedelic/prog rock σχήμα των NEKTAR. Δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη για την αρχική εκτέλεση του “King of twilight” από τα early 70’s αλλά οι MAIDEN έχουν κάνει άριστη δουλειά προσθέτοντας μάλιστα και μέρος του κομματιού “Crying in the dark”. Θυμάμαι, πάντως ότι το 2009 οι NEKTAR επισκέφτηκαν τη χώρα μας για κάποιες συναυλίες στο Rodeo Club και έπαιξαν ένα medley με τα 2 αυτά κομμάτια….a MAIDEN moment or what?
Εξώφυλλο: Ο Riggs τοποθετεί τον Eddie μέσα στο cockpit ενός βρετανικού μαχητικού αεροσκάφους του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου το οποίο έχει δεχτεί κάμποσα πυρά από αντίπαλα γερμανικά αεροσκάφη της Luftwaffe. Ο Steve Harris αναφέρεται με τους στίχους του στην περίφημη μάχη της Βρετάνης του 1940 όπου σηματοδοτεί την πρώτη νίκη των Βρετανών επί των Γερμανών που έλαβε χώρα αποκλειστικά στον αέρα!

“Running free” (live) / “Sanctuary” (live)

Scream for me, Long Beach Arena!!! Οι IRON MAIDEN κυκλοφορούν το πρώτο single μέσα από το καλύτερο live άλμπουμ της δεκαετίας του ‘80, το “Live after death”, και όλως περιέργως επιλέγουν ένα κομμάτι από την περίοδο που ο Di’ Anno βρισκόταν στο συγκρότημα. Η αλήθεια είναι, βέβαια, ότι το “Running free” είναι ένα απολύτως συναυλιακό κομμάτι και ο Dickinson «ανεβάζει» το τραγούδι με την άριστη απόδοση του στα πλαίσια της δαιδαλώδους αυτής περιοδείας. Η live εκδοχή του “Sanctuary” είναι και αυτή αψεγάδιαστη με την ενέργεια των MAIDEN να…ξεχύνεται από τα αυλάκια του βινυλίου αν και μεταξύ μας έχει χάσει κάτι από τη «βρωμιά» της αρχικής εκτέλεσης με τον Di’Anno. Αξίζει να αναφέρουμε ότι στο 12άρι υπήρχε και η live version του “Murders in the rue Morgue” από μία συναυλία στο Hammersmith το 1984.
Εξώφυλλο: Η πρώτη και τελευταία φορά που ο Riggs απουσιάζει από ένα εξώφυλλο των MAIDEN κατά τη δεκαετία του 80 και το αποτέλεσμα απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί εντυπωσιακό αφού απεικονίζει απλώς σε πρώτο πλάνο τους Harris και Dickinson επί σκηνής. Βέβαια, ήταν το πρώτο single από ένα live άλμπουμ και φανταζόμαστε ότι το management της Σιδηράς Παρθένου δεν θα ήθελε να δώσει λανθασμένες εντυπώσεις στο αγοραστικό κοινό σχετικά με το εν λόγω προιόν. Όπως και να έχει, πάντως, δεν έχουμε να σχολιάσουμε και πολλά πράγματα για το εξώφυλλο αφού πρόκειται για μία τυπική live photo της εποχής.

“Run to the hills” (live) / “Phantom of the opera” (live)

Ένα από τα πιο δημοφιλή και εμπορικά τραγούδια των MAIDEN, το “Run to the hills”, επιλέγεται για δεύτερο single μέσα από το “Live after death”. Και αυτή τη φορά επιλέγεται για b’ side ένα κομμάτι της πρώτης περιόδου των MAIDEN και ξανά το αποτέλεσμα είναι ίδιο με την αντίστοιχη εκτέλεση του “Sanctuary”…δηλαδή, έχουμε εδώ μία ξεσηκωτική και άκρως συναυλιακή εκδοχή του “Phantom of the opera” αλλά ξανά αλλοιώνεται ελαφρώς ο…πρωτόλειος χαρακτήρας του κλασικού αυτού κομματιού. Βέβαια, τα φωνητικά του Dickinson είναι για μία ακόμη φορά από άλλο πλανήτη!

Εξώφυλλο: Ο Riggs επιστρέφει τοποθετώντας τον Eddie σε ρόλο…φαντάσματος της όπερας με το σκηνικό της παράστασης να μεταφέρεται σε ένα απόκρημνο, συννεφιασμένο και ερημικό ορεινό τοπίο. Το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό ενώ αξίζει να σημειώσουμε ότι πολλά χρόνια αργότερα η συγκεκριμένη αναπαράσταση του Eddie θα κυκλοφορούσε και σε…action figure από την Neca.

Στο επόμενο άρθρο θα κλείσουμε το αφιέρωμα μας για τις επανεκδόσεις των IRON MAIDEN με τον Eddie να μας μεταφέρει…κάπου στο χρόνο σε ένα σαφέστατα πιο παγωμένο τοπίο.

Σάκης Νίκας